Θαλασσοσφυριχτής (Charadrius alexandrinus) 
Ο πληθυσμός του Θαλασσοσφυριχτή στη χώρα μας έχει εκτιμηθεί σε 1.000-2.000 ζευγάρια (BirdLife International 2004a).
Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του είναι σχετικά μικρός (<35.000 ζεύγη) και γνωρίζει μια μικρή αλλά συνεχή μείωση. Τρέφεται με ασπόνδυλα κυρίως μαλάκια και καρκινοειδή, γαριδοειδή (Gammarus sp.) στο ρηχό νερό, γαιοσκώληκες και έντομα (σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες, μύγες) στην περιφερειακή ζώνη της αλοφυτικής βλάστησης. Επίσης φυτικό υλικό όπως καρπούς, σπόρους (Ruppia) και γρασίδι.
| Χαραδριίδες | Χαραδριοί (Charadrius)
Περίπου στο μέγεθος του σπουργιτιού (16 εκ.), με σκούρο καφετί χρωματισμό στο πάνω μέρος και λευκωπό στο κάτω, διαφέρει στις κινήσεις του από ένα τυπικό μικροπούλι. Δεν θα δούμε δηλαδή το Θαλασσοσφυριχτή να περπατά καμαρωτά στο έδαφος ή στα ρηχά νερά αλλά μάλλον καμπουριαστό, με το σώμα του ακίνητο, να απομακρύνεται με ταχύτητα, σαν να έχει στις άκρες των ποδιών του… ροδάκια! Είναι ο μόνος από τους τρεις χαραδριούς οι οποίοι απαντώνται στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη που δεν έχει μια ολόκληρη λωρίδα στο στήθος του. Υπάρχουν μόνο δύο σημάδια αριστερά-δεξιά, λες και κάποιος έσβησε το υπόλοιπο! Λίγο πιο λαμπρός ο αρσενικός, έχει αυτά τα σημάδια μαύρα, καθώς και κάποια στο κεφάλι, που στεφανώνεται επιπλέον με ένα ξανθοκόκκινο στέμμα. Ο θηλυκός θα μπορούσε να μπερδευτεί με τα ανήλικα όλων των χαραδριών.
Αναπαραγωγή
Γεννά στο έδαφος συνήθως 3 αβγά που δύσκολα διακρίνονται και εύκολα μπορεί να πατήσει κανείς κατά λάθος! Αν δούμε, λοιπόν, ένα Θαλασσοσφυριχτή να κρατάει τη φτερούγα του σαν να είναι σπασμένη και να ακουμπάει στο έδαφος σαν λαβωμένος, δε χρειάζεται ούτε να λυπηθούμε ούτε να προσπαθήσουμε να τον πλησιάσουμε αλλά, αντίθετα, να απομακρυνθούμε εγκαίρως! Εχουμε πλησιάσει κοντά στη φωλιά ή στους νεοσσούς και, προσποιούμενος, προσπαθεί με αυτοθυσία να μας παρασύρει μακριά!
Οικολογία: Είναι είδος παρυδάτιου πουλιού που αναζητά τροφή στο έδαφος και τα πολύ ρηχά νερά. Φωλιάζει μοναχικά ή σε χαλαρές αποικίες (με απόσταση από 5 έως και 80 μ. μεταξύ τους), μερικές φορές μαζί με άλλα είδη. Τυπικό ενδιαίτημα φωλιάσματος είναι οι αμμώδεις, λασπώδεις και χαλικώδεις ακτές, οι θίνες, οι παράκτιες λιμνοθάλασσες, οι εποχικά κατακλυζόμενες εκτάσεις (π.χ νησιωτικοί υγρότοποι) έλη και δέλτα. Η φωλιά γίνεται σε βαθούλωμα στο έδαφος., κοντά σε μικρούς θάμνους. Τρέφεται με ασπόνδυλα κυρίως μαλάκια και καρκινοειδή, γαριδοειδή (Gammarus sp.) στο ρηχό νερό, γαιοσκώληκες και έντομα (σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες, μύγες) στην περιφερειακή ζώνη της αλοφυτικής βλάστησης. Επίσης φυτικό υλικό όπως καρπούς, σπόρους (Ruppia) και γρασίδι.
Απειλές: Η ενόχληση από το παράνομο κυνήγι (που εξακολουθεί να υφίσταται) προκαλεί τουλάχιστον ενόχληση στην αναπαραγωγική διαδικασία. Η κίνηση κτηνοτροφικών ζώων (αγελάδων) στα στεγνά αλίπεδα από τη μια διατηρεί ανοίγματα στη βλάστηση που ευνοούν το ενδιαίτημα του Θαλασσοσφυριχτή αλλά από την άλλη καταστρέφει φωλιές του όταν η κίνηση γίνεται κατά τη διάρκεια φωλεοποίησης. Η κίνηση τροχοφόρων, παραθεριστών και λοιπών επισκεπτών στις παράκτιες ζώνες απειλεί τις φωλιές των πουλιών στα σημεία αυτά.
Ο πληθυσμός του Θαλασσοσφυριχτή στη χώρα μας έχει εκτιμηθεί σε 1.000-2.000 ζευγάρια (BirdLife International 2004a).
Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του είναι σχετικά μικρός (<35.000 ζεύγη) και γνωρίζει μια μικρή αλλά συνεχή μείωση. Τρέφεται με ασπόνδυλα κυρίως μαλάκια και καρκινοειδή, γαριδοειδή (Gammarus sp.) στο ρηχό νερό, γαιοσκώληκες και έντομα (σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες, μύγες) στην περιφερειακή ζώνη της αλοφυτικής βλάστησης. Επίσης φυτικό υλικό όπως καρπούς, σπόρους (Ruppia) και γρασίδι.
| Χαραδριίδες | Χαραδριοί (Charadrius)
Περίπου στο μέγεθος του σπουργιτιού (16 εκ.), με σκούρο καφετί χρωματισμό στο πάνω μέρος και λευκωπό στο κάτω, διαφέρει στις κινήσεις του από ένα τυπικό μικροπούλι. Δεν θα δούμε δηλαδή το Θαλασσοσφυριχτή να περπατά καμαρωτά στο έδαφος ή στα ρηχά νερά αλλά μάλλον καμπουριαστό, με το σώμα του ακίνητο, να απομακρύνεται με ταχύτητα, σαν να έχει στις άκρες των ποδιών του… ροδάκια! Είναι ο μόνος από τους τρεις χαραδριούς οι οποίοι απαντώνται στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη που δεν έχει μια ολόκληρη λωρίδα στο στήθος του. Υπάρχουν μόνο δύο σημάδια αριστερά-δεξιά, λες και κάποιος έσβησε το υπόλοιπο! Λίγο πιο λαμπρός ο αρσενικός, έχει αυτά τα σημάδια μαύρα, καθώς και κάποια στο κεφάλι, που στεφανώνεται επιπλέον με ένα ξανθοκόκκινο στέμμα. Ο θηλυκός θα μπορούσε να μπερδευτεί με τα ανήλικα όλων των χαραδριών.
Αναπαραγωγή
Γεννά στο έδαφος συνήθως 3 αβγά που δύσκολα διακρίνονται και εύκολα μπορεί να πατήσει κανείς κατά λάθος! Αν δούμε, λοιπόν, ένα Θαλασσοσφυριχτή να κρατάει τη φτερούγα του σαν να είναι σπασμένη και να ακουμπάει στο έδαφος σαν λαβωμένος, δε χρειάζεται ούτε να λυπηθούμε ούτε να προσπαθήσουμε να τον πλησιάσουμε αλλά, αντίθετα, να απομακρυνθούμε εγκαίρως! Εχουμε πλησιάσει κοντά στη φωλιά ή στους νεοσσούς και, προσποιούμενος, προσπαθεί με αυτοθυσία να μας παρασύρει μακριά!
Οικολογία: Είναι είδος παρυδάτιου πουλιού που αναζητά τροφή στο έδαφος και τα πολύ ρηχά νερά. Φωλιάζει μοναχικά ή σε χαλαρές αποικίες (με απόσταση από 5 έως και 80 μ. μεταξύ τους), μερικές φορές μαζί με άλλα είδη. Τυπικό ενδιαίτημα φωλιάσματος είναι οι αμμώδεις, λασπώδεις και χαλικώδεις ακτές, οι θίνες, οι παράκτιες λιμνοθάλασσες, οι εποχικά κατακλυζόμενες εκτάσεις (π.χ νησιωτικοί υγρότοποι) έλη και δέλτα. Η φωλιά γίνεται σε βαθούλωμα στο έδαφος., κοντά σε μικρούς θάμνους. Τρέφεται με ασπόνδυλα κυρίως μαλάκια και καρκινοειδή, γαριδοειδή (Gammarus sp.) στο ρηχό νερό, γαιοσκώληκες και έντομα (σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες, μύγες) στην περιφερειακή ζώνη της αλοφυτικής βλάστησης. Επίσης φυτικό υλικό όπως καρπούς, σπόρους (Ruppia) και γρασίδι.
Απειλές: Η ενόχληση από το παράνομο κυνήγι (που εξακολουθεί να υφίσταται) προκαλεί τουλάχιστον ενόχληση στην αναπαραγωγική διαδικασία. Η κίνηση κτηνοτροφικών ζώων (αγελάδων) στα στεγνά αλίπεδα από τη μια διατηρεί ανοίγματα στη βλάστηση που ευνοούν το ενδιαίτημα του Θαλασσοσφυριχτή αλλά από την άλλη καταστρέφει φωλιές του όταν η κίνηση γίνεται κατά τη διάρκεια φωλεοποίησης. Η κίνηση τροχοφόρων, παραθεριστών και λοιπών επισκεπτών στις παράκτιες ζώνες απειλεί τις φωλιές των πουλιών στα σημεία αυτά.
Ετικέτες:
Χαραδριόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Θαλασσοσφυριχτής
