Ανθοσκόπος, Υφάντρα, Σακουλοπαπαδίτσα (Remiz Pendulinus) 
Στρουθιόμορφο πτηνό της οικογένειας των αιγιθαλιδών ή παριδών. Έχει μήκος περίπου 12 εκ., από τα οποία τα 5 εκ. καταλαμβάνει η ουρά.
Έχει χαρακτηριστική μαύρη λωρίδα κατά μήκος των οφθαλμών που δίνει την εντύπωση μάσκας. Επιπλέον στοιχεία που βοηθούν στην αναγνώρισή του, το γκρίζο χρώμα του κεφαλιού, εκτός της περιοχής γύρω από τους οφθαλμούς και του αυχένα, η καστανοκόκκινη ράχη, το μπεζ με κίτρινη χροιά φτέρωμα του στήθους και της κοιλιάς. Μεταξύ των δύο φύλων υπάρχουν κάποιες διαφορές που βοηθούν στη
διάκρισή τους, όπως τα πιο έντονα χρώματα του αρσενικού και η μεγαλύτερη σε μέγεθος μάσκα σε σχέση με το θηλυκό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μορφή της φωλιάς είναι τόσο χαρακτηριστική που από μόνη της προδίδει την παρουσία της.
Βιότοπος εμφάνιση
Ζει στην Ευρώπη και στην κεντρική και νότια Ασία, σε περιοχές με πολλά νερά, και τρέφεται με έντομα και προνύμφες· από τις βορειότερες περιοχές μεταναστεύει νότια πριν έρθει ο χειμώνας.
Εμφανίζεται στην Ελλάδα την Άνοιξη σε σημαντικούς αριθμούς και παραμένει όλο το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα φεύγει για να διαχειμάσει. Απαντάται σε δέντρα γύρω από υδροβιότοπους, σε καλαμιώνες και σε ρέματα.
Οι υφάντρες έχουν αρκετά ευρεία εξάπλωση στον ελλαδικό χώρο, αλλά είναι κοινές μόνον τοπικά, εξ αιτίας των ιδιαίτερων οικοσυστημάτων όπου αναπαράγονται. Ωστόσο, τέτοια οικοσυστήματα υπάρχουν αρκετά, κυρίως στην βόρεια και κεντρική χώρα, μέχρι την δυτική Πελοπόννησο, ενώ από την δεκαετία του 1980 αναπαράγεται και στην Κρήτη. Από τα Ιόνια απουσιάζουν, εκτός από την Κέρκυρα, όπου πιθανώς απαντώνται ακόμη. Αντίθετα, από τα ενδιαιτήματα των περισσοτέρων χωρών της κατανομής τους, στην Ελλάδα δεν συνηθίζουν να κατασκευάζουν την φωλιά τους σε καλαμιές, ωστόσο εκεί είναι που απαντώνται περισσότερο κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αναπαραγωγή
Κατασκευάζει τη φωλιά της σε δέντρα, συνήθως ιτιές, που βρίσκονται κοντά σε λίμνες ή κατά μήκος των ρεμάτων. Η φωλιά είναι κατασκευασμένη περίτεχνα, σε σχήμα κλειστής στάμνας, με σωληνωτή είσοδο. Βρίσκεται πάντα κρεμασμένη στην άκρη ενός κλαδιού συνήθως πάνω από το νερό. Η κατασκευή της γίνεται από το αρσενικό, μπορεί όμως να βοηθάει και το θηλυκό. Ως βασικά υλικά κατασκευής χρησιμοποιούνται οι ταξιανθίες από τα καλάμια, ψαθιά και βούρλα. Το θηλυκό γεννάει μια φορά το χρόνο, την περίοδο από Μάιο έως Ιούνιο, 6 έως 8 αυγά.
Τροφή
Οι υφάντρες τρέφονται με μικρά ασπόνδυλα, κυρίως έντομα σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους, αλλά και τα αυγά και τις κάμπιες τους. Σπανιότερα αναζητούν μικρά αραχνοειδή και σπέρματα φυτών. Η αναζήτηση της τροφής γίνεται στα εξωτερικά κλαδιά των δένδρων, αλλά μερικές φορές και σε ρωγμές του φλοιού του κορμού και στα μεγαλύτερα κλαδιά. Την άνοιξη, τα πουλιά επισκέπτονται τακτικά τα άνθη της ιτιάς (ίουλους) για έντομα.
Οικογένεια: Ρεμιζίδες (Remizidae)| Γένος (Remiz)
Στρουθιόμορφο πτηνό της οικογένειας των αιγιθαλιδών ή παριδών. Έχει μήκος περίπου 12 εκ., από τα οποία τα 5 εκ. καταλαμβάνει η ουρά.
Έχει χαρακτηριστική μαύρη λωρίδα κατά μήκος των οφθαλμών που δίνει την εντύπωση μάσκας. Επιπλέον στοιχεία που βοηθούν στην αναγνώρισή του, το γκρίζο χρώμα του κεφαλιού, εκτός της περιοχής γύρω από τους οφθαλμούς και του αυχένα, η καστανοκόκκινη ράχη, το μπεζ με κίτρινη χροιά φτέρωμα του στήθους και της κοιλιάς. Μεταξύ των δύο φύλων υπάρχουν κάποιες διαφορές που βοηθούν στη
διάκρισή τους, όπως τα πιο έντονα χρώματα του αρσενικού και η μεγαλύτερη σε μέγεθος μάσκα σε σχέση με το θηλυκό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μορφή της φωλιάς είναι τόσο χαρακτηριστική που από μόνη της προδίδει την παρουσία της.
Βιότοπος εμφάνιση
Ζει στην Ευρώπη και στην κεντρική και νότια Ασία, σε περιοχές με πολλά νερά, και τρέφεται με έντομα και προνύμφες· από τις βορειότερες περιοχές μεταναστεύει νότια πριν έρθει ο χειμώνας.
Εμφανίζεται στην Ελλάδα την Άνοιξη σε σημαντικούς αριθμούς και παραμένει όλο το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα φεύγει για να διαχειμάσει. Απαντάται σε δέντρα γύρω από υδροβιότοπους, σε καλαμιώνες και σε ρέματα.
Οι υφάντρες έχουν αρκετά ευρεία εξάπλωση στον ελλαδικό χώρο, αλλά είναι κοινές μόνον τοπικά, εξ αιτίας των ιδιαίτερων οικοσυστημάτων όπου αναπαράγονται. Ωστόσο, τέτοια οικοσυστήματα υπάρχουν αρκετά, κυρίως στην βόρεια και κεντρική χώρα, μέχρι την δυτική Πελοπόννησο, ενώ από την δεκαετία του 1980 αναπαράγεται και στην Κρήτη. Από τα Ιόνια απουσιάζουν, εκτός από την Κέρκυρα, όπου πιθανώς απαντώνται ακόμη. Αντίθετα, από τα ενδιαιτήματα των περισσοτέρων χωρών της κατανομής τους, στην Ελλάδα δεν συνηθίζουν να κατασκευάζουν την φωλιά τους σε καλαμιές, ωστόσο εκεί είναι που απαντώνται περισσότερο κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αναπαραγωγή
Κατασκευάζει τη φωλιά της σε δέντρα, συνήθως ιτιές, που βρίσκονται κοντά σε λίμνες ή κατά μήκος των ρεμάτων. Η φωλιά είναι κατασκευασμένη περίτεχνα, σε σχήμα κλειστής στάμνας, με σωληνωτή είσοδο. Βρίσκεται πάντα κρεμασμένη στην άκρη ενός κλαδιού συνήθως πάνω από το νερό. Η κατασκευή της γίνεται από το αρσενικό, μπορεί όμως να βοηθάει και το θηλυκό. Ως βασικά υλικά κατασκευής χρησιμοποιούνται οι ταξιανθίες από τα καλάμια, ψαθιά και βούρλα. Το θηλυκό γεννάει μια φορά το χρόνο, την περίοδο από Μάιο έως Ιούνιο, 6 έως 8 αυγά.Τροφή
Οι υφάντρες τρέφονται με μικρά ασπόνδυλα, κυρίως έντομα σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους, αλλά και τα αυγά και τις κάμπιες τους. Σπανιότερα αναζητούν μικρά αραχνοειδή και σπέρματα φυτών. Η αναζήτηση της τροφής γίνεται στα εξωτερικά κλαδιά των δένδρων, αλλά μερικές φορές και σε ρωγμές του φλοιού του κορμού και στα μεγαλύτερα κλαδιά. Την άνοιξη, τα πουλιά επισκέπτονται τακτικά τα άνθη της ιτιάς (ίουλους) για έντομα.
Καθεστώς προστασίας
Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Κατάσταση πληθυσμού
Το είδος δεν υπόκειται σε σοβαρούς κινδύνους ή απειλές, όπως π.χ. το κυνήγι, γι’ αυτό η IUCN το κατατάσσει στα Ελαχίστης Ανησυχίας (LC) . Είναι από τα λίγα πτηνά που έχουν επεκτείνει την γεωγραφική τους κατανομή στα δυτικά και βόρεια της Ευρώπης, κατά τα τελευταία χρόνια (λ.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του).
Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Κατάσταση πληθυσμού
Το είδος δεν υπόκειται σε σοβαρούς κινδύνους ή απειλές, όπως π.χ. το κυνήγι, γι’ αυτό η IUCN το κατατάσσει στα Ελαχίστης Ανησυχίας (LC) . Είναι από τα λίγα πτηνά που έχουν επεκτείνει την γεωγραφική τους κατανομή στα δυτικά και βόρεια της Ευρώπης, κατά τα τελευταία χρόνια (λ.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του).
Οικογένεια: Ρεμιζίδες (Remizidae)| Γένος (Remiz)
