Περικρόκοτος

Περικρόκοτος (Pericrocotus)

Γένος ωδικών πτηνών τής Ασίας, τής οικογένειας καμπιοφαγιδών (campephagidae).
Υπάρχουν περίπου 15 είδη, τα οποία απαντώνται κυρίως στα δάση της νότιας και ανατολικής Ασίας. Είναι μικρά, λεπτά πουλιά με μεγάλες ουρές και όρθια στάση. Πολλά είδη έχουν έντονα χρώματα με κόκκινες, μαύρες ή κίτρινες περιοχές. Το μήκος τους κυμαίνεται μεταξύ 15 και 22 εκατοστών, το βάρος του από 6 έως 24 γραμμάρια.
Τρέφονται κυρίως με κάμπιες που συλλέγονται από τα φυλλώματα που τις αναζητούν σε μικρές ομάδες στις κορυφές των δέντρων και έντομα που συλλαμβάνονται στον αέρα.
Ενδιαίτημα
Ζουν από τη βορειοανατολική Κίνα και την Ιαπωνία έως δυτικά στην Ινδία και νότια στην Ινδονησία και τις Φιλιππίνες.
Περικρόκοτος: ετυμολογία, περι peri - πάρα πολύ, από όλες τις μεριές, παντού.
Κροκωτος krokōtos - χρυσοκίτρινος όπως ο κρόκος krokos - σαφράν, βαμμένος με ζαφορά.
κροκωτός: -ή, -όν, βεβαμμένος διὰ κρόκου, ἔχων τὸ χρῶμα κρόκου, Πινδ. Ν. 1. 58. 2), ὡς οὐσιαστικό, κροκωτὸς (δηλ. χιτών), ὁ, ὡς τὸ κροκόεις, ἐπενδύτης κροκοβαφής, ὃν ἐφόρουν αἱ χαλαραὶ τὰ ἤθη γυναῖκες, Ἀριστοφ. Θεσμ. 138, 253, 945, Ἐκκλ. 879· προσφερόμενος ὡς ἀφιέρωμα εἰς τοὺς ναοὺς, Συλλ. Ἐπιγρ. 155. 60, 64· ― ὡσαύτως, ἐλαφρὸν ἔνδυμα ὅπερ ἔφερεν ὁ Βάκχος ἢ οἱ ὀπαδοὶ αὐτοῦ (κατὰ τὴν ἑορτήν του) ὑπεράνω τοῦ χιτῶνος, Κρατῖν. ἐν «Διονυσαλεξάνδρῳ» 1, Ἀριστοφ. Βάτρ. 46

Καμπιοφαγίδες (campephagidae)

Το όνομα της οικογένειας campephagidae, είναι συνδυασμός δύο ελληνικών λέξεων: kampe η "κάμπια" και φάγος "phagos".
Είναι μία πολυπληθής οικογένεια της τάξης των Στρουθιόμορφων (passeriformes). Χωρίζεται σε έξι γένη με πάνω από 80 είδη μικρών και μεσαίων μεγέθους πουλιών. Ζούν στα υποτροπικά και τροπικά δάση της Αφρικής, της Ασίας και της Αυστραλασίας.
Τρέφονται κυρίως με κάμπιες, οι οποίες συλλέγονται από τα φύλλα των δέντρων. Ορισμένα είδη τρέφονται με έντομα τα οποία συλλαμβάνουν κατά την πτήση.
Είναι ενδημικά πουλιά ζουν μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές. Μοναδική εξαίρεση είναι το είδος Pericrocotus divaricatus που μεταναστεύει σε περιοχές της Ιαπωνίας και της Σιβηρίας για να αναπαραχθεί. Φτιάχνουν κυπελλοειδείς φωλιές συνήθως σε διχάλες δέντρων. Το θηλυκό γεννάει δύο έως πέντε κηλιδωτά αυγά, τα οποία ανάλογα με το είδος, έχουν διαφορετικά χρώματα, κυρίως λευκά, γαλαζοπράσινα ή πρασινωπά.

Περικρόκοτος (Pericrocotus)

P. cantonensis

P. tegimae

P. miniatus

P. cinnamomeus

P. erythropygius

P. ethologus

P. igneus

P. solaris

P. lansbergei

Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας