Σουλίδες (Sulidae)
Οικογένεια πτηνών της τάξης των πελεκανομόρφων. Περιλαμβάνει 10 είδη τα οποία ανήκουν στα γένη Sula (έξι είδη), Papasula (ένα είδος) και Morus (τρία είδη)· σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, πάντως, όλα τα είδη ταξινομούνται στο μοναδικό γένος Sula. Πρόκειται για μεγαλόσωμα, υδρόβια πουλιά, με παγκόσμια γεωγραφική εξάπλωση τα οποία απουσιάζουν μόνο από τις ακτές της Ανταρκτικής. Το μήκος τους κυμαίνεται μεταξύ 70 και 100 εκ., ενώ το άνοιγμα των πτερύγων τους μπορεί να ξεπεράσει τα 2 μ.
Θαλλασοπούλια ➜ Πελαργόμορφα ➜ ✔Σουλίδες (Sulidae)
Οι μακριές και στενές φτερούγες βρίσκονται πολύ πίσω στο σώμα και επιτρέπουν πτήσεις σε ισχυρούς ανέμους. Σοβαρό πρόβλημα ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα είδη, αντιμετωπίζουν κατά την απογείωση και προσγείωση, άσχετα εάν βρίσκονται στο νερό ή σε στερεό έδαφος. Χωρίς άνεμο ή απογείωση μπορεί να είναι αδύνατη. Η προσγείωση στη γη είναι εξίσου προβληματική και μπορεί να τελειώσει με πτώσεις, τα στενά φτερά δεν επιτρέπουν ευέλικτους ελιγμούς. Τα πόδια βρίσκονται πολύ πίσω στο σώμα και επιτρέπουν μόνο αργό βάδισμα, αλλά είναι αποτελεσματικά στην κολύμβηση και στις καταδύσεις.
Διατροφή: Κοινό χαρακτηριστικό των πουλιών αυτών αποτελεί η καταπληκτική τους ικανότητα να βουτούν στη θάλασσα από μεγάλο ύψος (10 έως 30 μέτρα, μερικές φορές ακόμη και από τα 100 μέτρα), με αρχική ταχύτητα έως και 100 χλμ. την ώρα. Φθάνουν σε βάθος δέκα μέτρων και με τη βοήθεια των φτερούγων σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη έως και 25 μέτρα, για να συλλάβουν τους θαλάσσιους οργανισμούς που αποτελούν την τροφή τους· συνήθως προτιμούν χελιδονόψαρα, σαρδέλες, γαύρους και σκουμπριά. Κάθε είδος προτιμά ορισμένα είδη ψαριών, αλλά εύκολα μπορεί να στραφούν και σε άλλα είδη ψαριών σε περιόδους έλλειψης. Τα ψάρια συνήθως καταπίνονται κάτω από το νερό και σπάνια τα φέρνουν στην επιφάνεια. Συχνά κυνηγούν συλλογικά το θήραμά τους, ιδιαίτερα τα είδη Sula variegata και Σούλα Morus bassanus. Συχνά σχηματίζονται ομάδες με εκατοντάδες πουλιά που κάνουν καταδύσεις σχεδόν ταυτόχρονα.
Αναπαραγωγή: Οι Σουλίδες είναι πολύ κοινωνικά πτηνά· την εποχή της αναπαραγωγής όλα τα είδη σχηματίζουν πυκνές αποικίες οι οποίες αποτελούνται από δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια, εξαίρεση αποτελεί το είδος Papasula abbotti. Αποικίες του είδους Sula variegata περιλαμβάνουν έως 750.000 ζεύγη. Επίσης οι αποικίες των ειδών Σούλα, (Morus bassanus), Morus capensis και Sula sula πάνω από 100.000 ζεύγη. Κατασκευάζουν τις φωλιές τους στους βράχους, στα δέντρα ή στο έδαφος και γεννούν 1-3 λευκά έως γαλαζοπράσινα αβγά, τα οποία επωάζονται για 42-55 ημέρες και από τους δύο γονείς.
Τα περισσότερα είδη γεννούν μόνο ένα αυγό. Τα είδη Sula nebouxii, Sula dactylatra και Sula leucogaster γεννούν δύο αυγά. Το είδος Sula variegata γεννά κατά μέσο όρο τρία αυγά. Το μέγεθος των αυγών ανάλογα με το είδος κυμαίνεται περίπου μεταξύ 53χ82 χιλιοστά ή 36χ49 χιλιοστά, που αντιστοιχεί στο 3 έως 7,5 τοις εκατό του βάρους του σώματος του θηλυκού, σχετικά χαμηλή τιμή. Τα αυγά επωάζονται με τα πόδια, δηλαδή το πουλί στέκεται με τα πόδια του πάνω στο αυγό, για να αντέξει το βάρος, το κέλυφος είναι εξαιρετικά χοντρό. Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 41 έως 45 ημέρες, ενώ στο είδος Papasula abbotti μέχρι 57 ημέρες. Στα είδη Sula dactylatra και Sula leucogaster ο δυνατότερος νεοσσός σκοτώνει πάντα τον πιο αδύναμο (Καΐνισμός, Cainism).
Οι νεοσσοί ζουν υπό την προστασία των γονιών τους για διάστημα 5-9 μηνών.
Τέλος, τα είδη Papasula abbotti και Morus capensis έχουν χαρακτηριστεί ως απειλούμενα με εξαφάνιση, κυρίως λόγω της καταστροφής των φυσικών τους βιοτόπων και της αλόγιστης θήρευσής τους από τον άνθρωπο.
Όπως και άλλα θαλασσοπούλια, οι σουλίδες είναι χρήσιμες στον άνθρωπο για την τεράστια ποσότητα λιπάσματος γκουανό που δημιουργούν με τα απορρίμματά τους. Επίσης, ορισμένα είδη των τροπικών περιοχών κυνηγιούνται για το κρέας και τα φτερά τους.
Χωρίζεται στα γένη Sula, Morus και Papasula Σουλίδες (Sulidae)
Γένος Morus (3 είδη)
❶ Σούλα, (Morus bassanus)
❷ (Morus capensis)
❸ (Morus serrator)
Γένος Sula (6 είδη)
❶ (Sula nebouxii)
❷ (Sula variegata)
❸ (Sula dactylatra)
❹ (Sula granti)
❺ (Sula Sula)
❻ (Sula leucogaster)
Γένος Papasula (1 είδος)
❶ (Papasula abbotti)
Οικογένεια πτηνών της τάξης των πελεκανομόρφων. Περιλαμβάνει 10 είδη τα οποία ανήκουν στα γένη Sula (έξι είδη), Papasula (ένα είδος) και Morus (τρία είδη)· σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, πάντως, όλα τα είδη ταξινομούνται στο μοναδικό γένος Sula. Πρόκειται για μεγαλόσωμα, υδρόβια πουλιά, με παγκόσμια γεωγραφική εξάπλωση τα οποία απουσιάζουν μόνο από τις ακτές της Ανταρκτικής. Το μήκος τους κυμαίνεται μεταξύ 70 και 100 εκ., ενώ το άνοιγμα των πτερύγων τους μπορεί να ξεπεράσει τα 2 μ.
Πελεκανόμορφα
Φαλακροκορακίδες
Πελεκανίδες
Φρεγατίδες
Ανιγκίδες
Φαεθοντίδες
Ερωδιίδες
Φαλαινοκεφαλίδες
Σκοπίδες
Σουλίδες
Σούλα
Το φτέρωμά τους είναι συνήθως λευκό κοιλιακά και καστανό ή μαύρο ραχιαία και στο κεφάλι· χαρακτηριστικό των ειδών του γένους Morus είναι το κίτρινο στο κεφάλι και στο λαιμό. τα νεαρά πουλιά είναι κατά κανόνα πιο σκουρόχρωμα. Το ισχυρό ράμφος τους είναι κωνικό και επίμηκες. Τα μάτια τους είναι τοποθετημένα στο πρόσθιο τμήμα του κεφαλιού τους, επιτρέποντας στα πουλιά αυτά να υπολογίζουν με ακρίβεια τις αποστάσεις. Δεν έχουν εξωτερικά ρουθούνια, ενώ κάτω από το δέρμα τους υπάρχουν πολυάριθμες κυψελίδες γεμάτες αέρα. Τα πόδια τους είναι κοντά και έχουν μαύρο, κόκκινο ή γαλάζιο χρώμα· και τα τέσσερα δάχτυλά τους είναι ενωμένα με νηκτική μεμβράνη.Φαλακροκορακίδες
Πελεκανίδες
Φρεγατίδες
Ανιγκίδες
Φαεθοντίδες
Ερωδιίδες
Φαλαινοκεφαλίδες
Σκοπίδες
Σουλίδες
Σούλα
Θαλλασοπούλια ➜ Πελαργόμορφα ➜ ✔Σουλίδες (Sulidae)
Οι μακριές και στενές φτερούγες βρίσκονται πολύ πίσω στο σώμα και επιτρέπουν πτήσεις σε ισχυρούς ανέμους. Σοβαρό πρόβλημα ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα είδη, αντιμετωπίζουν κατά την απογείωση και προσγείωση, άσχετα εάν βρίσκονται στο νερό ή σε στερεό έδαφος. Χωρίς άνεμο ή απογείωση μπορεί να είναι αδύνατη. Η προσγείωση στη γη είναι εξίσου προβληματική και μπορεί να τελειώσει με πτώσεις, τα στενά φτερά δεν επιτρέπουν ευέλικτους ελιγμούς. Τα πόδια βρίσκονται πολύ πίσω στο σώμα και επιτρέπουν μόνο αργό βάδισμα, αλλά είναι αποτελεσματικά στην κολύμβηση και στις καταδύσεις.
Διατροφή: Κοινό χαρακτηριστικό των πουλιών αυτών αποτελεί η καταπληκτική τους ικανότητα να βουτούν στη θάλασσα από μεγάλο ύψος (10 έως 30 μέτρα, μερικές φορές ακόμη και από τα 100 μέτρα), με αρχική ταχύτητα έως και 100 χλμ. την ώρα. Φθάνουν σε βάθος δέκα μέτρων και με τη βοήθεια των φτερούγων σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη έως και 25 μέτρα, για να συλλάβουν τους θαλάσσιους οργανισμούς που αποτελούν την τροφή τους· συνήθως προτιμούν χελιδονόψαρα, σαρδέλες, γαύρους και σκουμπριά. Κάθε είδος προτιμά ορισμένα είδη ψαριών, αλλά εύκολα μπορεί να στραφούν και σε άλλα είδη ψαριών σε περιόδους έλλειψης. Τα ψάρια συνήθως καταπίνονται κάτω από το νερό και σπάνια τα φέρνουν στην επιφάνεια. Συχνά κυνηγούν συλλογικά το θήραμά τους, ιδιαίτερα τα είδη Sula variegata και Σούλα Morus bassanus. Συχνά σχηματίζονται ομάδες με εκατοντάδες πουλιά που κάνουν καταδύσεις σχεδόν ταυτόχρονα.
Αναπαραγωγή: Οι Σουλίδες είναι πολύ κοινωνικά πτηνά· την εποχή της αναπαραγωγής όλα τα είδη σχηματίζουν πυκνές αποικίες οι οποίες αποτελούνται από δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια, εξαίρεση αποτελεί το είδος Papasula abbotti. Αποικίες του είδους Sula variegata περιλαμβάνουν έως 750.000 ζεύγη. Επίσης οι αποικίες των ειδών Σούλα, (Morus bassanus), Morus capensis και Sula sula πάνω από 100.000 ζεύγη. Κατασκευάζουν τις φωλιές τους στους βράχους, στα δέντρα ή στο έδαφος και γεννούν 1-3 λευκά έως γαλαζοπράσινα αβγά, τα οποία επωάζονται για 42-55 ημέρες και από τους δύο γονείς.
Τα περισσότερα είδη γεννούν μόνο ένα αυγό. Τα είδη Sula nebouxii, Sula dactylatra και Sula leucogaster γεννούν δύο αυγά. Το είδος Sula variegata γεννά κατά μέσο όρο τρία αυγά. Το μέγεθος των αυγών ανάλογα με το είδος κυμαίνεται περίπου μεταξύ 53χ82 χιλιοστά ή 36χ49 χιλιοστά, που αντιστοιχεί στο 3 έως 7,5 τοις εκατό του βάρους του σώματος του θηλυκού, σχετικά χαμηλή τιμή. Τα αυγά επωάζονται με τα πόδια, δηλαδή το πουλί στέκεται με τα πόδια του πάνω στο αυγό, για να αντέξει το βάρος, το κέλυφος είναι εξαιρετικά χοντρό. Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 41 έως 45 ημέρες, ενώ στο είδος Papasula abbotti μέχρι 57 ημέρες. Στα είδη Sula dactylatra και Sula leucogaster ο δυνατότερος νεοσσός σκοτώνει πάντα τον πιο αδύναμο (Καΐνισμός, Cainism).
Οι νεοσσοί ζουν υπό την προστασία των γονιών τους για διάστημα 5-9 μηνών.
Το σημαντικότερο και μεγαλύτερο είδος είναι η Σούλα, (Morus bassanus), το οποίο έχει συνολικό μήκος περίπου 90 εκατοστά και το άνοιγμα των πτερύγων του φτάνει περίπου τα 2 μέτρα και ζυγίζει έως 3,6 κιλά. Το φτέρωμα στα ενήλικα άτομα είναι λευκό, εκτός από τις άκρες των πτερύγων που είναι μαύρες· στα νεαρά άτομα έχει σκούρο καφέ χρώμα με πολυάριθμα λευκά στίγματα.
Το πουλί αυτό φωλιάζει στις βορειότερες ακτές της Μεγάλης Βρετανίας, της Βόρειας Αμερικής και στην Ισλανδία, απ’ όπου το φθινόπωρο μεταναστεύει έως τις Κανάριες νήσους και τον κόλπο του Μεξικού. Εμφανίζεται περιστασιακά και στην Ελλάδα.
Το πουλί αυτό φωλιάζει στις βορειότερες ακτές της Μεγάλης Βρετανίας, της Βόρειας Αμερικής και στην Ισλανδία, απ’ όπου το φθινόπωρο μεταναστεύει έως τις Κανάριες νήσους και τον κόλπο του Μεξικού. Εμφανίζεται περιστασιακά και στην Ελλάδα.
Παρόμοιο, αλλά λίγο μικρότερο από το προηγούμενο, είναι το είδος Sula leucogaster. Φτάνει σε μήκος σώματος από 65 έως 75 εκατοστά, το βάρος κυμαίνεται μεταξύ 900 γραμμαρίων και 1,5 κιλού και άνοιγμα πτερύγων 130 έως 150 εκατοστά. Το φτέρωμά του έχει καφέ χρώμα, εκτός από την κοιλιά που είναι λευκή, όπως φανερώνει και η επιστημονική ονομασία του. Βουτά ορμώντας από ύψος 30 μέτρων ή περισσότερο από την επιφάνεια του νερού αναζητώντας κοπάδια από καλαμάρια και κέφαλους. Φωλιάζει στις ακτές και στα νησιά στον τροπικό Ειρηνικό, τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό. Στον Ειρηνικό ωκεανό, παραμένουν ως επί το πλείστον στην περιοχή των νησιών αναπαραγωγής τους. Οι αποικίες που σχηματίζουν στα τροπικά νησιά, βρίσκονται αρκετά μακριά από τις ακτές της ηπειρωτικής χώρας. Συχνά παρατηρούνται κοντά στις ηπειρωτικές ακτές και περιστασιακά παρατηρείται επίσης και σε λιμάνια και στις εκβολές ποταμών.
Διαδεδομένο στις τροπικές περιοχές είναι και το είδος Sula sula, το οποίο έχει μήκος περίπου 68 έως 77 εκατοστά και άνοιγμα πτερύγων 140 έως 145 εκατοστά. Συναντάται με δύο παραλλαγές χρωμάτων. Μία παραλλαγή έχει άσπρο φτέρωμα και μαύρο στις άκρες των φτερούγων. Η άλλη μορφή έχει καφετί φτέρωμα. Το ράμφος έχει γαλαζωπό χρώμα και το πρόσωπο έχει ροζ και ανοιχτό γκρι τόνους. Οπως φανερώνει η αγγλική ονομασία του τα πόδια του έχουν έντονο κόκκινο χρώμα.
Η IUCN κατατάσσει το είδος ως μη απειλούμενο (τουλάχιστον ανησυχία) και εκτιμά τον παγκόσμιο πληθυσμό σε ένα εκατομμύριο πουλιά.
Η IUCN κατατάσσει το είδος ως μη απειλούμενο (τουλάχιστον ανησυχία) και εκτιμά τον παγκόσμιο πληθυσμό σε ένα εκατομμύριο πουλιά.
Ένα άλλο είδος είναι το Sula nebouxii, το οποίο έχει τον ίδιο χρωματισμό στο φτέρωμα με το προηγούμενο, το φτέρωμα είναι καφέ και λευκό, το ράμφος γκριζοπράσινο και στο κεφάλι έχει σκουρόχρωμες γραμμώσεις. Τα πόδια του είναι έντονα γαλάζια όπως μαρτυράει και η αγγλική ονομασία του. Το βάρος του είναι περίπου 1,5 κιλό, τα θηλυκά συνήθως είναι μεγαλύτερα και βαρύτερα από τα αρσενικά. Το μήκος του φτάνει τα 80 εκατοστά και το άνοιγμα των πτερύγων φτάνει το 1,5 μέτρο. Το είδος αυτό συναντάται στις δυτικές ακτές της Αμερικής, από το Περού μέχρι το Μεξικό, και στα νησιά Γκαλαπάγκος. Στις περιοχές αναπαραγωγής παρουσιάζει μία άφοβη συμπεριφορά στην ανθρώπινη παρουσία.
Το είδος Papasula abbotti είναι εξαιρετικά σπάνιο. Μόνη περιοχή αναπαραγωγής του είναι η Νήσος των Χριστουγέννων, ένα νησί στον Ινδικό Ωκεανό 135 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Συναντάται όλο το χρόνο σε μια περιοχή γύρω από αυτό το νησί. Φτάνει σε μήκος σώματος τα 79 εκατοστά και έχει μέσο βάρος 1.460 γραμμάρια. Το φτέρωμά του γενικά είναι μαύρο και άσπρο. Το κεφάλι ο λαιμός και το μεγαλύτερο τμήμα του κάτω σώματος είναι άσπρα. Τα μάτια είναι μαύρα. Το ράμφος είναι ανοιχτό γκρι στα αρσενικά, ροζ στα θηλυκά με μαύρη άκρη. Η IUCN το κατατάσσει ως είδος υψηλού κινδύνου (υπό εξαφάνιση) και εκτιμά ότι τον πληθυσμό του στις 6.000 περίπου πουλιά.
Τέλος, τα είδη Papasula abbotti και Morus capensis έχουν χαρακτηριστεί ως απειλούμενα με εξαφάνιση, κυρίως λόγω της καταστροφής των φυσικών τους βιοτόπων και της αλόγιστης θήρευσής τους από τον άνθρωπο.
Όπως και άλλα θαλασσοπούλια, οι σουλίδες είναι χρήσιμες στον άνθρωπο για την τεράστια ποσότητα λιπάσματος γκουανό που δημιουργούν με τα απορρίμματά τους. Επίσης, ορισμένα είδη των τροπικών περιοχών κυνηγιούνται για το κρέας και τα φτερά τους.
Χωρίζεται στα γένη Sula, Morus και Papasula Σουλίδες (Sulidae)
Γένος Morus (3 είδη)
❶ Σούλα, (Morus bassanus)
❷ (Morus capensis)
❸ (Morus serrator)
Γένος Sula (6 είδη)
❶ (Sula nebouxii)
❷ (Sula variegata)
❸ (Sula dactylatra)
❹ (Sula granti)
❺ (Sula Sula)
❻ (Sula leucogaster)
Γένος Papasula (1 είδος)
❶ (Papasula abbotti)