Νεροχελίδονο, γλαρεόλη η λειμώνιος (Glareola pratincola) 
Το Νεροχελίδονο (Glareola pratincola) είναι είδος παρυδάτιου πουλιού που ανήκει στην οικογένεια Γλαρεολίδες (Glareolidae).
Φτάνει σε μήκος σώματος από 22 έως 25 εκατοστά και άνοιγμα φτερών από 60 έως 70 εκατοστά. Το βάρος του κυμαίνεται από 60 έως 95 γραμμάρια. Έχει κοντά πόδια, μακριά φτερά, μια μεγάλη διχαλωτή ουρά και κοντό ράμφος. Η πλάτη και το κεφάλι είναι καφέ, η κοιλιά λευκή. Το πέταγμά του είναι όμοιο με του Χελιδονιού. Στην Ελλάδα απαντάται το ευρασιατικό υποείδος Glareola pratincola pratincola.
Υδρόβια & Παρυδάτια | Χαραδριόμορφα | Γλαρεολίδες (Glareolidae)
Το Νεροχελίδονο είναι ένα μετρίου μεγέθους χαραδριόμορφο πτηνό, εύκολα αναγνωρίσιμο από το χαρακτηριστικό του πτέρωμα, που έχει όμορφους παλ χρωματικούς συνδυασμούς. Η σιλουέτα του όταν πετάει θυμίζει έντονα μεγάλο χελιδόνι ή γλαρόνι με τη διχαλωτή ουρά και τις οξύληκτες πτέρυγες. Η άνω επιφάνεια του σώματος είναι ελαιοκαστανή, ενώ η κάτω ανοιχτοκαστανή με την κοιλιά λευκόχρωμη. Ο λαιμός και το στήθος είναι από τα διακριτά στοιχεία του, με χρώμα κρεμ-κιτρινωπό και μία χαρακτηριστική, σχεδόν κυκλική ταινία να δημιουργεί ένα πλαίσιο (border) με μαύρες παρυφές, εν είδει κολάρου, που δεν συναντάται σε άλλους χαραδριούς. Τα πηδαλιώδη φτερά της -έντονα διχαλωτής- ουράς είναι μαύρα και οι κοντοί ταρσοί γκρίζοι. Το ράμφος είναι μαύρο με κόκκινη βάση, η ίριδα είναι κατάμαυρη, ενώ διακρίνεται ένα χαρακτηριστικό λευκό ημικύκλιο στη βάση του οφθαλμού. Κατά την πτήση διακρίνονται οι χαρακτηριστικές οξύληκτες, δρεπανοειδείς πτέρυγες, με ξανθοκόκκινα και πυρόχρωμα καλυπτήρια στο κάτω μέρος τους (Όντρια) που, όμως, από μακρινή απόσταση δείχνουν μαύρες. Τα δευτερεύοντα ερετικά φτερά, είναι κρεμ στο άκρο τους και δίνουν στις πτέρυγες μία χαρακτηριστική λεπτή, ανοιχτόχρωμη λωρίδα που είναι διακριτή μόνον από μικρή απόσταση, ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το Νεροχελίδονο από το συγγενικό Μαυροχελίδονο.
Διακρίνεται από την όρθια στάση στο έδαφος, αλλά μπορεί και τρέχει γρήγορα, οπότε διακρίνονται οι κοντοί ταρσοί του. Μπορεί να εμφανίζει και ενδιάμεσες χρωματικές μορφές.
Τα νεαρά άτομα έχουν μαύρες ραβδώσεις στο μποστινό τμήμα του λαιμού και, πλατύτερο αλλά όχι καλά διαμορφοποιημένο κολάρο. Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 22 έως 26 εκατοστά το άνοιγμα των πτερύγων από 55 έως 65 εκατοστά και το βάρος από 60 έως 95 γραμμάρια.
Βιότοπος – εμφάνιση: Συναντάται στα θερμότερα μέρη της Ευρώπης, στη νοτιοδυτική Ασία και Αφρική. Είναι μεταναστευτικό είδος, ξεχειμωνιάζει στην τροπική Αφρική.
Οι περιοχές στις οποίες το Νεροχελίδονο ζει μόνιμα και αναπαράγεται (επιδημητικό), βρίσκονται όλες στην αφρικανική ήπειρο, στην υποσαχάρια Αφρική οι περισσότερες και με κάποιους μεμονωμένους θύλακες στη Νότια Αφρική και στη Μοζαμβίκη. Η επικράτεια εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό, ενώ προς βορράν φθάνει μέχρι το Μάλι, το Τσαντ και την Ερυθραία, αλλά σε όχι συνεχόμενες περιοχές. Αντίθετα, οι καλοκαιρινές περιοχές αναπαραγωγής του, εκτείνονται και στις τρεις ηπείρους. Στην Ευρώπη περιλαμβάνονται διάσπαρτοι θύλακες από την Ιβηρική στα δυτικά, μέχρι την Ελλάδα στα ανατολικά και, από την Ουγγαρία και Ουκρανία στα βόρεια, μέχρι τη Σικελία στα νότια. Στην Ασία περιλαμβάνονται πιο «συμπαγείς» θύλακες από την Τουρκία και τη Μαύρη Θάλασσα στα δυτικά, μέχρι τη ΒΔ Κίνα και τη ΒΔ Ινδία στα ανατολικά και, από το Καζακστάν στα βόρεια, μέχρι τις ακτές του Πακιστάν στο νότο. Στην Αφρική -πέρα από τις μόνιμες περιοχές- οι εκεί πληθυσμοί μετακινούνται βόρεια προς τις μεσογειακές ακτές ή νότια προς το Κονγκό, την Ανγκόλα και τη Μποτσουάνα, ανάλογα με το υποείδος.
Η διαχείμαση όλων των υποειδών του Νεροχελίδονου, γίνεται στην Αφρική, είτε μέσω των επιδημητικών πληθυσμών, είτε μέσω τοπικών μετακινήσεων, βόρεια ή νότια των περιοχών αναπαραγωγής.
Στην Ελλάδα, το Νεροχελίδονο έρχεται τα καλοκαίρια για να φωλιάσει στην ηπειρωτική χώρα, αλλά απαντάται διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια κατά τις μεταναστεύσεις.
Αναπαραγωγή: Φωλιάζει σε αποικίες και αλλάζει κάθε χρόνο το μέρος αναπαραγωγής. Γεννάει στο έδαφος 2 έως 3 αυγά το τελευταίο δεκαήμερο του Μάη. Οι νεοσσοί μπορούν να πετάξουν από τον Ιούλιο. Στην Ελλάδα το Νεροχελίδονο έρχεται και αναπαράγεται τους καλοκαιρινούς μήνες, κυρίως στη βόρεια χώρα (Μακεδονία, Θράκη). Φωλιάζει σε χαλαρές αποικίες και, σε οικοτόπους παρόμοιους με την Πετροτριλίδα, αλλά πάντοτε κοντά σε παρυφές υγροτόπων, σε νησίδες λιμνοθαλασσών, με ιδιαίτερη προτίμηση στις ανοικτές εκτάσεις με διάσπαρτη βλάστηση.
Διατροφή:Τρέφετε με έντομα κυρίως που τα συλλαμβάνει στον αέρα αλλά και στο έδαφος.
Το Νεροχελίδονο (Glareola pratincola) είναι είδος παρυδάτιου πουλιού που ανήκει στην οικογένεια Γλαρεολίδες (Glareolidae).
Φτάνει σε μήκος σώματος από 22 έως 25 εκατοστά και άνοιγμα φτερών από 60 έως 70 εκατοστά. Το βάρος του κυμαίνεται από 60 έως 95 γραμμάρια. Έχει κοντά πόδια, μακριά φτερά, μια μεγάλη διχαλωτή ουρά και κοντό ράμφος. Η πλάτη και το κεφάλι είναι καφέ, η κοιλιά λευκή. Το πέταγμά του είναι όμοιο με του Χελιδονιού. Στην Ελλάδα απαντάται το ευρασιατικό υποείδος Glareola pratincola pratincola.
Υδρόβια & Παρυδάτια | Χαραδριόμορφα | Γλαρεολίδες (Glareolidae)
Το Νεροχελίδονο είναι ένα μετρίου μεγέθους χαραδριόμορφο πτηνό, εύκολα αναγνωρίσιμο από το χαρακτηριστικό του πτέρωμα, που έχει όμορφους παλ χρωματικούς συνδυασμούς. Η σιλουέτα του όταν πετάει θυμίζει έντονα μεγάλο χελιδόνι ή γλαρόνι με τη διχαλωτή ουρά και τις οξύληκτες πτέρυγες. Η άνω επιφάνεια του σώματος είναι ελαιοκαστανή, ενώ η κάτω ανοιχτοκαστανή με την κοιλιά λευκόχρωμη. Ο λαιμός και το στήθος είναι από τα διακριτά στοιχεία του, με χρώμα κρεμ-κιτρινωπό και μία χαρακτηριστική, σχεδόν κυκλική ταινία να δημιουργεί ένα πλαίσιο (border) με μαύρες παρυφές, εν είδει κολάρου, που δεν συναντάται σε άλλους χαραδριούς. Τα πηδαλιώδη φτερά της -έντονα διχαλωτής- ουράς είναι μαύρα και οι κοντοί ταρσοί γκρίζοι. Το ράμφος είναι μαύρο με κόκκινη βάση, η ίριδα είναι κατάμαυρη, ενώ διακρίνεται ένα χαρακτηριστικό λευκό ημικύκλιο στη βάση του οφθαλμού. Κατά την πτήση διακρίνονται οι χαρακτηριστικές οξύληκτες, δρεπανοειδείς πτέρυγες, με ξανθοκόκκινα και πυρόχρωμα καλυπτήρια στο κάτω μέρος τους (Όντρια) που, όμως, από μακρινή απόσταση δείχνουν μαύρες. Τα δευτερεύοντα ερετικά φτερά, είναι κρεμ στο άκρο τους και δίνουν στις πτέρυγες μία χαρακτηριστική λεπτή, ανοιχτόχρωμη λωρίδα που είναι διακριτή μόνον από μικρή απόσταση, ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το Νεροχελίδονο από το συγγενικό Μαυροχελίδονο.
Διακρίνεται από την όρθια στάση στο έδαφος, αλλά μπορεί και τρέχει γρήγορα, οπότε διακρίνονται οι κοντοί ταρσοί του. Μπορεί να εμφανίζει και ενδιάμεσες χρωματικές μορφές.
Τα νεαρά άτομα έχουν μαύρες ραβδώσεις στο μποστινό τμήμα του λαιμού και, πλατύτερο αλλά όχι καλά διαμορφοποιημένο κολάρο. Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 22 έως 26 εκατοστά το άνοιγμα των πτερύγων από 55 έως 65 εκατοστά και το βάρος από 60 έως 95 γραμμάρια.
Βιότοπος – εμφάνιση: Συναντάται στα θερμότερα μέρη της Ευρώπης, στη νοτιοδυτική Ασία και Αφρική. Είναι μεταναστευτικό είδος, ξεχειμωνιάζει στην τροπική Αφρική. Οι περιοχές στις οποίες το Νεροχελίδονο ζει μόνιμα και αναπαράγεται (επιδημητικό), βρίσκονται όλες στην αφρικανική ήπειρο, στην υποσαχάρια Αφρική οι περισσότερες και με κάποιους μεμονωμένους θύλακες στη Νότια Αφρική και στη Μοζαμβίκη. Η επικράτεια εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό, ενώ προς βορράν φθάνει μέχρι το Μάλι, το Τσαντ και την Ερυθραία, αλλά σε όχι συνεχόμενες περιοχές. Αντίθετα, οι καλοκαιρινές περιοχές αναπαραγωγής του, εκτείνονται και στις τρεις ηπείρους. Στην Ευρώπη περιλαμβάνονται διάσπαρτοι θύλακες από την Ιβηρική στα δυτικά, μέχρι την Ελλάδα στα ανατολικά και, από την Ουγγαρία και Ουκρανία στα βόρεια, μέχρι τη Σικελία στα νότια. Στην Ασία περιλαμβάνονται πιο «συμπαγείς» θύλακες από την Τουρκία και τη Μαύρη Θάλασσα στα δυτικά, μέχρι τη ΒΔ Κίνα και τη ΒΔ Ινδία στα ανατολικά και, από το Καζακστάν στα βόρεια, μέχρι τις ακτές του Πακιστάν στο νότο. Στην Αφρική -πέρα από τις μόνιμες περιοχές- οι εκεί πληθυσμοί μετακινούνται βόρεια προς τις μεσογειακές ακτές ή νότια προς το Κονγκό, την Ανγκόλα και τη Μποτσουάνα, ανάλογα με το υποείδος.
Η διαχείμαση όλων των υποειδών του Νεροχελίδονου, γίνεται στην Αφρική, είτε μέσω των επιδημητικών πληθυσμών, είτε μέσω τοπικών μετακινήσεων, βόρεια ή νότια των περιοχών αναπαραγωγής.
Στην Ελλάδα, το Νεροχελίδονο έρχεται τα καλοκαίρια για να φωλιάσει στην ηπειρωτική χώρα, αλλά απαντάται διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια κατά τις μεταναστεύσεις.
Αναπαραγωγή: Φωλιάζει σε αποικίες και αλλάζει κάθε χρόνο το μέρος αναπαραγωγής. Γεννάει στο έδαφος 2 έως 3 αυγά το τελευταίο δεκαήμερο του Μάη. Οι νεοσσοί μπορούν να πετάξουν από τον Ιούλιο. Στην Ελλάδα το Νεροχελίδονο έρχεται και αναπαράγεται τους καλοκαιρινούς μήνες, κυρίως στη βόρεια χώρα (Μακεδονία, Θράκη). Φωλιάζει σε χαλαρές αποικίες και, σε οικοτόπους παρόμοιους με την Πετροτριλίδα, αλλά πάντοτε κοντά σε παρυφές υγροτόπων, σε νησίδες λιμνοθαλασσών, με ιδιαίτερη προτίμηση στις ανοικτές εκτάσεις με διάσπαρτη βλάστηση.
Διατροφή:Τρέφετε με έντομα κυρίως που τα συλλαμβάνει στον αέρα αλλά και στο έδαφος.
Διάφορα:
Το σύνολο του ευρωπαικού πληθυσμού στις αρχές του 21ου αιώνα εκτιμάται από 10.000 έως 18.000 αναπαραγωγικά ζευγάρια. Οι ευρωπαϊκές περιοχές διανομής είναι η Ισπανία με περίπου ( 4.700 αναπαραγόμενα ζευγάρια), η Τουρκία (3000 - 6000 αναπαραγωγικά ζεύγη), καθώς και η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Ρουμανία, το Αζερμπαϊτζάν και το ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, με πάνω από πεντακόσια ζευγάρια αναπαραγωγής.
Στην Κεντρική Ευρώπη το Νεροχελίδονο συναντάται μόνο στην Ουγγαρία, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 20 έως 90 αναπαραγωγικά ζευγάρια.
Στον ελλαδικό χώρο, το Νεροχελίδονο απαντάται και με τις ονομασίες Νεροχελιδόνι, Νεροχέλιδο, Νεροπέρδικα, Μαυρέτα (Ακαρνανία), Αγιοπούλι (Κυκλάδες), Θαλασσοπέρδικα (Αττική, Κυκλάδες), Κοκκινονεροχελίδονο και Κοκκινοπτερονεροχελίδονο.
Χαραδριόμορφα
σημαντική τάξη ευρέως διαδεδομένων πτηνών, με 312 περίπου είδη, κατανεμημένα σε 16 οικογένειες και 3 ανομοιογενείς υποτάξεις.
Το σύνολο του ευρωπαικού πληθυσμού στις αρχές του 21ου αιώνα εκτιμάται από 10.000 έως 18.000 αναπαραγωγικά ζευγάρια. Οι ευρωπαϊκές περιοχές διανομής είναι η Ισπανία με περίπου ( 4.700 αναπαραγόμενα ζευγάρια), η Τουρκία (3000 - 6000 αναπαραγωγικά ζεύγη), καθώς και η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Ρουμανία, το Αζερμπαϊτζάν και το ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, με πάνω από πεντακόσια ζευγάρια αναπαραγωγής.
Στην Κεντρική Ευρώπη το Νεροχελίδονο συναντάται μόνο στην Ουγγαρία, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 20 έως 90 αναπαραγωγικά ζευγάρια.
Στον ελλαδικό χώρο, το Νεροχελίδονο απαντάται και με τις ονομασίες Νεροχελιδόνι, Νεροχέλιδο, Νεροπέρδικα, Μαυρέτα (Ακαρνανία), Αγιοπούλι (Κυκλάδες), Θαλασσοπέρδικα (Αττική, Κυκλάδες), Κοκκινονεροχελίδονο και Κοκκινοπτερονεροχελίδονο.
Χαραδριόμορφα
σημαντική τάξη ευρέως διαδεδομένων πτηνών, με 312 περίπου είδη, κατανεμημένα σε 16 οικογένειες και 3 ανομοιογενείς υποτάξεις.
Ετικέτες:
Χαραδριόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Γλαρεόλη η λειμώνιος
