Κουρούνα (corvus cornix) 
Η κουρούνα (επιστημονικό όνομα corvus cornix) είναι ένα ξηροβατικό πουλί, ενδημικό στην βόρεια, ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Μέση Ανατολή της οικογένειας των κορακοειδών.
Η Κουρούνα είναι το μεγαλύτερο πουλί της οικογένειας των Κορακοειδών, το μήκος της κυμαίνεται από 44 ως 51 εκ. και το βάρος της από 360 έως 750 γραμ. ενώ το άνοιγμα των φτερών της κυμαίνεται από 84 έως 100 εκ. Το είδος που κατοικεί στην δυτική Ευρώπη είναι σχεδόν ολόμαυρο με πρασινωπές και γαλάζιες ιριδίζοντες
Ενώ το είδος που κατοικεί στην χώρα μας η σταχτοκουρούνα, όπως και το όνομα της δηλώνει έχει μαύρο κεφάλι, λαιμό και φτερά, ενώ το υπόλοιπό σώμα της είναι σταχτί.
Το ράμφος της είναι κοντό, χοντρό, ελαφρώς γυρτό στην άκρη του και μαύρου χρώματος, όπως και τα μάτια της.
Και τα δυο φύλα είναι όμοια, όπως επίσης και οι νεοσσοί τους.
Είναι τόσο όμοια από άποψη συμπεριφοράς και εμφάνισης με τη μαυροκουρούνα, που θεωρούταν ότι αυτά τα δύο είδη αποτελούν δύο διαφορετικούς γεωγραφικούς πληθυσμούς ενός είδους και η κουρούνα ήταν γνωστή ως corvus corone cornix.
Κατηγορία: Κορακόμορφα (Corvidae) | Γένος (Corvus)
Η θεωρεία αυτή ενισχύθηκε από το γεγονός ότι όταν αυτοί οι δύο διαφορετικοί πληθυσμοί ήρθαν σε επαφή διασταυρώθηκαν. Όμως καλύτερες παρατηρήσεις και το γεγονός ότι τα υβρίδια, δηλαδή τα πουλία που ήταν αποτέλεσμα της διασταύρωσης των δύο πληθυσμών ήταν πιο αδύναμα από τα άλλα, οδήγησε τους ειδικούς το 2002 να θεωρήσουν την κουρούνα ένα ξεχωριστό είδος. Υπάρχουν τέσσερα γνωστά υπόειδη τους είδους.
Βιότοπος
Η Κουρούνα έχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία βιοτόπων. Την συναντούμε κυρίως σε δασώδεις αλλά και ανοιχτές περιοχές, αραιά δέντρα, χαμηλούς θάμνους, λιβάδια, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, παράκτιες περιοχές, κ.α. Δεν είναι όμως και λίγες οι φορές που θα την συναντήσουμε σε αστικές περιοχές, σε προαστιακούς κήπους και αλσύλλια, αλλά ακόμα και μέσα σε πόλεις και χωρία.
Συμπεριφορά
Οι Σταχτοκουρούνες είναι αρκετά απρόσιτο είδος και συνήθως τις συναντούμε είτε μονές τους, είτε σε ζευγάρια. Εκτός από τον χειμώνα που έχουν παρατηρηθεί αρκετές φωλιές συγκεντρωμένες σε μια περιοχή. Έχει ακόμα παρατηρηθεί και η δημιουργία «συμμοριών» από νεαρά πουλιά, ιδιαίτερα την άνοιξη.
Πολύ συχνά θα τις δούμε να κάθονται σε κορυφές δέντρων και να παρατηρούν την γύρω περιοχή. Αυτό είναι ένα στρατηγικό σχέδιο που ακολουθούν οι κουρούνες για να εντοπίσουν τις φωλιές άλλων πουλιών, με απώτερο σκοπό να τις επισκεφτούν και να τις λεηλατήσουν όταν τα πουλιά θα έχουν γεννήσει τα αυγά τους ή θα έχουν εκκολάψει τους νεοσσούς τους. Έχει δε διαπιστωθεί ότι οι κουρούνες έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένη μνήμη στο να συγκρατούν αυτές τις τοποθεσίες, ακόμα και μετά από διάστημα πολλών εβδομάδων.
Οι κουρούνες μπορούν να θεωρηθούν ως έναν βαθμό ως φυσικός ρυθμιστής του πληθυσμού ορισμένων πουλιών όταν η πληθυσμιακή πυκνότητα των πουλιών είναι πολύ μεγάλη, τότε ίσως και να παίζούν χρήσιμο ρόλο στη φυσική διαχείριση. Όταν όμως δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε λειτουργούν άκρως επιβαρυντικά για πολλά είδη. Π.χ. έχει παρατηρηθεί ότι πολλές από τις κουρούνες που συχνάζουν σε παρόχθιες περιοχές θα εξολοθρεύσουν χιλιάδες νεοσσούς και αυγά από παρυδάτια και υδρόβια πουλιά, με δραματικές επιπτώσεις για τους πληθυσμού τους.
Είναι επίσης γνωστό το ενδιαφέρον τους για την φωτιά και τα διάφορα αποκαΐδια τα οποία και συγκεντρώνουν στην φωλιά τους σε μια ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη συμπεριφορά.
Διατροφή
Η κουρούνα τρέφεται με μια αρκετά μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Βρίσκει την τροφή της συνήθως στο έδαφος, τα δέντρα ή τους θάμνους, όπου αναζήτα διάφορα έντομα, όπως γρύλους, σαλιγκάρια, γυμνοσάλιαγκες και αράχνες. Ακόμα συχνάζει κοντά σε παρόχθιες και παραλίμνιες περιοχές οπού αναζητεί νεκρά ψάρια, μικρά ερπετά, αμφίβια αλλά και όστρακα τα οποία σπάει με το ισχυρό της ράμφος ή πετώντας τα από ψηλά. Αλλά και σε σκουπιδότοπούς όπου αναζητά τροφή στα διάφορα αστικά απορρίμματα. Στην ευρύτατη ποικιλία τροφών της κουρούνας συγκαταλέγονται ακόμα διάφορα άγρια ή καλλιεργήσιμα φρούτα και καρποί, τα αυγά και οι νεοσσοί διαφόρων πουλιών, μικρά θηλαστικά όπως νεογέννητα αρνιά και οποιασδήποτε σχεδόν μορφής από ψοφίμια.
Αναπαραγωγή
Η σταχτοκουρούνες ενηλικιώνονται και είναι σε θέση να συμμετέχουν στην αναπαραγωγική διαδικασία μετά την ηλικία των τριών ετών. Επιδεικνύουν συνήθως μονογαμική συμπεριφορά, μιας και τα ζευγάρια που θα σχηματιστούν θα παραμείνουν μαζί για όλη τους την ζωή. Χαρακτηριστικό της διαδικασία ερωτοτροπίας είναι η απόδειξη υποταγής του αρσενικού με το χαμήλωμα του κεφαλιού του προς το θηλυκό. Τα ζευγάρια αναπαραγωγής είναι πολύ εδαφικά και δημιουργούν τις φωλιές τους σε απόμερα δέντρα, θάμνους ή σε απότομους βράχους. Η φωλιά αποτελείται από τους χοντρά κλαδιά και κλαδίσκους που συνδυάζονται μεταξύ τους με κουρέλια, χαρτιά, κοκάλα και άλλα περίεργα αντικείμενα και διατηρούνται σε συνοχή με λάσπη και την κοπριά του ζευγαριού, ενώ εσωτερικά στρώνεται με πούπουλα και ξερά χόρτα. Τέσσερα έως πέντε γαλαζο-πράσινα, πιτσιλωτά αυγά γεννιούνται τον Απρίλιο, και επωάζονται από το θηλυκό για 20 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το αρσενικό φέρνει τροφή στο σύντροφό του στη φωλιά. Στο πρώτο στάδιο της ζωής τους, οι νεοσσοί ταΐζονται από το θηλυκό με την αναμασημένη τροφή της. Ενώ σε μεταγενέστερο στάδιο οι γονείς τους θα τους παρέχουν σκουλήκια, προνύμφες και διαφόρων άλλων μορφών τροφή. Το διάστημα ανατροφής των νεοσσών διαρκεί συνήθως γύρω στις 35 ημέρες, αλλά θα συνεχίσου να μένουν κοντά στους γονείς τους και πέρα από αυτό το διάστημα.
Διάφορα
· Στην Ευρώπη ο πληθυσμός των κουρούνων υπολογίζετε σε περισσότερα από 7.000.000 ζευγάρια.
· Οι κουρούνες είναι ιδιαίτερα ευφυή πουλιά και με εξαιρετική μνήμη.
· Την μαυροκουρούνα της δυτικής Ευρώπης πολλές φορές μπορεί να την μπερδέψουμε με το κοράκι.
· Η σταχτοκουρούνα έχει διαχωριστεί πρόσφατα ως χωριστό είδος
· Παλιότερα τα δασαρχεία επικήρυσσαν τις κουρούνες και έδιναν αμοιβή σε αυτούς που προσκομίζοντας τα πόδια των σκοτωμένων πουλιών.
Εχθροί
Όπως και παραπάνω αναφέραμε οι πληθυσμοί της κουρούνας βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα. Οι Βιολογικοί εχθροί της είναι πολύ λίγοι ως ανύπαρκτοι.
Η κουρούνα (επιστημονικό όνομα corvus cornix) είναι ένα ξηροβατικό πουλί, ενδημικό στην βόρεια, ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Μέση Ανατολή της οικογένειας των κορακοειδών.
Η Κουρούνα είναι το μεγαλύτερο πουλί της οικογένειας των Κορακοειδών, το μήκος της κυμαίνεται από 44 ως 51 εκ. και το βάρος της από 360 έως 750 γραμ. ενώ το άνοιγμα των φτερών της κυμαίνεται από 84 έως 100 εκ. Το είδος που κατοικεί στην δυτική Ευρώπη είναι σχεδόν ολόμαυρο με πρασινωπές και γαλάζιες ιριδίζοντες
Κορακόμορφα
Κόρακας
Κουρούνα
Χαβαρόνι
Κάργια
Κοκκινοκαλιακούδα
Καρακάξα
Κίσσα
Καρυδοθραύστης
Χαλκοκουρούνα
Αλκυονίδες
Μελισσοφάγος
Τσαλαπετεινός
Ευρύστομος
Τόδους
Βουκερωτίδες
αποχρώσεις. Κόρακας
Κουρούνα
Χαβαρόνι
Κάργια
Κοκκινοκαλιακούδα
Καρακάξα
Κίσσα
Καρυδοθραύστης
Χαλκοκουρούνα
Αλκυονίδες
Μελισσοφάγος
Τσαλαπετεινός
Ευρύστομος
Τόδους
Βουκερωτίδες
Ενώ το είδος που κατοικεί στην χώρα μας η σταχτοκουρούνα, όπως και το όνομα της δηλώνει έχει μαύρο κεφάλι, λαιμό και φτερά, ενώ το υπόλοιπό σώμα της είναι σταχτί.
Το ράμφος της είναι κοντό, χοντρό, ελαφρώς γυρτό στην άκρη του και μαύρου χρώματος, όπως και τα μάτια της.
Και τα δυο φύλα είναι όμοια, όπως επίσης και οι νεοσσοί τους.
Είναι τόσο όμοια από άποψη συμπεριφοράς και εμφάνισης με τη μαυροκουρούνα, που θεωρούταν ότι αυτά τα δύο είδη αποτελούν δύο διαφορετικούς γεωγραφικούς πληθυσμούς ενός είδους και η κουρούνα ήταν γνωστή ως corvus corone cornix.
Κατηγορία: Κορακόμορφα (Corvidae) | Γένος (Corvus)
Η θεωρεία αυτή ενισχύθηκε από το γεγονός ότι όταν αυτοί οι δύο διαφορετικοί πληθυσμοί ήρθαν σε επαφή διασταυρώθηκαν. Όμως καλύτερες παρατηρήσεις και το γεγονός ότι τα υβρίδια, δηλαδή τα πουλία που ήταν αποτέλεσμα της διασταύρωσης των δύο πληθυσμών ήταν πιο αδύναμα από τα άλλα, οδήγησε τους ειδικούς το 2002 να θεωρήσουν την κουρούνα ένα ξεχωριστό είδος. Υπάρχουν τέσσερα γνωστά υπόειδη τους είδους.
Βιότοπος
Η Κουρούνα έχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία βιοτόπων. Την συναντούμε κυρίως σε δασώδεις αλλά και ανοιχτές περιοχές, αραιά δέντρα, χαμηλούς θάμνους, λιβάδια, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, παράκτιες περιοχές, κ.α. Δεν είναι όμως και λίγες οι φορές που θα την συναντήσουμε σε αστικές περιοχές, σε προαστιακούς κήπους και αλσύλλια, αλλά ακόμα και μέσα σε πόλεις και χωρία.
Συμπεριφορά
Οι Σταχτοκουρούνες είναι αρκετά απρόσιτο είδος και συνήθως τις συναντούμε είτε μονές τους, είτε σε ζευγάρια. Εκτός από τον χειμώνα που έχουν παρατηρηθεί αρκετές φωλιές συγκεντρωμένες σε μια περιοχή. Έχει ακόμα παρατηρηθεί και η δημιουργία «συμμοριών» από νεαρά πουλιά, ιδιαίτερα την άνοιξη.
Πολύ συχνά θα τις δούμε να κάθονται σε κορυφές δέντρων και να παρατηρούν την γύρω περιοχή. Αυτό είναι ένα στρατηγικό σχέδιο που ακολουθούν οι κουρούνες για να εντοπίσουν τις φωλιές άλλων πουλιών, με απώτερο σκοπό να τις επισκεφτούν και να τις λεηλατήσουν όταν τα πουλιά θα έχουν γεννήσει τα αυγά τους ή θα έχουν εκκολάψει τους νεοσσούς τους. Έχει δε διαπιστωθεί ότι οι κουρούνες έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένη μνήμη στο να συγκρατούν αυτές τις τοποθεσίες, ακόμα και μετά από διάστημα πολλών εβδομάδων.
Οι κουρούνες μπορούν να θεωρηθούν ως έναν βαθμό ως φυσικός ρυθμιστής του πληθυσμού ορισμένων πουλιών όταν η πληθυσμιακή πυκνότητα των πουλιών είναι πολύ μεγάλη, τότε ίσως και να παίζούν χρήσιμο ρόλο στη φυσική διαχείριση. Όταν όμως δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε λειτουργούν άκρως επιβαρυντικά για πολλά είδη. Π.χ. έχει παρατηρηθεί ότι πολλές από τις κουρούνες που συχνάζουν σε παρόχθιες περιοχές θα εξολοθρεύσουν χιλιάδες νεοσσούς και αυγά από παρυδάτια και υδρόβια πουλιά, με δραματικές επιπτώσεις για τους πληθυσμού τους.
Είναι επίσης γνωστό το ενδιαφέρον τους για την φωτιά και τα διάφορα αποκαΐδια τα οποία και συγκεντρώνουν στην φωλιά τους σε μια ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη συμπεριφορά.
Διατροφή
Η κουρούνα τρέφεται με μια αρκετά μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Βρίσκει την τροφή της συνήθως στο έδαφος, τα δέντρα ή τους θάμνους, όπου αναζήτα διάφορα έντομα, όπως γρύλους, σαλιγκάρια, γυμνοσάλιαγκες και αράχνες. Ακόμα συχνάζει κοντά σε παρόχθιες και παραλίμνιες περιοχές οπού αναζητεί νεκρά ψάρια, μικρά ερπετά, αμφίβια αλλά και όστρακα τα οποία σπάει με το ισχυρό της ράμφος ή πετώντας τα από ψηλά. Αλλά και σε σκουπιδότοπούς όπου αναζητά τροφή στα διάφορα αστικά απορρίμματα. Στην ευρύτατη ποικιλία τροφών της κουρούνας συγκαταλέγονται ακόμα διάφορα άγρια ή καλλιεργήσιμα φρούτα και καρποί, τα αυγά και οι νεοσσοί διαφόρων πουλιών, μικρά θηλαστικά όπως νεογέννητα αρνιά και οποιασδήποτε σχεδόν μορφής από ψοφίμια.
Αναπαραγωγή
Η σταχτοκουρούνες ενηλικιώνονται και είναι σε θέση να συμμετέχουν στην αναπαραγωγική διαδικασία μετά την ηλικία των τριών ετών. Επιδεικνύουν συνήθως μονογαμική συμπεριφορά, μιας και τα ζευγάρια που θα σχηματιστούν θα παραμείνουν μαζί για όλη τους την ζωή. Χαρακτηριστικό της διαδικασία ερωτοτροπίας είναι η απόδειξη υποταγής του αρσενικού με το χαμήλωμα του κεφαλιού του προς το θηλυκό. Τα ζευγάρια αναπαραγωγής είναι πολύ εδαφικά και δημιουργούν τις φωλιές τους σε απόμερα δέντρα, θάμνους ή σε απότομους βράχους. Η φωλιά αποτελείται από τους χοντρά κλαδιά και κλαδίσκους που συνδυάζονται μεταξύ τους με κουρέλια, χαρτιά, κοκάλα και άλλα περίεργα αντικείμενα και διατηρούνται σε συνοχή με λάσπη και την κοπριά του ζευγαριού, ενώ εσωτερικά στρώνεται με πούπουλα και ξερά χόρτα. Τέσσερα έως πέντε γαλαζο-πράσινα, πιτσιλωτά αυγά γεννιούνται τον Απρίλιο, και επωάζονται από το θηλυκό για 20 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το αρσενικό φέρνει τροφή στο σύντροφό του στη φωλιά. Στο πρώτο στάδιο της ζωής τους, οι νεοσσοί ταΐζονται από το θηλυκό με την αναμασημένη τροφή της. Ενώ σε μεταγενέστερο στάδιο οι γονείς τους θα τους παρέχουν σκουλήκια, προνύμφες και διαφόρων άλλων μορφών τροφή. Το διάστημα ανατροφής των νεοσσών διαρκεί συνήθως γύρω στις 35 ημέρες, αλλά θα συνεχίσου να μένουν κοντά στους γονείς τους και πέρα από αυτό το διάστημα.
Διάφορα
· Στην Ευρώπη ο πληθυσμός των κουρούνων υπολογίζετε σε περισσότερα από 7.000.000 ζευγάρια.
· Οι κουρούνες είναι ιδιαίτερα ευφυή πουλιά και με εξαιρετική μνήμη.
· Την μαυροκουρούνα της δυτικής Ευρώπης πολλές φορές μπορεί να την μπερδέψουμε με το κοράκι.
· Η σταχτοκουρούνα έχει διαχωριστεί πρόσφατα ως χωριστό είδος
· Παλιότερα τα δασαρχεία επικήρυσσαν τις κουρούνες και έδιναν αμοιβή σε αυτούς που προσκομίζοντας τα πόδια των σκοτωμένων πουλιών.
Εχθροί
Όπως και παραπάνω αναφέραμε οι πληθυσμοί της κουρούνας βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα. Οι Βιολογικοί εχθροί της είναι πολύ λίγοι ως ανύπαρκτοι.
Ετικέτες:
Κορακόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Κουρούνα
