Μάινα, Γκράκουλα, Common Hill Myna (Gracula religiosa) 
Είδη στρουθιόμορφων πτηνών της οικογενείας Στουρνίδες (Sturnidae), περιλαμβάνει πολλά είδη ψαρονιών. Είναι τροπικά, ασιατικά είδη, τα πιο σημαντικά ανήκουν στο γένος Acridotheres και Gracula. Ονομαστό για τη μίμηση της ανθρώπινης φωνής είναι το είδος Gracula religiosa της Νοτιοανατολικής Ασίας, που μοιάζει με κοράκι και είναι γνωστό με την κοινή ονομασία ''κότσυφας που μιλάει'' (αγγλικά myna, γαλλικά mainate). Έχει μήκος 25 εκατοστά και το χρώμα του είναι γυαλιστερό μαύρο με μεταλλικές πράσινες και βιολετιές αποχρώσεις, άσπρα σημάδια στα φτερά, κίτρινες σαρκώδεις αποφύσεις στα πλάγια του λαιμού και πορτοκαλί πόδια και ράμφος.
Είναι το πιο γνωστό είδος μάινας, και το είδος που μαθαίνει ευκολότερα να μιλάει ανθρώπινες λέξεις και φράσεις και να μιμήται ήχους. (Στην πραγματικότητα, μιμείται μόνο ανθρώπινους ήχους και δεν έχει ιδέα για το νόημά τους.)
Βιότοπος – εμφάνιση: Είναι εγγενές στη νότια και νοτιοανατολική Ασία, στη Σρι Λάνκα, δυτικές Ινδίες, ανατολική Ινδία, Ιμαλάια, Ινδοκίνα, Βόρνεο, Ιάβα και στις Νήσους Μικρές Σούνδες (σύμπλεγμα νησιών στο Ινδονησιακό Αρχιπέλαγος). Ζει στα πυκνά δάση της ζούγκλας, συνήθως σε λόφους 300 έως 2.000 μέτρων. Συναντάται σε ζεύγη ή σε μικρές οικογενειακές ομάδες.
Χτίζει τη φωλιά συνήθως σε τρύπες στα δέντρα. Το θηλυκό γεννάει δύο ή τρία αυγά. και τα δύο φύλα συμμετέχουν στην επώαση, στη διατροφή και φροντίδα των νεοσσών.
Όπως και τα περισσότερα ψαρόνια, είναι παμφάγο πουλί, τρέφετε κυρίως με διάφορα φρούτα, νέκταρ λουλουδιών και έντομα.
Σε άγρια κατάσταση καγχάζει και στριγγλίζει, στην αιχμαλωσία μαθαίνει να μιμείται πολλούς καθημερινούς ήχους, ιδιαίτερα την ανθρώπινη φωνή, σφυρίγματα και μελωδίες, με εκπληκτική ακρίβεια και σαφήνεια. Μαθαίνει να μιμείται την ανθρώπινη ομιλία πολύ καλύτερα από τον κύριο αντίπαλό του στη μίμηση, τον γκρίζο παπαγάλο.
◾ Το πιο ποικίλο γένος είναι το Acridotheres, από την ομάδα μάινα. Το είδος Acridotheres javanicus συναντάται από το ανατολικό Πακιστάν έως τα νησιά της Ινδονησίας. Το είδος Acridotheres ginginianus έχει ασυνήθιστη συμπεριφορά φωλιάσματος, καθώς φωλιάζει σε τρύπες που σκάβει σε χωμάτινες όχθες.
Τα είδη Mino dumontii και Mino anais είναι πολύχρωμα, μαύρα και κίτρινα, που συναντούνται ευρέως στο νησί της Νέας Γουινέας.
Το είδος Ampeliceps coronatus έχει γυαλιστερό μαύρο σώμα, κίτρινο κεφάλι και συναντάται εμφανίζεται στη νότια Κίνα και την Ινδοκίνα.
Είδη στρουθιόμορφων πτηνών της οικογενείας Στουρνίδες (Sturnidae), περιλαμβάνει πολλά είδη ψαρονιών. Είναι τροπικά, ασιατικά είδη, τα πιο σημαντικά ανήκουν στο γένος Acridotheres και Gracula. Ονομαστό για τη μίμηση της ανθρώπινης φωνής είναι το είδος Gracula religiosa της Νοτιοανατολικής Ασίας, που μοιάζει με κοράκι και είναι γνωστό με την κοινή ονομασία ''κότσυφας που μιλάει'' (αγγλικά myna, γαλλικά mainate). Έχει μήκος 25 εκατοστά και το χρώμα του είναι γυαλιστερό μαύρο με μεταλλικές πράσινες και βιολετιές αποχρώσεις, άσπρα σημάδια στα φτερά, κίτρινες σαρκώδεις αποφύσεις στα πλάγια του λαιμού και πορτοκαλί πόδια και ράμφος.
Είναι το πιο γνωστό είδος μάινας, και το είδος που μαθαίνει ευκολότερα να μιλάει ανθρώπινες λέξεις και φράσεις και να μιμήται ήχους. (Στην πραγματικότητα, μιμείται μόνο ανθρώπινους ήχους και δεν έχει ιδέα για το νόημά τους.)
Στουρνίδες
Μαυροψάρονο
Αγιοπούλι
Ευρωπαϊκό Ψαρόνι
Λαμπροκολιός
Απλωνίδα
Μάινα
Βουφάγος
Μίμος ο πολύγλωσσος
Μαυροψάρονο
Αγιοπούλι
Ευρωπαϊκό Ψαρόνι
Λαμπροκολιός
Απλωνίδα
Μάινα
Βουφάγος
Μίμος ο πολύγλωσσος
Βιότοπος – εμφάνιση: Είναι εγγενές στη νότια και νοτιοανατολική Ασία, στη Σρι Λάνκα, δυτικές Ινδίες, ανατολική Ινδία, Ιμαλάια, Ινδοκίνα, Βόρνεο, Ιάβα και στις Νήσους Μικρές Σούνδες (σύμπλεγμα νησιών στο Ινδονησιακό Αρχιπέλαγος). Ζει στα πυκνά δάση της ζούγκλας, συνήθως σε λόφους 300 έως 2.000 μέτρων. Συναντάται σε ζεύγη ή σε μικρές οικογενειακές ομάδες.Χτίζει τη φωλιά συνήθως σε τρύπες στα δέντρα. Το θηλυκό γεννάει δύο ή τρία αυγά. και τα δύο φύλα συμμετέχουν στην επώαση, στη διατροφή και φροντίδα των νεοσσών.
Όπως και τα περισσότερα ψαρόνια, είναι παμφάγο πουλί, τρέφετε κυρίως με διάφορα φρούτα, νέκταρ λουλουδιών και έντομα.
Σε άγρια κατάσταση καγχάζει και στριγγλίζει, στην αιχμαλωσία μαθαίνει να μιμείται πολλούς καθημερινούς ήχους, ιδιαίτερα την ανθρώπινη φωνή, σφυρίγματα και μελωδίες, με εκπληκτική ακρίβεια και σαφήνεια. Μαθαίνει να μιμείται την ανθρώπινη ομιλία πολύ καλύτερα από τον κύριο αντίπαλό του στη μίμηση, τον γκρίζο παπαγάλο.
◾ Το πιο ποικίλο γένος είναι το Acridotheres, από την ομάδα μάινα. Το είδος Acridotheres javanicus συναντάται από το ανατολικό Πακιστάν έως τα νησιά της Ινδονησίας. Το είδος Acridotheres ginginianus έχει ασυνήθιστη συμπεριφορά φωλιάσματος, καθώς φωλιάζει σε τρύπες που σκάβει σε χωμάτινες όχθες.
Τα είδη Mino dumontii και Mino anais είναι πολύχρωμα, μαύρα και κίτρινα, που συναντούνται ευρέως στο νησί της Νέας Γουινέας.
Το είδος Ampeliceps coronatus έχει γυαλιστερό μαύρο σώμα, κίτρινο κεφάλι και συναντάται εμφανίζεται στη νότια Κίνα και την Ινδοκίνα.
✔ Ινδικό μάινα (Acridotheres tristis)
Το ινδικό μάινα (Acridotheres tristis) έχει μήκος περίπου 20 εκατοστά, σκούρο καφέ φτέρωμα, με μαύρο κεφάλι, λαιμό και άνω στήθος, λευκές περιοχές στα φτερά και την ουρά, πορτοκαλί το γυμνό δέρμα γύρω από τα μάτια και κίτρινα πόδια.
Κατάγεται από τη νότια Ασία από το Αφγανιστάν έως την Ινδία και τη Σρι Λάνκα. Έχει εισαχθεί από τον άνθρωπο στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βόρεια Αμερική, ειδικά στη Φλόριντα και τη Χαβάη. Ζει σε σαβάνες, εκτάσεις με θάμνους, σε χωράφια, αλλά και σε αστικές περιοχές. Τρέφεται με φρούτα, σπόρους, έντομα, σκουλήκια και υπολείμματα τροφών σε ανοιχτούς χώρους, σε κήπους ή σε αστικές περιοχές. Κατά το σούρουπο, συγκεντρώνονται σε μεγάλα σμήνη σε δέντρα για να κουρνιάσουν.
Μεγάλοι πληθυσμοί μπορεί να αναπαράγονται σε μέρη όπου υπάρχουν κατάλληλα ενδιαιτήματα για φωλιά και τροφή. Φωλιάζει σε φυσικές τρύπες στα δέντρα ή εγκαταλειμμένες φωλιές δρυοκολαπτών.
Μπορεί επίσης να μιμείται την ανθρώπινη ομιλία.
Xαρακτηρίζεται ως μία απειλή για τα παραδοσιακά οικοσυστήματα που έχει εισαχθεί, ανταγωνίζονται με τα γηγενή πουλιά στο φώλιασμα και στην τροφή και προκαλεί σημαντική ζημιά σε οπωρώνες.
Το ινδικό μάινα (Acridotheres tristis) έχει μήκος περίπου 20 εκατοστά, σκούρο καφέ φτέρωμα, με μαύρο κεφάλι, λαιμό και άνω στήθος, λευκές περιοχές στα φτερά και την ουρά, πορτοκαλί το γυμνό δέρμα γύρω από τα μάτια και κίτρινα πόδια. Κατάγεται από τη νότια Ασία από το Αφγανιστάν έως την Ινδία και τη Σρι Λάνκα. Έχει εισαχθεί από τον άνθρωπο στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βόρεια Αμερική, ειδικά στη Φλόριντα και τη Χαβάη. Ζει σε σαβάνες, εκτάσεις με θάμνους, σε χωράφια, αλλά και σε αστικές περιοχές. Τρέφεται με φρούτα, σπόρους, έντομα, σκουλήκια και υπολείμματα τροφών σε ανοιχτούς χώρους, σε κήπους ή σε αστικές περιοχές. Κατά το σούρουπο, συγκεντρώνονται σε μεγάλα σμήνη σε δέντρα για να κουρνιάσουν.
Μεγάλοι πληθυσμοί μπορεί να αναπαράγονται σε μέρη όπου υπάρχουν κατάλληλα ενδιαιτήματα για φωλιά και τροφή. Φωλιάζει σε φυσικές τρύπες στα δέντρα ή εγκαταλειμμένες φωλιές δρυοκολαπτών.
Μπορεί επίσης να μιμείται την ανθρώπινη ομιλία.
Xαρακτηρίζεται ως μία απειλή για τα παραδοσιακά οικοσυστήματα που έχει εισαχθεί, ανταγωνίζονται με τα γηγενή πουλιά στο φώλιασμα και στην τροφή και προκαλεί σημαντική ζημιά σε οπωρώνες.
✔ Λοφιοφόρο μάινα (Acridotheres cristatellus)
Το λοφιοφόρο μάινα (Acridotheres cristatellus) γνωστό και ως κινέζικο ψαρόνι, είναι μαύρο, με λευκές περιοχές στα φτερά, που είναι εμφανές κατά την πτήση, κίτρινα πόδια και ράμφος. Η ονομασία λοφιοφόρο μάινα, οφείλεται στην ανασηκωμένη τούφα φτερών στο μέτωπό του στη βάση του ράμφους.
Εγγενής στην Κίνα και την Ινδοκίνα, το λοφιοφόρο μάινα εισήχθη στο νησί του Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας το 1900, αλλά δεν εξαπλώθηκε, (αρχικά ήταν επιτυχής, φτάνοντας σε πληθυσμό χιλιάδων, ωστόσο στη συνέχεια εξαφανίστηκε). Συναντάται συνήθως σε ανοιχτούς χώρους κοντά σε αστικές και γεωργικές περιοχές. Όπως πολλά είδη ψαρονιών, είναι παμφάγο. Τρέφεται με μια ποικιλία τροφίμων, όπως σκουλήκια, σπόρους, φρούτα, ακόμη και σκουπίδια. Είναι ένα πολύ ωφέλιμο πουλί για τους αγρότες καθώς τρέφεται με έντομα και δεν επιτίθεται σε καλλιέργειες.
Το λοφιοφόρο μάινα (Acridotheres cristatellus) γνωστό και ως κινέζικο ψαρόνι, είναι μαύρο, με λευκές περιοχές στα φτερά, που είναι εμφανές κατά την πτήση, κίτρινα πόδια και ράμφος. Η ονομασία λοφιοφόρο μάινα, οφείλεται στην ανασηκωμένη τούφα φτερών στο μέτωπό του στη βάση του ράμφους. Εγγενής στην Κίνα και την Ινδοκίνα, το λοφιοφόρο μάινα εισήχθη στο νησί του Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας το 1900, αλλά δεν εξαπλώθηκε, (αρχικά ήταν επιτυχής, φτάνοντας σε πληθυσμό χιλιάδων, ωστόσο στη συνέχεια εξαφανίστηκε). Συναντάται συνήθως σε ανοιχτούς χώρους κοντά σε αστικές και γεωργικές περιοχές. Όπως πολλά είδη ψαρονιών, είναι παμφάγο. Τρέφεται με μια ποικιλία τροφίμων, όπως σκουλήκια, σπόρους, φρούτα, ακόμη και σκουπίδια. Είναι ένα πολύ ωφέλιμο πουλί για τους αγρότες καθώς τρέφεται με έντομα και δεν επιτίθεται σε καλλιέργειες.
✔ Μάινα του Μπαλί, ή ψαρόνι του Μπαλί (Leucopsar rothschildi)
Ένα από τα πιο σπάνια πουλιά του κόσμου είναι το είδος μάινα του Μπαλί, ή ψαρόνι του Μπαλί (Leucopsar rothschildi). Αυτό το είδος είναι ένα υπέροχο, λευκό πουλί, με μπλε μάσκα στην περιοχή των ματιών, μαύρες άκρες στα φτερά και την ουρά, γκριζωπά πόδια και κίτρινο ράμφος. Είναι μεσαίου μεγέθους (έως 25 εκατοστά μήκος). Και τα δύο φύλα είναι παρόμοια. Ζει στα τροπικά δάση στο νησί του Μπαλί της Ινδονησίας (και στα παράκτια νησιά του). Τρέφεται με φρούτα, σπόρους, σκουλήκια και έντομα.
Φωλιάζουν σε τρύπες δέντρων, το θηλυκό γεννά δύο ή τρία αυγά. Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά συμμετέχουν στη σίτιση και φροντίδα των νεοσσών.
Έχει απειληθεί σοβαρά λόγω της καταστροφής του οικοτόπου του. Μια έρευνα τον Μάρτιο του 2005 βρήκε μόνο 24 από αυτά τα όμορφα πουλιά στο Εθνικό Πάρκο Μπαράτ του Μπαλί, επί του παρόντος η μόνη γνωστή τοποθεσία τους στην άγρια φύση. Περίπου 1.000 μάινες του Μπαλί ζουν σε όλο τον κόσμο σε αιχμαλωσία. Απεικονίζεται στο νόμισμα των 200 ρουπίων της Ινδονησίας, το τοπικό του όνομα είναι jalak Bali.
Ένα από τα πιο σπάνια πουλιά του κόσμου είναι το είδος μάινα του Μπαλί, ή ψαρόνι του Μπαλί (Leucopsar rothschildi). Αυτό το είδος είναι ένα υπέροχο, λευκό πουλί, με μπλε μάσκα στην περιοχή των ματιών, μαύρες άκρες στα φτερά και την ουρά, γκριζωπά πόδια και κίτρινο ράμφος. Είναι μεσαίου μεγέθους (έως 25 εκατοστά μήκος). Και τα δύο φύλα είναι παρόμοια. Ζει στα τροπικά δάση στο νησί του Μπαλί της Ινδονησίας (και στα παράκτια νησιά του). Τρέφεται με φρούτα, σπόρους, σκουλήκια και έντομα. Φωλιάζουν σε τρύπες δέντρων, το θηλυκό γεννά δύο ή τρία αυγά. Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά συμμετέχουν στη σίτιση και φροντίδα των νεοσσών.
Έχει απειληθεί σοβαρά λόγω της καταστροφής του οικοτόπου του. Μια έρευνα τον Μάρτιο του 2005 βρήκε μόνο 24 από αυτά τα όμορφα πουλιά στο Εθνικό Πάρκο Μπαράτ του Μπαλί, επί του παρόντος η μόνη γνωστή τοποθεσία τους στην άγρια φύση. Περίπου 1.000 μάινες του Μπαλί ζουν σε όλο τον κόσμο σε αιχμαλωσία. Απεικονίζεται στο νόμισμα των 200 ρουπίων της Ινδονησίας, το τοπικό του όνομα είναι jalak Bali.
Καθεστώς προστασίας - Πιθανές απειλές:
Συμπεριλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών, της Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) θεωρεί ότι παγκοσμίως δεν είναι σε κίνδυνο το είδος (τουλάχιστον ανησυχία).
Ωστόσο, η ικανότητα του είδους να μιμείται ήχους και ανθρώπινες φωνές, οδήγησε σε μεγάλη ζήτηση με αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες σε περιφερειακό επίπεδο, η παρατήρηση γίνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης CITES CITES από το 1997. Το είδος μπορεί να διατίθενται στην αγορά μόνον υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Συμπεριλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών, της Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) θεωρεί ότι παγκοσμίως δεν είναι σε κίνδυνο το είδος (τουλάχιστον ανησυχία).
Ωστόσο, η ικανότητα του είδους να μιμείται ήχους και ανθρώπινες φωνές, οδήγησε σε μεγάλη ζήτηση με αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες σε περιφερειακό επίπεδο, η παρατήρηση γίνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης CITES CITES από το 1997. Το είδος μπορεί να διατίθενται στην αγορά μόνον υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Ετικέτες:
Ψαρόνια
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Μάινα
