Γαλαζοκότσυφας, Πετροκόσσυφος ο μοναχικός (Monticola solitarius) 
Το αρσενικό έχει γαλάζιο φτέρωμα, ενώ το θηλυκό είναι καστανόχρωμο, το μήκος του είναι από 21 έως 23 εκατοστά και έχει μακρύ λεπτό γκριζομπλέ ράμφος. Η ίριδα είναι μαύρη και οι ταρσοί με τα πόδια, γκριζοκαφέ. Ο οφθαλμός περιβάλλεται από ανεπαίσθητο ανοικτόχρωμο δακτύλιο.
Ο γαλαζοκότσυφας τρέφεται κυρίως με έντομα (ακρίδες, τριζόνια, κάμπιες κ.α.), μικρές σαύρες και μερικές φορές με σπέρματα ή καρπούς, που συλλέγει είτε από το έδαφος, είτε απευθείας από τα φυτά. Συνηθίζει να κάθεται σε κάποιο σταθερό σημείο, από όπου εποπτεύει τον
Βιότοπος εμφάνιση
Συναντάται σε ορεινά βραχώδη μέρη και σε βραχώδεις ακτές σε υψόμετρα έως και 3.000 μέτρα. Η περιοχή διανομής του Γαλαζοκότσυφα καλύπτει το σύνολο της Ευρώπης σε όλη την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου. Στο νησιωτικό κράτος της Μάλτας ο Γαλαζοκότσυφας θεωρείται εθνικό πουλί και εμφανιζόταν στο προηγούμενο νόμισμα της χώρας, στη μαλτέζικη λίρα. Εχει δυνατό, καθαρό, μελωδικό κελάηδισμα με μελαγχολικούς τόνους.
Είναι αποδημητικό πουλί εμφανίζεται στην Ευρώπη το Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο. Στην Ελλάδα, ο γαλαζοκότσυφας είναι επιδημητικό είδος, ζει δηλαδή και αναπαράγεται καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, σε εκτεταμένες βραχώδεις περιοχές, κυρίως στη νησιωτική χώρα. Ωστόσο, απαντάται και στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, γίνεται όμως σπάνιος στην βόρεια χώρα.
Αναπαραγωγή
Φωλιάζει συνήθως σε κοιλότητες βράχων. Το θηλυκό γεννά τέσσερα με πέντε μπλε αυγά συνήθως με κόκκινα στίγματα κατά τον Μάιο. Η επώαση διαρκεί 12 έως 13 ημέρες και οι νεοσσοί μετά από 18 ημέρες περίπου στα μέσα Ιουνίου μπορούν να πετάξουν. Οι αρσενικοί νεοσσοί παίρνουν το χαρακτηριστικό τους φτέρωμα απο το δεύτερο ή τρίτο έτος.
Η διατροφή αποτελείται κυρίως από μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, μικρά ερπετά και άγρια φρούτα.
Οικογένεια: Μυγοθηρίδες (Muscicapidae) | Κιχλίδες Turbidae | Monticola
Το αρσενικό έχει γαλάζιο φτέρωμα, ενώ το θηλυκό είναι καστανόχρωμο, το μήκος του είναι από 21 έως 23 εκατοστά και έχει μακρύ λεπτό γκριζομπλέ ράμφος. Η ίριδα είναι μαύρη και οι ταρσοί με τα πόδια, γκριζοκαφέ. Ο οφθαλμός περιβάλλεται από ανεπαίσθητο ανοικτόχρωμο δακτύλιο.
Ο γαλαζοκότσυφας τρέφεται κυρίως με έντομα (ακρίδες, τριζόνια, κάμπιες κ.α.), μικρές σαύρες και μερικές φορές με σπέρματα ή καρπούς, που συλλέγει είτε από το έδαφος, είτε απευθείας από τα φυτά. Συνηθίζει να κάθεται σε κάποιο σταθερό σημείο, από όπου εποπτεύει τον
Monticola
Γαλαζοκότσυφας
Πορροκότσυφας
Κιχλίδες
Κοκκινότσιχλα
Κελαηδότσιχλα
Τσαρτσάρα
Κεδρότσιχλα
Κότσυφας
Χιονοκότσυφας
χώρο, επιτίθεται στα διερχόμενα θηράματα και επανέρχεται στην αρχική του θέση.Γαλαζοκότσυφας
Πορροκότσυφας
Κιχλίδες
Κοκκινότσιχλα
Κελαηδότσιχλα
Τσαρτσάρα
Κεδρότσιχλα
Κότσυφας
Χιονοκότσυφας
Βιότοπος εμφάνιση
Συναντάται σε ορεινά βραχώδη μέρη και σε βραχώδεις ακτές σε υψόμετρα έως και 3.000 μέτρα. Η περιοχή διανομής του Γαλαζοκότσυφα καλύπτει το σύνολο της Ευρώπης σε όλη την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου. Στο νησιωτικό κράτος της Μάλτας ο Γαλαζοκότσυφας θεωρείται εθνικό πουλί και εμφανιζόταν στο προηγούμενο νόμισμα της χώρας, στη μαλτέζικη λίρα. Εχει δυνατό, καθαρό, μελωδικό κελάηδισμα με μελαγχολικούς τόνους.Είναι αποδημητικό πουλί εμφανίζεται στην Ευρώπη το Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο. Στην Ελλάδα, ο γαλαζοκότσυφας είναι επιδημητικό είδος, ζει δηλαδή και αναπαράγεται καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, σε εκτεταμένες βραχώδεις περιοχές, κυρίως στη νησιωτική χώρα. Ωστόσο, απαντάται και στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, γίνεται όμως σπάνιος στην βόρεια χώρα.
Αναπαραγωγή
Φωλιάζει συνήθως σε κοιλότητες βράχων. Το θηλυκό γεννά τέσσερα με πέντε μπλε αυγά συνήθως με κόκκινα στίγματα κατά τον Μάιο. Η επώαση διαρκεί 12 έως 13 ημέρες και οι νεοσσοί μετά από 18 ημέρες περίπου στα μέσα Ιουνίου μπορούν να πετάξουν. Οι αρσενικοί νεοσσοί παίρνουν το χαρακτηριστικό τους φτέρωμα απο το δεύτερο ή τρίτο έτος.
Η διατροφή αποτελείται κυρίως από μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, μικρά ερπετά και άγρια φρούτα.
Οικογένεια: Μυγοθηρίδες (Muscicapidae) | Κιχλίδες Turbidae | Monticola
Κατάσταση πληθυσμού:
Παρόλο που ο γαλαζοκότσυφας δεν φαίνεται ότι μπορεί να επεκτείνει το εύρος εξάπλωσής του στις βορειότερες ευρωπαϊκές περιοχές, λόγω καταστροφής των ενδιαιτημάτων του, δεν θεωρείται απειλούμενος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Tο είδος, συνολικά, δεν θεωρείται ότι προσεγγίζει τα κατώτατα όρια του κριτηρίου μείωσης για τον παγκόσμιο πληθυσμό της IUCN Red List (δηλαδή, μείωση κατά περισσότερο από 30%, μέσα σε δέκα χρόνια ή τρεις γενεές), και ως εκ τούτου αξιολογείται ως Ελαχίστης Ανησυχίας.
Παρόλο που ο γαλαζοκότσυφας δεν φαίνεται ότι μπορεί να επεκτείνει το εύρος εξάπλωσής του στις βορειότερες ευρωπαϊκές περιοχές, λόγω καταστροφής των ενδιαιτημάτων του, δεν θεωρείται απειλούμενος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Tο είδος, συνολικά, δεν θεωρείται ότι προσεγγίζει τα κατώτατα όρια του κριτηρίου μείωσης για τον παγκόσμιο πληθυσμό της IUCN Red List (δηλαδή, μείωση κατά περισσότερο από 30%, μέσα σε δέκα χρόνια ή τρεις γενεές), και ως εκ τούτου αξιολογείται ως Ελαχίστης Ανησυχίας.
Κοσσυφίδες ή τουρδίδες
(turdidae). Οικογένεια στρουθιομόρφων πτηνών, που περιλαμβάνει πολλά πουλιά, όπως η τσίχλα, το αηδόνι, ο κότσυφας κ.ά. Τα πουλιά αυτά έχουν μήκος 12-26 εκ. και συνήθως ισχυρά πόδια. Όταν είναι ακόμα μικρά, έχουν κηλίδες στο φτέρωμά τους, αλλά αποκτούν διάφορα χρώματα όταν μεγαλώσουν, τα οποία ποικίλλουν από καφέ ή γκρίζο έως μπλε, με πιο κοινό χρωματισμό τον καστανοκόκκινο· τα αρσενικά μπορεί να έχουν πιο έντονα χρώματα από τα θηλυκά. Διαθέτουν ισχυρό ράμφος και μακριές φτερούγες. Τα περισσότερα ζουν στα δάση, όπου κρύβονται στα φυλλώματα των δέντρων, ενώ άλλα φωλιάζουν στο έδαφος ή μέσα σε κουφάλες δέντρων. Οι κ. διακρίνονται για το μελωδικό κελάηδισμά τους και τρέφονται με έντομα και άλλα ασπόνδυλα, καθώς και με σημαντικές ποσότητες καρπών ή άλλων φυτικών μερών. Γεννούν 2-6 αβγά, δύο με τρεις φορές τον χρόνο. Η οικογένεια αριθμεί περίπου 200 είδη που έχουν παγκόσμια εξάπλωση, με εξαίρεση τις αρκτικές περιοχές.
(turdidae). Οικογένεια στρουθιομόρφων πτηνών, που περιλαμβάνει πολλά πουλιά, όπως η τσίχλα, το αηδόνι, ο κότσυφας κ.ά. Τα πουλιά αυτά έχουν μήκος 12-26 εκ. και συνήθως ισχυρά πόδια. Όταν είναι ακόμα μικρά, έχουν κηλίδες στο φτέρωμά τους, αλλά αποκτούν διάφορα χρώματα όταν μεγαλώσουν, τα οποία ποικίλλουν από καφέ ή γκρίζο έως μπλε, με πιο κοινό χρωματισμό τον καστανοκόκκινο· τα αρσενικά μπορεί να έχουν πιο έντονα χρώματα από τα θηλυκά. Διαθέτουν ισχυρό ράμφος και μακριές φτερούγες. Τα περισσότερα ζουν στα δάση, όπου κρύβονται στα φυλλώματα των δέντρων, ενώ άλλα φωλιάζουν στο έδαφος ή μέσα σε κουφάλες δέντρων. Οι κ. διακρίνονται για το μελωδικό κελάηδισμά τους και τρέφονται με έντομα και άλλα ασπόνδυλα, καθώς και με σημαντικές ποσότητες καρπών ή άλλων φυτικών μερών. Γεννούν 2-6 αβγά, δύο με τρεις φορές τον χρόνο. Η οικογένεια αριθμεί περίπου 200 είδη που έχουν παγκόσμια εξάπλωση, με εξαίρεση τις αρκτικές περιοχές.
