Αιγοθήλης ο ευρωπαικός, Γιδοβύζι (Caprimulgus europaeus) 
Πρόκειται για ένα νυκτόβιο είδος, που πολλές φορές το συναντούμε το σούρωπο, είτε νωρίς το χάραμα, να πετάγεται φευγαλέα στους δρόμους, ενοχλημένο από τα φώτα του αυτοκινήτου. Σίγουρα κάποιοι που το είδαν για πρώτη φορά να πετάγεται από το δρόμο μέσα στο σκοτάδι, θα το μπέρδεψαν με τη μπεκάτσα.
Το Γιδοβύζι έχει μήκος περίπου 25 εκ., με μεγάλο πλατύ κεφάλι, δυσανάλογο του υπόλοιπου σώματός του. Έχει πολύ μακρύ ράμφος και πολύ μεγάλο σε άνοιγμα στόμα, που στα άκρα του καταλήγουν σκουρόγκριζα μουστάκια.
Αποδόμορφα (Apodiformes) | Αιγοθηλόμορφα | Αιγοθηλίδες (Caprimulgidae)
Ο χρωματισμός του σώματός του είναι γκρίζο-καστανό με έντονες σκουροκάστανες και κιτρινωπές κηλίδες και λωρίδες. Τα φτερά του και η ουρά του είναι μακριά, ίδιου χρώματος με το σώμα του. Τα πόδια είναι πολύ κοντά· τα τρία μπροστινά δάχτυλα συνδέονται κατά ένα μέρος μεταξύ τους με μια μεμβράνη.
Η διάκριση του αρσενικού από το θηλυκό γίνεται από τις λευκές κηλίδες στην άκρη των φτερών που έχει το πρώτο. Το κελάηδημά του μοιάζει με βούισμα μεγάλης διάρκειας, το οποίο το αντιλαμβανόμαστε κυρίως τις νυχτερινές ώρες.
Την ημέρα κρύβεται αρκετά καλά σε σκοτεινά μέρη και τη νύχτα πετώντας αθόρυβα κυνηγάει την τροφή του, που αποτελείται κυρίως από έντομα και νυχτοπεταλούδες.
Σε καμία περίπτωση, όπως πιστεύουν ορισμένοι, εξαιτίας του ονόματός του, δεν τρέφεται από το γάλα από τις γίδες. Απλά αρέσκεται να μπαίνει σε στάβλους όπου βρίσκει εύκολα την τροφή του και γι αυτό κατά λάθος του έδωσαν αυτό το όνομα.
Τον Μάιο – Ιούνιο το θηλυκό γεννά 2 αβγά σε τρύπα του εδάφους, όπου τα σκεπάζει καλά για να μην γίνονται ορατά από ξενιστές κι εχθρούς. Το θηλυκό τα επωάζει για 16 ημέρες περίπου και τα μικρά εγκαταλείπουν τη φωλιά τους όταν είναι ικανά να πετάξουν, σε 20 μέρες περίπου.
Είναι διαδεδομένος στις μεσογειακές περιοχές, στην κεντρική Ευρώπη έως τα Ουράλια και στα βρετανικά νησιά· κατά τα μέσα του φθινοπώρου μεταναστεύει από τις ψυχρές ζώνες στην Αφρική, για να διαχειμάσει.
Ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα εκτιμάται μεταξύ 10000 και 20000 ζευγαριών.
Πρόκειται για ένα νυκτόβιο είδος, που πολλές φορές το συναντούμε το σούρωπο, είτε νωρίς το χάραμα, να πετάγεται φευγαλέα στους δρόμους, ενοχλημένο από τα φώτα του αυτοκινήτου. Σίγουρα κάποιοι που το είδαν για πρώτη φορά να πετάγεται από το δρόμο μέσα στο σκοτάδι, θα το μπέρδεψαν με τη μπεκάτσα.
Το Γιδοβύζι έχει μήκος περίπου 25 εκ., με μεγάλο πλατύ κεφάλι, δυσανάλογο του υπόλοιπου σώματός του. Έχει πολύ μακρύ ράμφος και πολύ μεγάλο σε άνοιγμα στόμα, που στα άκρα του καταλήγουν σκουρόγκριζα μουστάκια.
Αποδόμορφα (Apodiformes) | Αιγοθηλόμορφα | Αιγοθηλίδες (Caprimulgidae)
Ο χρωματισμός του σώματός του είναι γκρίζο-καστανό με έντονες σκουροκάστανες και κιτρινωπές κηλίδες και λωρίδες. Τα φτερά του και η ουρά του είναι μακριά, ίδιου χρώματος με το σώμα του. Τα πόδια είναι πολύ κοντά· τα τρία μπροστινά δάχτυλα συνδέονται κατά ένα μέρος μεταξύ τους με μια μεμβράνη.
Η διάκριση του αρσενικού από το θηλυκό γίνεται από τις λευκές κηλίδες στην άκρη των φτερών που έχει το πρώτο. Το κελάηδημά του μοιάζει με βούισμα μεγάλης διάρκειας, το οποίο το αντιλαμβανόμαστε κυρίως τις νυχτερινές ώρες.
Την ημέρα κρύβεται αρκετά καλά σε σκοτεινά μέρη και τη νύχτα πετώντας αθόρυβα κυνηγάει την τροφή του, που αποτελείται κυρίως από έντομα και νυχτοπεταλούδες.
Σε καμία περίπτωση, όπως πιστεύουν ορισμένοι, εξαιτίας του ονόματός του, δεν τρέφεται από το γάλα από τις γίδες. Απλά αρέσκεται να μπαίνει σε στάβλους όπου βρίσκει εύκολα την τροφή του και γι αυτό κατά λάθος του έδωσαν αυτό το όνομα.
Τον Μάιο – Ιούνιο το θηλυκό γεννά 2 αβγά σε τρύπα του εδάφους, όπου τα σκεπάζει καλά για να μην γίνονται ορατά από ξενιστές κι εχθρούς. Το θηλυκό τα επωάζει για 16 ημέρες περίπου και τα μικρά εγκαταλείπουν τη φωλιά τους όταν είναι ικανά να πετάξουν, σε 20 μέρες περίπου.
Είναι διαδεδομένος στις μεσογειακές περιοχές, στην κεντρική Ευρώπη έως τα Ουράλια και στα βρετανικά νησιά· κατά τα μέσα του φθινοπώρου μεταναστεύει από τις ψυχρές ζώνες στην Αφρική, για να διαχειμάσει. Ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα εκτιμάται μεταξύ 10000 και 20000 ζευγαριών.
καπριμούλγος (Caprimulgus)
Γένος αιγοθηλόμορφων πτηνών της οικογένειας των καπριμουλγιδών, το οποίο είναι γνωστό στα ελληνικά με την ονομασία αιγοθήλης. Πρόκειται για πουλιά καστανόφαιου χρώματος, με συνολικό μήκος σώματος περίπου 30 εκ., τα μισά από τα οποία αντιστοιχούν στην ουρά. Το κεφάλι τους είναι σχετικά μεγάλο, αλλά αρκετά πλατύ με πολύ μεγάλο στόμα, στις άκρες του οποίου υπάρχουν τρίχες σαν μουστάκια. Τα πόδια τους είναι πολύ κοντά και τα τρία μπροστινά δάχτυλά τους συνδέονται με μια μεμβράνη.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο κ. μένει ακίνητος στο έδαφος ή πάνω στα δέντρα· τις βραδινές και τις νυχτερινές ώρες, ωστόσο, βρίσκεται σε διαρκή κίνηση κυνηγώντας έντομα, με τα οποία τρέφεται. Γεννά την άνοιξη, μία ή δύο φορές, 2-4 αβγά, τα οποία τοποθετεί σε μια κοιλότητα του εδάφους και τα σκεπάζει με χόρτα· στην επώαση συμμετέχουν και οι δύο γονείς.
Στο γένος αυτό ανήκουν περίπου 70 είδη, τα οποία είναι διαδεδομένα σε όλη τη Γη, εκτός από ορισμένα νησιωτικά συμπλέγματα του Ειρηνικού ωκεανού και τις πολικές περιοχές.
Μεταναστεύουν στα μέσα του φθινοπώρου στην Αφρική, όπου μένουν ολόκληρο τον χειμώνα.
Τυπικός αντιπρόσωπος του γένους, με ευρεία εξάπλωση, είναι το είδος Caprimulgus europeus, το οποίο συναντάται και στην Ελλάδα.
Επειδή συνηθίζει να πετά πάνω από κοπάδια ή να μπαίνει και σε μαντριά για να βρίσκει έντομα ονομάζεται κοινώς γιδοβυζάστρα ή λαγοβυζάστρα, χωρίς αυτό να έχει σχέση με την πραγματικότητα· είναι επίσης γνωστός με τις κοινές ονομασίες νυχτοπάτης, νυχτοχελίδονο, πλάνος, κάτσουλας, νυχτοπούλι, καμπούρης, χλούφτης κ.ά.
Αιγοθηλίδες ή Καπριμουλγίδες
Οικογένεια πουλιών που ανήκει στην τάξη των αιγοθηλομόρφων. Περιλαμβάνει νυχτόβια εντομοφάγα πουλιά που έχουν χαρακτηριστικά επίμονη και διαπεραστική φωνή και ζουν σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Όλοι οι α. έχουν χρώμα μαυριδερό, μακριές φτερούγες και μακριά ουρά, πόδια κοντά, ράμφος κοντό, τριγωνικό και γαμψό στο άκρο, με μακριές σκληρές τρίχες στη βάση του, πολύ μεγάλο στόμα και μεγάλα μάτια.
Την ημέρα οι α. κάθονται στο έδαφος ή στα κλαδιά των δέντρων και ο χρωματισμός τους τούς επιτρέπει να γίνονται ουσιαστικά αόρατοι.
Τη νύχτα πετούν με πολύ μικρό θόρυβο και αφήνουν το στόμα τους ανοιχτό για να πιάνουν έντομα, ιδιαίτερα πεταλούδες.
Δεν φτιάχνουν φωλιές, αλλά γεννούν στο έδαφος δύο αβγά με σκούρο χρώμα και την επώασή τους αναλαμβάνουν οι δύο γονείς διαδοχικά. Από τους α. συνηθισμένο είδος στην Ευρώπη είναι ο αιγοθήλης.
αιγοθηλόμορφα
Τάξη πουλιών που ανήκει στην υπέρταξη των νεογνάθων. Περιλαμβάνει τις οικογένειες αιγοθηλίδες ή καπριμουλγίδες, νηκτιβιίδες, στεατορνιθίδες
Γένος αιγοθηλόμορφων πτηνών της οικογένειας των καπριμουλγιδών, το οποίο είναι γνωστό στα ελληνικά με την ονομασία αιγοθήλης. Πρόκειται για πουλιά καστανόφαιου χρώματος, με συνολικό μήκος σώματος περίπου 30 εκ., τα μισά από τα οποία αντιστοιχούν στην ουρά. Το κεφάλι τους είναι σχετικά μεγάλο, αλλά αρκετά πλατύ με πολύ μεγάλο στόμα, στις άκρες του οποίου υπάρχουν τρίχες σαν μουστάκια. Τα πόδια τους είναι πολύ κοντά και τα τρία μπροστινά δάχτυλά τους συνδέονται με μια μεμβράνη.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο κ. μένει ακίνητος στο έδαφος ή πάνω στα δέντρα· τις βραδινές και τις νυχτερινές ώρες, ωστόσο, βρίσκεται σε διαρκή κίνηση κυνηγώντας έντομα, με τα οποία τρέφεται. Γεννά την άνοιξη, μία ή δύο φορές, 2-4 αβγά, τα οποία τοποθετεί σε μια κοιλότητα του εδάφους και τα σκεπάζει με χόρτα· στην επώαση συμμετέχουν και οι δύο γονείς.
Στο γένος αυτό ανήκουν περίπου 70 είδη, τα οποία είναι διαδεδομένα σε όλη τη Γη, εκτός από ορισμένα νησιωτικά συμπλέγματα του Ειρηνικού ωκεανού και τις πολικές περιοχές.
Μεταναστεύουν στα μέσα του φθινοπώρου στην Αφρική, όπου μένουν ολόκληρο τον χειμώνα.
Τυπικός αντιπρόσωπος του γένους, με ευρεία εξάπλωση, είναι το είδος Caprimulgus europeus, το οποίο συναντάται και στην Ελλάδα.
Επειδή συνηθίζει να πετά πάνω από κοπάδια ή να μπαίνει και σε μαντριά για να βρίσκει έντομα ονομάζεται κοινώς γιδοβυζάστρα ή λαγοβυζάστρα, χωρίς αυτό να έχει σχέση με την πραγματικότητα· είναι επίσης γνωστός με τις κοινές ονομασίες νυχτοπάτης, νυχτοχελίδονο, πλάνος, κάτσουλας, νυχτοπούλι, καμπούρης, χλούφτης κ.ά.
Αιγοθηλίδες ή Καπριμουλγίδες
Οικογένεια πουλιών που ανήκει στην τάξη των αιγοθηλομόρφων. Περιλαμβάνει νυχτόβια εντομοφάγα πουλιά που έχουν χαρακτηριστικά επίμονη και διαπεραστική φωνή και ζουν σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Όλοι οι α. έχουν χρώμα μαυριδερό, μακριές φτερούγες και μακριά ουρά, πόδια κοντά, ράμφος κοντό, τριγωνικό και γαμψό στο άκρο, με μακριές σκληρές τρίχες στη βάση του, πολύ μεγάλο στόμα και μεγάλα μάτια.
Την ημέρα οι α. κάθονται στο έδαφος ή στα κλαδιά των δέντρων και ο χρωματισμός τους τούς επιτρέπει να γίνονται ουσιαστικά αόρατοι.
Τη νύχτα πετούν με πολύ μικρό θόρυβο και αφήνουν το στόμα τους ανοιχτό για να πιάνουν έντομα, ιδιαίτερα πεταλούδες.
Δεν φτιάχνουν φωλιές, αλλά γεννούν στο έδαφος δύο αβγά με σκούρο χρώμα και την επώασή τους αναλαμβάνουν οι δύο γονείς διαδοχικά. Από τους α. συνηθισμένο είδος στην Ευρώπη είναι ο αιγοθήλης.
αιγοθηλόμορφα
Τάξη πουλιών που ανήκει στην υπέρταξη των νεογνάθων. Περιλαμβάνει τις οικογένειες αιγοθηλίδες ή καπριμουλγίδες, νηκτιβιίδες, στεατορνιθίδες
Ετικέτες:
Αποδόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Γιδοβύζι
