Παραδείσιες χήρες, indigobird (Viduidae) 
Οικογένεια πουλιών που ανήκουν στην τάξη των στρουθιόμορφων (Passeriformes). Πρόκειται για είδη που μοιάζουν με τις Εστριλδίδες (Estrildidae) και συνήθως έχουν μαύρο ή λουλακί φτέρωμα. Έχουν παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής και εντυπωσιακό φυλετικό διμορφισμό, στα περισσότερα είδη τα αρσενικά αναπτύσσουν πολύ μεγάλα φτερά στην ουρά κατά την αναπαραγωγική περίοδο, το κανονικό φτέρωμα εκτός αναπαραγωγής, ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο. Τα ενήλικα αρσενικά εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, έχουν παρόμοιο φτέρωμα με το θηλυκά με ελάχιστες διαφορές, μικρή ουρά και λίγο μεγαλύτερο σώμα.
Η ουρά έχει συνολικά 12 φτερά, εκ των οποίων τα δύο εσωτερικά ζεύγη εμφανίζονται δύο φορές το χρόνο στα αρσενικά, τα υπόλοιπα αλλάζουν μόνο μία φορά το χρόνο. Οι παραδείσιες χήρες συναντούνται μόνο στην υποσαχάρια Αφρική.
Τα αρσενικά του είδους Anomalospiza imberbis έχουν έντονο κίτρινο φτέρωμα, ενώ τα θηλυκά είναι καφετί. Ζουν σε ανοιχτές εκτάσεις και παρασιτίζουν τις φωλιές κυρίως των σιστικολίδων (Cisticolidae).
Παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής
Οι παραδείσιες χήρες, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ορνιθολόγους λόγω του υψηλού βαθμού εξειδίκευσης του ξενιστή και την ηπιότερη επίδραση (δεν καταστρέφουν τα αυγά του ξενιστή, ούτε σκοτώνουν τους νεοσσούς) σε σύγκριση με άλλα παρασιτικά πουλιά, αλλά και θέτοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα με την εξέλιξη των διαφόρων ειδών.
Όλα τα είδη έχουν παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής, γεννούν τα αυγά τους κυρίως στις φωλιές των εστριλδιδών. Σε αντίθεση με τους κούκους και τους ινδικατορίδες (Indicatoridae), δεν καταστρέφουν τα αυγά του ξενιστή. Συνήθως γεννούν 2 έως 4 αυγά χωρίς να πειράζουν τα παρόντα. Τα αυγά τόσο του ξενιστή όσο και του θύματος είναι λευκά, αλλά των ξενιστών είναι ελαφρώς μεγαλύτερα.
Τα περισσότερα είδη έχουν ειδικευτεί σε ένα είδος εστριλδίδων, μόνο λίγα είδη χρησιμοποιούν ως ξενιστές δύο ή τρία συγγενικά είδη για να εναποθέσουν τα αυγά τους. Η τάση ορισμένων αφρικανικών ειδών εστριλδίδων να χτίζουν και μία δεύτερη φωλιά για τα αρσενικά, θεωρείται ως μια πιθανή αμυντική στρατηγική αυτών των ειδών για την αποτροπή του παρασιτισμού.
Οι νεοσσοί των παραδείσιων χηρών έχουν παρόμοιο φτέρωμα και ράμφη με αυτών των ξενιστών, ακόμα και οι κινήσεις και οι κραυγές μοιάζουν με τους νεοσσούς των ξενιστών, σημαντικό για την εξασφάλιση της γονικής μέριμνας από τους θετούς γονείς.
Τα περισσότερα ενήλικα αρσενικά αφομοιώνουν και μιμούνται ακόμη και το κελάηδημα των «θετών γονέων». Τα θηλυκά επιλέγουν εν μέρει, με κριτήριο το κελάηδημα, τα αρσενικά που θα ζευγαρώσουν όσο και τις φωλιές των ξενιστών που παρασιτίζουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι το αρσενικό και το θηλυκό που μεγαλώνουν από τον ίδιο ξενιστή τείνουν να ζευγαρώσουν μεταξύ τους. Αυτή η συμπεριφορά οδηγεί σε ανάμεικτο ζευγάρωμα μεταξύ διαφορετικών ειδών με βάση τα πρότυπα του ξενιστή, αλλά και στη δημιουργία νέων ειδών. Επιπλέον το θηλυκό μεγαλώνει για να παρασιτήσει το ίδιο είδος ξενιστή με το οποίο μεγάλωσε.
Αυτή η διαδικασία αναπαραγωγής θεωρείται υπεύθυνη για την πρόσφατη και ταχεία διαφοροποίηση και τη δημιουργία 19 ειδών (10 indigobirds, 9 whydahs).
Πραγματικός πονοκέφαλος για τους ορνιθολόγους, που δεν συμβαδίζει με την επίσημη θεωρία της εξέλιξης των ειδών.
Η συμπεριφορά αυτή παρέχει έναν μηχανισμό για την ταχεία δημιουργία νέων αναπαραγωγικά απομονωμένων πληθυσμών μετά τον αποικισμό νέων ειδών ξενιστών. Εάν ένα θηλυκό indigobird γεννήσει ένα αυγό στη φωλιά ενός νέου ξενιστή και ο νεοσσός επιβιώσει, θα μάθει το τραγούδι του νέου ξενιστή και, αυτή η μοναδική γενιά, θα απομονωθεί αναπαραγωγικά από τον γονικό του πληθυσμό.
Ο παρασιτισμός ενός νέου είδους ξενιστή από πολλά θηλυκά σε μια περιοχή μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός νέου είδους indigobird. Τα θηλυκά προτιμούν να ζευγαρώνουν με τα αρσενικά που μιμούνται το κελάηδημα των δικών τους ειδών, τα πουλιά που μεγαλώνουν από ένα νέο είδος ξενιστή θα σχηματίσουν έναν αναπαραγωγικά απομονωμένο πληθυσμό.
Η οικογένεια αποτελείται από δύο γένη, το γένος Vidua (19 είδη) και το μονοτυπικό Anomalospiza
Αναγνωρισμένα είδη indigobird και τα αντίστοιχα είδη ξενιστών που προτιμούν για να γεννούν τα αυγά τους.
Το μεγαλύτερο αυγό βρίσκεται πάνω αριστερά, τα μικρότερα από κάτω του ξενιστή
Ο νεοσσός (αριστερά) είναι μεγαλύτερος με πιο σκούρο δέρμα από τον νεοσσό (δεξιά) του ξενιστή
Αριστερά οι 2 νεοσσοί είναι του ξενιστή, ενώ στα δεξιά ο μεγαλύτερος νεοσσός του θύτη
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Οικογένεια πουλιών που ανήκουν στην τάξη των στρουθιόμορφων (Passeriformes). Πρόκειται για είδη που μοιάζουν με τις Εστριλδίδες (Estrildidae) και συνήθως έχουν μαύρο ή λουλακί φτέρωμα. Έχουν παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής και εντυπωσιακό φυλετικό διμορφισμό, στα περισσότερα είδη τα αρσενικά αναπτύσσουν πολύ μεγάλα φτερά στην ουρά κατά την αναπαραγωγική περίοδο, το κανονικό φτέρωμα εκτός αναπαραγωγής, ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο. Τα ενήλικα αρσενικά εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, έχουν παρόμοιο φτέρωμα με το θηλυκά με ελάχιστες διαφορές, μικρή ουρά και λίγο μεγαλύτερο σώμα.
Η ουρά έχει συνολικά 12 φτερά, εκ των οποίων τα δύο εσωτερικά ζεύγη εμφανίζονται δύο φορές το χρόνο στα αρσενικά, τα υπόλοιπα αλλάζουν μόνο μία φορά το χρόνο. Οι παραδείσιες χήρες συναντούνται μόνο στην υποσαχάρια Αφρική. Τα αρσενικά του είδους Anomalospiza imberbis έχουν έντονο κίτρινο φτέρωμα, ενώ τα θηλυκά είναι καφετί. Ζουν σε ανοιχτές εκτάσεις και παρασιτίζουν τις φωλιές κυρίως των σιστικολίδων (Cisticolidae).
Παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής
Οι παραδείσιες χήρες, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ορνιθολόγους λόγω του υψηλού βαθμού εξειδίκευσης του ξενιστή και την ηπιότερη επίδραση (δεν καταστρέφουν τα αυγά του ξενιστή, ούτε σκοτώνουν τους νεοσσούς) σε σύγκριση με άλλα παρασιτικά πουλιά, αλλά και θέτοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα με την εξέλιξη των διαφόρων ειδών.
Όλα τα είδη έχουν παρασιτική συμπεριφορά αναπαραγωγής, γεννούν τα αυγά τους κυρίως στις φωλιές των εστριλδιδών. Σε αντίθεση με τους κούκους και τους ινδικατορίδες (Indicatoridae), δεν καταστρέφουν τα αυγά του ξενιστή. Συνήθως γεννούν 2 έως 4 αυγά χωρίς να πειράζουν τα παρόντα. Τα αυγά τόσο του ξενιστή όσο και του θύματος είναι λευκά, αλλά των ξενιστών είναι ελαφρώς μεγαλύτερα.
Τα περισσότερα είδη έχουν ειδικευτεί σε ένα είδος εστριλδίδων, μόνο λίγα είδη χρησιμοποιούν ως ξενιστές δύο ή τρία συγγενικά είδη για να εναποθέσουν τα αυγά τους. Η τάση ορισμένων αφρικανικών ειδών εστριλδίδων να χτίζουν και μία δεύτερη φωλιά για τα αρσενικά, θεωρείται ως μια πιθανή αμυντική στρατηγική αυτών των ειδών για την αποτροπή του παρασιτισμού.
Οι νεοσσοί των παραδείσιων χηρών έχουν παρόμοιο φτέρωμα και ράμφη με αυτών των ξενιστών, ακόμα και οι κινήσεις και οι κραυγές μοιάζουν με τους νεοσσούς των ξενιστών, σημαντικό για την εξασφάλιση της γονικής μέριμνας από τους θετούς γονείς.
Τα περισσότερα ενήλικα αρσενικά αφομοιώνουν και μιμούνται ακόμη και το κελάηδημα των «θετών γονέων». Τα θηλυκά επιλέγουν εν μέρει, με κριτήριο το κελάηδημα, τα αρσενικά που θα ζευγαρώσουν όσο και τις φωλιές των ξενιστών που παρασιτίζουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι το αρσενικό και το θηλυκό που μεγαλώνουν από τον ίδιο ξενιστή τείνουν να ζευγαρώσουν μεταξύ τους. Αυτή η συμπεριφορά οδηγεί σε ανάμεικτο ζευγάρωμα μεταξύ διαφορετικών ειδών με βάση τα πρότυπα του ξενιστή, αλλά και στη δημιουργία νέων ειδών. Επιπλέον το θηλυκό μεγαλώνει για να παρασιτήσει το ίδιο είδος ξενιστή με το οποίο μεγάλωσε.
Αυτή η διαδικασία αναπαραγωγής θεωρείται υπεύθυνη για την πρόσφατη και ταχεία διαφοροποίηση και τη δημιουργία 19 ειδών (10 indigobirds, 9 whydahs).
Πραγματικός πονοκέφαλος για τους ορνιθολόγους, που δεν συμβαδίζει με την επίσημη θεωρία της εξέλιξης των ειδών.
Η συμπεριφορά αυτή παρέχει έναν μηχανισμό για την ταχεία δημιουργία νέων αναπαραγωγικά απομονωμένων πληθυσμών μετά τον αποικισμό νέων ειδών ξενιστών. Εάν ένα θηλυκό indigobird γεννήσει ένα αυγό στη φωλιά ενός νέου ξενιστή και ο νεοσσός επιβιώσει, θα μάθει το τραγούδι του νέου ξενιστή και, αυτή η μοναδική γενιά, θα απομονωθεί αναπαραγωγικά από τον γονικό του πληθυσμό.
Ο παρασιτισμός ενός νέου είδους ξενιστή από πολλά θηλυκά σε μια περιοχή μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός νέου είδους indigobird. Τα θηλυκά προτιμούν να ζευγαρώνουν με τα αρσενικά που μιμούνται το κελάηδημα των δικών τους ειδών, τα πουλιά που μεγαλώνουν από ένα νέο είδος ξενιστή θα σχηματίσουν έναν αναπαραγωγικά απομονωμένο πληθυσμό.
Η οικογένεια αποτελείται από δύο γένη, το γένος Vidua (19 είδη) και το μονοτυπικό Anomalospiza
Vidua purpurascens
Vidua camerunensis
Vidua raricola
Vidua funerea
Vidua codringtoni
Vidua wilsoni
Αναγνωρισμένα είδη indigobird και τα αντίστοιχα είδη ξενιστών που προτιμούν για να γεννούν τα αυγά τους.
Παραδείσιες χήρες
Vidua chalybeata
“
Vidua camerunensis
“
“
“
Vidua codringtoni
Vidua funerea
Vidua larvaticola
Vidua maryae
Vidua nigeriae
Vidua purpurascens
Vidua raricola
Vidua wilsoni
Vidua chalybeata
“
Vidua camerunensis
“
“
“
Vidua codringtoni
Vidua funerea
Vidua larvaticola
Vidua maryae
Vidua nigeriae
Vidua purpurascens
Vidua raricola
Vidua wilsoni
Ξενιστές
Lagonosticta senegala
Lagonosticta nitidula
Clytospiza monteiri
Euschistospiza dybowskii
Lagonosticta rara
Lagonosticta rubricata
Hypargos niveoguttatus
Lagonosticta rubricata
Lagonosticta larvata
Lag. sanguinodorsalis
Ortygospiza atricollis
Lagonosticta rhodopareia
Amandava subflava
Lagonosticta rufopicta
Lagonosticta senegala
Lagonosticta nitidula
Clytospiza monteiri
Euschistospiza dybowskii
Lagonosticta rara
Lagonosticta rubricata
Hypargos niveoguttatus
Lagonosticta rubricata
Lagonosticta larvata
Lag. sanguinodorsalis
Ortygospiza atricollis
Lagonosticta rhodopareia
Amandava subflava
Lagonosticta rufopicta
Αγγλική ονομασία
Red-billed Firefinch
Brown Firefinch
Brown Twinspot
Dybowski’s Twinspot
Black-bellied Firefinch
African Firefinch
Peter’s Twinspot
African Firefinch
Black-faced Firefinch
Rock Firefinch
Quail-finch
Jameson’s Firefinch
Goldbreast
Bar-breasted Firefinch
Red-billed Firefinch
Brown Firefinch
Brown Twinspot
Dybowski’s Twinspot
Black-bellied Firefinch
African Firefinch
Peter’s Twinspot
African Firefinch
Black-faced Firefinch
Rock Firefinch
Quail-finch
Jameson’s Firefinch
Goldbreast
Bar-breasted Firefinch
Το μεγαλύτερο αυγό βρίσκεται πάνω αριστερά, τα μικρότερα από κάτω του ξενιστή
Ο νεοσσός (αριστερά) είναι μεγαλύτερος με πιο σκούρο δέρμα από τον νεοσσό (δεξιά) του ξενιστή
Αριστερά οι 2 νεοσσοί είναι του ξενιστή, ενώ στα δεξιά ο μεγαλύτερος νεοσσός του θύτη
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Εξωτικά
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Παραδείσιες χήρες
