Βαρβάρα (Tadorna tadorna) και Καστανόπαπια (Tadorna ferruginea) 
Είναι η μεγαλύτερη (61εκ.), μετά το Χηνοπρίστη, πάπια που εμφανίζεται στην Ελλάδα. Τα κυρίαρχα χρώματα (άσπρο και μαύρο) του φτερώματος της την καθιστούν εύκολα αναγνωρίσιμη σε σχέση με άλλα είδη πάπιας. Ωστόσο εκτός από το λευκό φτέρωμα στο σώμα, το μαύρο κεφάλι και το μαύρο πάνω μέρος του λαιμού είναι πολύ χαρακτηριστικός ο καστανός δακτύλιος στο στήθος. Επίσης χαρακτηριστικά είναι το κόκκινο ράμφος και τα μαύρα πρωτεύοντα φτερά. Το αρσενικό ξεχωρίζει από το θηλυκό από το κόκκινο ύβωμα που υπάρχει στο μέτωπο, στη βάση του ράμφους του.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Βιότοπος – εμφάνιση: Έχει παρατηρηθεί σε μικρούς αριθμούς την άνοιξη.
Αναπαραγωγή: Στη χώρα μας αναπαράγεται μικρός αριθμός ζευγαριών σε λιμνοθάλασσες και αλυκές, όπως στις αλυκές Καλλονής της Λέσβου. Κύριος τόπος αναπαραγωγής τους είναι οι ακτές της Β. Ευρώπης.
Τροφή: Τρέφεται με άλγη, σαλιγκάρια και μικρά καρκινοειδή που πιάνει με το ράμφος της μέσα από τη λάσπη και τα ρηχά νερά.
Καθεστώς προστασίας:
Ι Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο του Κόκκινου Βιβλίου για τα απειλούμενα
σπονδυλόζωα της Ελλάδος, στην κατηγορία Τρωτά.
ΙΙ. Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Καστανόπαπια (Tadorna ferruginea)
Στην Ελλάδα συναντάται και το μεταναστευτικό είδος Tadorna ferruginea, γνωστό με την κοινή ονομασία καστανόπαπια. Είναι λίγο μεγαλύτερο σε μέγεθος από το προηγούμενο και έχει καστανόξανθο-κανελί φτέρωμα και λευκές φτερούγες με μαύρα ερετικά φτερά που διακρίνονται κατά την πτήση. Το αρσενικό έχει ξανθό κεφάλι και φέρει χαρακτηριστικό, στενό μαύρο περιλαίμιο, ενώ στο θηλυκό το κεφάλι είναι υπόλευκο και το περιλαίμιο απουσιάζει. Φωλιάζει κατά προτίμηση σε περιοχές με γλυκό νερό, αλλά τον χειμώνα συναντάται σε ποικιλία υγροτόπων ή μακριά από αυτούς. Το θηλυκό γεννά 8-9 αυγά τα οποία επωάζει για 28-29 μέρες. Οι πληθυσμοί του είδους αυτού έχουν μειωθεί σημαντικά στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια λόγω της επέμβασης του ανθρώπου στους φυσικούς του βιότοπους (αποξηράνσεις κλπ.) και της λαθροθηρίας. Αντίθετα, στις ασιατικές περιοχές εξάπλωσής του είναι ακόμα κοινό.
Στην Ελλάδα η καστανόπαπια φωλιάζει σήμερα κυρίως στην περιοχή της Θράκης και σε ορισμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Θεωρείται είδος απειλούμενο με εξαφάνιση και το κυνήγι του απαγορεύεται.
Γένος Ταδόρνα (Tadorna)
Γένος χηνόμορφων πτηνών της οικογένειας των ανατιδών ή νησσιδών. Περιλαμβάνει 7 είδη μεγαλόσωμων παρυδάτιων πτηνών, τα οποία εμφανίζουν χαρακτηριστικά ενδιάμεσα μεταξύ πάπιας και χήνας, γι’ αυτό είναι γνωστά και ως χηνόπαπιες.
Γνωστότερο είναι το είδος Tadorna tadorna, το οποίο ζει στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, συνήθως κοντά στη θάλασσα.
Στην Ελλάδα η χηνόπαπια αυτή είναι γνωστή με την κοινή ονομασία βαρβάρα και προστατεύεται από τη νομοθεσία. Οι περισσότεροι πληθυσμοί συγκεντρώνονται τον χειμώνα κατά μεγάλα σμήνη και μεταναστεύουν προς τις υποτροπικές περιοχές.
Το πουλί αυτό έχει μήκος 61 εκ. και ζυγίζει έως και 1,5 κιλό. Το κεφάλι και ο λαιμός του έχουν πολύ σκούρο πράσινο χρώμα, ενώ το υπόλοιπο φτέρωμα είναι λευκό με μαύρες περιοχές και με μια φαρδιά καστανοκόκκινη ταινία που περιβάλλει το σώμα στο ύψος του στήθους. Τα πόδια του είναι ρόδινα και το ράμφος του κόκκινο· κατά την αναπαραγωγική περίοδο τα αρσενικά φέρουν ένα εξόγκωμα στη βάση του ράμφους τους. Τα νεαρά πουλιά έχουν πιο μουντά χρώματα. Η βαρβάρα τρέφεται με μικρά ασπόνδυλα ζώα, με σπόρους και με διάφορες φυτικές ουσίες. Φωλιάζει σε σχισμές βράχων, σε κουφάλες δέντρων ή σε κοιλότητες του εδάφους, ακόμα και σε φωλιές κουνελιών όπου το θηλυκό αποθέτει την άνοιξη 8-12 αβγά.
Μεμονωμένα ζευγάρια του είδους φωλιάζουν και σε παράκτιους υγρότοπους (δέλτα, λιμνοθάλασσες, αλυκές κλπ.) της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ τον χειμώνα συχνάζουν σε εκτεταμένους λασπότοπους, σε περιοχές με ρηχά νερά κ.α.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Είναι η μεγαλύτερη (61εκ.), μετά το Χηνοπρίστη, πάπια που εμφανίζεται στην Ελλάδα. Τα κυρίαρχα χρώματα (άσπρο και μαύρο) του φτερώματος της την καθιστούν εύκολα αναγνωρίσιμη σε σχέση με άλλα είδη πάπιας. Ωστόσο εκτός από το λευκό φτέρωμα στο σώμα, το μαύρο κεφάλι και το μαύρο πάνω μέρος του λαιμού είναι πολύ χαρακτηριστικός ο καστανός δακτύλιος στο στήθος. Επίσης χαρακτηριστικά είναι το κόκκινο ράμφος και τα μαύρα πρωτεύοντα φτερά. Το αρσενικό ξεχωρίζει από το θηλυκό από το κόκκινο ύβωμα που υπάρχει στο μέτωπο, στη βάση του ράμφους του.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Βιότοπος – εμφάνιση: Έχει παρατηρηθεί σε μικρούς αριθμούς την άνοιξη.
Αναπαραγωγή: Στη χώρα μας αναπαράγεται μικρός αριθμός ζευγαριών σε λιμνοθάλασσες και αλυκές, όπως στις αλυκές Καλλονής της Λέσβου. Κύριος τόπος αναπαραγωγής τους είναι οι ακτές της Β. Ευρώπης.
Τροφή: Τρέφεται με άλγη, σαλιγκάρια και μικρά καρκινοειδή που πιάνει με το ράμφος της μέσα από τη λάσπη και τα ρηχά νερά.
Καθεστώς προστασίας:
Ι Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο του Κόκκινου Βιβλίου για τα απειλούμενα
σπονδυλόζωα της Ελλάδος, στην κατηγορία Τρωτά.
ΙΙ. Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Καστανόπαπια (Tadorna ferruginea)
Στην Ελλάδα συναντάται και το μεταναστευτικό είδος Tadorna ferruginea, γνωστό με την κοινή ονομασία καστανόπαπια. Είναι λίγο μεγαλύτερο σε μέγεθος από το προηγούμενο και έχει καστανόξανθο-κανελί φτέρωμα και λευκές φτερούγες με μαύρα ερετικά φτερά που διακρίνονται κατά την πτήση. Το αρσενικό έχει ξανθό κεφάλι και φέρει χαρακτηριστικό, στενό μαύρο περιλαίμιο, ενώ στο θηλυκό το κεφάλι είναι υπόλευκο και το περιλαίμιο απουσιάζει. Φωλιάζει κατά προτίμηση σε περιοχές με γλυκό νερό, αλλά τον χειμώνα συναντάται σε ποικιλία υγροτόπων ή μακριά από αυτούς. Το θηλυκό γεννά 8-9 αυγά τα οποία επωάζει για 28-29 μέρες. Οι πληθυσμοί του είδους αυτού έχουν μειωθεί σημαντικά στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια λόγω της επέμβασης του ανθρώπου στους φυσικούς του βιότοπους (αποξηράνσεις κλπ.) και της λαθροθηρίας. Αντίθετα, στις ασιατικές περιοχές εξάπλωσής του είναι ακόμα κοινό.
Στην Ελλάδα η καστανόπαπια φωλιάζει σήμερα κυρίως στην περιοχή της Θράκης και σε ορισμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Θεωρείται είδος απειλούμενο με εξαφάνιση και το κυνήγι του απαγορεύεται.
Γένος Ταδόρνα (Tadorna)
Γένος χηνόμορφων πτηνών της οικογένειας των ανατιδών ή νησσιδών. Περιλαμβάνει 7 είδη μεγαλόσωμων παρυδάτιων πτηνών, τα οποία εμφανίζουν χαρακτηριστικά ενδιάμεσα μεταξύ πάπιας και χήνας, γι’ αυτό είναι γνωστά και ως χηνόπαπιες.
Γνωστότερο είναι το είδος Tadorna tadorna, το οποίο ζει στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, συνήθως κοντά στη θάλασσα.
Στην Ελλάδα η χηνόπαπια αυτή είναι γνωστή με την κοινή ονομασία βαρβάρα και προστατεύεται από τη νομοθεσία. Οι περισσότεροι πληθυσμοί συγκεντρώνονται τον χειμώνα κατά μεγάλα σμήνη και μεταναστεύουν προς τις υποτροπικές περιοχές.
Το πουλί αυτό έχει μήκος 61 εκ. και ζυγίζει έως και 1,5 κιλό. Το κεφάλι και ο λαιμός του έχουν πολύ σκούρο πράσινο χρώμα, ενώ το υπόλοιπο φτέρωμα είναι λευκό με μαύρες περιοχές και με μια φαρδιά καστανοκόκκινη ταινία που περιβάλλει το σώμα στο ύψος του στήθους. Τα πόδια του είναι ρόδινα και το ράμφος του κόκκινο· κατά την αναπαραγωγική περίοδο τα αρσενικά φέρουν ένα εξόγκωμα στη βάση του ράμφους τους. Τα νεαρά πουλιά έχουν πιο μουντά χρώματα. Η βαρβάρα τρέφεται με μικρά ασπόνδυλα ζώα, με σπόρους και με διάφορες φυτικές ουσίες. Φωλιάζει σε σχισμές βράχων, σε κουφάλες δέντρων ή σε κοιλότητες του εδάφους, ακόμα και σε φωλιές κουνελιών όπου το θηλυκό αποθέτει την άνοιξη 8-12 αβγά.
Μεμονωμένα ζευγάρια του είδους φωλιάζουν και σε παράκτιους υγρότοπους (δέλτα, λιμνοθάλασσες, αλυκές κλπ.) της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ τον χειμώνα συχνάζουν σε εκτεταμένους λασπότοπους, σε περιοχές με ρηχά νερά κ.α.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Ετικέτες:
Πάπιες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Βαρβάρα
