Ρινόπλαξ (Rhinoplax) 
Η Ρινόπλαξ είναι από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της οικογενείας των βουκερωτιδών, με συνολικό μήκος 1,2 μέτρα. Είναι μονοτυπικό είδος, (Rhinoplax vigil) και συναντάται στη Νοτιοανατολική Ασία. Κύριο χαρακτηριστικό όπως, άλλωστε, σε όλα τα είδη των Βουκερωτιδών, το μεγάλο ράμφος με το χαρακτηριστικό συμπαγές ύβωμα στο πάνω μέρος.
Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 1,1 έως 1,2 μέτρα χωρίς την ουρά. Το βάρος κυμαίνεται από 2,6 έως 3 κιλά. Η ουρά είναι λευκή με το
Το πάνω μέρος του πτέρωματος κυρίως μαυριδερό, η κοιλιά και τα πόδια είναι λευκωπά. Τα φτερά της ουράς είναι καφετιά, με μαύρη και άσπρη απόληξη, ενώ τα δύο κεντρικά φτερά είναι γκριζοασημί και έχουν την ασπρόμαυρη απόληξη. Ο λαιμός, το κεφάλι, τα πόδια και το ύβωμα στο πάνω μέρος του ράμφους είναι κοκκινωπό στο αρσενικό. Το μπροστινό μέρος του ράμφους είναι κίτρινο.
Η φωνητική κλήση του, που ακούγεται σαν μανιακό γέλιο, μπορεί να ακουστεί σε απόσταση δύο χιλιομέτρων στα τροπικά δάση της Νοτιοανατολικής Ασίας και είναι μία από τις πιο δυνατές του ζωικού κόσμου.
Ενδιαίτημα
Συναντάται μόνο σε ορισμένες περιοχές της ΝΑ. Ασίας και συγκεκριμένα, στο μεγαλύτερο μέρος της Μαλαισιανής Χερσονήσου, δηλαδή στη Μαλαισία και μέρος της Ταϊλάνδης και της Μιανμάρ, επεκτείνεται στη Σιγκαπούρη και στα μεγάλα νησιά του Βόρνεο και της Σουμάτρα.
Προτιμά πρωτογενή αειθαλή και ημιαειθαλή πεδινά δάση, μέχρι τα 1100 μέτρα υψόμετρο.
Διατροφή
Είναι παμφάγο πτηνό, τρέφετε με φρούτα, ερπετά, μικρότερα πουλιά και τους νεοσσούς τους, μικρά σπονδυλωτά και μεγάλα αρθρόποδα. Με το μεγάλο και δυνατό ράμφος, αφαιρεί το φλοιό των δέντρων, προς αναζήτηση τροφής, κυρίως αρθρόποδα και διάφορα έντομα. Χρησιμοποιεί επίσης το ράμφος για να ανοίξει φωλιές άλλων πουλιών για να τραφεί με τους νεοσσούς.
Σύμφωνα με παρατηρήσεις στη Μαλαισία και το Καλιμαντάν δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα ώριμα σύκα, όπως και τα υπόλοιπα είδη των Βουκερωτιδών.
Αναπαραγωγή
Το θηλυκό γεννά μόνο 1 ή 2 αυγά και κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής, -δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος αναπαραγωγής,- το αρσενικό κλείνει την θηλυκιά στην φωλιά σφραγίζοντας την είσοδο με λάσπη, αλλά αφήνει μια σχισμή για να μπορεί να την ταΐζει. Η θηλυκιά παραμένει έγκλειστη μέχρι να μεγαλώσει το μικρό, επιβιώνει μόνο ένας νεοσσός. Η επώαση διαρκεί περίπου 45 ημέρες. Οι νεοσσοί παραμένουν στη φωλιά για έως και 80 ημέρες. Στην άγρια φύση, παρατηρήθηκε ότι τρέφεται από τους γονείς για έξι μήνες ακόμη.
Όπως και με τα άλλα είδη των βουκερωτιδών, έχει σημαντικό ρόλο στις παραδόσεις των ιθαγενών φυλών του Βόρνεο Kayan, Kenyah και Kelamtan. Τα φτερά της ουράς, ειδικά το μεσαίο ζευγάρι των οποίων μπορεί να φτάσει σε μήκος μέχρι και 90 εκατοστά, κοσμούν τα καλύμματα κεφαλής των νεαρών πολεμιστών που έχουν ήδη σκοτώσει έναν εχθρό, ενώ το ράμφος χρησιμοποιείται για την κατασκευή σκουλαρικιών για τους ηλικιωμένους άνδρες.
Το κέρας εξάγεται στην Κίνα από την εποχή της δυναστείας των Μινγκ, όπου κατασκευάζονται πόρπες ζώνης. Μακρά παράδοση επεξεργασίας του κέρατος υπάρχει και στην Ιαπωνία. Το κέρας εξακολουθεί να κυκλοφορεί στην παράνομη αγορά - μόνο μεταξύ 2011 και 2014, περισσότερα από 1.100 κρανία και κέρατα κατασχέθηκαν από το Βόρνεο. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι πάνω από 6.000 πουλιά σκοτώνονται κάθε χρόνο για το παράνομο εμπόριο, όπου η αξία του είναι μεγαλύτερη από το ελεφαντόδοντο. Στην Ινδία πωλείται ως ξόρκι αγάπης.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Η Ρινόπλαξ είναι από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της οικογενείας των βουκερωτιδών, με συνολικό μήκος 1,2 μέτρα. Είναι μονοτυπικό είδος, (Rhinoplax vigil) και συναντάται στη Νοτιοανατολική Ασία. Κύριο χαρακτηριστικό όπως, άλλωστε, σε όλα τα είδη των Βουκερωτιδών, το μεγάλο ράμφος με το χαρακτηριστικό συμπαγές ύβωμα στο πάνω μέρος.
Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 1,1 έως 1,2 μέτρα χωρίς την ουρά. Το βάρος κυμαίνεται από 2,6 έως 3 κιλά. Η ουρά είναι λευκή με το
Κορακόμορφα
Κόρακας
Κουρούνα
Χαβαρόνι
Κάργια
Κοκκινοκαλιακούδα
Καρακάξα
Κίσσα
Καρυδοθραύστης
Χαλκοκουρούνα
Αλκυονίδες
Μελισσοφάγος
Τσαλαπετεινός
Ευρύστομος
Τόδους
Βουκερωτίδες
Βουκόρακας
Βυκανιστής
Ρινόπλαξ
κάθε φτερό να έχει μία μαύρη λωρίδα κοντά στην άκρη και είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με τα δύο κεντρικά φτερά της να είναι μακρύτερα μέχρι και 20 εκατοστά, από τα υπόλοιπα.Κόρακας
Κουρούνα
Χαβαρόνι
Κάργια
Κοκκινοκαλιακούδα
Καρακάξα
Κίσσα
Καρυδοθραύστης
Χαλκοκουρούνα
Αλκυονίδες
Μελισσοφάγος
Τσαλαπετεινός
Ευρύστομος
Τόδους
Βουκερωτίδες
Βουκόρακας
Βυκανιστής
Ρινόπλαξ
Το πάνω μέρος του πτέρωματος κυρίως μαυριδερό, η κοιλιά και τα πόδια είναι λευκωπά. Τα φτερά της ουράς είναι καφετιά, με μαύρη και άσπρη απόληξη, ενώ τα δύο κεντρικά φτερά είναι γκριζοασημί και έχουν την ασπρόμαυρη απόληξη. Ο λαιμός, το κεφάλι, τα πόδια και το ύβωμα στο πάνω μέρος του ράμφους είναι κοκκινωπό στο αρσενικό. Το μπροστινό μέρος του ράμφους είναι κίτρινο.
Η φωνητική κλήση του, που ακούγεται σαν μανιακό γέλιο, μπορεί να ακουστεί σε απόσταση δύο χιλιομέτρων στα τροπικά δάση της Νοτιοανατολικής Ασίας και είναι μία από τις πιο δυνατές του ζωικού κόσμου.
Ενδιαίτημα
Συναντάται μόνο σε ορισμένες περιοχές της ΝΑ. Ασίας και συγκεκριμένα, στο μεγαλύτερο μέρος της Μαλαισιανής Χερσονήσου, δηλαδή στη Μαλαισία και μέρος της Ταϊλάνδης και της Μιανμάρ, επεκτείνεται στη Σιγκαπούρη και στα μεγάλα νησιά του Βόρνεο και της Σουμάτρα.
Προτιμά πρωτογενή αειθαλή και ημιαειθαλή πεδινά δάση, μέχρι τα 1100 μέτρα υψόμετρο.
Διατροφή
Είναι παμφάγο πτηνό, τρέφετε με φρούτα, ερπετά, μικρότερα πουλιά και τους νεοσσούς τους, μικρά σπονδυλωτά και μεγάλα αρθρόποδα. Με το μεγάλο και δυνατό ράμφος, αφαιρεί το φλοιό των δέντρων, προς αναζήτηση τροφής, κυρίως αρθρόποδα και διάφορα έντομα. Χρησιμοποιεί επίσης το ράμφος για να ανοίξει φωλιές άλλων πουλιών για να τραφεί με τους νεοσσούς.
Σύμφωνα με παρατηρήσεις στη Μαλαισία και το Καλιμαντάν δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα ώριμα σύκα, όπως και τα υπόλοιπα είδη των Βουκερωτιδών.
Αναπαραγωγή
Το θηλυκό γεννά μόνο 1 ή 2 αυγά και κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής, -δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος αναπαραγωγής,- το αρσενικό κλείνει την θηλυκιά στην φωλιά σφραγίζοντας την είσοδο με λάσπη, αλλά αφήνει μια σχισμή για να μπορεί να την ταΐζει. Η θηλυκιά παραμένει έγκλειστη μέχρι να μεγαλώσει το μικρό, επιβιώνει μόνο ένας νεοσσός. Η επώαση διαρκεί περίπου 45 ημέρες. Οι νεοσσοί παραμένουν στη φωλιά για έως και 80 ημέρες. Στην άγρια φύση, παρατηρήθηκε ότι τρέφεται από τους γονείς για έξι μήνες ακόμη.
Κατάσταση πληθυσμού
Η IUCN το κατατάσσει ως (Near Threatened) ή δυνητικά απειλούμενο σε βάθος χρόνου, καθώς ο πληθυσμός του μειώθηκε ανεπαίσθητα, αλλά είναι ακόμη επαρκής. Ο λόγος για την ταξινόμηση ώς δυνητικά απειλούμενου είδους είναι η αποψίλωση των δασών των οικοτόπων του. Στο παρελθόν, κυνηγήθηκε ανελέητα για το ράμφος και τα φτερά του. Περιλαμβάνεται στο προσάρτημα I της CITES (πλήρης απαγόρευση του εμπορίου), αλλά εξακολουθεί να υπάρχει έντονη λαθροθηρία του. Επιπλέον, διεξάγονται πολλά ερευνητικά έργα για την καλύτερη προστασία αυτού του είδους.
ΔιάφοραΗ IUCN το κατατάσσει ως (Near Threatened) ή δυνητικά απειλούμενο σε βάθος χρόνου, καθώς ο πληθυσμός του μειώθηκε ανεπαίσθητα, αλλά είναι ακόμη επαρκής. Ο λόγος για την ταξινόμηση ώς δυνητικά απειλούμενου είδους είναι η αποψίλωση των δασών των οικοτόπων του. Στο παρελθόν, κυνηγήθηκε ανελέητα για το ράμφος και τα φτερά του. Περιλαμβάνεται στο προσάρτημα I της CITES (πλήρης απαγόρευση του εμπορίου), αλλά εξακολουθεί να υπάρχει έντονη λαθροθηρία του. Επιπλέον, διεξάγονται πολλά ερευνητικά έργα για την καλύτερη προστασία αυτού του είδους.
Όπως και με τα άλλα είδη των βουκερωτιδών, έχει σημαντικό ρόλο στις παραδόσεις των ιθαγενών φυλών του Βόρνεο Kayan, Kenyah και Kelamtan. Τα φτερά της ουράς, ειδικά το μεσαίο ζευγάρι των οποίων μπορεί να φτάσει σε μήκος μέχρι και 90 εκατοστά, κοσμούν τα καλύμματα κεφαλής των νεαρών πολεμιστών που έχουν ήδη σκοτώσει έναν εχθρό, ενώ το ράμφος χρησιμοποιείται για την κατασκευή σκουλαρικιών για τους ηλικιωμένους άνδρες.
Το κέρας εξάγεται στην Κίνα από την εποχή της δυναστείας των Μινγκ, όπου κατασκευάζονται πόρπες ζώνης. Μακρά παράδοση επεξεργασίας του κέρατος υπάρχει και στην Ιαπωνία. Το κέρας εξακολουθεί να κυκλοφορεί στην παράνομη αγορά - μόνο μεταξύ 2011 και 2014, περισσότερα από 1.100 κρανία και κέρατα κατασχέθηκαν από το Βόρνεο. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι πάνω από 6.000 πουλιά σκοτώνονται κάθε χρόνο για το παράνομο εμπόριο, όπου η αξία του είναι μεγαλύτερη από το ελεφαντόδοντο. Στην Ινδία πωλείται ως ξόρκι αγάπης.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Κορακόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Ρινόπλαξ
