Μελισσοφάγος

Μελισσοφάγος, μέροψ ο μελισσοφάγος (Merops Apiaster)
Ο Μελισσοφάγος είναι ένα πουλί με τα πιο όμορφα χρώματα στην Ευρώπη. Το κάτω μέρος του σώματός του είναι μπλε-πράσινο και από πάνω κόκκινο και πορτοκαλί αν και μρικές φορές υπάρχουν σκιές από πράσινο και μπλε. Κάτω από το ράμφος του έχει ένα μεγάλο κίτρινο σημάδι και μία μαύρη γραμμή γύρω από το κόκκινο μάτι του. Αν και οι μελισσοφάγοι έχουν έντονα χρώματα είναι δύσκολο να τους δει κανείς στις περιοχές γεμάτες λουλούδια όπου ζουν ενώ είναι πιο εύκολο να τους δει κανείς όταν κάθονται σε ηλεκτρικά καλώδια και απομονωμένα δέντρα από όπου ψάχνουν έντομα για να τραφούν.
Ανήκει στα κορακιόμορφα πτηνά και έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο για να αναπαραχθεί και φεύγει τον Σεπτέμβριο με προορισμό θερμότερα κλίματα. Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Γνωρίσματα: Από τα πιο πολύχρωμα πουλιά με μήκος σώματος 28εκ. και φύλα όμοια.

Κορακόμορφα
Κόρακας
Κουρούνα
Χαβαρόνι
Κάργια
Κοκκινοκαλιακούδα
Καρακάξα
Κίσσα
Καρυδοθραύστης
Χαλκοκουρούνα
Αλκυονίδες
Μελισσοφάγος
Τσαλαπετεινός
Ευρύστομος
Τόδους
Βουκερωτίδες

Έχει ράχη πυρόξανθη, πράσινα πρωτεύοντα φτερά και ουρά, καστανοκόκκινο φτέρωμα στο πάνω μέρος του κεφαλιού, κίτρινο λάρυγγα, γαλαζοπράσινο στήθος και κοιλιά. Κατάλληλο για τη σύλληψη εντόμων είναι το μεγάλο και ελαφρά κυρτό προς τα κάτω ράμφος, ενώ τα μακριά και προεξέχοντα κεντρικά φτερά της ουράς βοηθούν στους ελιγμούς κατά την πτήση. Ο Μελισσοφάγος προτιμά περιοχές με θάμνους και λίγα δέντρα, ξέφωτα μέσα στο δάσος, καθώς και περιοχές κοντά σε λίμνες και ποτάμια.
Οι μελισσοφάγοι φωλιάζουν σε χαλαρές αποικίες. Κατά την περίοδο αναπαραγωγής, φτιάχνουν τις φωλιές τους στο έδαφος σκάβοντας σε πλαγιές, όχθες ποταμών και αμμόλακους, βάθους 70 – 200 εκατοστών. Γεννούν 6-7 αυγά τα οποία κλωσάνε και το θυλικό και το αρσενικό, στην αναπαραγωγή τα ζευγάρια έχουν και βοηθούς στην ανατροφή των νεοσσών που είναι συνήθως ανώριμα αρσενικά άτομα, κοινό αναπαραγόμενο είδος στη Μακεδονία και στη Θράκη, αλλά πιο σπάνιο προς τα νότια της Ελλάδας.

Κατηγορία: Κορακόμορφα (Corvidae) Μεροπίδες (Meropidae)

Βιότοπος – Τροφή: Οι Μελισσοφάγοι συνήθως παρατηρούνται σε ανοικτές αγροτικές εκτάσεις και κοντά σε ρέματα και ποτάμια όπου βρίσκουν ευκολότερα θέσεις φωλεοποίησης. Τρέφονται αποκλειστικά με έντομα που τα πιάνουν πετώντας και όπως φαίνεται και από το όνομά τους τρώνε συχνά μέλισσες και άλλα υμενόπτερα. Το κεντρί συνήθως το αφαιρούν τρίβοντας το έντομο στο χώμα, αλλά πολλές φορές το καταπίνουν και μερικές φορές τσιμπιούνται από τα έντομα που τρώνε.

Είναι επίσης κοινό είδος κατά τη μετανάστευση και πολλές φορές μπορούμε να ακούσουμε τους μελισσοφάγους με τη χαρακτηριστική φωνή τους («πρρουτ») όταν πετούν από πάνω μας, σε τέτοιο ύψος όμως που να είναι αδύνατον να τους δούμε. Οι μελισσοφάγοι έρχονται στη χώρα μας από τα μέσα Απριλίου έως και τα μέσα Μαΐου και φεύγουν από τα μέσα Σεπτέμβρη έως και τα μέσα Οκτωβρίου.
Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.

Μεροπίδες (Meropidae)
Πράσινος Μελισσοφάγος Blue-cheeked Bee-eater (Merops persicus)