Ορθοχελίδονο (Riparia riparia) 
Ενα από τα μικρότερα είδη χελιδονιού είναι και το Ορθοχελίδονο. Το μέγεθός του κυμαίνεται από 12 έως 13 εκατοστά και είναι το πιο μικρό χελιδόνι της Ευρώπης. Προτιμά κυρίως κάθετες χωμάτινες ή αμμώδεις όχθες. Η φωλιά σκάβεται στο χώμα και φτάνει μέχρι και ένα μέτρο βάθος. Το φτέρωμά του είναι θαμπό καστανό-γκρίζο σε μανδύα κορώνα και πλάτη. Ο λαιμός και η κοιλιά είναι άσπρα και έχει μία σκούρα ζώνη στο στήθος. Τα πόδια του είναι σκούρα και η ουρά είναι κοντή αλλά διχαλωτή.
Βιότοπος – εμφάνιση
Καλοκαιρινός επισκέπτης από τα τέλη Μαρτίου έως το Σεπτέμβριο, το συναντάμε τοπικά στην ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη ενώ, κατά τη μετανάστευση, σμήνη Οχθοχελίδονων περνούν από τη Βορειοανατολική Ελλάδα. Τρέφεται με μικρά έντομα που πιάνει πετώντας. Η φωνή του είναι ένα στεγνό «τσιρπ» ενώ σημαίνει συναγερμό με ένα σύντομο «βρριτ».
Τα Οχθοχελίδονο μαζεύονται στις ποταμιές, στα τέλματα, κοντά σε λίμνες και τρεχούμενα νερά και στήνουν τις αναπαραγωγικές τους αποικίες. Πρόκειται για στοές που κατασκευάζουν σε όχθες ή κάθετα αμμοχαλικώδη τοιχώματα λιμνών και ποταμών.
Αναπαραγωγή
Το αρσενικό και το θηλυκό σκάβουν την τρύπα της φωλιάς με το ράμφος και τα πόδια τους. Μέσα σε δυο-τρεις μέρες, το ζευγάρι έχει ανοίξει στοά μήκους 60 έως 160 εκατοστών και διαμέτρου 4-6 εκατοστών!
Στο τέλος του τούνελ φτιάχνουν τη φωλιά από μικρά χόρτα και φτερά. Γεννάει δύο φορές το χρόνο (Μάιο έως Αύγουστο) από 4-5 λευκά αβγά τα οποία κλωσσούν και οι δύο γονείς επί δύο εβδομάδες.
Η οικογένεια αποτελείται από τα εξής είδη.
Χελιδόνια (Hirundinidae)
Σταυλοχελίδονο (Hirundo rustica)
Μιλτοχελίδονο (Hirundo daurica)
Βραχοχελίδονο (Ptyonoprogne rupestris)
Ορθοχελίδονο (Riparia riparia)
Σπιτοχελίδονο (Delichon urbica)
Ενα από τα μικρότερα είδη χελιδονιού είναι και το Ορθοχελίδονο. Το μέγεθός του κυμαίνεται από 12 έως 13 εκατοστά και είναι το πιο μικρό χελιδόνι της Ευρώπης. Προτιμά κυρίως κάθετες χωμάτινες ή αμμώδεις όχθες. Η φωλιά σκάβεται στο χώμα και φτάνει μέχρι και ένα μέτρο βάθος. Το φτέρωμά του είναι θαμπό καστανό-γκρίζο σε μανδύα κορώνα και πλάτη. Ο λαιμός και η κοιλιά είναι άσπρα και έχει μία σκούρα ζώνη στο στήθος. Τα πόδια του είναι σκούρα και η ουρά είναι κοντή αλλά διχαλωτή.
Βιότοπος – εμφάνιση
Καλοκαιρινός επισκέπτης από τα τέλη Μαρτίου έως το Σεπτέμβριο, το συναντάμε τοπικά στην ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη ενώ, κατά τη μετανάστευση, σμήνη Οχθοχελίδονων περνούν από τη Βορειοανατολική Ελλάδα. Τρέφεται με μικρά έντομα που πιάνει πετώντας. Η φωνή του είναι ένα στεγνό «τσιρπ» ενώ σημαίνει συναγερμό με ένα σύντομο «βρριτ».
Τα Οχθοχελίδονο μαζεύονται στις ποταμιές, στα τέλματα, κοντά σε λίμνες και τρεχούμενα νερά και στήνουν τις αναπαραγωγικές τους αποικίες. Πρόκειται για στοές που κατασκευάζουν σε όχθες ή κάθετα αμμοχαλικώδη τοιχώματα λιμνών και ποταμών.
Αναπαραγωγή
Το αρσενικό και το θηλυκό σκάβουν την τρύπα της φωλιάς με το ράμφος και τα πόδια τους. Μέσα σε δυο-τρεις μέρες, το ζευγάρι έχει ανοίξει στοά μήκους 60 έως 160 εκατοστών και διαμέτρου 4-6 εκατοστών!
Στο τέλος του τούνελ φτιάχνουν τη φωλιά από μικρά χόρτα και φτερά. Γεννάει δύο φορές το χρόνο (Μάιο έως Αύγουστο) από 4-5 λευκά αβγά τα οποία κλωσσούν και οι δύο γονείς επί δύο εβδομάδες.
Η οικογένεια αποτελείται από τα εξής είδη.
Χελιδόνια (Hirundinidae)
Σταυλοχελίδονο (Hirundo rustica)
Μιλτοχελίδονο (Hirundo daurica)
Βραχοχελίδονο (Ptyonoprogne rupestris)
Ορθοχελίδονο (Riparia riparia)
Σπιτοχελίδονο (Delichon urbica)
Ετικέτες:
Χελιδόνια
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Ορθοχελίδονο
