Αλκυόνα, αλκυών ή αλκηδών (Alcedo atthis) 
Μια καλοκαιρινή παρεμβολή μέσα στην καρδιά του χειμώνα και ιδιαίτερα το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, οφείλεται κατά πως αναφέρουν οι μύθοι σε ένα αναμφίβολα εντυπωσιακό πουλί, την Αλκυόνα.
Η αρχαία Ελληνική μυθολογία διαθέτει μια πλούσια συλλογή μύθων για το φαινόμενο των αλκυονίδων ημερών. Η Ευρωπαϊκή Αλκυόνα είναι ένα μικρομεσαίου μεγέθους πουλί που ζει και αναπαράγεται σε ποτάμια, σε ακτές, σε υγρότοπους αλλά και σε παράκτιες λιμνοθάλασσες της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης γενικότερα.
Πουλί της τάξης των κορακομόρφων της οικογένειας των αλκυονιδών ή αλκηδονιδών.
Το πιο γνωστό είδος στην Ευρώπη εμφανίζεται με δυο ποικιλίες, την αλκυών την ατθίδα και την αλκυών τη δασεία.
Η δεύτερη ζει και στην Ελλάδα και είναι γνωστή με τα κοινά ονόματα ψαροπούλι, βασιλοπούλι ή μπιρμπίλι της θάλασσας. Έχει μήκος περίπου 17 εκ., από τα oποία μόνο 4 εκ. αντιστοιχούν στην ουρά, κεφάλι μεγάλο σε σύγκριση με το σώμα και ράμφος μακρύ, δυνατό και μυτερό. Η ράχη της έχει χρώμα γαλαζοπράσινο γυαλιστερό, ενώ το στήθος και η κοιλιά της είναι καστανά.
Αλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι ο λευκός λάρυγγας, οι δύο λευκές κηλίδες στα πλαινά του λαιμού και τα κοντά κόκκινα πόδια.
Η αλκυών ζει στην Ευρώπη, από τη Μεσόγειο έως τη Μεγάλη Βρετανία, σε μεγάλες περιοχές της Ασίας και στη βόρεια Αφρική.
Συνήθως κάθεται σε κλαδιά ή βράχους στις όχθες λιμνών και υδάτινων ρευμάτων, έτοιμη να βουτήξει με αστραπιαία ταχύτητα για να πιάσει ψαράκια, μαλάκια και καρκινοειδή.
Χτίζει τη φωλιά της σε αμμώδες έδαφος, όπου σκάβει έναν υπόγειο διάδρομο που καταλήγει σε ωοειδή θάλαμο.
Το θηλυκό γεννά εκεί δύο φορές 5-8 αβγά, τα οποία κλωσσά εναλλακτικά με το αρσενικό. Από το πλήθος των α. που ζουν στις απόκρημνες ακτές της πήραν το όνομά τους η Αλκυονίς θάλασσα, κόλπος στο ανατολικό άκρο του Κορινθιακού (στον μυχό του βρίσκεται ο όρμος του Γερμενού ή Αιγοσθένων, γνωστός ως Πόρτο Γερμενό) και οι Αλκυονίδες ή Καλά Νησιά που βρίσκονται στην είσοδό της.
Αλκυονίδες νήσοι
Τέσσερα μικρά νησιά στην Αλκυονίδα θάλασσα, που αποτελεί τμήμα του Κορινθιακού κόλπου. Τα νησιά αυτά είναι ακατοίκητα και αποτελούν συστάδα δύο ζευγαριών νησιών· η μία από αυτές αποτελείται από τα νησιά Δασκαλιό και Ζωοδόχος Πηγή και η άλλη από το Πρασονήσι και το Γλαρονήσι. Τα δύο ζευγάρια χωρίζονται με στενό που έχει βάθος 6 έως 10 οργιές. Το μεγαλύτερο και ψηλότερο νησί είναι η Ζωοδόχος Πηγή (120 μ.), στο οποίο βρίσκονται τα ερείπια ενός μοναστηριού και πηγή με εξαίρετο πόσιμο νερό. Το όνομα των νησιών οφείλεται στο γεγονός ότι κατοικούν σε αυτό χιλιάδες αλκυόνες. Οι Α. λέγονται και Καλά Νησιά. Στα νησιά Α. βρισκόταν το επίκεντρο των σεισμών του 1981, που έπληξαν ιδιαίτερα τους νομούς Κορινθίας και Βοιωτίας και έγιναν αισθητοί και στην Αθήνα, καθώς και σε άλλες περιοχές.
Μια καλοκαιρινή παρεμβολή μέσα στην καρδιά του χειμώνα και ιδιαίτερα το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, οφείλεται κατά πως αναφέρουν οι μύθοι σε ένα αναμφίβολα εντυπωσιακό πουλί, την Αλκυόνα.
Η αρχαία Ελληνική μυθολογία διαθέτει μια πλούσια συλλογή μύθων για το φαινόμενο των αλκυονίδων ημερών. Η Ευρωπαϊκή Αλκυόνα είναι ένα μικρομεσαίου μεγέθους πουλί που ζει και αναπαράγεται σε ποτάμια, σε ακτές, σε υγρότοπους αλλά και σε παράκτιες λιμνοθάλασσες της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης γενικότερα.
Πουλί της τάξης των κορακομόρφων της οικογένειας των αλκυονιδών ή αλκηδονιδών.
Το πιο γνωστό είδος στην Ευρώπη εμφανίζεται με δυο ποικιλίες, την αλκυών την ατθίδα και την αλκυών τη δασεία.
Η δεύτερη ζει και στην Ελλάδα και είναι γνωστή με τα κοινά ονόματα ψαροπούλι, βασιλοπούλι ή μπιρμπίλι της θάλασσας. Έχει μήκος περίπου 17 εκ., από τα oποία μόνο 4 εκ. αντιστοιχούν στην ουρά, κεφάλι μεγάλο σε σύγκριση με το σώμα και ράμφος μακρύ, δυνατό και μυτερό. Η ράχη της έχει χρώμα γαλαζοπράσινο γυαλιστερό, ενώ το στήθος και η κοιλιά της είναι καστανά.
Αλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι ο λευκός λάρυγγας, οι δύο λευκές κηλίδες στα πλαινά του λαιμού και τα κοντά κόκκινα πόδια.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το πουλί ήταν η Αλκυόνη, κόρη του θεού των ανέμων Aίολου, που ο Δίας μεταμόρφωσε σε πτηνό μετά την αυτοκτονία της λόγω του θανάτου του αγαπημένου της, Κύηκα. Μάλιστα επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους. Οι ζεστές αυτές μέρες του Γενάρη ονομάστηκαν γι' αυτό το λόγο αλκυονίδες μέρες.
Κατηγορία: Κορακόμορφα (Corvidae) ➜ ✔Αλκυονίδες (alcedinidae)
Η αλκυών ζει στην Ευρώπη, από τη Μεσόγειο έως τη Μεγάλη Βρετανία, σε μεγάλες περιοχές της Ασίας και στη βόρεια Αφρική.
Συνήθως κάθεται σε κλαδιά ή βράχους στις όχθες λιμνών και υδάτινων ρευμάτων, έτοιμη να βουτήξει με αστραπιαία ταχύτητα για να πιάσει ψαράκια, μαλάκια και καρκινοειδή.
Χτίζει τη φωλιά της σε αμμώδες έδαφος, όπου σκάβει έναν υπόγειο διάδρομο που καταλήγει σε ωοειδή θάλαμο.
Το θηλυκό γεννά εκεί δύο φορές 5-8 αβγά, τα οποία κλωσσά εναλλακτικά με το αρσενικό. Από το πλήθος των α. που ζουν στις απόκρημνες ακτές της πήραν το όνομά τους η Αλκυονίς θάλασσα, κόλπος στο ανατολικό άκρο του Κορινθιακού (στον μυχό του βρίσκεται ο όρμος του Γερμενού ή Αιγοσθένων, γνωστός ως Πόρτο Γερμενό) και οι Αλκυονίδες ή Καλά Νησιά που βρίσκονται στην είσοδό της.
Αλκυονίδες νήσοι
Τέσσερα μικρά νησιά στην Αλκυονίδα θάλασσα, που αποτελεί τμήμα του Κορινθιακού κόλπου. Τα νησιά αυτά είναι ακατοίκητα και αποτελούν συστάδα δύο ζευγαριών νησιών· η μία από αυτές αποτελείται από τα νησιά Δασκαλιό και Ζωοδόχος Πηγή και η άλλη από το Πρασονήσι και το Γλαρονήσι. Τα δύο ζευγάρια χωρίζονται με στενό που έχει βάθος 6 έως 10 οργιές. Το μεγαλύτερο και ψηλότερο νησί είναι η Ζωοδόχος Πηγή (120 μ.), στο οποίο βρίσκονται τα ερείπια ενός μοναστηριού και πηγή με εξαίρετο πόσιμο νερό. Το όνομα των νησιών οφείλεται στο γεγονός ότι κατοικούν σε αυτό χιλιάδες αλκυόνες. Οι Α. λέγονται και Καλά Νησιά. Στα νησιά Α. βρισκόταν το επίκεντρο των σεισμών του 1981, που έπληξαν ιδιαίτερα τους νομούς Κορινθίας και Βοιωτίας και έγιναν αισθητοί και στην Αθήνα, καθώς και σε άλλες περιοχές.
Ετικέτες:
Κορακόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Αλκυόνα
