Σφηκοθήρας (Sphecotheres) 
Το γένος σφηκοθήρας ανήκει στην οικογένεια των οριολίδων (Oriolidae) και συναντούνται σε δασώδεις βιότοπους της Αυστραλίας, της Νέας Γουινέας και των νήσων Μικρές Σούνδες.
Έχουν έντονο φυλετικό διμορφισμό, τα αρσενικά είναι λαδοπράσινα (ραχιαίες περιοχές), με μαύρο κεφάλι, γκρι λαιμό, κάτω μέρος κιτρινωπό ή άσπρο, ανάλογα με το είδος και (μοναδικό για την οικογένεια) γυμνό έντονο κόκκινο δέρμα γύρω από τα μάτια. Τα θηλυκά έχουν απλά χρώματα, καστανό το πάνω μέρος και λευκό το κάτω με έντονες σκούρες ραβδώσεις, ο
γυμνός δακτύλιος γύρω από τα μάτια είναι γκριζωπός, και το κεφάλι πρασινωπό. Και τα δύο φύλα έχουν γκριζόμαυρο ράμφος και ροζ πόδια. Τα νεαρά πουλιά μοιάζουν με τα θηλυκά, αλλά οι ραβδώσεις στο κάτω μέρος δεν είναι τόσο έντονες. Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 26 έως 29 εκατοστά και το βάρος από 75 έως 146 γραμμάρια.
Το είδος Sphecotheres vieilloti έχει μήκος από 27 έως 29,5 εκατοστά. Τα άλλα 2 είδη είναι λίγο μικρότερα σε μέγεθος.
Ενδιαίτημα
Ζουν σε τροπικά δάση, δάση ευκαλύπτου, και σε υποτροπικές εκτάσεις με αείφυλλους σκληρόφυλλους θάμνους - (Πρόκειται για εκτάσεις από ξυλώδη φυτά που ζουν σε ξηρές περιοχές. Έχουν παχύ, αειθαλές φύλλωμα που συγκρατεί το νερό), - αλλά απαντάται συχνά σε αστικά πάρκα και κήπους, ιδιαίτερα με συκιές και άλλα οπωροφόρα δέντρα. Συχνά παρατηρούνται σε μαγκρόβια - τροπικά αειθαλή δέντρα σε ακτές.
Διατροφή
Τρέφονται κυρίως με φρούτα, τα σύκα είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος διατροφής, σε λιγότερο βαθμό με μικρά έντομα, νέκταρ λουλουδιών και σπόρους.
Αναπαραγωγή
Οι σφηκοθήρες αναπαράγονται συνήθως σε μικρές χαλαρές αποικίες, φτιάχνουν τις φωλιές τους σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους σε δέντρα.
Η φωλιά έχει κυπελλοειδές σχήμα συνήθως αιωρείται από μια οριζόντια διχάλα κοντά στο τέλος ενός κλαδιού, σε ύψος από 6 έως 20 μέτρων από το έδαφος. Η φωλιά φτιάχνεται από κληματσίδες και κλαδάκια.
Στη Αυστραλία αναπαράγονται από τον Σεπτέμβριο έως τον Φεβρουάριο και το θηλυκό γεννάει συνήθως 2 έως 3 ωχροπράσινα αυγά με καφέ κηλίδες, τα οποία επωάζονται για περίπου 18 ημέρες. Και οι δύο γονείς μοιράζονται τα καθήκοντα επώασης και φροντίδας των νεοσσών. Οι σφηκοθήρες είναι επιθετικά είδη, ικανά να απομακρύνουν σχεδόν όλους τους αρπακτικούς εισβολείς, που θα πλησιάσουν τις περιοχές φωλεοποίησης. Τα νεαρά εγκαταλείπουν τη φωλιά μετά από περίπου 16 έως 17 ημέρες.
Το γένος σφηκοθήρας έχει 3 είδη, που διαφέρουν σε μέγεθος, φτέρωμα και βιότοπο.
◾Sphecotheres viridis
◾Sphecotheres hypoleucus
◾Sphecotheres vieilloti
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Το γένος σφηκοθήρας ανήκει στην οικογένεια των οριολίδων (Oriolidae) και συναντούνται σε δασώδεις βιότοπους της Αυστραλίας, της Νέας Γουινέας και των νήσων Μικρές Σούνδες.
Έχουν έντονο φυλετικό διμορφισμό, τα αρσενικά είναι λαδοπράσινα (ραχιαίες περιοχές), με μαύρο κεφάλι, γκρι λαιμό, κάτω μέρος κιτρινωπό ή άσπρο, ανάλογα με το είδος και (μοναδικό για την οικογένεια) γυμνό έντονο κόκκινο δέρμα γύρω από τα μάτια. Τα θηλυκά έχουν απλά χρώματα, καστανό το πάνω μέρος και λευκό το κάτω με έντονες σκούρες ραβδώσεις, ο
γυμνός δακτύλιος γύρω από τα μάτια είναι γκριζωπός, και το κεφάλι πρασινωπό. Και τα δύο φύλα έχουν γκριζόμαυρο ράμφος και ροζ πόδια. Τα νεαρά πουλιά μοιάζουν με τα θηλυκά, αλλά οι ραβδώσεις στο κάτω μέρος δεν είναι τόσο έντονες. Το μήκος σώματος κυμαίνεται από 26 έως 29 εκατοστά και το βάρος από 75 έως 146 γραμμάρια. Το είδος Sphecotheres vieilloti έχει μήκος από 27 έως 29,5 εκατοστά. Τα άλλα 2 είδη είναι λίγο μικρότερα σε μέγεθος.
Ενδιαίτημα
Ζουν σε τροπικά δάση, δάση ευκαλύπτου, και σε υποτροπικές εκτάσεις με αείφυλλους σκληρόφυλλους θάμνους - (Πρόκειται για εκτάσεις από ξυλώδη φυτά που ζουν σε ξηρές περιοχές. Έχουν παχύ, αειθαλές φύλλωμα που συγκρατεί το νερό), - αλλά απαντάται συχνά σε αστικά πάρκα και κήπους, ιδιαίτερα με συκιές και άλλα οπωροφόρα δέντρα. Συχνά παρατηρούνται σε μαγκρόβια - τροπικά αειθαλή δέντρα σε ακτές.
Διατροφή
Τρέφονται κυρίως με φρούτα, τα σύκα είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος διατροφής, σε λιγότερο βαθμό με μικρά έντομα, νέκταρ λουλουδιών και σπόρους.
Αναπαραγωγή
Οι σφηκοθήρες αναπαράγονται συνήθως σε μικρές χαλαρές αποικίες, φτιάχνουν τις φωλιές τους σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους σε δέντρα.
Η φωλιά έχει κυπελλοειδές σχήμα συνήθως αιωρείται από μια οριζόντια διχάλα κοντά στο τέλος ενός κλαδιού, σε ύψος από 6 έως 20 μέτρων από το έδαφος. Η φωλιά φτιάχνεται από κληματσίδες και κλαδάκια.
Στη Αυστραλία αναπαράγονται από τον Σεπτέμβριο έως τον Φεβρουάριο και το θηλυκό γεννάει συνήθως 2 έως 3 ωχροπράσινα αυγά με καφέ κηλίδες, τα οποία επωάζονται για περίπου 18 ημέρες. Και οι δύο γονείς μοιράζονται τα καθήκοντα επώασης και φροντίδας των νεοσσών. Οι σφηκοθήρες είναι επιθετικά είδη, ικανά να απομακρύνουν σχεδόν όλους τους αρπακτικούς εισβολείς, που θα πλησιάσουν τις περιοχές φωλεοποίησης. Τα νεαρά εγκαταλείπουν τη φωλιά μετά από περίπου 16 έως 17 ημέρες.
Διάφορα
◾Το κελάηδημά τους είναι σύντομο και δυνατό με πλούσιο ρεπερτόριο, μπορούν επίσης να μιμηθούν τις κλήσεις άλλων πουλιών, όπως των παπαγάλων και ορισμένων ειδών ορίολων.
◾Η ονομασία του γένους είναι συνθετικό από την ελληνική γλώσσα: η σφήξ /-ηκός, sphex, sphēkos και θηρ, θηρος, θηρας, thēras. Η αρχική σημασία τής λέξεως θηρ είναι «άγριο ζώο», χρησιμοποιείται όμως και με τις σημασίες «παράσιτο έντομο ή σκουλήκι» και «τέρας». («στολήν τε θηρὸς ἀμφέβαλλε σῷ κάρᾳ λέοντος», Ευριπίδης), «ἀντίσταθμον τοῡ θηρὸς (ἐλάφου) ἐκθύσειε τὴν αὐτοῡ κόρην», Σοφοκλής), («ἀμαίκακος θήρ» — ο Κέρβερος, Σοφοκλής).
◾Το κελάηδημά τους είναι σύντομο και δυνατό με πλούσιο ρεπερτόριο, μπορούν επίσης να μιμηθούν τις κλήσεις άλλων πουλιών, όπως των παπαγάλων και ορισμένων ειδών ορίολων.
◾Η ονομασία του γένους είναι συνθετικό από την ελληνική γλώσσα: η σφήξ /-ηκός, sphex, sphēkos και θηρ, θηρος, θηρας, thēras. Η αρχική σημασία τής λέξεως θηρ είναι «άγριο ζώο», χρησιμοποιείται όμως και με τις σημασίες «παράσιτο έντομο ή σκουλήκι» και «τέρας». («στολήν τε θηρὸς ἀμφέβαλλε σῷ κάρᾳ λέοντος», Ευριπίδης), «ἀντίσταθμον τοῡ θηρὸς (ἐλάφου) ἐκθύσειε τὴν αὐτοῡ κόρην», Σοφοκλής), («ἀμαίκακος θήρ» — ο Κέρβερος, Σοφοκλής).
Το γένος σφηκοθήρας έχει 3 είδη, που διαφέρουν σε μέγεθος, φτέρωμα και βιότοπο.
◾Sphecotheres viridis
◾Sphecotheres hypoleucus
◾Sphecotheres vieilloti
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Οριολίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Σφηκοθήρας
