Υδροβάτης (Hydrobates pelagicus) 
Ο Υδροβάτης, στο μέγεθος χελιδονιού, είναι ανάμεσα στα μικρότερα θαλασσοπούλια στον κόσμο. Κατάμαυρος με λευκό μόνο στη βάση της ουράς είναι απαραγνώριστος.
Κι όμως ως σήμερα από έρευνες της ΕΟΕ φαίνεται πως ελάχιστοι ψαράδες γνωρίζουν αυτό το πουλί, ο Υδροβάτης αναφέρεται σε δημοσιεύσεις και σαν Πετρίλος αλλά πραγματικά λαϊκές ονομασίες του είδους δεν είναι γνωστές. Οι περισσότεροι άλλωστε αγνοούν την ύπαρξή του. Ο Υδροβάτης είναι ένα από τα τρία "γνήσια" θαλασσοπούλια της Ελλάδας. Τα άλλα δύο είναι ο Αρτέμης (Calonectris diomedea) και ο Μύχος (Puffinus yelkouan).
Θαλλασοπούλια ➜ Στεγανόποδα ➜ Προκελαριίδες ➜ ✔Υδροβατίδες
Έχει επίσης χαρακτηριστική συμπεριφορά όταν με σηκωμένες τις φτερούγες και κατεβασμένα τα πόδια «περπατά» πάνω στο νερό τσιμπολογώντας πλαγκτονικούς οργανισμούς, ψαράκια, μικρές μέδουσες κι άλλη τροφή. Όταν ένα κύμα έρχεται πάνω του σηκώνεται και ξανακατεβαίνει σαν να χορεύει. Για τον ανυποψίαστο παρατηρητή θυμίζει χελιδόνι. Για τον έμπειρο παρατηρητή πρόβλημα αναγνώρισης υπάρχει μόνο στα μέσα του καλοκαιριού όταν τα Μαυρογλάρονα (Chlidonias niger),
που έχουν ακόμη το καλοκαιρινό σκούρο πτέρωμά τους, απαντούν ανοιχτά στη θάλασσα θυμίζοντας πραγματικά Υδροβάτη στις συνήθειες. Όσοι έτυχε να κρατήσουν κάποιον Υδροβάτη στο χέρι, συνήθως κάποιο πουλί που έπεσε νύχτα σε βάρκα μπερδεμένο από τα φώτα, εντυπωσιάστηκαν από τα υπερ - αναπτυγμένα σαν σωλήνες ρουθούνια στη βάση του ράμφους.
Οι λόγοι που οι Υδροβάτες παραμένουν άγνωστοι είναι ότι τα πουλιά αυτά είναι λίγα αλλά και μοναχικά. Σε αντίθεση με τον Αρτέμη και το Μύχο, δεν πλησιάζει ποτέ τη στεριά ούτε τα πλοία, δεν πηγαίνει κοντά σε άλλα θαλασσοπούλια αλλά ούτε και συγκεντρώνεται σε ομάδες. Είναι πάντα μοναχικός στο ανοιχτό πέλαγος και επιπλέον δεν σηκώνεται ποτέ ψηλότερα από την επιφάνεια του νερού, κάτι που δυσκολεύει πολύ την παρατήρηση. Έτσι σχεδόν όλες οι παρατηρήσεις Υδροβάτη (περίπου είκοσι) σε αποστολές της ΕΟΕ στο Αιγαίο έγιναν από ταχύπλοα σκάφη που στιγμιαία διασταυρώθηκαν με αυτά τα μικρά φαντάσματα στο ανοιχτό πέλαγος.
Με τη διακριτική ζωή που κάνει ο Υδροβάτης προστατεύεται από μεγαλύτερα πουλιά που εύκολα θα μπορούσαν να τον απειλήσουν. Μόνο πολύ ανοιχτά, εκεί όπου οι παράκτιοι θηρευτές δεν φτάνουν μπορεί να είναι ήσυχος. Αν κάνει το λάθος και πλησιάσει στην ακτή κατά τη διάρκεια της ημέρας οι Ασημόγλαροι θα τον κάνουν μια μπουκιά. Όπως ο Αρτέμης και ο Μύχος δεν προδίδει τη θέση της αποικίας του και περιμένει το σούρουπο για να πλησιάσει. Μόνο όταν επικρατήσει απόλυτο σκοτάδι έρχεται στη φωλιά.
Ο Υδροβάτης φωλιάζει σε μικρές στοές και σχισμές ανάμεσα σε πέτρες. Ελάχιστα γνωρίζουμε για τις συνήθειές του, φαίνεται όμως πως γεννά το μοναδικό αυγό το Μάιο και τα μικρά πετάνε τον Αύγουστο. Μέχρι σήμερα στην Ελλάδα έχει βρεθεί μόνο μια αποικία ανοιχτά της Εύβοιας. Οι παρατηρήσεις ωστόσο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής υποδηλώνουν ότι πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές ακόμη θέσεις φωλιάσματος στις νότιες Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Καρπάθο και περιοχή των Κυθήρων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν.
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης του Υδροβάτη είναι τα ποντίκια στις νησίδες. Μπορεί για τον Αρτέμη, το Μύχο, τον Μαυροπετρίτη και τα άλλα πουλιά τα ποντίκια (και συγκεκριμένα ο αρουραίος Rattus rattus) να είναι σοβαρό πρόβλημα, για τον μικρό όμως Υδροβάτη σημαίνουν ολοκληρωτική καταστροφή αφού εκτός από νεοσσούς και αυγά σκοτώνουν και τρώνε και τα ενήλικα πουλιά μέσα στις στοές. Έτσι ενώ τα άλλα είδη μπορούν, έστω και δύσκολα, να φωλιάσουν σε μέρη με ποντίκια έχοντας κάποιες απώλειες, ο Υδροβάτης μπορεί να φωλιάσει μόνο σε νησίδες χωρίς ποντίκια ή σε στοές που βρίσκονται μέσα σε πραγματικά απρόσιτες σπηλιές σε κάθετα βράχια.
Τα μέρη χωρίς ποντίκια σήμερα στο Αιγαίο είναι πολύ λίγα. Ακόμη και σε απομονωμένες νησίδες τα ποντίκια έφθασαν σαν λαθρεπιβάτες σε ψαροκάικα ή σε εμπορικά καΐκια παλαιότερα. Πολλαπλασιάζονται ταχύτατα κι αν αποβιβαστούν σε νησίδα αποτελούν άμεση απειλή για τα αυγά των πουλιών, τους νεοσσούς αλλά και τα ίδια τα ενήλικα στα οποία δε διστάζουν να επιτεθούν. Γι αυτό το λόγο, αν βρισκόμαστε σε πλεούμενο κι έχουμε την παραμικρή υποψία ότι μπορεί να φιλοξενεί ποντίκια, είναι μεγάλο λάθος να διανυκτερεύσουμε κοντά σε μια νησίδα.
Mήκος: 16 εκ.
Ανοιγμα φτερών: 38 εκ.
Κατανομή: το υποείδος της Μεσογείου φωλιάζει σε μικρές νησίδες κυρίως στο κεντρικό και δυτικό τμήμα
Αλλα ονόματα: ο Υδροβάτης αναφέρεται σε δημοσιεύσεις και σαν Πετρίλος αλλά πραγματικά λαϊκές ονομασίες του είδους δεν είναι γνωστές. Οι περισσότεροι άλλωστε αγνοούν την ύπαρξή του
Ελληνικός πληθυσμός: εντελώς άγνωστος, πιθανά ανάμεσα σε 50 και 500 ζευγάρια.
Παρουσίαση από την Ελληνική Ορνοθολογική Εταιρεία
Ο Υδροβάτης, στο μέγεθος χελιδονιού, είναι ανάμεσα στα μικρότερα θαλασσοπούλια στον κόσμο. Κατάμαυρος με λευκό μόνο στη βάση της ουράς είναι απαραγνώριστος. Κι όμως ως σήμερα από έρευνες της ΕΟΕ φαίνεται πως ελάχιστοι ψαράδες γνωρίζουν αυτό το πουλί, ο Υδροβάτης αναφέρεται σε δημοσιεύσεις και σαν Πετρίλος αλλά πραγματικά λαϊκές ονομασίες του είδους δεν είναι γνωστές. Οι περισσότεροι άλλωστε αγνοούν την ύπαρξή του. Ο Υδροβάτης είναι ένα από τα τρία "γνήσια" θαλασσοπούλια της Ελλάδας. Τα άλλα δύο είναι ο Αρτέμης (Calonectris diomedea) και ο Μύχος (Puffinus yelkouan).
Θαλλασοπούλια ➜ Στεγανόποδα ➜ Προκελαριίδες ➜ ✔Υδροβατίδες
Έχει επίσης χαρακτηριστική συμπεριφορά όταν με σηκωμένες τις φτερούγες και κατεβασμένα τα πόδια «περπατά» πάνω στο νερό τσιμπολογώντας πλαγκτονικούς οργανισμούς, ψαράκια, μικρές μέδουσες κι άλλη τροφή. Όταν ένα κύμα έρχεται πάνω του σηκώνεται και ξανακατεβαίνει σαν να χορεύει. Για τον ανυποψίαστο παρατηρητή θυμίζει χελιδόνι. Για τον έμπειρο παρατηρητή πρόβλημα αναγνώρισης υπάρχει μόνο στα μέσα του καλοκαιριού όταν τα Μαυρογλάρονα (Chlidonias niger),
που έχουν ακόμη το καλοκαιρινό σκούρο πτέρωμά τους, απαντούν ανοιχτά στη θάλασσα θυμίζοντας πραγματικά Υδροβάτη στις συνήθειες. Όσοι έτυχε να κρατήσουν κάποιον Υδροβάτη στο χέρι, συνήθως κάποιο πουλί που έπεσε νύχτα σε βάρκα μπερδεμένο από τα φώτα, εντυπωσιάστηκαν από τα υπερ - αναπτυγμένα σαν σωλήνες ρουθούνια στη βάση του ράμφους.
Οι λόγοι που οι Υδροβάτες παραμένουν άγνωστοι είναι ότι τα πουλιά αυτά είναι λίγα αλλά και μοναχικά. Σε αντίθεση με τον Αρτέμη και το Μύχο, δεν πλησιάζει ποτέ τη στεριά ούτε τα πλοία, δεν πηγαίνει κοντά σε άλλα θαλασσοπούλια αλλά ούτε και συγκεντρώνεται σε ομάδες. Είναι πάντα μοναχικός στο ανοιχτό πέλαγος και επιπλέον δεν σηκώνεται ποτέ ψηλότερα από την επιφάνεια του νερού, κάτι που δυσκολεύει πολύ την παρατήρηση. Έτσι σχεδόν όλες οι παρατηρήσεις Υδροβάτη (περίπου είκοσι) σε αποστολές της ΕΟΕ στο Αιγαίο έγιναν από ταχύπλοα σκάφη που στιγμιαία διασταυρώθηκαν με αυτά τα μικρά φαντάσματα στο ανοιχτό πέλαγος.
Με τη διακριτική ζωή που κάνει ο Υδροβάτης προστατεύεται από μεγαλύτερα πουλιά που εύκολα θα μπορούσαν να τον απειλήσουν. Μόνο πολύ ανοιχτά, εκεί όπου οι παράκτιοι θηρευτές δεν φτάνουν μπορεί να είναι ήσυχος. Αν κάνει το λάθος και πλησιάσει στην ακτή κατά τη διάρκεια της ημέρας οι Ασημόγλαροι θα τον κάνουν μια μπουκιά. Όπως ο Αρτέμης και ο Μύχος δεν προδίδει τη θέση της αποικίας του και περιμένει το σούρουπο για να πλησιάσει. Μόνο όταν επικρατήσει απόλυτο σκοτάδι έρχεται στη φωλιά.
Ο Υδροβάτης φωλιάζει σε μικρές στοές και σχισμές ανάμεσα σε πέτρες. Ελάχιστα γνωρίζουμε για τις συνήθειές του, φαίνεται όμως πως γεννά το μοναδικό αυγό το Μάιο και τα μικρά πετάνε τον Αύγουστο. Μέχρι σήμερα στην Ελλάδα έχει βρεθεί μόνο μια αποικία ανοιχτά της Εύβοιας. Οι παρατηρήσεις ωστόσο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής υποδηλώνουν ότι πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές ακόμη θέσεις φωλιάσματος στις νότιες Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Καρπάθο και περιοχή των Κυθήρων. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν.
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης του Υδροβάτη είναι τα ποντίκια στις νησίδες. Μπορεί για τον Αρτέμη, το Μύχο, τον Μαυροπετρίτη και τα άλλα πουλιά τα ποντίκια (και συγκεκριμένα ο αρουραίος Rattus rattus) να είναι σοβαρό πρόβλημα, για τον μικρό όμως Υδροβάτη σημαίνουν ολοκληρωτική καταστροφή αφού εκτός από νεοσσούς και αυγά σκοτώνουν και τρώνε και τα ενήλικα πουλιά μέσα στις στοές. Έτσι ενώ τα άλλα είδη μπορούν, έστω και δύσκολα, να φωλιάσουν σε μέρη με ποντίκια έχοντας κάποιες απώλειες, ο Υδροβάτης μπορεί να φωλιάσει μόνο σε νησίδες χωρίς ποντίκια ή σε στοές που βρίσκονται μέσα σε πραγματικά απρόσιτες σπηλιές σε κάθετα βράχια.
Τα μέρη χωρίς ποντίκια σήμερα στο Αιγαίο είναι πολύ λίγα. Ακόμη και σε απομονωμένες νησίδες τα ποντίκια έφθασαν σαν λαθρεπιβάτες σε ψαροκάικα ή σε εμπορικά καΐκια παλαιότερα. Πολλαπλασιάζονται ταχύτατα κι αν αποβιβαστούν σε νησίδα αποτελούν άμεση απειλή για τα αυγά των πουλιών, τους νεοσσούς αλλά και τα ίδια τα ενήλικα στα οποία δε διστάζουν να επιτεθούν. Γι αυτό το λόγο, αν βρισκόμαστε σε πλεούμενο κι έχουμε την παραμικρή υποψία ότι μπορεί να φιλοξενεί ποντίκια, είναι μεγάλο λάθος να διανυκτερεύσουμε κοντά σε μια νησίδα.
Mήκος: 16 εκ.
Ανοιγμα φτερών: 38 εκ.
Κατανομή: το υποείδος της Μεσογείου φωλιάζει σε μικρές νησίδες κυρίως στο κεντρικό και δυτικό τμήμα
Αλλα ονόματα: ο Υδροβάτης αναφέρεται σε δημοσιεύσεις και σαν Πετρίλος αλλά πραγματικά λαϊκές ονομασίες του είδους δεν είναι γνωστές. Οι περισσότεροι άλλωστε αγνοούν την ύπαρξή του
Ελληνικός πληθυσμός: εντελώς άγνωστος, πιθανά ανάμεσα σε 50 και 500 ζευγάρια.
Παρουσίαση από την Ελληνική Ορνοθολογική Εταιρεία
Ετικέτες:
Θαλλασοπούλια
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Υδροβάτης
