Καστανοπαπαδίτσα, Μαυροσκουφοπαπαδίτσα (Poecile palustris) 
Μικρή παπαδίτσα που δεν ξεπερνά σε μήκος τα 11,5 εκατοστά, με γκριζωπό φτέρωμα στο πάνω μέρος του σώματός της και ανοιχτόχρωμο γκριζόλευκο στο κάτω μέρος. Το κεφάλι της έχει μαύρο κάλυμμα, λευκά μάγουλα και μαύρο πηγούνι. Αυτός ο χρωματισμός την κάνει να ξεχωρίζει από όλες τις άλλες παπαδίτσες εκτός από τη Βουνοπαπαδίτσα.
Ελάχιστα διαφέρει από την τελευταία αλλά η Καστανοπαπαδίτσα έχει πιο λαμπερό μαύρο χρώμα στο κεφάλι, πιο «παγωμένο» γκριζωπό χρωματισμό ενώ της λείπει το ανοιχτόχρωμο «μπάλωμα» στα δευτερεύοντα φτερά, που φαίνεται όταν η φτερούγα είναι κλειστή.
Ευτυχώς, τα πουλιά έχουν φωνή που μας βοηθά να ξεχωρίσουμε τα δύο, σχεδόν όμοια μεταξύ τους, είδη. Η Καστανοπαπαδίτσα αφήνει ένα εκρηκτικό «πίτσιου» που επαναλαμβάνεται ή ένα γρήγορο «τσίου-τσίου-τσίου» ενώ το τραγούδι της είναι ένα μονότονο «τσιπ-τσιπ-τσιπ». Γενικά, το κελάηδημά της περιλαμβάνει τα γνωστά τυπικά μοτίβα που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες παπαδίτσες.
Η Καστανοπαπαδίτσα συχνάζει σε μικτά ή φυλλοβόλα δάση, συχνά κοντά σε ρέματα, λίμνες κ.λπ. Στην Ελλάδα απαντά σε ορεινές κυρίως περιοχές της κεντρικής και βόρειας χώρας, νότια μέχρι τον Παρνασσό.
Διατροφή
Η τροφή της είναι, βασικά, έντομα και αράχνες το καλοκαίρι και σπόροι και μικροί καρποί το χειμώνα.
Αναπαραγωγή
Όπως όλες οι παπαδίτσες, φωλιάζει σε τρύπες δέντρων όπου γεννάει 7 με 12 στικτά αβγά που επωάζει το θηλυκό για περίπου δύο εβδομάδες. Όλο αυτόν τον καιρό ο αρσενικός την επισκέπτεται και, εξαιρετικά περιποιητικός και τρυφερός μαζί της, την ταΐζει συνεχώς. Μόλις οι μικρές Καστανοπαπαδίτσες βγουν από το αβγό, αρχίζουν και οι δύο γονείς να τις ταΐζουν ...μανιωδώς! Τα μικρά μπορούν να αφήσουν τη φωλιά μετά από 17 έως 21 μέρες.
Μικρή παπαδίτσα που δεν ξεπερνά σε μήκος τα 11,5 εκατοστά, με γκριζωπό φτέρωμα στο πάνω μέρος του σώματός της και ανοιχτόχρωμο γκριζόλευκο στο κάτω μέρος. Το κεφάλι της έχει μαύρο κάλυμμα, λευκά μάγουλα και μαύρο πηγούνι. Αυτός ο χρωματισμός την κάνει να ξεχωρίζει από όλες τις άλλες παπαδίτσες εκτός από τη Βουνοπαπαδίτσα.
Ελάχιστα διαφέρει από την τελευταία αλλά η Καστανοπαπαδίτσα έχει πιο λαμπερό μαύρο χρώμα στο κεφάλι, πιο «παγωμένο» γκριζωπό χρωματισμό ενώ της λείπει το ανοιχτόχρωμο «μπάλωμα» στα δευτερεύοντα φτερά, που φαίνεται όταν η φτερούγα είναι κλειστή.
Ευτυχώς, τα πουλιά έχουν φωνή που μας βοηθά να ξεχωρίσουμε τα δύο, σχεδόν όμοια μεταξύ τους, είδη. Η Καστανοπαπαδίτσα αφήνει ένα εκρηκτικό «πίτσιου» που επαναλαμβάνεται ή ένα γρήγορο «τσίου-τσίου-τσίου» ενώ το τραγούδι της είναι ένα μονότονο «τσιπ-τσιπ-τσιπ». Γενικά, το κελάηδημά της περιλαμβάνει τα γνωστά τυπικά μοτίβα που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες παπαδίτσες.
Παρίδες (Paridae)
Γαλαζοπαπαδίτσα
Καλόγερος
Σκουφοπαπαδίτσα
Ελατοπαπαδίτσα
Βουνοπαπαδίτσα
Καστανοπαπαδίτσα
Κλειδωνάς
Αιγιθαλίδες
Αιγίθαλος
ΕνδιαίτημαΓαλαζοπαπαδίτσα
Καλόγερος
Σκουφοπαπαδίτσα
Ελατοπαπαδίτσα
Βουνοπαπαδίτσα
Καστανοπαπαδίτσα
Κλειδωνάς
Αιγιθαλίδες
Αιγίθαλος
Η Καστανοπαπαδίτσα συχνάζει σε μικτά ή φυλλοβόλα δάση, συχνά κοντά σε ρέματα, λίμνες κ.λπ. Στην Ελλάδα απαντά σε ορεινές κυρίως περιοχές της κεντρικής και βόρειας χώρας, νότια μέχρι τον Παρνασσό.
Διατροφή
Η τροφή της είναι, βασικά, έντομα και αράχνες το καλοκαίρι και σπόροι και μικροί καρποί το χειμώνα.
Αναπαραγωγή
Όπως όλες οι παπαδίτσες, φωλιάζει σε τρύπες δέντρων όπου γεννάει 7 με 12 στικτά αβγά που επωάζει το θηλυκό για περίπου δύο εβδομάδες. Όλο αυτόν τον καιρό ο αρσενικός την επισκέπτεται και, εξαιρετικά περιποιητικός και τρυφερός μαζί της, την ταΐζει συνεχώς. Μόλις οι μικρές Καστανοπαπαδίτσες βγουν από το αβγό, αρχίζουν και οι δύο γονείς να τις ταΐζουν ...μανιωδώς! Τα μικρά μπορούν να αφήσουν τη φωλιά μετά από 17 έως 21 μέρες.
Ετικέτες:
Παρίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Καστανοπαπαδίτσα
