Νυφογερανός, Demoiselle Crane (Grus virgo) 
Ο Νυφογερανός είναι το μικρότερο είδος της οικογένειας Γερανίδες (Gruidae). Το είδος αυτό αναπαράγεται στην αρκτική ζώνη σε περιοχές με στέπες και σε ημιερήμους από την νοτιοανατολική Ευρώπη συνεχίζει την κεντρική Ασία στα βόρεια-δυτικά της Μογγολίας και φτάνει μέχρι τη βορειοανατολική Κίνα. Στην Κεντρική Ευρώπη είναι πολύ σπάνιο επισκέπτης.
Ο Νυφογερανός φθάνει σε ύψος σώματος από 90 έως 100 εκατοστά και ζυγίζει περίπου 2.500 γραμμάρια και το άνοιγμα των φτερών του είναι 165 έως 185 εκατοστά.
Χαρακτηριστικά τα άσπρα φτερά πίσω από τα μάτια και το σκουρόχρωμο φτέρωμα στο λαιμό που φτάνει μέχρι το στήθος. Το πτέρωμα των φτερούγων επεκτείνεται μέχρι και την ουρά.
Κατηγορία: Γερανίδες (Gruidae) Γένος: Ανθρωποειδές (Anthropoides)
Διατροφή: Ο Νυφογερανός τρέφεται με φυτικές τροφές αλλά και με σκουλήκια, έντομα, σαλιγκάρια, σαύρες, ποντίκια, βατράχια και νεοσσούς άλλων πουλιών.
Αναπαραγωγή: Φτιάχνει τη φωλιά στο έδαφος και γεννάει συνήθως δύο αυγά. Η επώαση διαρκεί από 27 έως 29 ημέρες. Μετά από 55-65 ημέρες οι νεοσσοί μπορούν πλέον να πετάνε.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλιας
Ο Νυφογερανός είναι το μικρότερο είδος της οικογένειας Γερανίδες (Gruidae). Το είδος αυτό αναπαράγεται στην αρκτική ζώνη σε περιοχές με στέπες και σε ημιερήμους από την νοτιοανατολική Ευρώπη συνεχίζει την κεντρική Ασία στα βόρεια-δυτικά της Μογγολίας και φτάνει μέχρι τη βορειοανατολική Κίνα. Στην Κεντρική Ευρώπη είναι πολύ σπάνιο επισκέπτης.
Ο Νυφογερανός φθάνει σε ύψος σώματος από 90 έως 100 εκατοστά και ζυγίζει περίπου 2.500 γραμμάρια και το άνοιγμα των φτερών του είναι 165 έως 185 εκατοστά.
Χαρακτηριστικά τα άσπρα φτερά πίσω από τα μάτια και το σκουρόχρωμο φτέρωμα στο λαιμό που φτάνει μέχρι το στήθος. Το πτέρωμα των φτερούγων επεκτείνεται μέχρι και την ουρά.
Κατηγορία: Γερανίδες (Gruidae) Γένος: Ανθρωποειδές (Anthropoides)
Γερανόμορφα
Ωτιδίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Γερανίδες
Γερανός
Νυφογερανός
Διανομή: Ο Νυφογερανός ζει στις στέπες της νότιας Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Ανατολικής Σιβηρίας και σε ορισμένες περιοχές στα βορειοδυτικά της Αφρικής. Το χειμώνα μεταναστεύει στην Αφρική και την Ινδία όπως και στις γειτονικές χώρες της Μιανμάρ, Μπαγκλαντές και Πακιστάν. Κατά την μετανάστευση από και πρός την Αφρική διασχίζει την ανατολική Μεσόγειο.Ωτιδίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Γερανίδες
Γερανός
Νυφογερανός
Διατροφή: Ο Νυφογερανός τρέφεται με φυτικές τροφές αλλά και με σκουλήκια, έντομα, σαλιγκάρια, σαύρες, ποντίκια, βατράχια και νεοσσούς άλλων πουλιών.
Αναπαραγωγή: Φτιάχνει τη φωλιά στο έδαφος και γεννάει συνήθως δύο αυγά. Η επώαση διαρκεί από 27 έως 29 ημέρες. Μετά από 55-65 ημέρες οι νεοσσοί μπορούν πλέον να πετάνε.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλιας
Ανθρωποειδές (Αnthropoides)
Γένος γερανόμορφων πτηνών της οικογένειας των γερανιδών. Συναντώνται σε όλο τον κόσμο, με εξαίρεση τη Νότια Αμερική.
Φτάνουν σε ύψος το 1 μ., ενώ έχουν άνοιγμα πτερύγων περίπου 1,20 μ.
Πρόκειται για πτηνά των ξηρών χορτολιβαδικών εκτάσεων, τα οποία τρέφονται με σπόρους και έντομα, και περνούν λίγο χρόνο σε υγρότοπους.
Είναι μεταναστευτικά πουλιά υψομέτρου, τα οποία φωλιάζουν σε μεγάλα υψόμετρα και τον χειμώνα μεταναστεύουν προς χαμηλότερα υψόμετρα.
Το γένος περιλαμβάνει δύο μόνο είδη.
Το πρώτο είναι το Αnthropoides virgo· πρόκειται για το πιο μικρό σε μέγεθος από όλους τους γερανίδες.
Έχει γκρίζο χρώμα στην άνω επιφάνειά του, μία λευκή λωρίδα, η οποία ξεκινάει από τα μάτια και καταλήγει στον σβέρκο, ενώ το κεφάλι, ο λαιμός και τα πόδια του είναι μαύρα· το ράμφος του, τέλος, είναι πρασινωπό στη βάση, κίτρινο στο κέντρο και ροζ στην άκρη. Είναι μεταναστευτικό είδος και ζει κυρίως στην Ασία, στη βόρεια Αφρική και στη νοτιοανατολική Ευρώπη (Βαλκάνια).
Κατοικεί σε ομάδες κοντά σε έλη και λιβάδια και θεωρείται ωφέλιμο πουλί, γιατί τρέφεται με διάφορα έντομα.
Το δεύτερο είδος είναι το Αnthropoides paradisea· πρόκειται για ψηλό χερσόβιο πτηνό, ύψους λίγο περισσότερο από 1 μ. Έχει μπλε-γκρίζο χρώμα με μια λευκή κορώνα, ροζ ράμφος και μακριές φτερούγες, σκούρου γκρίζου χρώματος, οι οποίες σέρνονται στο έδαφος.
Οι πληθυσμοί του πτηνού αυτού έχουν μειωθεί αρκετά και θεωρείται είδος απειλούμενο με εξαφάνιση.
Οι αρχαίοι πίστευαν ότι ο γερανός της Νουμιδίας, Νυφογερανός, (Grus virgo) μιμείται τις χειρονομίες του ανθρώπου, γι’ αυτό το γένος του ονομάστηκε ανθρωποειδές (Anthropoides). Κατά τις αφηγήσεις του Ξενοφώντα, οι κυνηγοί υποκρίνονταν ότι έκαναν λουτρό σε ένα δοχείο και μετά άφηναν εκτεθειμένα μερικά δοχεία· οι γ. έσπευδαν να βουτήξουν σε αυτά τα πόδια τους για να μιμηθούν τους κυνηγούς, οι οποίοι τους έπιαναν με αυτό τον τρόπο ζωντανούς.
Από τα γραπτά ρωμαίων συγγραφέων μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι Νυφογερανοί χρησιμοποιήθηκαν από τους ρωμαίους ώς οικόσιτα πτηνά, κυρίως για τη φύλαξη των σπιτιών προειδοποιώντας με τις δυνατές σαν τρομπέτα κραυγές τους από τα διάφορα αρπακτικά ζώα και αρπακτικά πουλιά.
Γένος γερανόμορφων πτηνών της οικογένειας των γερανιδών. Συναντώνται σε όλο τον κόσμο, με εξαίρεση τη Νότια Αμερική.
Φτάνουν σε ύψος το 1 μ., ενώ έχουν άνοιγμα πτερύγων περίπου 1,20 μ.
Πρόκειται για πτηνά των ξηρών χορτολιβαδικών εκτάσεων, τα οποία τρέφονται με σπόρους και έντομα, και περνούν λίγο χρόνο σε υγρότοπους.
Είναι μεταναστευτικά πουλιά υψομέτρου, τα οποία φωλιάζουν σε μεγάλα υψόμετρα και τον χειμώνα μεταναστεύουν προς χαμηλότερα υψόμετρα.
Το γένος περιλαμβάνει δύο μόνο είδη.
Το πρώτο είναι το Αnthropoides virgo· πρόκειται για το πιο μικρό σε μέγεθος από όλους τους γερανίδες.
Έχει γκρίζο χρώμα στην άνω επιφάνειά του, μία λευκή λωρίδα, η οποία ξεκινάει από τα μάτια και καταλήγει στον σβέρκο, ενώ το κεφάλι, ο λαιμός και τα πόδια του είναι μαύρα· το ράμφος του, τέλος, είναι πρασινωπό στη βάση, κίτρινο στο κέντρο και ροζ στην άκρη. Είναι μεταναστευτικό είδος και ζει κυρίως στην Ασία, στη βόρεια Αφρική και στη νοτιοανατολική Ευρώπη (Βαλκάνια).
Κατοικεί σε ομάδες κοντά σε έλη και λιβάδια και θεωρείται ωφέλιμο πουλί, γιατί τρέφεται με διάφορα έντομα.
Το δεύτερο είδος είναι το Αnthropoides paradisea· πρόκειται για ψηλό χερσόβιο πτηνό, ύψους λίγο περισσότερο από 1 μ. Έχει μπλε-γκρίζο χρώμα με μια λευκή κορώνα, ροζ ράμφος και μακριές φτερούγες, σκούρου γκρίζου χρώματος, οι οποίες σέρνονται στο έδαφος.
Οι πληθυσμοί του πτηνού αυτού έχουν μειωθεί αρκετά και θεωρείται είδος απειλούμενο με εξαφάνιση.
Οι αρχαίοι πίστευαν ότι ο γερανός της Νουμιδίας, Νυφογερανός, (Grus virgo) μιμείται τις χειρονομίες του ανθρώπου, γι’ αυτό το γένος του ονομάστηκε ανθρωποειδές (Anthropoides). Κατά τις αφηγήσεις του Ξενοφώντα, οι κυνηγοί υποκρίνονταν ότι έκαναν λουτρό σε ένα δοχείο και μετά άφηναν εκτεθειμένα μερικά δοχεία· οι γ. έσπευδαν να βουτήξουν σε αυτά τα πόδια τους για να μιμηθούν τους κυνηγούς, οι οποίοι τους έπιαναν με αυτό τον τρόπο ζωντανούς.
Από τα γραπτά ρωμαίων συγγραφέων μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι Νυφογερανοί χρησιμοποιήθηκαν από τους ρωμαίους ώς οικόσιτα πτηνά, κυρίως για τη φύλαξη των σπιτιών προειδοποιώντας με τις δυνατές σαν τρομπέτα κραυγές τους από τα διάφορα αρπακτικά ζώα και αρπακτικά πουλιά.
Απογραφή και κίνδυνοι: Το μέγεθος του πληθυσμού εκτιμάται σε 200.000 έως 240.000 πουλιά, αλλά μειώνεται σημαντικά κυρίως από την καταστροφή των οικοτόπων, καθώς και από άλλα αρπακτικά ζώα. Επιπλέον στην Ινδία και στην ανατολική Αφρική κινδυνεύει από τους κυνηγούς οι οποίοι εξολοθρεύουν ή αιχμαλωτίζουν περίπου το ένα δέκατο κατά την εποχή της μετανάστευσης.
Η IUCN κατατάσσει το Νυφογερανό ως είδος που δεν διατρέχει κίνδυνο.
Η IUCN κατατάσσει το Νυφογερανό ως είδος που δεν διατρέχει κίνδυνο.
Ετικέτες:
Γερανόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Νυφογερανός
