Φοινικόπτερο, Φοινικόπτερος ο ερυθρός (Phoenicopterus ruber)
Περισσότερο γνωστό με το όνομα Φλαμίνγκο, το υδρόβιο αυτό πουλί μαγνητίζει τα βλέμματα χάρη στην υπέρκομψη, ψηλόλιγνη σιλουέτα του και το ρόδινο χρώμα των φτερών του. Λένε για τα Φοινικόπτερα πως όταν ένα κοπάδι πετάει ψηλά στον ουρανό, μοιάζει απαλό ροζ σύννεφο... Το συγκεκριμένο είδος , που φθάνει τα 127 εκατοστά, έχει την ευρύτερη εξάπλωση από όλα τα είδη της οικογένειας. Αποτελεί ένα νομάδα της Μεσογείου που μπορεί να περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα
Περιλαμβάνει 5-6 είδη μεγαλόσωμων πτηνών τα οποία συναντώνται στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές καθώς και στις θερμότερες ζώνες των εύκρατων περιοχών. Έχουν ύψος 1-1,5 μ., βάρος έως 4 κιλά και άνοιγμα πτερύγων έως 1,5 μ.
Το κεφάλι τους είναι μικρό και ο λαιμός τους μακρύς, λεπτός και ιδιαίτερα ευλύγιστος. Ιδιόμορφη είναι η κατασκευή του ράμφους τους, το οποίο είναι μακρύτερο από το κεφάλι τους, σχηματίζει στη μέση μια αμβλεία γωνία και είναι ειδικά προσαρμοσμένο για το φιλτράρισμα της τροφής. Τα πόδια τους είναι μακριά και λεπτά με τα τρία μπροστινά δάχτυλα ενωμένα με νηκτική μεμβράνη.
Τα φτερά τους είναι μαλακά, με εντυπωσιακούς ρόδινους έως κόκκινους χρωματισμούς που οφείλονται στα καροτενοειδή, τα οποία προσλαμβάνουν με την τροφή τους. Όλα τα φ. φέρουν 12 μαύρα φτερά σε κάθε φτερούγα.
Φωτογραφίες Φοινικόπτερο (Phoenicopterus ruber).
Σχηματίζουν μεγάλα σμήνη κοντά σε ρηχά νερά, όπου αναζητούν την τροφή τους· η τελευταία αποτελείται από οστρακοειδή και φύκη, τα οποία φιλτράρουν από το νερό.
Κοιμούνται στηριγμένα στο ένα τους πόδι ενώ το άλλο το κρατούν μαζεμένο στην κοιλιά τους.
Κολυμπούν με ευχέρεια και πετούν με ευκολία. Ψαρεύουν με μοναδικό τρόπο, έχοντας το ράμφος τους ανάποδα μέσα στα λασπόνερα, τα φιλτράρουν και κατακρατούν τα μικρά οστρακοειδή, έντομα, σκουλήκια, μικρές γαρίδες.
Αναπαραγωγή
Η φωλιά τους είναι άτεχνα κατασκευασμένη από πηλό και φυτικές ουσίες. Γεννούν ένα μόνο αβγό, το οποίο επωάζουν και οι δύο γονείς περίπου για 30 ημέρες. Οι νεοσσοί έχουν λευκό φτέρωμα και κολυμπούν με ευκολία από την πρώτη κιόλας μέρα.
Το κρέας τους είναι νόστιμο και ιδιαίτερα η γλώσσα τους, η οποία αποτελούσε γνωστό και περιζήτητο έδεσμα των αρχαίων Ρωμαίων.
Γνωστότερο είναι το είδος Phoenicopterus ruber, το οποίο είναι το πιο μεγαλόσωμο από όλα τα φ., με ύψος έως 1,55 μ.
Το υποείδος του, Phoenicopterus ruber ruber, έχει έντονο κόκκινο χρώμα και συναντάται στην Αμερική (κοινώς, ροζ φ.), ενώ το υποείδος Phoenicopterus ruber roseus, έχει πιο ανοιχτόχρωμο, λευκό προς ρόδινο χρώμα και συναντάται στην νοτιοδυτική Ασία, στη νότια Ευρώπη και σε περιοχές της Αφρικής. Το μικρότερο σε μέγεθος και πιο πολυπληθές είδος είναι το Phoeniconaias ή Phoenicopterus minor, το οποίο συναντάται στην Αφρική και στην Ασία μέχρι την Ινδία. Δεν ξεπερνά το 1 μ. σε ύψος και έχει έντονο ροζ χρώμα.
Τα τελευταία χρόνια συναντάται και στην Ελλάδα, στους υγρότοπους της Θράκης. Δεν έχει παρατηρηθεί όμως ακόμη να φωλιάζουν ζευγάρια Φοινικόπτερων στην χώρα μας. Περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει. Χτίζει χαρακτηριστική φωλιά από λάσπη και άμμο.
Πληθυσμός
Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδος το αναφέρει ως είδος σπάνιο. Αρχές του 1987 καταμετρήθηκαν 2.500 άτομα και το φθινόπωρο του 1995 μετρήθηκαν 6.000 άτομα σε όλη τη Μακεδονία.
Phoenicopterus
Φοινικόπτερο, Φοινικόπτερος ο ερυθρός, Rosaflamingo (Phoenicopterus ruber)
Φοινικόπτερος ο χιλιανός, Chilean Flamingo, (Phoenicopterus chilensis)
Phoeniconaias
Φοινικόπτερος ο ελάσσων Lesser Flamingo, (Phoeniconaias minor)
Phoenicoparrus
Φοινικόπτερος των Άνδεων, Andean flamingo, (Phoenicoparrus andinus)
Φοινικόπτερος του Τζέιμς, James's Flamingo, (Phoenicoparrus jamesi)
Περισσότερο γνωστό με το όνομα Φλαμίνγκο, το υδρόβιο αυτό πουλί μαγνητίζει τα βλέμματα χάρη στην υπέρκομψη, ψηλόλιγνη σιλουέτα του και το ρόδινο χρώμα των φτερών του. Λένε για τα Φοινικόπτερα πως όταν ένα κοπάδι πετάει ψηλά στον ουρανό, μοιάζει απαλό ροζ σύννεφο... Το συγκεκριμένο είδος , που φθάνει τα 127 εκατοστά, έχει την ευρύτερη εξάπλωση από όλα τα είδη της οικογένειας. Αποτελεί ένα νομάδα της Μεσογείου που μπορεί να περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα
Πελαργόμορφα
Πελαργίδαι
Ερωδιίδες
Φοινικοπτερίδες
Πελεκανίδες
Θρησκειορνιθίδαι
Σκοπίδαι
Φαλαινοκεφαλίδαι
Σουλίδες
Φρεγατίδες
Φαλακροκορακίδες
Καθαρτίδες
Κοινή ονομασία των πτηνών της οικογένειας των φοινικοπτεριδών, της τάξης των φοινικοπτερομόρφων (ή των πελαργομόρφων, σύμφωνα με άλλα ταξινομικά συστήματα). Πελαργίδαι
Ερωδιίδες
Φοινικοπτερίδες
Πελεκανίδες
Θρησκειορνιθίδαι
Σκοπίδαι
Φαλαινοκεφαλίδαι
Σουλίδες
Φρεγατίδες
Φαλακροκορακίδες
Καθαρτίδες
Περιλαμβάνει 5-6 είδη μεγαλόσωμων πτηνών τα οποία συναντώνται στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές καθώς και στις θερμότερες ζώνες των εύκρατων περιοχών. Έχουν ύψος 1-1,5 μ., βάρος έως 4 κιλά και άνοιγμα πτερύγων έως 1,5 μ.
Το κεφάλι τους είναι μικρό και ο λαιμός τους μακρύς, λεπτός και ιδιαίτερα ευλύγιστος. Ιδιόμορφη είναι η κατασκευή του ράμφους τους, το οποίο είναι μακρύτερο από το κεφάλι τους, σχηματίζει στη μέση μια αμβλεία γωνία και είναι ειδικά προσαρμοσμένο για το φιλτράρισμα της τροφής. Τα πόδια τους είναι μακριά και λεπτά με τα τρία μπροστινά δάχτυλα ενωμένα με νηκτική μεμβράνη.
Τα φτερά τους είναι μαλακά, με εντυπωσιακούς ρόδινους έως κόκκινους χρωματισμούς που οφείλονται στα καροτενοειδή, τα οποία προσλαμβάνουν με την τροφή τους. Όλα τα φ. φέρουν 12 μαύρα φτερά σε κάθε φτερούγα.
Φωτογραφίες Φοινικόπτερο (Phoenicopterus ruber).
Σχηματίζουν μεγάλα σμήνη κοντά σε ρηχά νερά, όπου αναζητούν την τροφή τους· η τελευταία αποτελείται από οστρακοειδή και φύκη, τα οποία φιλτράρουν από το νερό.
Κοιμούνται στηριγμένα στο ένα τους πόδι ενώ το άλλο το κρατούν μαζεμένο στην κοιλιά τους.
Κολυμπούν με ευχέρεια και πετούν με ευκολία. Ψαρεύουν με μοναδικό τρόπο, έχοντας το ράμφος τους ανάποδα μέσα στα λασπόνερα, τα φιλτράρουν και κατακρατούν τα μικρά οστρακοειδή, έντομα, σκουλήκια, μικρές γαρίδες.
Αναπαραγωγή
Η φωλιά τους είναι άτεχνα κατασκευασμένη από πηλό και φυτικές ουσίες. Γεννούν ένα μόνο αβγό, το οποίο επωάζουν και οι δύο γονείς περίπου για 30 ημέρες. Οι νεοσσοί έχουν λευκό φτέρωμα και κολυμπούν με ευκολία από την πρώτη κιόλας μέρα.
Το κρέας τους είναι νόστιμο και ιδιαίτερα η γλώσσα τους, η οποία αποτελούσε γνωστό και περιζήτητο έδεσμα των αρχαίων Ρωμαίων.
Γνωστότερο είναι το είδος Phoenicopterus ruber, το οποίο είναι το πιο μεγαλόσωμο από όλα τα φ., με ύψος έως 1,55 μ.
Το υποείδος του, Phoenicopterus ruber ruber, έχει έντονο κόκκινο χρώμα και συναντάται στην Αμερική (κοινώς, ροζ φ.), ενώ το υποείδος Phoenicopterus ruber roseus, έχει πιο ανοιχτόχρωμο, λευκό προς ρόδινο χρώμα και συναντάται στην νοτιοδυτική Ασία, στη νότια Ευρώπη και σε περιοχές της Αφρικής. Το μικρότερο σε μέγεθος και πιο πολυπληθές είδος είναι το Phoeniconaias ή Phoenicopterus minor, το οποίο συναντάται στην Αφρική και στην Ασία μέχρι την Ινδία. Δεν ξεπερνά το 1 μ. σε ύψος και έχει έντονο ροζ χρώμα.
Τα τελευταία χρόνια συναντάται και στην Ελλάδα, στους υγρότοπους της Θράκης. Δεν έχει παρατηρηθεί όμως ακόμη να φωλιάζουν ζευγάρια Φοινικόπτερων στην χώρα μας. Περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει. Χτίζει χαρακτηριστική φωλιά από λάσπη και άμμο.
Πληθυσμός
Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδος το αναφέρει ως είδος σπάνιο. Αρχές του 1987 καταμετρήθηκαν 2.500 άτομα και το φθινόπωρο του 1995 μετρήθηκαν 6.000 άτομα σε όλη τη Μακεδονία.
πελαργόμορφα ή πελαργοειδή (Ciconiiformes)
Τάξη πτηνών της οικογένειας των πελαργιδών, ερωδιιδών και φοινικοπτεριδών, που περιλαμβάνει γένη με μακριά άπτερα πόδια, τα οποία έχουν 4, όμοια στο ύψος, δάκτυλα. Το ράμφος τους ποικίλλει σε σχήμα και είναι μακρύ και δυνατό. Έχουν επίσης μακρύ λαιμό και συχνά στο κεφάλι ή στις φτερούγες τους «διακοσμητικά» φτερά. Τα πουλιά αυτά, που βαδίζουν δύσκολα, ζουν κοντά σε λίμνες και έλη, όπου και αναζητούν την τροφή τους.
Φοινικόπτερος (phoenicopterus)
Γένος πτηνών της οικογένειας των φοινικοπτεριδών. Αριθμεί 6 είδη μεγαλόσωμων πουλιών με μικρό κεφάλι και λεπτό, μακρύ λαιμό. Ιδιόμορφη είναι η κατασκευή του ράμφους τους, που είναι μακρύτερο από το κεφάλι τους και σχηματίζει στη μέση μια αμβλεία γωνία. Τα πόδια τους είναι μακριά και λεπτά και τα τρία μπροστινά δάχτυλά τους συνδέονται με νηκτική μεμβράνη. Τα φτερά τους είναι μαλακά, με ωραίους χρωματισμούς. Ζει στις τροπικές, υποτροπικές και θερμότερες περιοχές των εύκρατων ζωνών. Γνωστότερο είδος είναι η φ. ο ροδόχρωμος, που ζει στις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Έχει λευκό χρώμα που τείνει προς το ρόδινο εκτός από το λαιμό, που είναι κόκκινο ζωηρό. Οι φ. γενικά ζουν σε μεγάλα κοπάδια, κοντά σε ρηχά νερά, όπου αναζητούν την τροφή τους.
Κοιμούνται στηριγμένοι στο ένα τους πόδι, ενώ το άλλο το κρατούν μαζεμένο στην κοιλιά τους, κολυμπούν με ευχέρεια και πετούν με ευκολία. Η φωλιά τους είναι άτεχνη, κατασκευασμένη από πηλό και φυτικές ουσίες. Οι νεοσσοί τους κολυμπούν με ευκολία από την πρώτη κιόλας μέρα. Το κρέας τους είναι νόστιμο, ιδιαίτερα η γλώσσα τους, που ήταν γνωστός και περιζήτητος μεζές των αρχαίων Ρωμαίων.
Τάξη πτηνών της οικογένειας των πελαργιδών, ερωδιιδών και φοινικοπτεριδών, που περιλαμβάνει γένη με μακριά άπτερα πόδια, τα οποία έχουν 4, όμοια στο ύψος, δάκτυλα. Το ράμφος τους ποικίλλει σε σχήμα και είναι μακρύ και δυνατό. Έχουν επίσης μακρύ λαιμό και συχνά στο κεφάλι ή στις φτερούγες τους «διακοσμητικά» φτερά. Τα πουλιά αυτά, που βαδίζουν δύσκολα, ζουν κοντά σε λίμνες και έλη, όπου και αναζητούν την τροφή τους.
Φοινικόπτερος (phoenicopterus)
Γένος πτηνών της οικογένειας των φοινικοπτεριδών. Αριθμεί 6 είδη μεγαλόσωμων πουλιών με μικρό κεφάλι και λεπτό, μακρύ λαιμό. Ιδιόμορφη είναι η κατασκευή του ράμφους τους, που είναι μακρύτερο από το κεφάλι τους και σχηματίζει στη μέση μια αμβλεία γωνία. Τα πόδια τους είναι μακριά και λεπτά και τα τρία μπροστινά δάχτυλά τους συνδέονται με νηκτική μεμβράνη. Τα φτερά τους είναι μαλακά, με ωραίους χρωματισμούς. Ζει στις τροπικές, υποτροπικές και θερμότερες περιοχές των εύκρατων ζωνών. Γνωστότερο είδος είναι η φ. ο ροδόχρωμος, που ζει στις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Έχει λευκό χρώμα που τείνει προς το ρόδινο εκτός από το λαιμό, που είναι κόκκινο ζωηρό. Οι φ. γενικά ζουν σε μεγάλα κοπάδια, κοντά σε ρηχά νερά, όπου αναζητούν την τροφή τους.
Κοιμούνται στηριγμένοι στο ένα τους πόδι, ενώ το άλλο το κρατούν μαζεμένο στην κοιλιά τους, κολυμπούν με ευχέρεια και πετούν με ευκολία. Η φωλιά τους είναι άτεχνη, κατασκευασμένη από πηλό και φυτικές ουσίες. Οι νεοσσοί τους κολυμπούν με ευκολία από την πρώτη κιόλας μέρα. Το κρέας τους είναι νόστιμο, ιδιαίτερα η γλώσσα τους, που ήταν γνωστός και περιζήτητος μεζές των αρχαίων Ρωμαίων.
Phoenicopterus
Φοινικόπτερο, Φοινικόπτερος ο ερυθρός, Rosaflamingo (Phoenicopterus ruber)
Φοινικόπτερος ο χιλιανός, Chilean Flamingo, (Phoenicopterus chilensis)
Phoeniconaias
Φοινικόπτερος ο ελάσσων Lesser Flamingo, (Phoeniconaias minor)
Phoenicoparrus
Φοινικόπτερος των Άνδεων, Andean flamingo, (Phoenicoparrus andinus)
Φοινικόπτερος του Τζέιμς, James's Flamingo, (Phoenicoparrus jamesi)