Ερωδιίδες (ardeidae) 
Ελληνική επιστημονική ονομασία της οικογένειας πτηνών αρδεΐδες (ardeidae) της τάξης των πελαργομόρφων.
Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πολλά είδη καλοβατικών πουλιών μεγάλου μεγέθους, όπως οι ερωδιοί, η εγκρέτα, ο νυχτοκόρακας κ.ά. Οι ε. έχουν μακριές, πολύχρωμες πτέρυγες, μακριά, λεπτά πόδια και οξύληκτο ράμφος.
Όταν πετούν, τεντώνουν προς τα πίσω τα πόδια τους, αναδιπλώνουν τον λαιμό και προτείνουν το ράμφος τους.
Χτίζουν τις φωλιές τους σε δάση, κοντά σε λίμνες ή έλη, αλλά ύστερα από χρόνια διαμονής τους εκεί, αλλάζουν περιοχή, γιατί οι ακαθαρσίες τους και τα σάπια υπολείμματα των ψαριών που τρώνε μεταβάλλουν την ποιότητα του εδάφους και τα δέντρα ξεραίνονται.
Συνήθως σχηματίζουν αποικίες που αποτελούνται από 30-100 ζευγάρια.
Πολλά είδη, όπως τα Αrdea cinerea, Ardea purpurea, Bubulcus ibis, Egretta garzetta κ.ά. ζουν και στην Ελλάδα.
Κοινή ονομασία πελαργόμορφων πτηνών της οικογένειας των αρδεϊδών και ιδιαίτερα του γένους αρδέα (Ardea). Πρόκειται για παρυδάτια, καλοβατικά πτηνά τα οποία ζουν σε τροπικές ή εύκρατες περιοχές· διακρίνονται από τα άλλα καλοβατικά πουλιά, όπως οι πελαργοί και οι γερανοί, γιατί διατηρούν τον μακρύ λαιμό τους αναδιπλωμένο σε σχήμα S, όταν περπατούν αλλά και κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Τρέφονται κυρίως με ψάρια, γι’ αυτό αναφέρονται συχνά με την ονομασία ψαροφάγοι. Γενικά δεν θηρεύονται, γιατί το κρέας τους δεν έχει νόστιμη γεύση.
Ένα από τα πιο γνωστά είδη είναι το Αrdea cinerea, μήκους 90 εκ., με λευκό φτέρωμα στην κοιλιά και γκρίζο-τεφρό στη ράχη. Οι πτέρυγες και το λοφίο της κεφαλής του είναι μαυριδερά· το κίτρινο ράμφος του είναι μακρύ και ισχυρό, με οδοντωτά χείλη, κατάλληλο για να συλλαμβάνει υδρόβιους ζωικούς οργανισμούς, όπως ψάρια, βατράχια και μαλάκια. Συναντάται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, όπου κατασκευάζει τη φωλιά του στα δέντρα, κοντά σε έλη, τέλματα και ποταμούς. Στην Ελλάδα, το είδος αυτό είναι επίσης γνωστό με την κοινή ονομασία σταχτοτσικνιάς και συναντάται σε όλοη τη διάρκεια του έτους στους περισσότερους υγρότοπους.
Μικρότερο σε μέγεθος από τον σταχτοτσικνιά είναι το είδος Ardea purpurea, που είναι γνωστό στη χώρα μας με την κοινή ονομασία πορφυροτσικνιάς, η οποία οφείλεται στο ερυθρωπό φτέρωμά του στο κεφάλι, στον λαιμό και στο στήθος. Φέρει μαύρο λοφίο και μαύρες ραβδώσεις στις δύο πλευρές του λαιμού. Ζει στις θερμές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, ενώ στην Ελλάδα συναντάται μόνο το καλοκαίρι, σε διάφορους υγρότοπους κυρίως στις βόρειες περιοχές της χώρας (Πρέσπες, δέλτα του Έβρου).
Τρέφεται κατά κανόνα με ψάρια και διάφορα μικρά σπονδυλόζωα.
Το είδος Ardea goliath, το οποίο ζει στην Αφρική, στην Αμερική και στις νότιες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ε., με μήκος περίπου 1,5 μ. Το πουλί αυτό συνοδεύει τα βοοειδή στις βοσκές τους, για να τρέφεται από τα παράσιτα που φωλιάζουν στο τρίχωμά τους. Το είδος Ardea herodias είναι ο μεγαλύτερος ε. της Βόρειας Αμερικής και το σώμα του καλύπτεται από γκριζογάλανα φτερά.
Τέλος, στη χώρα μας συναντώνται και διάφορα μεταναστευτικά είδη ε. του συγγενικού γένους Egretta
Ελληνική επιστημονική ονομασία της οικογένειας πτηνών αρδεΐδες (ardeidae) της τάξης των πελαργομόρφων.
Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πολλά είδη καλοβατικών πουλιών μεγάλου μεγέθους, όπως οι ερωδιοί, η εγκρέτα, ο νυχτοκόρακας κ.ά. Οι ε. έχουν μακριές, πολύχρωμες πτέρυγες, μακριά, λεπτά πόδια και οξύληκτο ράμφος.
Όταν πετούν, τεντώνουν προς τα πίσω τα πόδια τους, αναδιπλώνουν τον λαιμό και προτείνουν το ράμφος τους.
Χτίζουν τις φωλιές τους σε δάση, κοντά σε λίμνες ή έλη, αλλά ύστερα από χρόνια διαμονής τους εκεί, αλλάζουν περιοχή, γιατί οι ακαθαρσίες τους και τα σάπια υπολείμματα των ψαριών που τρώνε μεταβάλλουν την ποιότητα του εδάφους και τα δέντρα ξεραίνονται.
Συνήθως σχηματίζουν αποικίες που αποτελούνται από 30-100 ζευγάρια.
Πολλά είδη, όπως τα Αrdea cinerea, Ardea purpurea, Bubulcus ibis, Egretta garzetta κ.ά. ζουν και στην Ελλάδα.
Ερωδιίδαι
Ήταυρος
Μικροτσικνιάς
Νυχτοκόρακας
Κρυπτοτσικνιάς
Γελαδάρης
Μαυροτσικνιάς
Α. Μαυροτσικνιάς
Λευκοτσικνιάς
Αργυροτσικνιάς
Σταχτοτσικνιάς
Πορφυροτσικνιάς
Άγαμι
ερωδιόςΉταυρος
Μικροτσικνιάς
Νυχτοκόρακας
Κρυπτοτσικνιάς
Γελαδάρης
Μαυροτσικνιάς
Α. Μαυροτσικνιάς
Λευκοτσικνιάς
Αργυροτσικνιάς
Σταχτοτσικνιάς
Πορφυροτσικνιάς
Άγαμι
Κοινή ονομασία πελαργόμορφων πτηνών της οικογένειας των αρδεϊδών και ιδιαίτερα του γένους αρδέα (Ardea). Πρόκειται για παρυδάτια, καλοβατικά πτηνά τα οποία ζουν σε τροπικές ή εύκρατες περιοχές· διακρίνονται από τα άλλα καλοβατικά πουλιά, όπως οι πελαργοί και οι γερανοί, γιατί διατηρούν τον μακρύ λαιμό τους αναδιπλωμένο σε σχήμα S, όταν περπατούν αλλά και κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Τρέφονται κυρίως με ψάρια, γι’ αυτό αναφέρονται συχνά με την ονομασία ψαροφάγοι. Γενικά δεν θηρεύονται, γιατί το κρέας τους δεν έχει νόστιμη γεύση.
Ένα από τα πιο γνωστά είδη είναι το Αrdea cinerea, μήκους 90 εκ., με λευκό φτέρωμα στην κοιλιά και γκρίζο-τεφρό στη ράχη. Οι πτέρυγες και το λοφίο της κεφαλής του είναι μαυριδερά· το κίτρινο ράμφος του είναι μακρύ και ισχυρό, με οδοντωτά χείλη, κατάλληλο για να συλλαμβάνει υδρόβιους ζωικούς οργανισμούς, όπως ψάρια, βατράχια και μαλάκια. Συναντάται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, όπου κατασκευάζει τη φωλιά του στα δέντρα, κοντά σε έλη, τέλματα και ποταμούς. Στην Ελλάδα, το είδος αυτό είναι επίσης γνωστό με την κοινή ονομασία σταχτοτσικνιάς και συναντάται σε όλοη τη διάρκεια του έτους στους περισσότερους υγρότοπους.
Μικρότερο σε μέγεθος από τον σταχτοτσικνιά είναι το είδος Ardea purpurea, που είναι γνωστό στη χώρα μας με την κοινή ονομασία πορφυροτσικνιάς, η οποία οφείλεται στο ερυθρωπό φτέρωμά του στο κεφάλι, στον λαιμό και στο στήθος. Φέρει μαύρο λοφίο και μαύρες ραβδώσεις στις δύο πλευρές του λαιμού. Ζει στις θερμές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, ενώ στην Ελλάδα συναντάται μόνο το καλοκαίρι, σε διάφορους υγρότοπους κυρίως στις βόρειες περιοχές της χώρας (Πρέσπες, δέλτα του Έβρου).
Τρέφεται κατά κανόνα με ψάρια και διάφορα μικρά σπονδυλόζωα.
Το είδος Ardea goliath, το οποίο ζει στην Αφρική, στην Αμερική και στις νότιες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ε., με μήκος περίπου 1,5 μ. Το πουλί αυτό συνοδεύει τα βοοειδή στις βοσκές τους, για να τρέφεται από τα παράσιτα που φωλιάζουν στο τρίχωμά τους. Το είδος Ardea herodias είναι ο μεγαλύτερος ε. της Βόρειας Αμερικής και το σώμα του καλύπτεται από γκριζογάλανα φτερά.
Τέλος, στη χώρα μας συναντώνται και διάφορα μεταναστευτικά είδη ε. του συγγενικού γένους Egretta
Ετικέτες:
Ερωδιοί
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Ερωδιίδες
