Μαυροκέφαλος γλάρος (Larus melanocephalus) 
Ο Μαυροκέφαλος Γλάρος είναι ενδημικός στην Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα, με κύριο αναπαραγόμενο πληθυσμό στη Μαύρη Θάλασσα (Monbailliu, 2009). Στην Ελλάδα ο αναπαραγόμενος πληθυσμός απαντάται σε αποικίες από τις Αλυκές.
Στην Ελλάδα το είδος είναι κοινό κατά την εαρινή μετανάστευση. Από τις αρχές Μαρτίου έως τα τέλη Απριλίου παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις ατόμων ανά ημέρα (600 – 1200 άτομα) που σταθμεύουν για ανεφοδιασμό.
Κίτρους μέχρι τον Έβρο.
Κατηγορία: Χαραδριόμορφα ➜ Γλαρόμορφα | Γλάροι, Λαρίδες
Κύριο χαρακτηριστικό του φτερώματος τους, μια ζικ-ζακ σκοτεινόχρωμη λωρίδα στις φτερούγες, που προχωρεί ως τους ώμους και πάνω στον αυχένα. Αντίθετα με τους ενήλικες, η κάτω πλευρά των φτερούγων των ανήλικων Νανόγλαρων είναι άσπρη και η ουρά τους διχαλωτή, όχι στρογγυλέμένη, με μαύρη άκρη.
Οικολογία: Αναπαράγεται σε πυκνές αποικίες σε παράκτιες λιμνοθάλασσες και αλμυρές λίμνες ή αλυκές. Τυπικό ενδιαίτημα αποτελούν οι νησίδες με χαμηλή βλάστηση από αλόφυτα ή αμμόφιλα είδη, κατά προτίμηση 50-70% φυτοκάλυψη (Fasola et al 1993).
Τρέφεται συχνά με έντομα (χερσαία αρθρόποδα) ακόμα και σιτηρά σε χωράφια, λιβάδια και στη θάλασσα. Μεταναστεύει κατά μήκος των ακτών του Αιγαίου από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαΐου ενώ το φθινόπωρο σπάνια συναντώνται μεγάλα κοπάδια καθώς η μετανάστευση γίνεται σταδιακά από νωρίς τον Ιούλιο έως νωρίς τον Οκτώβριο (Handrinos & Akriotis, 1997).
Κατηγορία: Θαλλασοπούλια | Λαρίδες
Ο Μαυροκέφαλος Γλάρος είναι ενδημικός στην Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα, με κύριο αναπαραγόμενο πληθυσμό στη Μαύρη Θάλασσα (Monbailliu, 2009). Στην Ελλάδα ο αναπαραγόμενος πληθυσμός απαντάται σε αποικίες από τις Αλυκές.
Στην Ελλάδα το είδος είναι κοινό κατά την εαρινή μετανάστευση. Από τις αρχές Μαρτίου έως τα τέλη Απριλίου παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις ατόμων ανά ημέρα (600 – 1200 άτομα) που σταθμεύουν για ανεφοδιασμό.
Κίτρους μέχρι τον Έβρο.
Κατηγορία: Χαραδριόμορφα ➜ Γλαρόμορφα | Γλάροι, Λαρίδες
Γλάροι (Larus)
Αιγαιόγλαρος
Ασημόγλαρος
Καστανοκέφαλος
Μαυροκέφαλος
Θυελλόγλαρος
Λεπτοραµφόγλαρος
Ρίσσα
Άνοος
Είναι ο πιο μικρός γλάρος, έχει μόλις 24 εκατοστά μήκος. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία Νανόγλαροι έχουν λευκό το κάτω μέρος του σώματός τους, αλλά μαύρο χρώμα στο κάτω μέρος των φτερούγων. Το καλοκαίρι, το φτέρωμα του κεφαλιού είναι κατάμαυρο ενώ το ράμφος κόκκινο σκούρο. Το χειμώνα, το ράμφος μαυρίζει και το κεφάλι ασπρίζει αλλά διατηρεί μαυριδερές κηλίδες. Διαφέρουν στην εμφάνιση οι ανήλικοι Νανόγλαροι. Αιγαιόγλαρος
Ασημόγλαρος
Καστανοκέφαλος
Μαυροκέφαλος
Θυελλόγλαρος
Λεπτοραµφόγλαρος
Ρίσσα
Άνοος
Κύριο χαρακτηριστικό του φτερώματος τους, μια ζικ-ζακ σκοτεινόχρωμη λωρίδα στις φτερούγες, που προχωρεί ως τους ώμους και πάνω στον αυχένα. Αντίθετα με τους ενήλικες, η κάτω πλευρά των φτερούγων των ανήλικων Νανόγλαρων είναι άσπρη και η ουρά τους διχαλωτή, όχι στρογγυλέμένη, με μαύρη άκρη.
Οικολογία: Αναπαράγεται σε πυκνές αποικίες σε παράκτιες λιμνοθάλασσες και αλμυρές λίμνες ή αλυκές. Τυπικό ενδιαίτημα αποτελούν οι νησίδες με χαμηλή βλάστηση από αλόφυτα ή αμμόφιλα είδη, κατά προτίμηση 50-70% φυτοκάλυψη (Fasola et al 1993).
Τρέφεται συχνά με έντομα (χερσαία αρθρόποδα) ακόμα και σιτηρά σε χωράφια, λιβάδια και στη θάλασσα. Μεταναστεύει κατά μήκος των ακτών του Αιγαίου από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαΐου ενώ το φθινόπωρο σπάνια συναντώνται μεγάλα κοπάδια καθώς η μετανάστευση γίνεται σταδιακά από νωρίς τον Ιούλιο έως νωρίς τον Οκτώβριο (Handrinos & Akriotis, 1997).
Κατηγορία: Θαλλασοπούλια | Λαρίδες
Ετικέτες:
Γλάροι
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Μαυροκέφαλος γλάρος
