Κυνηγόπαπια (Aythya ferina) 
Η Κυνηγόπαπια είναι μια αρκετά λόγω χρωματισμών εντυπωσιακή αγριόπαπια η οποία επισκέπτεται την χώρα μας σε ικανοποιητικούς αριθμούς. Οι ονομασίες της κατά τόπους ποικίλουν και ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικές από αυτές όπως γκισάρι ελμαμπάση κοκκινοκαύκαλο κοκκινοκέφαλη σβουρδούλι σβουρίτζι χονδροκώλι κ.α. Οι Κυνηγόπαπιες είναι κατά κύριο λόγω μεταναστευτικό είδος με μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση παγκοσμίως. Υπάρχουν όμως και στατικοί πληθυσμοί του είδους κυρίως στην
κεντρική και βορειοδυτική Ευρώπη όπου ζουν και αναπαράγονται αλλά και στην κεντρική Ασία. Τον χειμώνα οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί τους μεταναστεύουν σε νοτιότερα και θερμότερα κλίματα των περιοχών αυτών όπως την νοτιοανατολική Ευρώπη, την βορειοανατολική Αφρική και την Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία και την Ιαπωνία.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Περιγραφή: Η Κυνηγόπαπια είναι μια μέσου μεγέθους αγριόπαπια. Έχει μήκος 42- 49cm, ενώ το άνοιγμα φτερών της κυμαίνεται από 72 έως 82εκατ. Το βάρος μιας Κυνηγόπαπιας κυμαίνετε από 700 ως και 1300 γραμ. Οι Κυνηγόπαπιες, όπως και ένα μεγάλο μέρος των αγριόπαπιων παρουσιάζουν σεξουαλικό διμορφισμό, δηλαδή υπάρχει μορφολογική διαφορά μεταξύ αρσενικών και θηλυκών.
Στα αρσενικά το κεφάλι και ο λαιμός είναι χρώματος καστανό-κόκκινο σε αντίθεση με το σκούρο μαύρο στήθος τους.
Το επάνω μέρος του σώματος τους, είναι γκριζωπό και ελαφρώς σκουρότερου χρώματος από τις φτερούγες τους. Το κάτω μέρος των αρσενικών κυνηγόπαπιων είναι υπόλευκου χρώματος. Η ουρά η οποία έχει μήκος περίπου 5 εκατ. είναι μαύρου χρώματος όπως και οι γλουτοί τους. Το ράμφος τους είναι μακρύ και στενό μήκους περίπου 4,5 εκατ. είναι γκριζωπό με μαύρη άκρη.
Το θηλυκό έχει ένα γενικότερο καφετί χρωματισμό διάστικτο με φαιοκίτρινα στίγματα ενώ η πλάτη του είναι όπως και στο αρσενικό γκρίζα ενώ το ράμφος τους είναι στενότερο.
Τα μάτια στα αρσενικά η ίριδα είναι κοκκινωπή και καφετί στα θηλυκά ενώ και τα δυο φύλα έχουν γκρίζα πόδια
Αναπαραγωγή: Η αναπαραγωγική περίοδο των Κυνηγόπαπιων αρχίζει μεταξύ του Σεπτεμβρίου και του Νοεμβρίου όπου ξεκινά και μια σειρά από ερωτικές εκδηλώσεις μέχρι τον σχηματισμό των ζευγαριών. Μετά τον σχηματισμό του ζευγαριού το θηλυκό θα αναλάβει την κατασκευή της φωλιάς η οποία είναι ένα βαθούλωμα στο έδαφος καλυμμένο με ξερά χόρτα και πούπουλα και πολύ καλά κρυμμένη ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση του βιοτόπου τους. Τα αρσενικά θα τα επιβλέπουν τα θηλυκά ως και τις πρώτες ημέρες εναπόθεσης των αυγών τους γύρω τον Μάιο, ανάλογα με τον καιρό και τη θερμοκρασία και μετά θα τα εγκαταλείψουν. Το θηλυκό θα γεννήσει 8-10 αυγά συνήθως ένα ανά ημέρα. Τα αυγά έχουν φλεγμονώδες λευκό χρώμα. Η επώαση διαρκεί από 24 ως 26 ημέρες με πλέον συνήθη ημέρα εκκόλαψης την 25η. Οι νεοσσοί μετά την εκκόλαψη τους είναι αρκετά ευαίσθητοι και χρειάζονται την φροντίδα της μητέρα τους. Η ανάπτυξη τους είναι γρήγορη και διαρκεί περίπου 50-55 ημέρες τότε η μητέρα θα οδηγήσει τα μικρά της στο νερό για να τα μάθει να τρέφονται και να προστατεύονται από τους εχθρούς τους.
Συμπεριφορά: Οι Κυνηγόπαπίες απαντώνται σε μεγάλα σμήνη ειδικά κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης τους. Μεταναστεύουν κινούμενα κυρίως τη νύχτα σε ομάδες μέχρι και μερικές εκατοντάδες παπιά.
Έχουν γρήγορο πέταγμα και είναι επίσης ικανότατοι κολυμβητές και άριστοι δύτες. Όταν τρομάξουν είναι σε θέση να απογειωθούν από το νερό παρά πολύ γρήγορα.
Δεν είναι ιδιαίτερα θορυβώδη πούλια και συνήθως μόνο το αρσενικό ακούγεται βγάζοντας ένα μαλακό «βιββιερ βιββιερ» κατά την διάρκεια της ερωτοτροπίας. Το θηλυκό μπορούμε να το ακούσουμε μόνο όταν καλλωπίζεται στο νερό βγάζοντας ένα σκληρό βρυχηθμό σαν κρρρ.
Όταν κοιμούνται έχουν ανάλογη συμπεριφορά με τα άλλα είδη παπιών. Όπως το να κοιμούνται όρθια με το ράμφος τους πλαγιασμένο επάνω στα πίσω φτερά τους.
Η Μέγιστη διάρκεια ζωής των Κυνηγόπαπίων είναι περίπου τα 21 χρόνια.
Σίτισης: Η σίτιση των Κυνηγόπαπίων γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Αναζητούν την τροφή τους καταδυόμενες συνήθως στον πυθμένα των διαφόρων υδροβιοτόπων τους ή σκαλίζοντας την λάσπη τους. Η διατροφή τους κυρίως αποτελείται από σπόρους, μίσχους υδρόβιων φυτών, αλλά και σπόρος και βλαστούς άλλων φυτών και από διάφορα μαλάκια, ψαράκια μικρά καρκινοειδή, έντομα και τις προνύμφες τους. Ακόμα τρέφεται με διαφορά είδη υδρόβιων σκαθαριών, μικρά ψαράκια όπως οι φοξινιοί και μικρά σαλιγκάρια.
Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και ασπόνδυλα και αργότερα με σπόρους και διάφορα φυτά.
Βιότοπος: Ο Βιότοπος των Κυνηγόπαπίων είναι τα διάφορα ρηχά ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και υφάλμυρου παράκτια έλη με τη έντονη βλάστηση και τα λασπώδη σημεία. Ρηχές λίμνες κοντά σε δασώδεις περιοχές και άλλοι ανάλογοι βιότοποι. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και πολύ σπάνια τις συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα ή την θάλασσα.
Διάφορα
Οι κυνηγόπαπιες μεταναστεύουν συνήθως σε μεγάλα σμήνη και συνήθως μαζί με πληθυσμούς Τσικνόπαπίων Aythya fuligula, με τις οποίες είναι γνωστό ότι ζευγαρώνουν και υβριδοποιούνται.
· Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός των Κυνηγόπαπιών έχει υπολογιστεί στα 200-250 χιλιάδες ζευγάρια
Εχθροί: Βασικοί εχθροί τους είναι τα περισσότερα από τα φτερωτά αρπακτικά όπως τα γεράκια, οι κουκουβάγιες, οι μπούφοι και οι αετοί. Βασικότερος όμως όλων, είναι η σχεδόν δραματική συρρίκνωση των πρωταρχικών βιοτόπων τους.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Η Κυνηγόπαπια είναι μια αρκετά λόγω χρωματισμών εντυπωσιακή αγριόπαπια η οποία επισκέπτεται την χώρα μας σε ικανοποιητικούς αριθμούς. Οι ονομασίες της κατά τόπους ποικίλουν και ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικές από αυτές όπως γκισάρι ελμαμπάση κοκκινοκαύκαλο κοκκινοκέφαλη σβουρδούλι σβουρίτζι χονδροκώλι κ.α. Οι Κυνηγόπαπιες είναι κατά κύριο λόγω μεταναστευτικό είδος με μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση παγκοσμίως. Υπάρχουν όμως και στατικοί πληθυσμοί του είδους κυρίως στην
κεντρική και βορειοδυτική Ευρώπη όπου ζουν και αναπαράγονται αλλά και στην κεντρική Ασία. Τον χειμώνα οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί τους μεταναστεύουν σε νοτιότερα και θερμότερα κλίματα των περιοχών αυτών όπως την νοτιοανατολική Ευρώπη, την βορειοανατολική Αφρική και την Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία και την Ιαπωνία.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες | Βουτυχτάρια
Περιγραφή: Η Κυνηγόπαπια είναι μια μέσου μεγέθους αγριόπαπια. Έχει μήκος 42- 49cm, ενώ το άνοιγμα φτερών της κυμαίνεται από 72 έως 82εκατ. Το βάρος μιας Κυνηγόπαπιας κυμαίνετε από 700 ως και 1300 γραμ. Οι Κυνηγόπαπιες, όπως και ένα μεγάλο μέρος των αγριόπαπιων παρουσιάζουν σεξουαλικό διμορφισμό, δηλαδή υπάρχει μορφολογική διαφορά μεταξύ αρσενικών και θηλυκών.
Στα αρσενικά το κεφάλι και ο λαιμός είναι χρώματος καστανό-κόκκινο σε αντίθεση με το σκούρο μαύρο στήθος τους.
Το επάνω μέρος του σώματος τους, είναι γκριζωπό και ελαφρώς σκουρότερου χρώματος από τις φτερούγες τους. Το κάτω μέρος των αρσενικών κυνηγόπαπιων είναι υπόλευκου χρώματος. Η ουρά η οποία έχει μήκος περίπου 5 εκατ. είναι μαύρου χρώματος όπως και οι γλουτοί τους. Το ράμφος τους είναι μακρύ και στενό μήκους περίπου 4,5 εκατ. είναι γκριζωπό με μαύρη άκρη.
Το θηλυκό έχει ένα γενικότερο καφετί χρωματισμό διάστικτο με φαιοκίτρινα στίγματα ενώ η πλάτη του είναι όπως και στο αρσενικό γκρίζα ενώ το ράμφος τους είναι στενότερο.
Τα μάτια στα αρσενικά η ίριδα είναι κοκκινωπή και καφετί στα θηλυκά ενώ και τα δυο φύλα έχουν γκρίζα πόδια
Αναπαραγωγή: Η αναπαραγωγική περίοδο των Κυνηγόπαπιων αρχίζει μεταξύ του Σεπτεμβρίου και του Νοεμβρίου όπου ξεκινά και μια σειρά από ερωτικές εκδηλώσεις μέχρι τον σχηματισμό των ζευγαριών. Μετά τον σχηματισμό του ζευγαριού το θηλυκό θα αναλάβει την κατασκευή της φωλιάς η οποία είναι ένα βαθούλωμα στο έδαφος καλυμμένο με ξερά χόρτα και πούπουλα και πολύ καλά κρυμμένη ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση του βιοτόπου τους. Τα αρσενικά θα τα επιβλέπουν τα θηλυκά ως και τις πρώτες ημέρες εναπόθεσης των αυγών τους γύρω τον Μάιο, ανάλογα με τον καιρό και τη θερμοκρασία και μετά θα τα εγκαταλείψουν. Το θηλυκό θα γεννήσει 8-10 αυγά συνήθως ένα ανά ημέρα. Τα αυγά έχουν φλεγμονώδες λευκό χρώμα. Η επώαση διαρκεί από 24 ως 26 ημέρες με πλέον συνήθη ημέρα εκκόλαψης την 25η. Οι νεοσσοί μετά την εκκόλαψη τους είναι αρκετά ευαίσθητοι και χρειάζονται την φροντίδα της μητέρα τους. Η ανάπτυξη τους είναι γρήγορη και διαρκεί περίπου 50-55 ημέρες τότε η μητέρα θα οδηγήσει τα μικρά της στο νερό για να τα μάθει να τρέφονται και να προστατεύονται από τους εχθρούς τους.
Συμπεριφορά: Οι Κυνηγόπαπίες απαντώνται σε μεγάλα σμήνη ειδικά κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης τους. Μεταναστεύουν κινούμενα κυρίως τη νύχτα σε ομάδες μέχρι και μερικές εκατοντάδες παπιά.
Έχουν γρήγορο πέταγμα και είναι επίσης ικανότατοι κολυμβητές και άριστοι δύτες. Όταν τρομάξουν είναι σε θέση να απογειωθούν από το νερό παρά πολύ γρήγορα.
Δεν είναι ιδιαίτερα θορυβώδη πούλια και συνήθως μόνο το αρσενικό ακούγεται βγάζοντας ένα μαλακό «βιββιερ βιββιερ» κατά την διάρκεια της ερωτοτροπίας. Το θηλυκό μπορούμε να το ακούσουμε μόνο όταν καλλωπίζεται στο νερό βγάζοντας ένα σκληρό βρυχηθμό σαν κρρρ.
Όταν κοιμούνται έχουν ανάλογη συμπεριφορά με τα άλλα είδη παπιών. Όπως το να κοιμούνται όρθια με το ράμφος τους πλαγιασμένο επάνω στα πίσω φτερά τους.
Η Μέγιστη διάρκεια ζωής των Κυνηγόπαπίων είναι περίπου τα 21 χρόνια.
Σίτισης: Η σίτιση των Κυνηγόπαπίων γίνεται κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες και διαρκεί έως νωρίς το πρωί. Αναζητούν την τροφή τους καταδυόμενες συνήθως στον πυθμένα των διαφόρων υδροβιοτόπων τους ή σκαλίζοντας την λάσπη τους. Η διατροφή τους κυρίως αποτελείται από σπόρους, μίσχους υδρόβιων φυτών, αλλά και σπόρος και βλαστούς άλλων φυτών και από διάφορα μαλάκια, ψαράκια μικρά καρκινοειδή, έντομα και τις προνύμφες τους. Ακόμα τρέφεται με διαφορά είδη υδρόβιων σκαθαριών, μικρά ψαράκια όπως οι φοξινιοί και μικρά σαλιγκάρια.
Η σίτιση των νεοσσών κατά το πρώτο διάστημα της ζωής τους αποτελείται κυρίως από έντομα και ασπόνδυλα και αργότερα με σπόρους και διάφορα φυτά.
Βιότοπος: Ο Βιότοπος των Κυνηγόπαπίων είναι τα διάφορα ρηχά ύδατα πεδινών κυρίως περιοχών, όπως λίμνες γλυκού νερού, αλλά και υφάλμυρου παράκτια έλη με τη έντονη βλάστηση και τα λασπώδη σημεία. Ρηχές λίμνες κοντά σε δασώδεις περιοχές και άλλοι ανάλογοι βιότοποι. Προτιμά τις περιοχές με την άφθονη βλάστηση γύρω από το νερό και πολύ σπάνια τις συναντούμε σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα ή την θάλασσα.
Διάφορα
Οι κυνηγόπαπιες μεταναστεύουν συνήθως σε μεγάλα σμήνη και συνήθως μαζί με πληθυσμούς Τσικνόπαπίων Aythya fuligula, με τις οποίες είναι γνωστό ότι ζευγαρώνουν και υβριδοποιούνται.
· Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός των Κυνηγόπαπιών έχει υπολογιστεί στα 200-250 χιλιάδες ζευγάρια
Εχθροί: Βασικοί εχθροί τους είναι τα περισσότερα από τα φτερωτά αρπακτικά όπως τα γεράκια, οι κουκουβάγιες, οι μπούφοι και οι αετοί. Βασικότερος όμως όλων, είναι η σχεδόν δραματική συρρίκνωση των πρωταρχικών βιοτόπων τους.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Αγριόπαπιες
Πρασινοκέφαλη (Anas platyrhynchos)
Χουλιαρόπαπια (Anas clypeata)
Σουβλόπαπια (Anas acuta)
Φλυαρόπαπια (Anas strepera)
Σφυριχτάρι (Anas penelope)
Σαρσέλα (Anas querquedula)
Κιρκίρι (Anas crecca)
Τσικνόπαπια (Aythya fuligula)
Κυνηγόπαπια (Aythya ferina)
Βαλτόπαπια (Aythya nyroca)
Κουδουνόπαπια (Bucephala clangula)
Κεφαλούδι (Oxyura leucocephala)
Βαρβάρα (Tadorna tadorna)
Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator)
Χηνοπρίστης (Mergus merganser)
Νανοπρίστης (Mergellus albellus)
Βουτυχτάρια (Podicipedidae)
Σκουφοβουτηχτάρι
Μαυροβουτηχτάρι
Νανοβουτηχτάρι
Λαμπροβούτι
Χειμωνοβουτηχτάρι (Podiceps auritus)
Ετικέτες:
Πάπιες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Κυνηγόπαπια
