Στερκοραριίδες (Stercorariidae) 
Πρόκειται για σχετικά μεγάλα πουλιά με επίμηκες γαμψό ράμφος και δάχτυλα ενωμένα με νηκτική μεμβράνη, τα οποία φέρουν ισχυρά, αγκιστροειδή νύχια, όμοια με τα νύχια των αρπακτικών πτηνών. Μοιάζουν με τους γλάρους, αλλά έχουν πιο σκούρο, γκρίζο ή καστανό φτέρωμα και μια σαρκώδη προεκβολή στο άνω ράμφος. Φωλιάζουν στο έδαφος στις εύκρατες και αρκτικές περιοχές, έχουν ακόμη παρατηρηθεί και στο Νότιο Πόλο. Τρέφονται με ψάρια και ψοφίμια. Πολλοί αρπάζουν την τροφή τους που φτάνει μέχρι και 95% (kleptoparasites) από άλλα διαχειμάζοντα πτηνά, οι Στερκοραριίδες μαζί με τις Φρεγατίδες (Fregatidae), είναι τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα κλεπτοπαρασιτισμού στο βασίλειο των πουλιών.
Τα είδη Αετοληστόγλαρος (Stercorarius ή Catharacta skua) και Γαλαζόραμφος Ληστόγλαρος (Stercorarius pomarinus) συναντώνται περιστασιακά και στην Ελλάδα.
Παλιότερα ονομαζόταν Κοπροδίαιτοι, ονομάζονται έτσι γιατί κατά το παρελθόν πιστευόταν ότι τρέφονταν από τα απορρίμματα άλλων πτηνών.
Χαραδριόμορφα ➜ Γλαρόμορφα ➜ ✔Στερκοραριίδες (Stercorariidae)
Αετοληστόγλαρος, Πειρατής, Great Skua (Stercorarius skua)
Τυπικός αντιπρόσωπος του γένους είναι το είδος Stercorarius ή Catharacta skua, το οποίο έχει συνολικό μήκος 66 εκ., θυμίζει τους γλάρους, αλλά είναι πιο ογκώδης κι έχει δάχτυλα εφοδιασμένα με αγκιστροειδή νύχια, όμοια με τα νύχια των αρπακτικών πτηνών. Είναι ταχύτατο και ευκίνητο στην πτήση και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συχνάζει στις ευρωπαϊκές και στις αμερικανικές ακτές του Βόρειου Ατλαντικού, απ’ όπου μεταναστεύει στα νότια στις αρχές του χειμώνα. Τρέφεται γενικά με ψάρια, καρκινοειδή και μαλάκια. Το είδος αυτό συναντάται τυχαία και στην Ελλάδα και είναι γνωστό με την κοινή ονομασία πειρατής.
Γερακοληστόγλαρος, Γερακόγλαρος, Στερκοράριος (Stercorarius parasiticus)
Stercorarius parasiticus, μήκους έως 50 εκ. το οποίο από τις αρκτικές ζώνες, όπου φωλιάζει, μεταναστεύει τον χειμώνα πολύ νότια φτάνοντας μερικές φορές στην Ινδία, στη νότια Αφρική, στη Βραζιλία και στην Αυστραλία.
Περιπλανώμενος επισκέπτης στη Μεσόγειο και στην Κεντρική Ευρώπη, κάνει ένα σύντομο πέρασμα και από τις θάλασσες της πατρίδας μας.
σαν πειρατής των θαλασσών που είναι, καταδιώκει άλλα θαλασσόβια πουλιά μέχρι να τους αρπάξει την τροφή! Σήμα κατατεθέν τα μακριά, ίσια και μυτερά μεσαία φτερά της ουράς του, που προεξέχουν κατά επτά, περίπου, εκατοστά από την υπόλοιπη ουρά όταν ο Στερκοράριος πετάει στα ανοιχτά της θάλασσας ή στις ακτές. Συνολικού μήκους 46 εκατοστών, έχει δύο χρωματικές φάσεις: τη σκοτεινόχρωμη, με φτέρωμα ομοιόμορφα σκουροκάστανο και την ανοιχτόχρωμη, με σκουροκάστανη ράχη αλλά λευκή κοιλιά, ασπροκίτρινα μάγουλα και σβέρκο, μαυριδερό στέμμα στο κεφάλι.
Έχει τις συνήθειες των αρπακτικών και κυνηγάει τα άλλα θαλασσοπούλια μέχρι να τα αναγκάσει να του ...παραδώσουν την τροφή τους, που συνήθως είναι ένα νόστιμο ψάρι. Όταν δεν ορμάει αποφασιστικά προς το μέρος τους.
Η συνήθειά τους αυτή ονομάζεται κλεπτοπαρασιτισμός (kleptoparasitism) και για αυτόν το λόγο τα υπόλοιπα πτηνά τους φοβούνται. Επιπλέον, θα επιτεθούν σε ανθρώπινους εισβολείς εάν βρίσκονται κοντά στις φωλιές τους και μπορούν να τους χτυπήσουν με τα ισχυρά τους πόδια.
Οι Γερακοληστόγλαροι ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη θάλασσα και πηγαίνουν στην ξηρά μόνο για να αναπαραχθούν, κατά τη διάρκεια του αρκτικού καλοκαιριού. Μόλις οι νεοσσοί εγκαταλείψουν τη φωλιά, μπορεί να μην επισκεφθούν ξηρά για δύο χρόνια – μέχρι δηλαδή να φτάσουν στην ηλικία αναπαραγωγής.
Γεννάει μέχρι τέσσερα αυγά, στις βόρειες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, στην Ευρώπη και στην Ασία. Διαχειμάζει σε τροπικούς και νότιους ωκεανούς.
Μπορεί να ζήσει μέχρι 25 χρόνια, 12 χρόνια είναι το πιο συχνό.
Γαλαζόραμφος Ληστόγλαρος, Pomarine Skua (Stercorarius pomarinus)
Stercorarius pomarinus, κοινώς ληστόγλαρος, με μήκος λίγο μικρότερο των 45 εκ., που φωλιάζει στις βόρειες ακτές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής.
Στερκοράριος ο μακρόουρος, Long-tailed Skua (Stercorarius longicaudus)
Stercorarius longicaudus, το οποίο από την άνοιξη έως το φθινόπωρο έχει σχεδόν παρόμοια εξάπλωση με το είδος Stercorarius parasiticus. Αλλη ονομασία Βελονοληστόγλαρος.
Πρόκειται για σχετικά μεγάλα πουλιά με επίμηκες γαμψό ράμφος και δάχτυλα ενωμένα με νηκτική μεμβράνη, τα οποία φέρουν ισχυρά, αγκιστροειδή νύχια, όμοια με τα νύχια των αρπακτικών πτηνών. Μοιάζουν με τους γλάρους, αλλά έχουν πιο σκούρο, γκρίζο ή καστανό φτέρωμα και μια σαρκώδη προεκβολή στο άνω ράμφος. Φωλιάζουν στο έδαφος στις εύκρατες και αρκτικές περιοχές, έχουν ακόμη παρατηρηθεί και στο Νότιο Πόλο. Τρέφονται με ψάρια και ψοφίμια. Πολλοί αρπάζουν την τροφή τους που φτάνει μέχρι και 95% (kleptoparasites) από άλλα διαχειμάζοντα πτηνά, οι Στερκοραριίδες μαζί με τις Φρεγατίδες (Fregatidae), είναι τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα κλεπτοπαρασιτισμού στο βασίλειο των πουλιών.
κλεπτοβίωση,
βιολογικός τρόπος ημιπαρασιτικής διαβίωσης διαφόρων πτηνών και εντόμων τα οποία χρησιμοποιούν ή καταλαμβάνουν τις φωλιές που έχουν χτιστεί από ένα ζώο άλλου είδους.
Αρπάζουν την τροφή (καθώς και τα αυγά και τα μικρά άλλων πτηνών) τους κυνηγώντας γλάρους, γλαρόνια και άλλα θαλασσοπούλια για να κλέψουν τα αλιεύματά τους, παρ όλο το μέγεθός τους δεν διστάζουν να επιτεθούν σε άλλα είδη μέχρι και 3 φορές μεγαλύτερα. Τα μεγαλύτερα είδη, όπως ο Αετοληστόγλαρος (Stercorarius skua) σκοτώνουν και τρώνε άλλα ενήλικα πουλιά, έχουν καταγραφεί περιπτώσεις θανάτωσης πτηνών στο μέγεθος ενός Σταχτοτσικνιά (Ardea cinerea).Τα είδη Αετοληστόγλαρος (Stercorarius ή Catharacta skua) και Γαλαζόραμφος Ληστόγλαρος (Stercorarius pomarinus) συναντώνται περιστασιακά και στην Ελλάδα.
Παλιότερα ονομαζόταν Κοπροδίαιτοι, ονομάζονται έτσι γιατί κατά το παρελθόν πιστευόταν ότι τρέφονταν από τα απορρίμματα άλλων πτηνών.
Χαραδριόμορφα ➜ Γλαρόμορφα ➜ ✔Στερκοραριίδες (Stercorariidae)
Αετοληστόγλαρος, Πειρατής, Great Skua (Stercorarius skua)
Τυπικός αντιπρόσωπος του γένους είναι το είδος Stercorarius ή Catharacta skua, το οποίο έχει συνολικό μήκος 66 εκ., θυμίζει τους γλάρους, αλλά είναι πιο ογκώδης κι έχει δάχτυλα εφοδιασμένα με αγκιστροειδή νύχια, όμοια με τα νύχια των αρπακτικών πτηνών. Είναι ταχύτατο και ευκίνητο στην πτήση και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συχνάζει στις ευρωπαϊκές και στις αμερικανικές ακτές του Βόρειου Ατλαντικού, απ’ όπου μεταναστεύει στα νότια στις αρχές του χειμώνα. Τρέφεται γενικά με ψάρια, καρκινοειδή και μαλάκια. Το είδος αυτό συναντάται τυχαία και στην Ελλάδα και είναι γνωστό με την κοινή ονομασία πειρατής.
Γερακοληστόγλαρος, Γερακόγλαρος, Στερκοράριος (Stercorarius parasiticus)
Stercorarius parasiticus, μήκους έως 50 εκ. το οποίο από τις αρκτικές ζώνες, όπου φωλιάζει, μεταναστεύει τον χειμώνα πολύ νότια φτάνοντας μερικές φορές στην Ινδία, στη νότια Αφρική, στη Βραζιλία και στην Αυστραλία.
Περιπλανώμενος επισκέπτης στη Μεσόγειο και στην Κεντρική Ευρώπη, κάνει ένα σύντομο πέρασμα και από τις θάλασσες της πατρίδας μας.
σαν πειρατής των θαλασσών που είναι, καταδιώκει άλλα θαλασσόβια πουλιά μέχρι να τους αρπάξει την τροφή! Σήμα κατατεθέν τα μακριά, ίσια και μυτερά μεσαία φτερά της ουράς του, που προεξέχουν κατά επτά, περίπου, εκατοστά από την υπόλοιπη ουρά όταν ο Στερκοράριος πετάει στα ανοιχτά της θάλασσας ή στις ακτές. Συνολικού μήκους 46 εκατοστών, έχει δύο χρωματικές φάσεις: τη σκοτεινόχρωμη, με φτέρωμα ομοιόμορφα σκουροκάστανο και την ανοιχτόχρωμη, με σκουροκάστανη ράχη αλλά λευκή κοιλιά, ασπροκίτρινα μάγουλα και σβέρκο, μαυριδερό στέμμα στο κεφάλι.
Έχει τις συνήθειες των αρπακτικών και κυνηγάει τα άλλα θαλασσοπούλια μέχρι να τα αναγκάσει να του ...παραδώσουν την τροφή τους, που συνήθως είναι ένα νόστιμο ψάρι. Όταν δεν ορμάει αποφασιστικά προς το μέρος τους.
Η συνήθειά τους αυτή ονομάζεται κλεπτοπαρασιτισμός (kleptoparasitism) και για αυτόν το λόγο τα υπόλοιπα πτηνά τους φοβούνται. Επιπλέον, θα επιτεθούν σε ανθρώπινους εισβολείς εάν βρίσκονται κοντά στις φωλιές τους και μπορούν να τους χτυπήσουν με τα ισχυρά τους πόδια.
Οι Γερακοληστόγλαροι ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη θάλασσα και πηγαίνουν στην ξηρά μόνο για να αναπαραχθούν, κατά τη διάρκεια του αρκτικού καλοκαιριού. Μόλις οι νεοσσοί εγκαταλείψουν τη φωλιά, μπορεί να μην επισκεφθούν ξηρά για δύο χρόνια – μέχρι δηλαδή να φτάσουν στην ηλικία αναπαραγωγής.
Γεννάει μέχρι τέσσερα αυγά, στις βόρειες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, στην Ευρώπη και στην Ασία. Διαχειμάζει σε τροπικούς και νότιους ωκεανούς.
Μπορεί να ζήσει μέχρι 25 χρόνια, 12 χρόνια είναι το πιο συχνό.
Γαλαζόραμφος Ληστόγλαρος, Pomarine Skua (Stercorarius pomarinus)
Stercorarius pomarinus, κοινώς ληστόγλαρος, με μήκος λίγο μικρότερο των 45 εκ., που φωλιάζει στις βόρειες ακτές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής.
Στερκοράριος ο μακρόουρος, Long-tailed Skua (Stercorarius longicaudus)
Stercorarius longicaudus, το οποίο από την άνοιξη έως το φθινόπωρο έχει σχεδόν παρόμοια εξάπλωση με το είδος Stercorarius parasiticus. Αλλη ονομασία Βελονοληστόγλαρος.
Ετικέτες:
Θαλλασοπούλια
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Στερκοραριίδες
