Νήσσα η οξύουρος, Σουβλόπαπια (Anas acuta) 
Η σουβλόπαπια είναι ίσως ένα από τα πιο όμορφα είδη αγριόπαπιων που επισκέπτονται την χώρα μας. Ο σχεδόν κύκνειος λαιμός της με την χαρακτηριστική άσπρη κυματιστή λωρίδα που τον διατρέχει όπως και η χαρακτηριστική ουρά της, την καθιστούν όχι μόνο ένα από τα πιο όμορφα είδη αγριόπαπιας αλλά και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα. Στην χώρα μας απαντάται με μια σειρά από τοπικές ονομασίες όπως θαλασσοπάπι, κιλκιρίκι, κιλκουϊρούκι, μαυρονούρα, σουβλακίδα, σουβλοκώλα, σφηνοκώλα, σουφλοκώλι, χελιδονάτη, χελιδονούρα, χελιδονωτό, ψαλίδα, ψαλιδωτό, ψαλιδονούρα κ.α.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Οι Σουβλόπαπιες είναι κατά κύριο λόγω μεταναστευτικό είδος με μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού βρίσκονται κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο Ευρώπη, Ασία και Βόρεια Αμερική, ενώ τον χειμώνα μεταναστεύουν στο νότιο ημισφαίριο Αφρική, νότια Αμερική κλπ.
Οι μεγαλύτεροι αριθμοί του είδους αυτού στην Ευρώπη εμφανίζονται στο Dee στην Αγγλία, το Tejo στην Πορτογαλία, στο Γκουανταλκιβίρ στην Ισπανία και στον Ροδανό (Camargue) ποταμό στη Γαλλία, ενώ μεγάλοι πληθυσμοί του είδους συγκεντρώνονται και στην Κένυα.
Περιγραφή: Η Σουβλόπαπια είναι μια αρκετά μεγάλού μεγέθους αγριόπαπία αλλά αρκετά ελαφριά πάντα σε σχέση με το μέγεθός της.
Το μήκος μιας ενήλικης αρσενικής σουβλόπαπιας κυμαίνεται από 58,5 έως 76 εκατ. και έχει βάρος από 450 έως 1460 γραμμάρια.
Τα αρσενικά έχουν σκούρου καφεκόκκινο χρώματος κεφάλι και άσπρο στήθος. Το άσπρο αυτό χρώμα του στήθους είναι συνέχεια μιας χαρακτηριστικής άσπρης ράβδωσης που ξεκίνα από το επάνω πίσω μέρος του κεφαλιού τους και φτάνει ως το στήθος. Η πλάτη είναι ενδεδυμένη με μακριά μαύρα φτερά με ανοιχτόχρωμες άκρες, οι πλευρές και η κοιλία έχουν και αυτές διάστικτα μαυροάσπρα φτερά. Οι γλουτοί είναι μαύρου χρώματος ενώ μεταξύ των γλουτών και της κοιλίας μεσολαβεί ένα κιτρινωπού χρώματος μπάλωμα Ο καθρέφτης είναι πρασινωπού χρώματος με μια μαύρη ράβδωση και άσπρές τις πίσω άκρες. Ένα ακόμα πολύ χαρακτηριστικό των αρσενικών σουβλόπαπιων είναι τα αρκετά μακριά φτερά τις ουράς τους τα οποία μπορεί να φτάσουν σε μήκος ακόμα και τα 10 εκατ. το αρκετά αιχμηρό σουβλερό σχήμα αυτών των φτερών είναι αυτό που δίνει και το όνομά στο είδος (σουβλό-πάπια).
Στα ενήλικα θηλυκά το μήκος κυμαίνεται από 51 έως 63,5 εκατ. και το βάρους του από 454 έως 1135 γ. Τα θηλυκά έχουν ένα σχεδόν μονότονο θαμπό καφετό-γκρίζο χρώμα όπως και οι περισσότερες από τις θηλυκές αγριόπαπιες. Ένα χρώμα εξαιρετικά λειτουργικό το οποίο αποτελεί εξαιρετικό καμουφλάζ κατά το διάστημα της εκκόλαψης και ανατροφής των νεοσσών. Και τα θηλυκά όπως και τα αρσενικά διαθέτουν το χαρακτηριστικό αιχμηρό φτερό της ουράς με την διάφορα ότι το μήκος του είναι σχεδόν στο ένα τέταρτο το μήκος των αρσενικών.
Τα μάτια των σουβλόπαπίων είναι σκούρου καφετί χρώματος. Τα πόδια τους έχουν γκρίζο χρώμα ενώ το ράμφος τους είναι ανοιχτού μπλε προς γκρι χρώματος
Οι νεοσσοί έχουν ανάλογο χρωματισμό με αυτών των θηλυκών, αλλά ελαφρώς πιο σκούρο.
Αναπαραγωγή Η εποχή ζευγαρώματος για τις Σουβλόπαπιες ξεκίνα στις αρχές Μαΐου και εάν για κάποιο λόγο η πρώτη γέννα καταστραφεί η θηλύκια θα αντικαταστήσει την χαμένη γέννα με μια καινούργια το αργότερο ως το τέλος Ιουλίου. Η Σουβλόπαπια ωριμάζει σεξουαλικά μετά την ηλικία του 1 έτους.
Στο ξεκίνημα της εποχή της αναπαραγωγής μεγάλες ομάδες αρσενικών θα επιδοθούν σε επίγεια αλλά και εναέρια ανεύρεση θηλυκών. Πολλές φορές θα δούμε μεγάλες ομάδες αρσενικών να πολιορκούν ένα θηλυκό, θέλοντας αυτό να τα αποφύγει θα ξεκινήσει μια μακρινή πτήση με απώτερο σκοπό ένα ένα τα αρσενικά να την χάσουν και αυτή να μείνει μόνη της με αυτό με το οποίο πρόκειται να ζευγαρώσει. Όταν αυτό συμβεί θα ξεκινήσει μια αρκετά ιδιαίτερη διαδικασία ερωτοτροπίας, σε αυτή το αρσενικό θα κολύμπα γύρω από το θηλυκό σφυρίζοντας με το κεφάλι του κάτω και την ουρά του ψηλά, θέλοντας να την εντυπωσιάσει. Το ζευγάρωμα γίνεται στο νερό.
Η Σουβλόπαπια θα γεννήσει τον Μάιο, στην φωλιά της η οποία συνήθως δεν είναι πολύ κοντά στο νερό, 7 έως 9 αυγά χρώματος πράσινο-κρεμ, γεννώντας συνήθως ένα αυγό ανά ημέρα. Η επώαση γίνεται μόνο από το θηλυκό και διαρκεί από 22 έως 24 ημέρες. Αφότου εκκολάπτουν οι νεοσσοί, η θηλύκια θα τα οδηγήσει στο νερό όπου θα ψάξουν για νεκρά έντομα στην επιφάνεια του. Οι νεοσσοί θα είναι έτοιμοι για την πρώτη τους πτήση μετά από 46 έως 47 ημέρες. Η οικογένεια θα μείνει μαζί έως ότου το θηλυκό ξαναβγάλει το φτέρωμα που έχει χάσει την εποχή της αναπαραγωγής και είναι πλέον ικανή να πετάξει μακριά από τους νεοσσούς της.
Συμπεριφορά
Οι Σουβλόπαπιες απαντώνται σε μεγάλα σμήνη ειδικά κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης τους. Μεταναστεύουν κινούμενα κυρίως τη νύχτα σε ομάδες μέχρι και μερικές εκατοντάδες παπιά. Κατά την μετανάστευσή τους διανύουν εκπληκτικές αποστάσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Θήρευσης στην Αγγλία Σουβλόπαπιας η οποία είχε δακτυλιώθει εννέα ημέρες νωρίτερα στον Καναδά.
Κατά την αναζήτηση της τροφής της θα βουτήξει το μπροστινό μισό του σώματος της ενώ το υπόλοιπο μισό και η ουρά θα είναι έξω από το νερό.
Έχουν γρήγορο πέταγμα και είναι επίσης ικανότατοι κολυμβητές και άριστοι δύτες.
Όταν κοιμούνται έχουν ανάλογη συμπεριφορά με τα άλλα είδη παπιών. Όπως το να κοιμούνται όρθια με το ράμφος τους πλαγιασμένο επάνω στα πίσω φτερά τους.
Είναι αρκετά κοινωνικό είδος εκτός από την εποχή αναπαραγωγής και θα την δούμε στους βιότοπους της μαζί με πολλά άλλα είδη αγριόπαπιων.
Σίτισης: Η σίτιση των Σουβλόπαπιων γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Αναζητούν την τροφή τους στα πλημμυρισμένα χωράφια με ρύζι σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και άλλα δημητριακά. Η διατροφή τους κυρίως αποτελείται από όλα όσα παραπάνω αναφέραμε αλλά και σπόρους και μίσχους υδρόβιων φυτών, καθώς επίσης και από διάφορα μαλάκια, ψαράκια μικρά καρκινοειδή, έντομα και τις προνύμφες τους. Ακόμα τρέφεται με διαφορά είδη υδρόβιων σκαθαριών, μικρά ψαράκια όπως οι φοξινιοί και μικρά σαλιγκάρια.
Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και ασπόνδυλα και αργότερα με σπόρους και διάφορα φυτά.
Βιότοπος: Ο Βιότοπος της Σουβλόπαπιας είναι τα διάφορα ρηχά ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και υφάλμυρου παράκτια έλη με τη έντονη βλάστηση και τα λασπώδη σημεία. Ρηχές λίμνες κοντά σε δασώδεις περιοχές ποτάμια, κανάλια και άλλοι ανάλογοι βιότοποι. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και πολύ σπάνια τις συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα ή την θάλασσα.
Διάφορα
Στην Ελλάδα απαγορεύονται για το κυνήγι της η χρήση οποιονδήποτε μέσων προσέλκυση, όπως ομοιώματα ηχητικοί κράχτες κλπ.
· Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός των Σουβλόπαπιων έχει υπολογιστεί στα 200-300 χιλιάδες ζευγάρια.
· Σχεδόν τα τρία τέταρτα των νέων πουλιών θα ενηλικιωθούν ενώ λιγότερα από τα μισά θα καταφέρουν να αναπαραχθούν.
Εχθροί: Αν και το είδος παγκοσμίως δεν απειλείται παρόλα αυτά οι πληθυσμοί του είναι ελαφρώς χαμηλότεροι του επιθυμητού. Βασικοί εχθροί τους είναι τα περισσότερα από τα φτερωτά αρπακτικά όπως τα γεράκια, οι κουκουβάγιες, οι μπούφοι και οι αετοί. Επίσης μεγάλες απώλειες προκαλούν ιδιαίτερα στα αυγά και τους νεοσσούς και διάφοροι άλλοι καιροσκόποι θηρευτές όπως οι κουρούνες, οι γλάροι οι κίσσες, οι αλεπούδες οι ασβοί κλπ.
Βασικότερος όμως όλων, είναι η σχεδόν δραματική συρρίκνωση των πρωταρχικών βιοτόπων τους.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Η σουβλόπαπια είναι ίσως ένα από τα πιο όμορφα είδη αγριόπαπιων που επισκέπτονται την χώρα μας. Ο σχεδόν κύκνειος λαιμός της με την χαρακτηριστική άσπρη κυματιστή λωρίδα που τον διατρέχει όπως και η χαρακτηριστική ουρά της, την καθιστούν όχι μόνο ένα από τα πιο όμορφα είδη αγριόπαπιας αλλά και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα. Στην χώρα μας απαντάται με μια σειρά από τοπικές ονομασίες όπως θαλασσοπάπι, κιλκιρίκι, κιλκουϊρούκι, μαυρονούρα, σουβλακίδα, σουβλοκώλα, σφηνοκώλα, σουφλοκώλι, χελιδονάτη, χελιδονούρα, χελιδονωτό, ψαλίδα, ψαλιδωτό, ψαλιδονούρα κ.α.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Οι Σουβλόπαπιες είναι κατά κύριο λόγω μεταναστευτικό είδος με μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού βρίσκονται κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο Ευρώπη, Ασία και Βόρεια Αμερική, ενώ τον χειμώνα μεταναστεύουν στο νότιο ημισφαίριο Αφρική, νότια Αμερική κλπ.
Οι μεγαλύτεροι αριθμοί του είδους αυτού στην Ευρώπη εμφανίζονται στο Dee στην Αγγλία, το Tejo στην Πορτογαλία, στο Γκουανταλκιβίρ στην Ισπανία και στον Ροδανό (Camargue) ποταμό στη Γαλλία, ενώ μεγάλοι πληθυσμοί του είδους συγκεντρώνονται και στην Κένυα.
Περιγραφή: Η Σουβλόπαπια είναι μια αρκετά μεγάλού μεγέθους αγριόπαπία αλλά αρκετά ελαφριά πάντα σε σχέση με το μέγεθός της.
Το μήκος μιας ενήλικης αρσενικής σουβλόπαπιας κυμαίνεται από 58,5 έως 76 εκατ. και έχει βάρος από 450 έως 1460 γραμμάρια.
Τα αρσενικά έχουν σκούρου καφεκόκκινο χρώματος κεφάλι και άσπρο στήθος. Το άσπρο αυτό χρώμα του στήθους είναι συνέχεια μιας χαρακτηριστικής άσπρης ράβδωσης που ξεκίνα από το επάνω πίσω μέρος του κεφαλιού τους και φτάνει ως το στήθος. Η πλάτη είναι ενδεδυμένη με μακριά μαύρα φτερά με ανοιχτόχρωμες άκρες, οι πλευρές και η κοιλία έχουν και αυτές διάστικτα μαυροάσπρα φτερά. Οι γλουτοί είναι μαύρου χρώματος ενώ μεταξύ των γλουτών και της κοιλίας μεσολαβεί ένα κιτρινωπού χρώματος μπάλωμα Ο καθρέφτης είναι πρασινωπού χρώματος με μια μαύρη ράβδωση και άσπρές τις πίσω άκρες. Ένα ακόμα πολύ χαρακτηριστικό των αρσενικών σουβλόπαπιων είναι τα αρκετά μακριά φτερά τις ουράς τους τα οποία μπορεί να φτάσουν σε μήκος ακόμα και τα 10 εκατ. το αρκετά αιχμηρό σουβλερό σχήμα αυτών των φτερών είναι αυτό που δίνει και το όνομά στο είδος (σουβλό-πάπια).
Στα ενήλικα θηλυκά το μήκος κυμαίνεται από 51 έως 63,5 εκατ. και το βάρους του από 454 έως 1135 γ. Τα θηλυκά έχουν ένα σχεδόν μονότονο θαμπό καφετό-γκρίζο χρώμα όπως και οι περισσότερες από τις θηλυκές αγριόπαπιες. Ένα χρώμα εξαιρετικά λειτουργικό το οποίο αποτελεί εξαιρετικό καμουφλάζ κατά το διάστημα της εκκόλαψης και ανατροφής των νεοσσών. Και τα θηλυκά όπως και τα αρσενικά διαθέτουν το χαρακτηριστικό αιχμηρό φτερό της ουράς με την διάφορα ότι το μήκος του είναι σχεδόν στο ένα τέταρτο το μήκος των αρσενικών.
Τα μάτια των σουβλόπαπίων είναι σκούρου καφετί χρώματος. Τα πόδια τους έχουν γκρίζο χρώμα ενώ το ράμφος τους είναι ανοιχτού μπλε προς γκρι χρώματος
Οι νεοσσοί έχουν ανάλογο χρωματισμό με αυτών των θηλυκών, αλλά ελαφρώς πιο σκούρο.
Αναπαραγωγή Η εποχή ζευγαρώματος για τις Σουβλόπαπιες ξεκίνα στις αρχές Μαΐου και εάν για κάποιο λόγο η πρώτη γέννα καταστραφεί η θηλύκια θα αντικαταστήσει την χαμένη γέννα με μια καινούργια το αργότερο ως το τέλος Ιουλίου. Η Σουβλόπαπια ωριμάζει σεξουαλικά μετά την ηλικία του 1 έτους.
Στο ξεκίνημα της εποχή της αναπαραγωγής μεγάλες ομάδες αρσενικών θα επιδοθούν σε επίγεια αλλά και εναέρια ανεύρεση θηλυκών. Πολλές φορές θα δούμε μεγάλες ομάδες αρσενικών να πολιορκούν ένα θηλυκό, θέλοντας αυτό να τα αποφύγει θα ξεκινήσει μια μακρινή πτήση με απώτερο σκοπό ένα ένα τα αρσενικά να την χάσουν και αυτή να μείνει μόνη της με αυτό με το οποίο πρόκειται να ζευγαρώσει. Όταν αυτό συμβεί θα ξεκινήσει μια αρκετά ιδιαίτερη διαδικασία ερωτοτροπίας, σε αυτή το αρσενικό θα κολύμπα γύρω από το θηλυκό σφυρίζοντας με το κεφάλι του κάτω και την ουρά του ψηλά, θέλοντας να την εντυπωσιάσει. Το ζευγάρωμα γίνεται στο νερό.
Η Σουβλόπαπια θα γεννήσει τον Μάιο, στην φωλιά της η οποία συνήθως δεν είναι πολύ κοντά στο νερό, 7 έως 9 αυγά χρώματος πράσινο-κρεμ, γεννώντας συνήθως ένα αυγό ανά ημέρα. Η επώαση γίνεται μόνο από το θηλυκό και διαρκεί από 22 έως 24 ημέρες. Αφότου εκκολάπτουν οι νεοσσοί, η θηλύκια θα τα οδηγήσει στο νερό όπου θα ψάξουν για νεκρά έντομα στην επιφάνεια του. Οι νεοσσοί θα είναι έτοιμοι για την πρώτη τους πτήση μετά από 46 έως 47 ημέρες. Η οικογένεια θα μείνει μαζί έως ότου το θηλυκό ξαναβγάλει το φτέρωμα που έχει χάσει την εποχή της αναπαραγωγής και είναι πλέον ικανή να πετάξει μακριά από τους νεοσσούς της.
Συμπεριφορά
Οι Σουβλόπαπιες απαντώνται σε μεγάλα σμήνη ειδικά κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης τους. Μεταναστεύουν κινούμενα κυρίως τη νύχτα σε ομάδες μέχρι και μερικές εκατοντάδες παπιά. Κατά την μετανάστευσή τους διανύουν εκπληκτικές αποστάσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Θήρευσης στην Αγγλία Σουβλόπαπιας η οποία είχε δακτυλιώθει εννέα ημέρες νωρίτερα στον Καναδά.
Κατά την αναζήτηση της τροφής της θα βουτήξει το μπροστινό μισό του σώματος της ενώ το υπόλοιπο μισό και η ουρά θα είναι έξω από το νερό.
Έχουν γρήγορο πέταγμα και είναι επίσης ικανότατοι κολυμβητές και άριστοι δύτες.
Όταν κοιμούνται έχουν ανάλογη συμπεριφορά με τα άλλα είδη παπιών. Όπως το να κοιμούνται όρθια με το ράμφος τους πλαγιασμένο επάνω στα πίσω φτερά τους.
Είναι αρκετά κοινωνικό είδος εκτός από την εποχή αναπαραγωγής και θα την δούμε στους βιότοπους της μαζί με πολλά άλλα είδη αγριόπαπιων.
Σίτισης: Η σίτιση των Σουβλόπαπιων γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Αναζητούν την τροφή τους στα πλημμυρισμένα χωράφια με ρύζι σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και άλλα δημητριακά. Η διατροφή τους κυρίως αποτελείται από όλα όσα παραπάνω αναφέραμε αλλά και σπόρους και μίσχους υδρόβιων φυτών, καθώς επίσης και από διάφορα μαλάκια, ψαράκια μικρά καρκινοειδή, έντομα και τις προνύμφες τους. Ακόμα τρέφεται με διαφορά είδη υδρόβιων σκαθαριών, μικρά ψαράκια όπως οι φοξινιοί και μικρά σαλιγκάρια.
Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και ασπόνδυλα και αργότερα με σπόρους και διάφορα φυτά.
Βιότοπος: Ο Βιότοπος της Σουβλόπαπιας είναι τα διάφορα ρηχά ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και υφάλμυρου παράκτια έλη με τη έντονη βλάστηση και τα λασπώδη σημεία. Ρηχές λίμνες κοντά σε δασώδεις περιοχές ποτάμια, κανάλια και άλλοι ανάλογοι βιότοποι. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και πολύ σπάνια τις συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα ή την θάλασσα.
Διάφορα
Στην Ελλάδα απαγορεύονται για το κυνήγι της η χρήση οποιονδήποτε μέσων προσέλκυση, όπως ομοιώματα ηχητικοί κράχτες κλπ.
· Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός των Σουβλόπαπιων έχει υπολογιστεί στα 200-300 χιλιάδες ζευγάρια.
· Σχεδόν τα τρία τέταρτα των νέων πουλιών θα ενηλικιωθούν ενώ λιγότερα από τα μισά θα καταφέρουν να αναπαραχθούν.
Εχθροί: Αν και το είδος παγκοσμίως δεν απειλείται παρόλα αυτά οι πληθυσμοί του είναι ελαφρώς χαμηλότεροι του επιθυμητού. Βασικοί εχθροί τους είναι τα περισσότερα από τα φτερωτά αρπακτικά όπως τα γεράκια, οι κουκουβάγιες, οι μπούφοι και οι αετοί. Επίσης μεγάλες απώλειες προκαλούν ιδιαίτερα στα αυγά και τους νεοσσούς και διάφοροι άλλοι καιροσκόποι θηρευτές όπως οι κουρούνες, οι γλάροι οι κίσσες, οι αλεπούδες οι ασβοί κλπ.
Βασικότερος όμως όλων, είναι η σχεδόν δραματική συρρίκνωση των πρωταρχικών βιοτόπων τους.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Ετικέτες:
Πάπιες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Σουβλόπαπια
