Πελαργός - Ορνιθοπανίδα Πελαργός

Πελαργός

Πελαργός Ciconia Ciconia Πελαργός
Oνομασία μερικών μεγαλόσωμων καλοβατικών πτηνών, της οικογένειας των πελαργιδών. Ο λευκός πελαργός (cinonia ciconia), τυπικός εκπρόσωπος της οικογένειας, γνωστός ως λελέκι, έχει μήκος 1,30 μ. και άνοιγμα φτερών που μπορεί να ξεπεράσει τα 2,20 μ.
Το φτέρωμα είναι άσπρο, εκτός από τα ερετικά (κωπαία) φτερά που είναι μαύρα· από το κάτω μέρος του λαιμού κρέμονται μακριά κροσσωτά φτερά· το ράμφος και τα πόδια έχουν ζωηρό κόκκινο χρώμα. Ανάμεσα στα 3 μπροστινά δάκτυλα, στη βάση, υπάρχει υποτυπώδης μεμβράνη.
Ο πελαργός είναι σχεδόν άφωνο πουλί· μόνο κατά τη γαμήλια επίδειξη ο αρσενικός πελαργός κτυπά τα δύο τμήματα του ράμφους του και σε περίπτωση συμπλοκής βγάζει επίσης δυνατά σφυρίγματα.

Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα | Πελαργίδαι (Ciconiidae)







Βιότοπος εμφάνιση
Ο πελαργός είναι αρκετά κοινός σε μερικές ζώνες της Ευρώπης και της κεντροδυτικής Ασίας· στις περιοχές αυτές φωλιάζει την άνοιξη.
Το φθινόπωρο ο πελαργός, τυπικό αποδημητικό πουλί, πηγαίνει να διαχειμάσει στη νοτιοκεντρική Αφρική, από όπου επιστρέφει στον βορρά μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου· κατά τις αποδημίες αυτές, ακολουθεί σταθερά δρομολόγια και κάνει διαδρομές που μπορούν να ξεπεράσουν συνολικά τα 10.000 χλμ.
Αναπαραγωγή
Κατασκευάζει τη φωλιά του πάνω στα δένδρα ή συχνά στις κορυφές των στεγών και των πύργων. Κατά τα τέλη της άνοιξης, το θηλυκό γεννά 4 λευκά αβγά· στην επώαση, που διαρκεί λίγο περισσότερο από ένα μήνα, συμμετέχει και το αρσενικό.
Τα μικρά γεννιώνται με λεπτό άσπρο φτέρωμα, που ύστερα από 8 ημέρες αντικαθίσταται με άλλο του ίδιου χρώματος. Δυο μήνες αργότερα κάνουν την πρώτη πτήση τους και μετά από 2 εβδομάδες εγκαταλείπουν οριστικά τη φωλιά.
Διατροφή
Ο πελαργός τρέφεται με βατράχους, έντομα, ακρίδες και μικρά τρωκτικά, που τα αναζητεί το πρωί ιδίως αλλά και το βράδυ, στις ελώδεις ζώνες.
Δεν έχει κρέας φαγώσιμο και δεν είναι βλαβερός στη γεωργία γι’ αυτό και δεν τον κυνηγούν.

Ο μαύρος πελαργός (ciconia nigra), γνωστός ως μαυρολελέκι, μοιάζει πολύ με το λευκό, αλλά είναι πιο μικρόσωμος.
Το φτέρωμά του είναι καστανόμαυρο στα ανώτερα μέρη του σώματος και άσπρο στο στήθος και στην κοιλιά· το ράμφος και τα πόδια έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα. Φωλιάζει μόνος του στα δάση ή και σε ζώνες με λίγα δένδρα και δε ζει σε κοπάδι, ούτε και κατά τις αποδημίες.
Ο πελαργός έχει συνδεθεί γενικά με την έκφραση αλτρουιστικών αισθημάτων από το γεγονός ότι οι πελαργοί αγκαλιάζουν και προστατεύουν με τις φτερούγες τους τα πιο ηλικιωμένα πουλιά ανάμεσά τους, απ' όπου κι η έννοια τού πελαργικού νόμου στην Αρχαία Ελλάδα, που ορίζει την υποχρέωση τών παιδιών να γηροκομούν τους γονείς τους.
Στη Θεσσαλια στην αρχαιότητα, όποιος σκότωνε πελαργό τιμωρούνταν με θάνατο.
ἐν Θεσσαλίᾳ διετέλουν ὑπὸ τὴν προστασίαν νόμου τινὸς διὰ τὴν χρησιμότητα αὐτῶν εἰς τὴν ἐξάλειψιν τῶν ὄφεων· «τιμῶσι τοὺς πελαργοὺς (οἱ Θετταλοὶ) ... καὶ ἐάν τις κτείνῃ, ἔνοχος τοῖς αὐτοῖς γίνεται οἷσπερ καὶ ὁ ἀνδροφόνος»

Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα | Πελαργίδαι (Ciconiidae)
Οικογένεια Πελαργίδαι (Ciconiidae)

Ετικέτες: Πελαργίδες

Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Πελαργός

Back To Top