Δρεπανίς (Drepanis) 
Γένος πτηνών τής οικογένειας των δρεπανιδών (Drepanidini) ή κατά άλλες ταξινομήσεις, των Σπιζίδων (Fringillidae). Περιλαμβάνει δύο εξαφανισμένα είδη και ένα εξαιρετικά απειλούμενο είδος, το Drepanis coccinea.
Και τα δύο εξαφανισθέντα είδη είχαν μακρύ, δρεπανοειδές ράμφος. Το είδος Drepanis pacifica είχε περίπου 23 εκατοστά μήκος σώματος. Το φτέρωμα ήταν κυρίως λαμπερό μαύρο, με κίτρινο στο ουροπύγιο, στα πόδια και στις φτερούγες.
Πρόσφατα στοιχεία από γενετικές μελέτες, τη συμπεριφορά, το φτέρωμα, την αναπαραγωγή, έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η οικογένεια των δρεπανιδών, συγγενεύουν με τις σπιζίδες.
Το είδος Drepanis funerea έφθανε σε μήκος τα 20 εκατοστά. Το φτέρωμα ήταν μαύρο, με γκρί σημεία στις φτερούγες.
Δρεπανίς η κοκκινέα (Drepanis coccinea)
Το μόνο επιζών είδος του γένους. Είναι μικρό πτηνό με λαμπερά χρώματα, μακρύ, δρεπανοειδές ράμφος και με γλώσσα ειδικά κατασκευασμένη να απομυζά το νέκταρ τών λουλουδιών και μπορεί να αιωρείται, σαν ένα κολιμπρί. Ο χρωματισμός του φτερώματος είναι κόκκινος με μαύρες φτερούγες και ουροπύγιο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα αποθέματα από περίπου 350.000 τη δεκαετία του 1990, μειώθηκαν σε μόλις 2.600 το 2017.
Γένος πτηνών τής οικογένειας των δρεπανιδών (Drepanidini) ή κατά άλλες ταξινομήσεις, των Σπιζίδων (Fringillidae). Περιλαμβάνει δύο εξαφανισμένα είδη και ένα εξαιρετικά απειλούμενο είδος, το Drepanis coccinea.
Και τα δύο εξαφανισθέντα είδη είχαν μακρύ, δρεπανοειδές ράμφος. Το είδος Drepanis pacifica είχε περίπου 23 εκατοστά μήκος σώματος. Το φτέρωμα ήταν κυρίως λαμπερό μαύρο, με κίτρινο στο ουροπύγιο, στα πόδια και στις φτερούγες.
Πρόσφατα στοιχεία από γενετικές μελέτες, τη συμπεριφορά, το φτέρωμα, την αναπαραγωγή, έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η οικογένεια των δρεπανιδών, συγγενεύουν με τις σπιζίδες.
Το είδος Drepanis funerea έφθανε σε μήκος τα 20 εκατοστά. Το φτέρωμα ήταν μαύρο, με γκρί σημεία στις φτερούγες.
Δρεπανίς η κοκκινέα (Drepanis coccinea)
Το μόνο επιζών είδος του γένους. Είναι μικρό πτηνό με λαμπερά χρώματα, μακρύ, δρεπανοειδές ράμφος και με γλώσσα ειδικά κατασκευασμένη να απομυζά το νέκταρ τών λουλουδιών και μπορεί να αιωρείται, σαν ένα κολιμπρί. Ο χρωματισμός του φτερώματος είναι κόκκινος με μαύρες φτερούγες και ουροπύγιο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα αποθέματα από περίπου 350.000 τη δεκαετία του 1990, μειώθηκαν σε μόλις 2.600 το 2017.
Δρεπανίδες (Drepanidini)
Τα περισσότερα από τα είδη της φυλής (η φυλή είναι μια ταξινομική βαθμίδα πάνω από το γένος, αλλά κάτω από την οικογένεια και την υποοικογένεια) των δρεπανιδών (Drepanidini) ονομάζονται με αυτόχθονες ονομασίες (Amakihi, apapane, iiwi, mamo). Η καταστροφή των οικοτόπων και η εισαγωγή ξενικών πτηνών και θηλαστικών έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση τουλάχιστον 8 από τα αρχικά 23 είδη. Τα περισσότερα από τα επιζώντα είδη απειλούνται με εξαφάνιση.
Διατροφή
Τα είδη των δρεπανιδών έχουν μήκος που κυμαίνεται από 10 έως 20 εκατοστά και άνοιγμα πτερυγίων από 15 έως 30 εκατοστά. Τα ράμφη τους έχουν κλίση προς τα κάτω. Τα είδη συνήθως χωρίζονται σε δύο ομάδες: αυτά που τρέφονται με νέκταρ και τα σποροφάγα. Τα είδη που τρέφονται κυρίως με νέκταρ, συμπληρώνουν τη διατροφή τους με έντομα, κάμπιες, αράχνες ή προνύμφες, που βγάζουν από το φλοιό των δέντρων με τα μακριά ράμφη τους.
Η διατροφή των σποροφάγων περιορίζεται μόνο σε διάφορους σπόρους και σε χορταράκια.
Είδη που τρέφονται με νέκταρ
Το φτέρωμά τους είναι συνήθως είναι μαύρο και κόκκινο, η ουρά και οι πτέρυγες είναι μαύρα και το υπόλοιπο φτέρωμα κόκκινο. Το ράμφος είναι μακρύ και με μεγάλη καμπύλη. Το εξαφανισμένο από το 1940 είδος Hemignathus obscurus είχε το μακρύτερο ράμφος, το οποίο σε μήκος αντιστοιχούσε στο μισό του σώματος. Η γλώσσα τους είναι σωληνοειδείς και μακριά ώστε να μπορούν να να ρουφούν το νέκταρ των λουλουδιών.
Σποροφάγα
Τα σποροφάγα είδη έχουν κοντά και με λιγότερο καμπύλη ράμφη. Το φτέρωμά τους είναι κυρίως πράσινο, κίτρινο ή γκρίζο, σπάνια σκούρο, ή έντονα χρωματιστό. Η εμφάνισή τους θυμίζει τα είδη των σπιζίδων όπως ο φλώρος (Chloris chloris).
Ενδιαίτημα, Κατάσταση πληθυσμού
Ζουν αποκλειστικά στα νησιά της Χαβάης και αριθμούν 34 είδη, 13 είδη έχουν εξαφανιστεί, άλλα 11 απειλούνται με εξαφάνιση. Τα υπόλοιπα κινδυνεύουν μακροπρόθεσμα με εξαφάνιση.
Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ίσως ο άνθρωπος που διεισδύει όλο και πιο βαθιά μέσα στα πυκνά δάση, τα καταστρέφει και έτσι στερεί τα ενδιαιτήματά τους.
Οι αρουραίοι των δένδρων, καπρομυΐδες (capromyidae) και άλλοι θηρευτές αυγών, απειλούν τους πληθυσμούς τους, που γίνεται όλο και μικρότερος. Επιπλέον, τα εναπομείναντα είδη αποδεκατίζονται από εισαγόμενες ασθένειες των πτηνών.
Τα περισσότερα είδη εμφανίζονται μόνο σε υψηλότερα υψόμετρα - από 1250 έως 1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας - σε επαρκή πληθυσμιακή πυκνότητα, καθώς το κουνούπι Culex quinquefasciatus, το οποίο μεταδίδει την ελονοσία, είναι σπάνιο σε αυτά τα υψόμετρα. Η επιβίωση των άλλων ειδών στα νησιά της Χαβάης Kauai, O'ahu, Molokai και Lanai είναι ιδιαίτερα προβληματική επειδή δεν έχουν μεγάλο υψόμετρο ή το αγγίζουν οριακά.
Τα περισσότερα από τα είδη της φυλής (η φυλή είναι μια ταξινομική βαθμίδα πάνω από το γένος, αλλά κάτω από την οικογένεια και την υποοικογένεια) των δρεπανιδών (Drepanidini) ονομάζονται με αυτόχθονες ονομασίες (Amakihi, apapane, iiwi, mamo). Η καταστροφή των οικοτόπων και η εισαγωγή ξενικών πτηνών και θηλαστικών έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση τουλάχιστον 8 από τα αρχικά 23 είδη. Τα περισσότερα από τα επιζώντα είδη απειλούνται με εξαφάνιση.
Διατροφή
Τα είδη των δρεπανιδών έχουν μήκος που κυμαίνεται από 10 έως 20 εκατοστά και άνοιγμα πτερυγίων από 15 έως 30 εκατοστά. Τα ράμφη τους έχουν κλίση προς τα κάτω. Τα είδη συνήθως χωρίζονται σε δύο ομάδες: αυτά που τρέφονται με νέκταρ και τα σποροφάγα. Τα είδη που τρέφονται κυρίως με νέκταρ, συμπληρώνουν τη διατροφή τους με έντομα, κάμπιες, αράχνες ή προνύμφες, που βγάζουν από το φλοιό των δέντρων με τα μακριά ράμφη τους.
Η διατροφή των σποροφάγων περιορίζεται μόνο σε διάφορους σπόρους και σε χορταράκια.
Είδη που τρέφονται με νέκταρ
Το φτέρωμά τους είναι συνήθως είναι μαύρο και κόκκινο, η ουρά και οι πτέρυγες είναι μαύρα και το υπόλοιπο φτέρωμα κόκκινο. Το ράμφος είναι μακρύ και με μεγάλη καμπύλη. Το εξαφανισμένο από το 1940 είδος Hemignathus obscurus είχε το μακρύτερο ράμφος, το οποίο σε μήκος αντιστοιχούσε στο μισό του σώματος. Η γλώσσα τους είναι σωληνοειδείς και μακριά ώστε να μπορούν να να ρουφούν το νέκταρ των λουλουδιών.
Σποροφάγα
Τα σποροφάγα είδη έχουν κοντά και με λιγότερο καμπύλη ράμφη. Το φτέρωμά τους είναι κυρίως πράσινο, κίτρινο ή γκρίζο, σπάνια σκούρο, ή έντονα χρωματιστό. Η εμφάνισή τους θυμίζει τα είδη των σπιζίδων όπως ο φλώρος (Chloris chloris).
Ενδιαίτημα, Κατάσταση πληθυσμού
Ζουν αποκλειστικά στα νησιά της Χαβάης και αριθμούν 34 είδη, 13 είδη έχουν εξαφανιστεί, άλλα 11 απειλούνται με εξαφάνιση. Τα υπόλοιπα κινδυνεύουν μακροπρόθεσμα με εξαφάνιση.
Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ίσως ο άνθρωπος που διεισδύει όλο και πιο βαθιά μέσα στα πυκνά δάση, τα καταστρέφει και έτσι στερεί τα ενδιαιτήματά τους.
Οι αρουραίοι των δένδρων, καπρομυΐδες (capromyidae) και άλλοι θηρευτές αυγών, απειλούν τους πληθυσμούς τους, που γίνεται όλο και μικρότερος. Επιπλέον, τα εναπομείναντα είδη αποδεκατίζονται από εισαγόμενες ασθένειες των πτηνών.
Τα περισσότερα είδη εμφανίζονται μόνο σε υψηλότερα υψόμετρα - από 1250 έως 1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας - σε επαρκή πληθυσμιακή πυκνότητα, καθώς το κουνούπι Culex quinquefasciatus, το οποίο μεταδίδει την ελονοσία, είναι σπάνιο σε αυτά τα υψόμετρα. Η επιβίωση των άλλων ειδών στα νησιά της Χαβάης Kauai, O'ahu, Molokai και Lanai είναι ιδιαίτερα προβληματική επειδή δεν έχουν μεγάλο υψόμετρο ή το αγγίζουν οριακά.
