Ψάρ ο κοινός, Ευρωπαϊκό Ψαρόνι (Sturnus Vulgaris) 
(sturnus vulgaris). Πτηνό της οικογένειας των Στουρνιδών, της εκτεταμένης και ετερογενούς υποτάξης των ωδικών. Έχει μήκος 20-24 εκατοστά, από τα οποία 6 εκατοστά της ουράς, και μαυριδερό χρώμα με άσπρες βούλες. Ζει στην Ευρώπη και σε μεγάλο μέρος της Ασίας και το φθινόπωρο μεταναστεύει σε νοτιότερες περιοχές. Γεννά 4-6 αβγά. Επειδή έχει εύγευστο κρέας υφίσταται εντατικό κυνήγι. Όμοιο σχεδόν στη μορφή και στις συνήθειες είναι το είδος sturnus unicolor, που ζει στην Ιβηρική χερσόνησο, στα νησιά της Μεσογείου και στη βόρεια Αφρική. Το ψ. ονομάζεται και μαυροπούλι. Ψαρόνι ή μαυροπούλι (sturnus vulgaris).
Οικογένεια Ψαρόνια (Sturnus)
Έχει κοντόχοντρο σώμα, με κοντή ουρά και μακρύ, αιχμηρό ράμφος.
Έχει μήκος σώματος από 20 με 22 εκατοστά και το βάρος του είναι, κατά μέσο όρο, του μεν αρσενικού 80 γραμμάρια, του δε θηλυκού 76.
Αναπαραγωγή
Η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει από τις αρχές της ανοίξεως και τελειώνει τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού.
Το είδος αυτό κατασκεύαζει τη φωλιά του μέσα σε κοιλώματα δέντρων ή σε ερειπωμένους τοίχους και αποθέτει εκεί τα αβγά του, συνήθως 5, με χρώμα ανοιχτό γαλάζιο.
Τους νεοσσούς φροντίζουν και διατρέφουν και οι δύο γονείς.
Τροφή
Είναι παμφάγα πουλιά. Μέσα στη διατροφή του περιλαμβάνονται διάφορα έντομα (σαρανταποδαρούσες, αράχνες, σκώροι, σκουλήκια, και διάφορα είδη γαιοσκωλήκων), φρούτα (μήλα, αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια, σταφύλια), ποικιλία σπόρων και ελιές.
Συνήθως αναζητούν την τροφή τους στο έδαφος (προνύμφες εντόμων, σκουλήκια και σαλιγκάρια). Γι’αυτόν το λόγο περνούν πολύ χρόνο, περπατώντας στο έδαφος με γρήγορο βάδισμα, αναζητώντας τροφή. Κατά καιρούς κάνουν επιδρομές σε οπωρώνες, προκαλώντας καταστροφές.
Έχει αναπτύξει μια τεχνική με το ράμφος του και μπορεί να ανοίγει σαλιγκάρια και κοχύλια. Επισκέπτεται επίσης τα απόβλητα τροφίμων των ανθρώπων στα χωριά και τις χωματερές σκουπιδιών.
Κελαηδούν σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το κελάηδισμά τους είναι ήσυχο, σαν μια σειρά από κουδουνίσματα και σφυρίγματα.
Συχνά μιμούνται ήχους από το περιβάλλον, όπως συναγερμούς αυτοκινήτων και ανθρώπινη ομιλία. Επίσης, μιμούνται με επιτυχία το κελάηδισμα άλλων πτηνών, καθώς και ζώων.
Συγγενικά είδη με το ψαρόνι είναι το Μαυροψάρονο (sturnus unicolor), με ομοιόμορφο μαύρο πτέρωμα, ενδημικό στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Κορσική, στη Σαρδηνία και στη Σικελία, το οποίο έχει παρατηρηθεί ελάχιστες φορές στη χώρα μας, καθώς και το Αγιοπούλι (sturnus roseus), το οποίο είναι συνήθως περαστικό από την Ελλάδα.
(sturnus vulgaris). Πτηνό της οικογένειας των Στουρνιδών, της εκτεταμένης και ετερογενούς υποτάξης των ωδικών. Έχει μήκος 20-24 εκατοστά, από τα οποία 6 εκατοστά της ουράς, και μαυριδερό χρώμα με άσπρες βούλες. Ζει στην Ευρώπη και σε μεγάλο μέρος της Ασίας και το φθινόπωρο μεταναστεύει σε νοτιότερες περιοχές. Γεννά 4-6 αβγά. Επειδή έχει εύγευστο κρέας υφίσταται εντατικό κυνήγι. Όμοιο σχεδόν στη μορφή και στις συνήθειες είναι το είδος sturnus unicolor, που ζει στην Ιβηρική χερσόνησο, στα νησιά της Μεσογείου και στη βόρεια Αφρική. Το ψ. ονομάζεται και μαυροπούλι. Ψαρόνι ή μαυροπούλι (sturnus vulgaris).
Οικογένεια Ψαρόνια (Sturnus)
Στουρνίδες
Μαυροψάρονο
Αγιοπούλι
Ευρωπαϊκό Ψαρόνι
Λαμπροκολιός
Απλωνίδα
Μάινα
Βουφάγος
Μίμος ο πολύγλωσσος
Το χρώμα του είναι πράσινο σκούρο με κοκκινωπές, χαλκοπράσινες ιριδίζουσες ανταύγειες, λευκόστικτο το χειμώνα και το ράμφος είναι σκούρο – σκοτεινό το χειμώνα και την άνοιξη κίτρινο. Μαυροψάρονο
Αγιοπούλι
Ευρωπαϊκό Ψαρόνι
Λαμπροκολιός
Απλωνίδα
Μάινα
Βουφάγος
Μίμος ο πολύγλωσσος
Έχει κοντόχοντρο σώμα, με κοντή ουρά και μακρύ, αιχμηρό ράμφος.
Έχει μήκος σώματος από 20 με 22 εκατοστά και το βάρος του είναι, κατά μέσο όρο, του μεν αρσενικού 80 γραμμάρια, του δε θηλυκού 76.
Αναπαραγωγή
Η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει από τις αρχές της ανοίξεως και τελειώνει τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού.
Το είδος αυτό κατασκεύαζει τη φωλιά του μέσα σε κοιλώματα δέντρων ή σε ερειπωμένους τοίχους και αποθέτει εκεί τα αβγά του, συνήθως 5, με χρώμα ανοιχτό γαλάζιο.
Τους νεοσσούς φροντίζουν και διατρέφουν και οι δύο γονείς.
Τροφή
Είναι παμφάγα πουλιά. Μέσα στη διατροφή του περιλαμβάνονται διάφορα έντομα (σαρανταποδαρούσες, αράχνες, σκώροι, σκουλήκια, και διάφορα είδη γαιοσκωλήκων), φρούτα (μήλα, αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια, σταφύλια), ποικιλία σπόρων και ελιές.
Συνήθως αναζητούν την τροφή τους στο έδαφος (προνύμφες εντόμων, σκουλήκια και σαλιγκάρια). Γι’αυτόν το λόγο περνούν πολύ χρόνο, περπατώντας στο έδαφος με γρήγορο βάδισμα, αναζητώντας τροφή. Κατά καιρούς κάνουν επιδρομές σε οπωρώνες, προκαλώντας καταστροφές.
Έχει αναπτύξει μια τεχνική με το ράμφος του και μπορεί να ανοίγει σαλιγκάρια και κοχύλια. Επισκέπτεται επίσης τα απόβλητα τροφίμων των ανθρώπων στα χωριά και τις χωματερές σκουπιδιών.
✔ Διάφορα:
· Λόγω των μεγάλων αριθμών τους τα ψαρόνια σε πολλές περιοχές αντιμετωπίζονται ως εισβολείς, οι οποίοι άλλες φορές έχουν θετικές και άλλες φορές αρνητικές συνέπειες, ασκώντας μεγάλη επίδραση τόσο στις συγκομιδές σπόρων και φρούτων, όσο και τους πληθυσμούς εντόμων και παρασίτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, όπου τα πουλιά αυτά δεν τρώνε παράσιτα, γίνονται τα ίδια παράσιτα.
· Η μακρύτερη γνωστή διάρκεια ζωής ενός άγριου ψαρονιού είναι 15 χρόνια και 3 μήνες, ενώ σε πουλιά σε αιχμαλωσία έχει υπολογιστεί ότι ίσως να είναι και ελαφρώς μεγαλύτερη.
· Τα ψαρόνια σε αιχμαλωσία μπορούν να εκπαιδευθούν για να μιμηθούν ανθρώπινους ήχους.
· Αποτελούν μια σημαντική πηγή τροφής για πολλά μικρά αρπακτικά πτηνά και ζώα.
· Λόγω της εξαιρετικά επιθετικής συμπεριφοράς τους, τα ψαρόνια εκτοπίζουν πολλά εγγενή είδη πουλιών και σαν συνέπεια αυτό έχει σε περιοχές με υπεραφθονία ψαρονιών, να υπάρχει έλλειψη ποικιλομορφίας πτηνών.
· Δυστυχώς τα ψαρόνια μπορούν να νοσήσουν με ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον άνθρωπο ασθένειες, όπως της βλαστομυκώσης και της ιστοπλασμάτωσης.
· Ακόμα λόγω των μεγάλων πληθυσμών τους τα ψαρόνια αποτελούν ένα από τους μεγαλύτερους για τα αεροπλάνα κινδύνους, μιας και δεν ήταν λίγες η φορές που αναγκάσαν αρκετά αεροπλάνα σε αναγκαστική προσγείωση.
· Έχει υπολογιστεί ότι 35-50 εκατομμύριο ζευγάρια αναπαράγονται στην Ευρώπη, χωρίς να υπολογίζονται οι πληθυσμοί της Ισπανίας, της νότιας Ιταλίας και την Ελλάδας.
· Το προσδόκιμο ζωής τους αγγίζει τα 15 χρόνια περίπου.
Τα ψαρόνια είναι ιδιαιτέρως κοινωνικά πτηνά. Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της μεγάλης κοινωνικότητάς τους είναι, ότι, στις περισσότερες και βασικότερες συνήθειές τους, όπως στη μετανάστευση, στην αναπαραγωγή, αλλά και στην τροφή, λειτουργούν ομαδικά. Καθότι κοινωνικό και αγελαίο, συγκροτεί, κατά τους χειμερινούς μήνες ή πριν τη φθινοπωρινή μετανάστευση, τεράστια και θορυβώδη σμήνη, τα οποία συνωστίζονται στα κτήρια και στα άλση των πόλεων, στα δάση ή στους καλαμιώνες.· Λόγω των μεγάλων αριθμών τους τα ψαρόνια σε πολλές περιοχές αντιμετωπίζονται ως εισβολείς, οι οποίοι άλλες φορές έχουν θετικές και άλλες φορές αρνητικές συνέπειες, ασκώντας μεγάλη επίδραση τόσο στις συγκομιδές σπόρων και φρούτων, όσο και τους πληθυσμούς εντόμων και παρασίτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, όπου τα πουλιά αυτά δεν τρώνε παράσιτα, γίνονται τα ίδια παράσιτα.
· Η μακρύτερη γνωστή διάρκεια ζωής ενός άγριου ψαρονιού είναι 15 χρόνια και 3 μήνες, ενώ σε πουλιά σε αιχμαλωσία έχει υπολογιστεί ότι ίσως να είναι και ελαφρώς μεγαλύτερη.
· Τα ψαρόνια σε αιχμαλωσία μπορούν να εκπαιδευθούν για να μιμηθούν ανθρώπινους ήχους.
· Αποτελούν μια σημαντική πηγή τροφής για πολλά μικρά αρπακτικά πτηνά και ζώα.
· Λόγω της εξαιρετικά επιθετικής συμπεριφοράς τους, τα ψαρόνια εκτοπίζουν πολλά εγγενή είδη πουλιών και σαν συνέπεια αυτό έχει σε περιοχές με υπεραφθονία ψαρονιών, να υπάρχει έλλειψη ποικιλομορφίας πτηνών.
· Δυστυχώς τα ψαρόνια μπορούν να νοσήσουν με ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον άνθρωπο ασθένειες, όπως της βλαστομυκώσης και της ιστοπλασμάτωσης.
· Ακόμα λόγω των μεγάλων πληθυσμών τους τα ψαρόνια αποτελούν ένα από τους μεγαλύτερους για τα αεροπλάνα κινδύνους, μιας και δεν ήταν λίγες η φορές που αναγκάσαν αρκετά αεροπλάνα σε αναγκαστική προσγείωση.
· Έχει υπολογιστεί ότι 35-50 εκατομμύριο ζευγάρια αναπαράγονται στην Ευρώπη, χωρίς να υπολογίζονται οι πληθυσμοί της Ισπανίας, της νότιας Ιταλίας και την Ελλάδας.
· Το προσδόκιμο ζωής τους αγγίζει τα 15 χρόνια περίπου.
Κελαηδούν σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το κελάηδισμά τους είναι ήσυχο, σαν μια σειρά από κουδουνίσματα και σφυρίγματα.
Συχνά μιμούνται ήχους από το περιβάλλον, όπως συναγερμούς αυτοκινήτων και ανθρώπινη ομιλία. Επίσης, μιμούνται με επιτυχία το κελάηδισμα άλλων πτηνών, καθώς και ζώων.
Συγγενικά είδη με το ψαρόνι είναι το Μαυροψάρονο (sturnus unicolor), με ομοιόμορφο μαύρο πτέρωμα, ενδημικό στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Κορσική, στη Σαρδηνία και στη Σικελία, το οποίο έχει παρατηρηθεί ελάχιστες φορές στη χώρα μας, καθώς και το Αγιοπούλι (sturnus roseus), το οποίο είναι συνήθως περαστικό από την Ελλάδα.
Ετικέτες:
Ψαρόνια
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Ψάρ ο κοινός
