Πικαθάρτης - Ορνιθοπανίδα Πικαθάρτης

Πικαθάρτης

Πικαθάρτης (Picathartes)
Μικρό γένος στρουθιόμορφων (Passeriformes) με 2 είδη πουλιών που αποτελούν την οικογένεια πικαθαρτίδες Picathartidae που ζουν στα τροπικά δάση της τροπικής δυτικής και κεντρικής Αφρικής. Τα κεφάλια τους είναι άπτερα και τρέφονται με έντομα και ασπόνδυλα που συλλέγονται από υγρές βραχώδεις περιοχές. Και τα δύο είδη είναι ενδημικά είδη και ζουν σε υγρά τροπικά δάση και αναπαράγονται σε βραχώδες ορεινές περιοχές. Η παράξενη εμφάνισή τους και η συνήθεια να φωλιάζουν από κοινού σε προεξοχές και τρύπες βράχων τους έδωσε την αγγλική ονομασία "rockfowl" πουλιά των βράχων. Η επιστημονική ονομασία είναι συνδυασμός των λέξεων πίκα (Pica) η καρακάξα, λόγω της μακριάς ουράς και καθαρτής (Cathartes) από το γένος της οικογένειας των καθαρτιδών. Μεταφράζεται ως «καρακάξα-γύπας»!
Χαρακτηριστικά
Έχουν μεγάλες ουρές, μαύρο ράμφος, δυνατά μακριά πόδια. Το φτέρωμά τους στο πάνω μέρος είναι γκριζωπό, το κάτω λευκό. Το κεφάλι τους είναι γυμνό, άπτερο. Το βάρος κυμαίνεται από 200 έως 250 γραμμάρια. Οι φτερούγες είναι μακριές αλλά σπάνια πετάνε μεγάλες αποστάσεις.
◾Το είδος Picathartes gymnocephalus, έχει μήκος έως 48 εκατοστά, το κεφάλι είναι κίτρινο με μαύρες κηλίδες σε κάθε πλευρά του πίσω μέρους του κεφαλιού.
◾Το είδος Picathartes oreas έχει μήκος έως 40 εκατοστά, το κεφάλι είναι γκριζομπλέ στο μέτωπο και πορφυρό στο πίσω μέρος.

Picathartes gymnocephalus
Picathartes oreas

Ενδιαίτημα
Και τα δύο είδη ζουν στα τροπικά δάση της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής. Ζουν σε τροπικά δάση έως 800 μέτρα υψόμετρο, σε βραχώδες περιοχές στις πλαγιές λόφων και βουνών.
◾Το είδος Picathartes gymnocephalus είναι κοινό, στη Γουινέα, τη Σιέρα Λεόνε, τη Λιβερία, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Γκάνα και στο Τόγκο.
◾Το είδος Picathartes oreas στο νότιο Καμερούν στη βόρεια Νιγηρία, την Ισημερινή Γουινέα, τη Γκαμπόν, τη Δημοκρατία του Κονγκό και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στη Γκάνα, είναι υπό προστασία καθώς, ο πληθυσμός του έχει μειωθεί δραστικά, λόγω της αποψίλωσης των δασών και το παράνομο κυνήγι και εμπόριο για ζωολογικούς κήπους ή συλλέκτες.
Διατροφή
Τρέφονται με έντομα, σκαθάρια, τερμίτες και μυρμήγκια, χιλιόποδα, σαρανταποδαρούσες, γαιοσκώληκες, γαστερόποδα και άλλα ασπόνδυλα, τα οποία αναζητούν στο έδαφος αλλά και στα δέντρα. Περιστασιακά τρώνε βατράχια και ποντίκια. Όταν κυνηγούν, πηδούν μέχρι ένα μέτρο χωρίς τη βοήθεια των φτερών τους. Συχνά ακολουθούν τα εκστρατευτικά μυρμήγκια (Dorylinae) στις μετακινήσεις και καταστρέφουν τις αποικίες τους.
Αναπαραγωγή
Και τα δύο είδη αναπαράγονται εποχιακά κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων. Όταν μια περιοχή έχει δύο περιόδους βροχοπτώσεων σε ένα χρόνο, αναπαράγονται δύο φορές.
Είναι μονογαμικά και αναπαράγονται σε ζευγάρια, επίσης φωλιάζουν και σε μικρές αποικίες έως και επτά ζευγαριών, αλλά συνήθως τα μεμονωμένα ζευγάρια και οι ομάδες με δύο ζευγάρια είναι πιο συχνές. Η φωλιά χτίζεται από λάσπη και προσκολλάται συνήθως σε προεξοχές βράχων. Η φωλιά είναι κυπελλοειδής και στερεώνεται με ξερά φύλλα, κλαδάκια και το εσωτερικό επενδύεται με φυτικές ίνες και χορταράκια. Το θηλυκό γεννάει δύο αυγά, οι νεοσσοί εκκολάπτονται μετά από μια περίοδο που διαρκεί από 20 έως 22 ημέρες.
Ταξινόμηση
Η ταξινόμησή του ήταν αμφιλεγόμενη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αρχικά θεωρήθηκαν ότι σχετίζονται με τα κοράκια και ταξινομήθηκαν στην οικογένεια Corvidae, αλλά και σε άλλες ομάδες. Οι έρευνες των David Armitage Bannerman (1948) και William Serle (1952), οδήγησαν τελικά στη δημιουργία της ανεξάρτητης οικογένειας Picathartidae το 1952.

Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες: Πουλιά

Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Πικαθάρτης

Back To Top