Η Χαλκόκοτα, Ίβις η δρεπανόραμφος (Plegadis falcinellus) 
Η Χαλκόκοτα ανήκει στην τάξη των Πελαργόμορφων (Ciconiiformes) και στην οικογένεια των Θρησκειορνιθιδών (Threskiornithidae) και θεωρείται προστατευόμενο είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Είναι μεταναστευτικό είδος που ξεχειμωνιάζει νότια της Σαχάρας και επιστρέφει στην Ευρώπη στα μέσα του Απρίλη. Σχηματίζει μικρές αποικίες φωλιάζοντας σε πυκνούς καλαμιώνες ή συστάδες δέντρων. Γεννά 3 με 6 αυγά που τα επωάζει κυρίως το θηλυκό για 21 περίπου ημέρες. Τρέφεται κυρίως με υδρόβια έντομα, βδέλλες, σκουλήκια, μικρά καρκινοειδή και σπάνια με μικρά ψάρια και αμφίβια.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα | Θρησκειορνιθίδαι
Περιγραφή: Εντυπωσιακό πουλί, διακρίνεται από το ομοιόμορφο μαύρο πτέρωμά του. Από κοντά και ιδιαίτερα την περίοδο της αναπαραγωγής, το πτέρωμα δείχνει μια πορφυρή, ορειχαλκόχρωμη και πράσινη ανταύγεια. Πετά γρήγορα και με ρηχά φτεροκοπήματα που διακόπτονται πότε πότε από ένα αερογλίστρημα, με το λαιμό τεντωμένο μπροστά και τα πόδια πίσω και αρκετές φορές να κρέμονται. Λεπτή σιλουέτα, με στρογγυλεμένες στην άκρη φτερούγες.
Διαθέτει μακρύ ράμφος κυρτό προς τα κάτω. Πετάει πάντα με το λαιμό τεντωμένο, τα πόδια απλωμένα και το μέγεθος της φτάνει τα 56 εκατοστά.
Η φωνή της είναι ένα παρατεταμένο κρώξιμο. Φωλιάζει στη χώρα μας στους μεγάλους υγρότοπους της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας. Σχηματίζει αποικίες, πολλές φορές μαζί με τους ερωδιούς, σε δέντρα , θάμνους και κυρίως μεγάλους καλαμιώνες.
Βιότοπος
Ξεχειμωνιάζει στην Αφρική και προς τα τέλη Μαρτίου - αρχές Απριλίου ξεκινά το μακρινό της ταξίδι προς τη Ν.Α. Ευρώπη όπου συνήθως φωλιάζει και περνά τα καλοκαίρια της. Τους ανοιξιάτικους μήνες μπορεί να τη συναντήσει κάποιος ακόμα και στους πιο μικρούς υγρότοπους του τόπου μας σε λίγα άτομα ή και σε μεγάλα κοπάδια.
Θα τη δούμε στις όχθες τεχνητών λιμνών να αναζητά έντομα, σκουλήκια, σαλιγκάρια και βατράχια, συνήθως μοναχική.
Φωλιάζει σε υγροβιότοπους γλυκού νερού με πυκνή υδροχαρή βλάστηση σε υγροβιότοπους γλυκού νερού με πυκνή υδροχαρή βλάστηση, καλαμιώνες μαζί με ερωδιούς.
Γεωγραφική εξάπλωση
Φωλιάζει στη χώρα μας στους μεγάλους υγρότοπους της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας. Συνήθως στους υγρότοπους λίμνη Μικρή Πρέσπα, λίμνη Κερκίνη και στον Αμβρακικό κόλπο. Κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση μπορούμε να τη δούμε ακόμα και στον Αξιό.
Αναπαραγωγή
Γεννά 3-4 γαλαζωπά αυγά. Κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Απειλές: Η ρύπανση των νερών και η καταστροφή και υποβάθμιση των υγρότοπων (ιδιαίτερα δε των υγρολίβαδων και των ρηχών υγρότοπων γλυκού νερού) είναι από τις κύριες απειλές του είδους στην Ελλάδα. Η αύξηση του αριθμού των κορμοράνων σε ορισμένες περιοχές (Λ. Κερκίνη, Δέλτα Αξιού) είναι πιθανόν να αποτελεί πρόσθετη απειλή για το είδος, δεδομένου ότι τα δύο είδη χρησιμοποιούν παρόμοιο
χώρο για την τοποθέτηση της φωλιάς τους. Έχουν επίσης καταγραφεί και περιστατικά λαθροθηρίας κατά τη μετανάστευση, που πάντως τείνουν να εκλείψουν.
Μέτρα διατήρησης που υπάρχουν: Προστατευόμενο είδος, ολόκληρος ο αναπαραγόμενος και μικρό ποσοστό του διερχόμενου από την Ελλάδα πληθυσμού απαντάται σε περιοχές του δικτύου ΖΕΠ/Natura 2000.
Μέτρα διατήρησης που απαιτούνται: Προστασία των υγρότοπων και ιδιαίτερα αυτών όπου η χαλκόκοτα αναπαράγεται από τη ρύπανση και την υποβάθμιση, αλλά και προστασία των περιοχών τροφοληψίας (υγρολίβαδα, ρηχοί υγρότοποι γλυκού νερού κ.ά.).
Προώθηση μέτρων για περιορισμό της χρήσης γεωργικών φαρμάκων και λιπασμάτων στις καλλιεργούμενες εκτάσεις περιφερειακά των υγρότοπων. Διερεύνηση του
ανταγωνισμού του είδους με τον κορμοράνο ως προς τις θέσεις φωλεοποίησης.
Η Χαλκόκοτα ανήκει στην τάξη των Πελαργόμορφων (Ciconiiformes) και στην οικογένεια των Θρησκειορνιθιδών (Threskiornithidae) και θεωρείται προστατευόμενο είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Είναι μεταναστευτικό είδος που ξεχειμωνιάζει νότια της Σαχάρας και επιστρέφει στην Ευρώπη στα μέσα του Απρίλη. Σχηματίζει μικρές αποικίες φωλιάζοντας σε πυκνούς καλαμιώνες ή συστάδες δέντρων. Γεννά 3 με 6 αυγά που τα επωάζει κυρίως το θηλυκό για 21 περίπου ημέρες. Τρέφεται κυρίως με υδρόβια έντομα, βδέλλες, σκουλήκια, μικρά καρκινοειδή και σπάνια με μικρά ψάρια και αμφίβια.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα | Θρησκειορνιθίδαι
Περιγραφή: Εντυπωσιακό πουλί, διακρίνεται από το ομοιόμορφο μαύρο πτέρωμά του. Από κοντά και ιδιαίτερα την περίοδο της αναπαραγωγής, το πτέρωμα δείχνει μια πορφυρή, ορειχαλκόχρωμη και πράσινη ανταύγεια. Πετά γρήγορα και με ρηχά φτεροκοπήματα που διακόπτονται πότε πότε από ένα αερογλίστρημα, με το λαιμό τεντωμένο μπροστά και τα πόδια πίσω και αρκετές φορές να κρέμονται. Λεπτή σιλουέτα, με στρογγυλεμένες στην άκρη φτερούγες.
Διαθέτει μακρύ ράμφος κυρτό προς τα κάτω. Πετάει πάντα με το λαιμό τεντωμένο, τα πόδια απλωμένα και το μέγεθος της φτάνει τα 56 εκατοστά.
Η φωνή της είναι ένα παρατεταμένο κρώξιμο. Φωλιάζει στη χώρα μας στους μεγάλους υγρότοπους της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας. Σχηματίζει αποικίες, πολλές φορές μαζί με τους ερωδιούς, σε δέντρα , θάμνους και κυρίως μεγάλους καλαμιώνες.
Βιότοπος
Ξεχειμωνιάζει στην Αφρική και προς τα τέλη Μαρτίου - αρχές Απριλίου ξεκινά το μακρινό της ταξίδι προς τη Ν.Α. Ευρώπη όπου συνήθως φωλιάζει και περνά τα καλοκαίρια της. Τους ανοιξιάτικους μήνες μπορεί να τη συναντήσει κάποιος ακόμα και στους πιο μικρούς υγρότοπους του τόπου μας σε λίγα άτομα ή και σε μεγάλα κοπάδια.
Θα τη δούμε στις όχθες τεχνητών λιμνών να αναζητά έντομα, σκουλήκια, σαλιγκάρια και βατράχια, συνήθως μοναχική.
Φωλιάζει σε υγροβιότοπους γλυκού νερού με πυκνή υδροχαρή βλάστηση σε υγροβιότοπους γλυκού νερού με πυκνή υδροχαρή βλάστηση, καλαμιώνες μαζί με ερωδιούς.
Γεωγραφική εξάπλωση
Φωλιάζει στη χώρα μας στους μεγάλους υγρότοπους της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας. Συνήθως στους υγρότοπους λίμνη Μικρή Πρέσπα, λίμνη Κερκίνη και στον Αμβρακικό κόλπο. Κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση μπορούμε να τη δούμε ακόμα και στον Αξιό.
Αναπαραγωγή
Γεννά 3-4 γαλαζωπά αυγά. Κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Απειλές: Η ρύπανση των νερών και η καταστροφή και υποβάθμιση των υγρότοπων (ιδιαίτερα δε των υγρολίβαδων και των ρηχών υγρότοπων γλυκού νερού) είναι από τις κύριες απειλές του είδους στην Ελλάδα. Η αύξηση του αριθμού των κορμοράνων σε ορισμένες περιοχές (Λ. Κερκίνη, Δέλτα Αξιού) είναι πιθανόν να αποτελεί πρόσθετη απειλή για το είδος, δεδομένου ότι τα δύο είδη χρησιμοποιούν παρόμοιο
χώρο για την τοποθέτηση της φωλιάς τους. Έχουν επίσης καταγραφεί και περιστατικά λαθροθηρίας κατά τη μετανάστευση, που πάντως τείνουν να εκλείψουν.
Μέτρα διατήρησης που υπάρχουν: Προστατευόμενο είδος, ολόκληρος ο αναπαραγόμενος και μικρό ποσοστό του διερχόμενου από την Ελλάδα πληθυσμού απαντάται σε περιοχές του δικτύου ΖΕΠ/Natura 2000.
Μέτρα διατήρησης που απαιτούνται: Προστασία των υγρότοπων και ιδιαίτερα αυτών όπου η χαλκόκοτα αναπαράγεται από τη ρύπανση και την υποβάθμιση, αλλά και προστασία των περιοχών τροφοληψίας (υγρολίβαδα, ρηχοί υγρότοποι γλυκού νερού κ.ά.).
Προώθηση μέτρων για περιορισμό της χρήσης γεωργικών φαρμάκων και λιπασμάτων στις καλλιεργούμενες εκτάσεις περιφερειακά των υγρότοπων. Διερεύνηση του
ανταγωνισμού του είδους με τον κορμοράνο ως προς τις θέσεις φωλεοποίησης.
Ετικέτες:
Θρησκειορνιθίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Χαλκόκοτα
