Γερανίδες (Gruidae) 
Οι Γερανίδες είναι μια οικογένεια μεγάλων πουλιών με μακριά πόδια και μακρύ λαιμό. Υπάρχουν δεκαπέντε είδη γερανών που χωρίζονται σε τέσσερα γένη. Αντίθετα με τους ερωδιούς και τους πελαργούς (οι πελαργοί πετούν κρατώντας τον λαιμό λυγισμένο ενώ οι ερωδιοί σε σχήμα S), οι γερανοί πετούν με το λαιμό τεντωμένο. Οι Γερανίδες ζουν σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική και τη Νότια Αμερική.
Οι Γερανίδες είναι παμφάγοι, τρέφονται κυρίως με μικρά τρωκτικά, ψάρια, αμφίβια
Το βάρος των γερανών φτάνει μέχρι 12 κιλά (Grus japonensis). Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα και βαρύτερα από τα θηλυκά, δεν υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός. Στο φτέρωμα των γερανών κυριαρχούν το γκρι και το λευκό χρώμα.
Σε γενικές γραμμές, τα βορειότερα είδη έχουν ανοιχτότερο χρωματισμό και είναι μεγαλύτερα, ενώ προς τα νότια τα είδη είναι πιο σκούρα και μικρότερα σε μέγεθος. Μαύρο φτέρωμα βρίσκεται κυρίως στο λαιμό στην ουρά, αλλά όχι σε όλα τα είδη.
Στην Ευρώπη είναι γνωστός ο γ. ο τεφρός με ύψος περίπου 1,50 μ. και άνοιγμα πτερύγων περίπου 2,50 μ. Το σώμα του στηρίζεται σε δύο μακριά και λεπτά πόδια, που καταλήγουν σε τέσσερα δάχτυλα με νύχια· το μεγάλο δάχτυλο βρίσκεται σε ψηλότερο σημείο από τα άλλα. Το άφθονο φτέρωμα του σώματος είναι γκρίζο κι από αυτό προέρχεται και η ονομασία τεφρός.
Τα ενήλικα πουλιά έχουν στην περιοχή της ουράς μια πλούσια φούντα με φτερά γυρισμένη προς τα κάτω.
Ο γ. είναι πολύ φιλύποπτος και δειλός, ιδιαίτερα όταν παραμένει μόνος.
Τις νύχτες αποσύρεται σε απρόσιτες τοποθεσίες, ενώ την ημέρα συχνάζει σε περιοχές γενικά ελώδεις ή καλλιεργήσιμες, όπου τρέφεται κυρίως με φυτά, αλλά στην ανάγκη και με μικρά ζώα. Ο γ. αποθέτει γενικά τρία αβγά, τα οποία επωάζονται και από τους δύο γονείς. Διαχειμάζει στη βόρεια Αφρική, όπου μεταναστεύει κατά τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, και επιστρέφει στην Ευρώπη στις αρχές της άνοιξης. Η μετανάστευση γίνεται κατά πολυπληθή σμήνη με μέση ταχύτητα σχεδόν 50 χλμ. την ώρα.
Το είδος Grus americana είναι ένα από τα πιο μεγαλόσωμα πουλιά της Βόρειας Αμερικής, με ύψος 1,5 μ. και άνοιγμα πτερύγων 2,3 μ. Το φτέρωμά του είναι λευκό, με μαύρες παρυφές στις φτερούγες· έχει κόκκινο στέμμα και μαύρα πόδια. Το σπάνιο αυτό πουλί, γνωστό με την κοινή ονομασία σαλπιγκτής, μεταναστεύει από τον Καναδά μέχρι τον Κόλπο του Μεξικού, διασχίζοντας τις ΗΠΑ.
Στο πρόσφατο παρελθόν κινδύνευε με εξαφάνιση και αποτελεί πλέον προστατευόμενο είδος.
Στις τροπικές περιοχές της Αφρικής ζει ο γ. ο εστεμμένος, το κεφάλι του οποίου είναι σκεπασμένο με μία κουκούλα από μαύρα φτερά και η ινιακή περιοχή (πίσω από τη βάση της κεφαλής) με μία εντυπωσιακή φούντα από μεταξωτά φτερά σε κίτρινο ασημί χρώμα. Ο γ. της Νουμιδίας ζει σε σμήνη κοντά στις λίμνες και τα υδάτινα ρεύματα της βόρειας Αφρικής. Έχει κομψή εμφάνιση, γκρίζο φτέρωμα, ενώ το μπροστινό τμήμα, το στήθος, ο λαιμός και η άκρη των δευτερευόντων πτητικών πτερύγων είναι μαύρα. Στις πλευρές της κεφαλής βρίσκονται δύο χαρακτηριστικές φούντες με λευκά φτερά. Το ράμφος του είναι μικρό και καστανό και τα μάτια του κόκκινα. Τα πόδια του, μακριά, λεπτά, είναι μαύρα και καταλήγουν σε τέσσερα δάχτυλα, από τα οποία μόνο τα τρία ακουμπούν στο έδαφος, ενώ το τέταρτο βρίσκεται λίγο πιο ψηλά. Τρέφεται με φυτά, έντομα, μικρά θηλαστικά και φίδια.
Στη νότια Αφρική ζει το συγγενικό είδος Anthropoidea paradisea, ύψους περίπου 1 μ. Το σώμα του καλύπτεται από γκριζοκύανο φτέρωμα και φέρει λευκό στέμμα, ροζ ράμφος και μακριά σκούρα γκρίζα φτερά στην ουρά, τα οποία κρέμονται μέχρι το έδαφος. Το πουλί αυτό, όπως και το είδος Bugeranus carunculatus, που ζει επίσης στη νότια Αφρική, είναι από τα πιο σπάνια είδη γ. και κινδυνεύουν με πλήρη εξαφάνιση.
Τέλος, στις τροπικές περιοχές της Αφρικής ζουν τα πιο εντυπωσιακά και πιο πρωτόγονα είδη γ., που ανήκουν στο γένος Balearica.
Τα περισσότερα είδη γερανών είναι απειλούμενα είδη με εξαφάνιση.
Genus Grus
Γερανός, Common Crane (Grus grus)
Οι Γερανοί κατοικούν σε βάλτους και υγρότοπους σε πολλά μέρη της ανατολικής και βόρειας Ευρώπης αλλά και σε ορισμένες περιοχές στο βόρειο τμήμα της Ασίας...
Καναδικός γερανός Sandhill Crane, (Grus canadensis)
Lesser Sandhill Crane or Little Brown Crane, Grus (canadensis) canadensis
Greater Sandhill Crane, Grus (canadensis) pratensis
Λευκός αμερικανικός γερανός Whooping Crane, (Grus americana)
Sarus Crane, (Grus antigone)
Brolga, (Grus rubicunda)
Λευκός ασιατικός γερανός Siberian Crane, (Grus leucogeranus)
Λευκοτράχηλος γερανός White-naped Crane, (Grus vipio)
Γερανός μοναχός Hooded Crane, (Grus monacha)
Μελανοτράχηλος γερανός Black-necked Crane, (Grus nigricollis)
Γερανός της Μαντσουρίας Red-crowned Crane, (Grus japonensis)
Genus Anthropoides
Νυφογερανός, Demoiselle Crane (Grus virgo)
Ο Νυφογερανός φθάνει σε ύψος σώματος από 90 έως 100 εκατοστά και ζυγίζει περίπου 2.500 γραμμάρια και το άνοιγμα των φτερών του είναι 165 έως 185...
Blue Crane, (Anthropoides paradisea)
Genus Bugeranus
Wattled Crane, (Bugeranus carunculatus)
Βαλεαρική Genus Balearica
Γένος γερανόμορφων πουλιών της οικογένειας των γερανιδών. Ζουν κυρίως στην κεντρική και βόρεια Αφρική, ενώ παλαιότερα ζούσαν στα νησιά της Μεσογείου (Σικελία και Βαλεαρίδες). Το σώμα τους έχει μήκος περίπου 1 μ., ενώ το χρώμα τους είναι ασημί με ασπρόμαυρες περιοχές στα φτερά και την ουρά. Στο κεφάλι τους υπάρχει ένα μαύρο σαρκώδες λειρί, ενώ πίσω από αυτό βρίσκεται ένα πολύ όμορφο λοφίο από ανοιχτόχρωμα σμηριγγόπτερα. Τα μάτια τους είναι άσπρα και αρκετά ιδιόμορφα, ενώ το ράμφος είναι μέτριο σε μέγεθος και αρκετά ισχυρό. Τα πόδια τους είναι πολύ ψηλά και μαύρα και καταλήγουν σε γαμψά νύχια. Ζουν κατά ζεύγη ή σε ομάδες και αποτελούν μόνιμα εκθέματα σε ζωολογικούς κήπους διαφόρων πόλεων. Βαδίζουν αρκετά αργά και κρατούν τη ράχη τους κυρτή· μόνο μπροστά σε μεγάλο κίνδυνο αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα.
Ζει σε ποικίλα περιβάλλοντα από υδροβιότοπους ως Σαβάνες, καλλιεργημένες εκτάσεις και φάρμες. Συχνά συμβιώνει με οπληφόρα ζώα όπως ζέβρες ή αντιλόπες. O συνολικός τους πληθυσμός εκτιμάται στα 90.000 πουλιά και μειώνεται συνεχώς κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
Black Crowned Crane, (Balearica pavonina)
Grey Crowned Crane, (Balearica regulorum)
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Οι Γερανίδες είναι μια οικογένεια μεγάλων πουλιών με μακριά πόδια και μακρύ λαιμό. Υπάρχουν δεκαπέντε είδη γερανών που χωρίζονται σε τέσσερα γένη. Αντίθετα με τους ερωδιούς και τους πελαργούς (οι πελαργοί πετούν κρατώντας τον λαιμό λυγισμένο ενώ οι ερωδιοί σε σχήμα S), οι γερανοί πετούν με το λαιμό τεντωμένο. Οι Γερανίδες ζουν σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική και τη Νότια Αμερική.
Οι Γερανίδες είναι παμφάγοι, τρέφονται κυρίως με μικρά τρωκτικά, ψάρια, αμφίβια
Γερανόμορφα
Ωτιδίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Γερανίδες
Γερανός
Νυφογερανός
σκουλήκια, μαλάκια, έντομα, καρκινοειδή αλλά και σπόρους, ρίζες, φύλλα, βότανα, χόρτα, ξηρούς καρπούς και μούρα.Ωτιδίδες
Ραλλίδες
Ηλιορνιθίδες
Ευρυπυγίδες
Ρινοχαιτίδες
Καριαμίδες
Ψοφίδες
Γερανίδες
Γερανός
Νυφογερανός
Το βάρος των γερανών φτάνει μέχρι 12 κιλά (Grus japonensis). Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα και βαρύτερα από τα θηλυκά, δεν υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός. Στο φτέρωμα των γερανών κυριαρχούν το γκρι και το λευκό χρώμα.
Σε γενικές γραμμές, τα βορειότερα είδη έχουν ανοιχτότερο χρωματισμό και είναι μεγαλύτερα, ενώ προς τα νότια τα είδη είναι πιο σκούρα και μικρότερα σε μέγεθος. Μαύρο φτέρωμα βρίσκεται κυρίως στο λαιμό στην ουρά, αλλά όχι σε όλα τα είδη.
Στην Ευρώπη είναι γνωστός ο γ. ο τεφρός με ύψος περίπου 1,50 μ. και άνοιγμα πτερύγων περίπου 2,50 μ. Το σώμα του στηρίζεται σε δύο μακριά και λεπτά πόδια, που καταλήγουν σε τέσσερα δάχτυλα με νύχια· το μεγάλο δάχτυλο βρίσκεται σε ψηλότερο σημείο από τα άλλα. Το άφθονο φτέρωμα του σώματος είναι γκρίζο κι από αυτό προέρχεται και η ονομασία τεφρός.
Τα ενήλικα πουλιά έχουν στην περιοχή της ουράς μια πλούσια φούντα με φτερά γυρισμένη προς τα κάτω.
Ο γ. είναι πολύ φιλύποπτος και δειλός, ιδιαίτερα όταν παραμένει μόνος.
Τις νύχτες αποσύρεται σε απρόσιτες τοποθεσίες, ενώ την ημέρα συχνάζει σε περιοχές γενικά ελώδεις ή καλλιεργήσιμες, όπου τρέφεται κυρίως με φυτά, αλλά στην ανάγκη και με μικρά ζώα. Ο γ. αποθέτει γενικά τρία αβγά, τα οποία επωάζονται και από τους δύο γονείς. Διαχειμάζει στη βόρεια Αφρική, όπου μεταναστεύει κατά τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, και επιστρέφει στην Ευρώπη στις αρχές της άνοιξης. Η μετανάστευση γίνεται κατά πολυπληθή σμήνη με μέση ταχύτητα σχεδόν 50 χλμ. την ώρα.
Ο γερανός (Grus grus) έχει αναφερθεί και από τον Όμηρο, όπου γίνεται ειδική αναφορά στις δυνατές κραυγές εν πτήσει που θυμίζουν τρομπέτες, κατά την περίοδο της μετανάστευσης. Έτσι, έχουμε μια από τις πρώτες μαρτυρίες ήδη από τα ομηρικά χρόνια.
Οι Πυγμαίοι ήταν ένας φανταστικός? λαός στο νότιο Ημισφαίριο στην ισημερινής Αφρική, όπου μετανάστευαν τα πουλιά Γερανοί να ξεχειμωνιάσουν. Επειδή οι Πυγμαίοι ήταν πολύ κοντοί, φοβόνταν τους Γερανούς που τους είχαν πάρει τον αέρα και τους επιτίθονταν. Εδώ ο Όμηρος παρομοιάζει τους Τρώες με τους Γερανούς καθώς ουρλιάζοντας ετοιμάζονταν να επιτεθούν στους Αχαιούς, οι οποίοι παρέμεναν σιωπηλοί και συντεταγμένοι.
ἠύτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό,
αἵ τ’ ἐπεὶ οὖν χειμῶνα φύγον καὶ ἀθέσφατον ὄμβρον,
κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἐπ’ Ὠκεανοῖο ῥοάων
ἀνδράσι Πυγμαίοισι φόνον καὶ κῆρα φέρουσαι·
ἠέριαι δ᾿ ἄρα ταί γε κακὴν ἔριδα προφέρονται.
οἱ δ᾿ ἄρ᾿ ἴσαν σιγῇ μένεα πνείοντες Ἀχαιοί,
ἐν θυμῷ μεμαῶτες ἀλεξέμεν ἀλλήλοισιν.
(Hom. Il. III, 3–6)
Κι αφού σιμά στους αρχηγούς εσυνταχθήκαν όλοι, οι Τρώες αλαλάζοντας, σαν τα πτηνά κινούντο.
Καθώς διαβαίνουν γερανοί και κρώζουν στον αιθέρα,
ως φεύγουν τες νεροποντές και τον βαρύν χειμώνα
να φθάσουν στον Ωκεανόν, κι άμα χαράξη αρχίζουν
πόλεμον φονικότατον στο γένος των Πυγμαίων.
Κι οι Αχαιοί, μ’ ανδρειάς πνοήν, σιωπηλοί κινούντο,
ένας τον άλλον πρόθυμοι στην μάχην να βοηθήσουν...
(ΙΛΙΑΔΑ, Ραψωδία Γ)
Από τα υπόλοιπα μέλη του γένους, εντυπωσιακά είναι τα αμερικανικά είδη Grus canadensis και Grus americana. Το πρώτο έχει γκρίζο φτέρωμα, κόκκινο στέμμα στο κεφάλι, λευκές παρειές και μαύρο μυτερό ράμφος. Αναπαράγεται στον Καναδά, στην Αλάσκα, στη Σιβηρία και σε ένα τμήμα των ΗΠΑ, ενώ διαχειμάζει στο Τέξας. Οι Πυγμαίοι ήταν ένας φανταστικός? λαός στο νότιο Ημισφαίριο στην ισημερινής Αφρική, όπου μετανάστευαν τα πουλιά Γερανοί να ξεχειμωνιάσουν. Επειδή οι Πυγμαίοι ήταν πολύ κοντοί, φοβόνταν τους Γερανούς που τους είχαν πάρει τον αέρα και τους επιτίθονταν. Εδώ ο Όμηρος παρομοιάζει τους Τρώες με τους Γερανούς καθώς ουρλιάζοντας ετοιμάζονταν να επιτεθούν στους Αχαιούς, οι οποίοι παρέμεναν σιωπηλοί και συντεταγμένοι.
ἠύτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό,
αἵ τ’ ἐπεὶ οὖν χειμῶνα φύγον καὶ ἀθέσφατον ὄμβρον,
κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἐπ’ Ὠκεανοῖο ῥοάων
ἀνδράσι Πυγμαίοισι φόνον καὶ κῆρα φέρουσαι·
ἠέριαι δ᾿ ἄρα ταί γε κακὴν ἔριδα προφέρονται.
οἱ δ᾿ ἄρ᾿ ἴσαν σιγῇ μένεα πνείοντες Ἀχαιοί,
ἐν θυμῷ μεμαῶτες ἀλεξέμεν ἀλλήλοισιν.
(Hom. Il. III, 3–6)
Κι αφού σιμά στους αρχηγούς εσυνταχθήκαν όλοι, οι Τρώες αλαλάζοντας, σαν τα πτηνά κινούντο.
Καθώς διαβαίνουν γερανοί και κρώζουν στον αιθέρα,
ως φεύγουν τες νεροποντές και τον βαρύν χειμώνα
να φθάσουν στον Ωκεανόν, κι άμα χαράξη αρχίζουν
πόλεμον φονικότατον στο γένος των Πυγμαίων.
Κι οι Αχαιοί, μ’ ανδρειάς πνοήν, σιωπηλοί κινούντο,
ένας τον άλλον πρόθυμοι στην μάχην να βοηθήσουν...
(ΙΛΙΑΔΑ, Ραψωδία Γ)
Το είδος Grus americana είναι ένα από τα πιο μεγαλόσωμα πουλιά της Βόρειας Αμερικής, με ύψος 1,5 μ. και άνοιγμα πτερύγων 2,3 μ. Το φτέρωμά του είναι λευκό, με μαύρες παρυφές στις φτερούγες· έχει κόκκινο στέμμα και μαύρα πόδια. Το σπάνιο αυτό πουλί, γνωστό με την κοινή ονομασία σαλπιγκτής, μεταναστεύει από τον Καναδά μέχρι τον Κόλπο του Μεξικού, διασχίζοντας τις ΗΠΑ.
Στο πρόσφατο παρελθόν κινδύνευε με εξαφάνιση και αποτελεί πλέον προστατευόμενο είδος.
Στις τροπικές περιοχές της Αφρικής ζει ο γ. ο εστεμμένος, το κεφάλι του οποίου είναι σκεπασμένο με μία κουκούλα από μαύρα φτερά και η ινιακή περιοχή (πίσω από τη βάση της κεφαλής) με μία εντυπωσιακή φούντα από μεταξωτά φτερά σε κίτρινο ασημί χρώμα. Ο γ. της Νουμιδίας ζει σε σμήνη κοντά στις λίμνες και τα υδάτινα ρεύματα της βόρειας Αφρικής. Έχει κομψή εμφάνιση, γκρίζο φτέρωμα, ενώ το μπροστινό τμήμα, το στήθος, ο λαιμός και η άκρη των δευτερευόντων πτητικών πτερύγων είναι μαύρα. Στις πλευρές της κεφαλής βρίσκονται δύο χαρακτηριστικές φούντες με λευκά φτερά. Το ράμφος του είναι μικρό και καστανό και τα μάτια του κόκκινα. Τα πόδια του, μακριά, λεπτά, είναι μαύρα και καταλήγουν σε τέσσερα δάχτυλα, από τα οποία μόνο τα τρία ακουμπούν στο έδαφος, ενώ το τέταρτο βρίσκεται λίγο πιο ψηλά. Τρέφεται με φυτά, έντομα, μικρά θηλαστικά και φίδια.
Στη νότια Αφρική ζει το συγγενικό είδος Anthropoidea paradisea, ύψους περίπου 1 μ. Το σώμα του καλύπτεται από γκριζοκύανο φτέρωμα και φέρει λευκό στέμμα, ροζ ράμφος και μακριά σκούρα γκρίζα φτερά στην ουρά, τα οποία κρέμονται μέχρι το έδαφος. Το πουλί αυτό, όπως και το είδος Bugeranus carunculatus, που ζει επίσης στη νότια Αφρική, είναι από τα πιο σπάνια είδη γ. και κινδυνεύουν με πλήρη εξαφάνιση.
Τέλος, στις τροπικές περιοχές της Αφρικής ζουν τα πιο εντυπωσιακά και πιο πρωτόγονα είδη γ., που ανήκουν στο γένος Balearica.
Τα περισσότερα είδη γερανών είναι απειλούμενα είδη με εξαφάνιση.
Genus Grus
Γερανός, Common Crane (Grus grus)
Οι Γερανοί κατοικούν σε βάλτους και υγρότοπους σε πολλά μέρη της ανατολικής και βόρειας Ευρώπης αλλά και σε ορισμένες περιοχές στο βόρειο τμήμα της Ασίας...
Καναδικός γερανός Sandhill Crane, (Grus canadensis)
Lesser Sandhill Crane or Little Brown Crane, Grus (canadensis) canadensis
Greater Sandhill Crane, Grus (canadensis) pratensis
Λευκός αμερικανικός γερανός Whooping Crane, (Grus americana)
Sarus Crane, (Grus antigone)
Brolga, (Grus rubicunda)
Λευκός ασιατικός γερανός Siberian Crane, (Grus leucogeranus)
Λευκοτράχηλος γερανός White-naped Crane, (Grus vipio)
Γερανός μοναχός Hooded Crane, (Grus monacha)
Μελανοτράχηλος γερανός Black-necked Crane, (Grus nigricollis)
Γερανός της Μαντσουρίας Red-crowned Crane, (Grus japonensis)
Genus Anthropoides
Νυφογερανός, Demoiselle Crane (Grus virgo)
Ο Νυφογερανός φθάνει σε ύψος σώματος από 90 έως 100 εκατοστά και ζυγίζει περίπου 2.500 γραμμάρια και το άνοιγμα των φτερών του είναι 165 έως 185...
Blue Crane, (Anthropoides paradisea)
Genus Bugeranus
Wattled Crane, (Bugeranus carunculatus)
Βαλεαρική Genus Balearica
Γένος γερανόμορφων πουλιών της οικογένειας των γερανιδών. Ζουν κυρίως στην κεντρική και βόρεια Αφρική, ενώ παλαιότερα ζούσαν στα νησιά της Μεσογείου (Σικελία και Βαλεαρίδες). Το σώμα τους έχει μήκος περίπου 1 μ., ενώ το χρώμα τους είναι ασημί με ασπρόμαυρες περιοχές στα φτερά και την ουρά. Στο κεφάλι τους υπάρχει ένα μαύρο σαρκώδες λειρί, ενώ πίσω από αυτό βρίσκεται ένα πολύ όμορφο λοφίο από ανοιχτόχρωμα σμηριγγόπτερα. Τα μάτια τους είναι άσπρα και αρκετά ιδιόμορφα, ενώ το ράμφος είναι μέτριο σε μέγεθος και αρκετά ισχυρό. Τα πόδια τους είναι πολύ ψηλά και μαύρα και καταλήγουν σε γαμψά νύχια. Ζουν κατά ζεύγη ή σε ομάδες και αποτελούν μόνιμα εκθέματα σε ζωολογικούς κήπους διαφόρων πόλεων. Βαδίζουν αρκετά αργά και κρατούν τη ράχη τους κυρτή· μόνο μπροστά σε μεγάλο κίνδυνο αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα.
Ζει σε ποικίλα περιβάλλοντα από υδροβιότοπους ως Σαβάνες, καλλιεργημένες εκτάσεις και φάρμες. Συχνά συμβιώνει με οπληφόρα ζώα όπως ζέβρες ή αντιλόπες. O συνολικός τους πληθυσμός εκτιμάται στα 90.000 πουλιά και μειώνεται συνεχώς κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
Black Crowned Crane, (Balearica pavonina)
Grey Crowned Crane, (Balearica regulorum)
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
