Ωτίδες, Bustards (Otididae) 
Οικογένεια πουλιών της τάξης των Γερανίδων (Gruiformes). Η οικογένεια αποτελείται από μεσαίου μεγέθους έως πολύ μεγάλα εδαφόδια κυρίως πουλιά. Τα περισσότερα είδη ζουν στην Αφρική, δύο είδη συναντούνται και στην Ευρώπη.
Ο λαιμός και τα πόδια είναι μακριά, η ουρά και το ράμφος είναι κοντά. Τα μεγαλύτερα είδη η (Ardeotis kori) και η Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda), φτάνουν το 1 μέτρο ύψος και ζυγίζουν μέχρι 10 κιλά, σε εξαιρετικές περιπτώσεις μέχρι και 19 κιλά, είναι τα βαρύτερα πουλιά στον κόσμο που μπορούν
Το φτέρωμα είναι κυρίως ανοιχτό καφετί ή γκριζοκαφέ με μαύρα και άσπρα σχέδια. Ο αριθμός των φτερών της ουράς είναι 16 έως 20. Όλα τα είδη δείχνουν περισσότερο ή λιγότερο έχουν σεξουαλικό διμορφισμό στο χρωματισμό. Τα αρσενικά έχουν συνήθως ανοιχτότερα χρώματα στο φτέρωμα και συχνά φέρουν λοφίο στο κεφάλι και επιπλέον φτέρωμα στο λαιμό. Εχουν μόνο τρία δάχτυλα το πίσω δάχτυλο λείπει(Tridaktylie).
Τάξη: Γερανόμορφα (Gruiformes)
Το λιγότερο τέσσερα είδη είναι μεταναστευτικά. Αυτό ισχύει για τα είδη που ζούν στην ευρασία κυρίως στις ρωσικές στέπες όπως Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda), Χαμωτίδα (Tetrax tetrax), Houbara Bustard (Chlamydotis undulata). Το τέταρτο είδος είναι η σημαία του Trappe, που αναπαράγεται στο βορειοανατολικό κρατίδιο της Ινδίας Γκουτζαράτ και ξεχειμωνιάζει στη νότια Ινδία.
Οι Ωτίδες είναι ένα από τα παγκόσμια απειλούμενα είδη το οποίο υπάρχει στην Ευρασία. Οι πληθυσμοί των ωτίδων ξεκινούν από το βορειοδυτικό Μαρόκο, την Ιβηρική χερσόνησο, την κεντρική Σιβηρία και την Μογγολία. Πληθυσμοί υπάρχουν επίσης στην Κεντρική Ευρώπη (Αυστρία, Γερμανία, Σλοβακία, Ουγγαρία) και την Τουρκία.
Μεταξύ των πληθυσμών δεν υπάρχει συνέχεια και είναι διασπασμένοι. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν 13.500-14.000 ζευγάρια, με την πλειοψηφία τους να είναι στην Ιβηρική χερσόνησο. Παρά τα σημαντικά μέτρα προστασίας που παίρνονται, τα πουλιά δεν μπορούν να αντισταθούν απέναντι στην εντατικοποίηση της γεωργίας.
Αναπαραγωγή: Η πλειοψηφία των ειδών έχουν πολυγαμικό αναπαραγωγικό σύστημα: ένα αρσενικό ζευγαρώνει με πολλά θηλυκά. Εξαίρεση είναι η μικρή αφρικανική Ωτίδα του γένους Eupodotis που είναι εποχιακά μονογαμική.
Η εποχή αναπαραγωγής αρχίζει στην εύκρατη ζώνη, την άνοιξη, στις υποτροπικές και τροπικές περιοχές τον Ιούλιο στην περίοδο των βροχοπτώσεων.
Τα θηλυκά φτιάχνουν τη φωλιά πάντα στο έδαφος ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση. Η συντριπτική πλειοψηφία των ειδών γεννάει ένα ή δύο αυγά. Στα ευρωπαϊκά είδη Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda) και Χαμωτίδα (Tetrax tetrax) γεννούν 2 έως 3 αυγά. Τα περισσότερα αυγά 3 έως 5 γεννάει η Lesser Florican (Sypheotides indicus). Τα αυγά είναι γκρίζα ή λαδί στο χρώμα με ακανόνιστα στίγματα. Η εκκόλαψη διαρκεί 20 έως 25 ημέρες, οι νεοσσοί μετά από μερικές ώρες μπορούν να τρέξουν και στη συνέχεια το θηλυκό με τους νεοσσούς εγκαταλείπουν τη φωλιά. Τέσσερις με πέντε εβδομάδες μετά την εκκόλαψη, οι νεοσσοί είναι σε θέση να πετάξουν. Πλήρως ανεξάρτητα από τους γονείς γίνονται μετά από μερικούς μήνες. Τα αρσενικά του γένους Eupodotis συχνά παραμένουν πάνω από ένα χρόνο με τους γονείς τους και βοηθούν στην εκτροφή των νεοσσών της επόμενης αναπαραγωγικής περιόδου. Σεξουαλικά ωριμάζουν τα θηλυκά στην ηλικία των δύο περίπου χρόνων, ενώ τα αρσενικά στην ηλικία των έξι ετών.
Στο παρελθόν κατατάσονταν στα Ορνιθόμορφα, πρόσφατα οι περισότεροι ορνιθολόγοι τα κατατάσουν στα Γερανόμορφα (Gruiformes)
Τα παρακάτω είδη ανήκουν στην οικογένεια Ωτίδες:
Γένος: Otis
Great Bustard, Otis tarda, υποείδη tarda και dybowskii
Γένος: Ardeotis
Arabian Bustard, Ardeotis arabs
Kori Bustard, Ardeotis kori, υποείδη kori και struthinuclus
Great Indian Bustard, Ardeotis nigriceps
Australian Bustard, Ardeotis australis
Γένος: Chlamydotis
Houbara Bustard, Chlamydotis undulata, υποείδη undulata και fuertaventurae
Macqueen's Bustard, Chlamydotis macqueenii
Γένος: Neotis
Ludwig's Bustard, Neotis ludwigii
Denham's Bustard, or Stanley Bustard, Neotis denhami
Heuglin's Bustard, Neotis heuglinii
Nubian Bustard, Neotis nuba
Γένος: Eupodotis Blue Korhaan, Eupodotis caerulescens
Little Brown Bustard, Eupodotis humilis
Rüppell's Korhaan, Eupodotis rueppellii
White-bellied Bustard, Eupodotis senegalensis
Karoo Korhaan, Eupodotis vigorsii
Southern Black Korhaan, Eupodotis afra
Northern Black Korhaan, Eupodotis afraoides
Γένος: Lophotis Savile's Bustard, Lophotis savilei
Buff-crested Bustard, Lophotis gindiana
Red-crested Korhaan, Lophotis ruficrista
Γένος: Lissotis Black-bellied Bustard, Lissotis melanogaster
Hartlaub's Bustard, Lissotis hartlaubii
Γένος: Houbaropsis Bengal Florican, Houbaropsis bengalensis
Γένος: Sypheotides Lesser Florican, Sypheotides indica
Γένος: Tetrax Little Bustard, Tetrax tetrax
Οικογένεια πουλιών της τάξης των Γερανίδων (Gruiformes). Η οικογένεια αποτελείται από μεσαίου μεγέθους έως πολύ μεγάλα εδαφόδια κυρίως πουλιά. Τα περισσότερα είδη ζουν στην Αφρική, δύο είδη συναντούνται και στην Ευρώπη.
Ο λαιμός και τα πόδια είναι μακριά, η ουρά και το ράμφος είναι κοντά. Τα μεγαλύτερα είδη η (Ardeotis kori) και η Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda), φτάνουν το 1 μέτρο ύψος και ζυγίζουν μέχρι 10 κιλά, σε εξαιρετικές περιπτώσεις μέχρι και 19 κιλά, είναι τα βαρύτερα πουλιά στον κόσμο που μπορούν
Γερανόμορφα
Γερανίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Ωτιδίδες
Μεγάλη Ωτίδα
Χαμωτίδα
να πετάξουν. Τα θηλυκά είναι μικρότερα, φθάνοντας μόλις τα δύο τρίτα του ύψους, και ένα τρίτο του βάρους του μέσου αρσενικού. Στα μικρότερα είδη δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο μέγεθος. Το μικρότερο είδος είναι η (Eupodotis humilis) με μήκος περίπου 46 εκατοστά και βάρος 450 γραμμάρια. Γερανίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Ωτιδίδες
Μεγάλη Ωτίδα
Χαμωτίδα
Το φτέρωμα είναι κυρίως ανοιχτό καφετί ή γκριζοκαφέ με μαύρα και άσπρα σχέδια. Ο αριθμός των φτερών της ουράς είναι 16 έως 20. Όλα τα είδη δείχνουν περισσότερο ή λιγότερο έχουν σεξουαλικό διμορφισμό στο χρωματισμό. Τα αρσενικά έχουν συνήθως ανοιχτότερα χρώματα στο φτέρωμα και συχνά φέρουν λοφίο στο κεφάλι και επιπλέον φτέρωμα στο λαιμό. Εχουν μόνο τρία δάχτυλα το πίσω δάχτυλο λείπει(Tridaktylie).
Τάξη: Γερανόμορφα (Gruiformes)
Γερανόμορφα (Geniformes)
Γένος πτηνών που χτίζουν τη φωλιά τους στους βάλτους, στο έδαφος και σπάνια στα δέντρα. Η τάξη αυτή αριθμεί περίπου 190 είδη, που ανήκουν σε 13 οικογένειες.
Τα γερανόμορφα, που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία σε μέγεθος και μορφή, βαδίζουν τα περισσότερα πολύ καλά: το πρώτο από τα 4 δάχτυλα, γυρισμένο προς τα πίσω και συνήθως υποτυπώδες, δεν αγγίζει το έδαφος, γιατί βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο από τα μπροστινά δάχτυλα. Τα γερανόμορφα γεννιούνται με το φτέρωμά τους και είναι αρκετά εύρωστα, ώστε να μπορούν γρήγορα να απομακρυνθούν από τη φωλιά τους.
Διανομή και ενδιαίτημα: Κύρια περιοχή διανομής είναι η Αφρική με 16 από συνολικά 27 είδη, τα υπόλοιπα είδη ζουν στην Ευρώπη και την Ασία και ένα στην Αυστραλία. Στην Ευρώπη υπάρχουν δύο είδη, Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda) και η Χαμωτίδα (Tetrax tetrax). Δεδομένου ότι είναι κυρίως εδαφόδια πουλιά προτιμοούν κυρίως ανοικτά τοπία με πλούσια βλάστηση, όπως στέπες, ημι-ερήμους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις.Γένος πτηνών που χτίζουν τη φωλιά τους στους βάλτους, στο έδαφος και σπάνια στα δέντρα. Η τάξη αυτή αριθμεί περίπου 190 είδη, που ανήκουν σε 13 οικογένειες.
Τα γερανόμορφα, που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία σε μέγεθος και μορφή, βαδίζουν τα περισσότερα πολύ καλά: το πρώτο από τα 4 δάχτυλα, γυρισμένο προς τα πίσω και συνήθως υποτυπώδες, δεν αγγίζει το έδαφος, γιατί βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο από τα μπροστινά δάχτυλα. Τα γερανόμορφα γεννιούνται με το φτέρωμά τους και είναι αρκετά εύρωστα, ώστε να μπορούν γρήγορα να απομακρυνθούν από τη φωλιά τους.
Το λιγότερο τέσσερα είδη είναι μεταναστευτικά. Αυτό ισχύει για τα είδη που ζούν στην ευρασία κυρίως στις ρωσικές στέπες όπως Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda), Χαμωτίδα (Tetrax tetrax), Houbara Bustard (Chlamydotis undulata). Το τέταρτο είδος είναι η σημαία του Trappe, που αναπαράγεται στο βορειοανατολικό κρατίδιο της Ινδίας Γκουτζαράτ και ξεχειμωνιάζει στη νότια Ινδία.
Οι Ωτίδες είναι ένα από τα παγκόσμια απειλούμενα είδη το οποίο υπάρχει στην Ευρασία. Οι πληθυσμοί των ωτίδων ξεκινούν από το βορειοδυτικό Μαρόκο, την Ιβηρική χερσόνησο, την κεντρική Σιβηρία και την Μογγολία. Πληθυσμοί υπάρχουν επίσης στην Κεντρική Ευρώπη (Αυστρία, Γερμανία, Σλοβακία, Ουγγαρία) και την Τουρκία.
Μεταξύ των πληθυσμών δεν υπάρχει συνέχεια και είναι διασπασμένοι. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν 13.500-14.000 ζευγάρια, με την πλειοψηφία τους να είναι στην Ιβηρική χερσόνησο. Παρά τα σημαντικά μέτρα προστασίας που παίρνονται, τα πουλιά δεν μπορούν να αντισταθούν απέναντι στην εντατικοποίηση της γεωργίας.
Αναπαραγωγή: Η πλειοψηφία των ειδών έχουν πολυγαμικό αναπαραγωγικό σύστημα: ένα αρσενικό ζευγαρώνει με πολλά θηλυκά. Εξαίρεση είναι η μικρή αφρικανική Ωτίδα του γένους Eupodotis που είναι εποχιακά μονογαμική.
Η εποχή αναπαραγωγής αρχίζει στην εύκρατη ζώνη, την άνοιξη, στις υποτροπικές και τροπικές περιοχές τον Ιούλιο στην περίοδο των βροχοπτώσεων.
Τα θηλυκά φτιάχνουν τη φωλιά πάντα στο έδαφος ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση. Η συντριπτική πλειοψηφία των ειδών γεννάει ένα ή δύο αυγά. Στα ευρωπαϊκά είδη Μεγάλη ωτίδα (Otis tarda) και Χαμωτίδα (Tetrax tetrax) γεννούν 2 έως 3 αυγά. Τα περισσότερα αυγά 3 έως 5 γεννάει η Lesser Florican (Sypheotides indicus). Τα αυγά είναι γκρίζα ή λαδί στο χρώμα με ακανόνιστα στίγματα. Η εκκόλαψη διαρκεί 20 έως 25 ημέρες, οι νεοσσοί μετά από μερικές ώρες μπορούν να τρέξουν και στη συνέχεια το θηλυκό με τους νεοσσούς εγκαταλείπουν τη φωλιά. Τέσσερις με πέντε εβδομάδες μετά την εκκόλαψη, οι νεοσσοί είναι σε θέση να πετάξουν. Πλήρως ανεξάρτητα από τους γονείς γίνονται μετά από μερικούς μήνες. Τα αρσενικά του γένους Eupodotis συχνά παραμένουν πάνω από ένα χρόνο με τους γονείς τους και βοηθούν στην εκτροφή των νεοσσών της επόμενης αναπαραγωγικής περιόδου. Σεξουαλικά ωριμάζουν τα θηλυκά στην ηλικία των δύο περίπου χρόνων, ενώ τα αρσενικά στην ηλικία των έξι ετών.
Στο παρελθόν κατατάσονταν στα Ορνιθόμορφα, πρόσφατα οι περισότεροι ορνιθολόγοι τα κατατάσουν στα Γερανόμορφα (Gruiformes)
Τα παρακάτω είδη ανήκουν στην οικογένεια Ωτίδες:
Γένος: Otis
Great Bustard, Otis tarda, υποείδη tarda και dybowskii
Γένος: Ardeotis
Arabian Bustard, Ardeotis arabs
Kori Bustard, Ardeotis kori, υποείδη kori και struthinuclus
Great Indian Bustard, Ardeotis nigriceps
Australian Bustard, Ardeotis australis
Γένος: Chlamydotis
Houbara Bustard, Chlamydotis undulata, υποείδη undulata και fuertaventurae
Macqueen's Bustard, Chlamydotis macqueenii
Γένος: Neotis
Ludwig's Bustard, Neotis ludwigii
Denham's Bustard, or Stanley Bustard, Neotis denhami
Heuglin's Bustard, Neotis heuglinii
Nubian Bustard, Neotis nuba
Γένος: Eupodotis Blue Korhaan, Eupodotis caerulescens
Little Brown Bustard, Eupodotis humilis
Rüppell's Korhaan, Eupodotis rueppellii
White-bellied Bustard, Eupodotis senegalensis
Karoo Korhaan, Eupodotis vigorsii
Southern Black Korhaan, Eupodotis afra
Northern Black Korhaan, Eupodotis afraoides
Γένος: Lophotis Savile's Bustard, Lophotis savilei
Buff-crested Bustard, Lophotis gindiana
Red-crested Korhaan, Lophotis ruficrista
Γένος: Lissotis Black-bellied Bustard, Lissotis melanogaster
Hartlaub's Bustard, Lissotis hartlaubii
Γένος: Houbaropsis Bengal Florican, Houbaropsis bengalensis
Γένος: Sypheotides Lesser Florican, Sypheotides indica
Γένος: Tetrax Little Bustard, Tetrax tetrax
