Ψιττακίσκος, παπαγαλάκια (psittacula) 
Γένος πουλιών της οικογένειας των ψιττακιδών, γνωστό και με την επιστημονική ονομασία ψιττακίσκος. Το γένος περιλαμβάνει 15 είδη που χωρίζονται σε πολλά υποείδη.
Το γένος αριθμεί διάφορα πουλιά που ζουν στην Ασία σε όλη την ινδική υποήπειρο στο Μπαγκλαντές στην Κίνα και την Ταϊλάνδη. Μια άλλη περιοχή διανομής ορισμένων υποειδών είναι στην Αφρική στη Σενεγάλη, τη Γουινέα, το Νότιο Σουδάν, στην Αιθιοπία στο Τζιμπουτί και στη Σομαλία.
Έχουν κοντό ράμφος και μακριές φτερούγες. Όλα τα είδη μοιάζουν αρκετά. Το φτέρωμα είναι πράσινο σε όλα τα άγρια είδη.
Τα πουλιά αυτά ζουν άνετα στα κλουβιά, λίγα όμως είδη μαθαίνουν να μιλούν.
Το σπουδαιότερο είδος ονομάζεται επιστημονικά μελοψίττακος ο κυματώδης.
Το μέγεθός του φτάνει τα 20 εκ., από τα οποία τα μισά ανήκουν στην ουρά. Έχει μαλακό φτέρωμα με ωραίους χρωματισμούς, στους οποίους κυριαρχεί το κίτρινο και το πράσινο.
Ζει ομαδικά στην Αυστραλία και τρέφεται με σπόρους. Κατασκευάζει τη φωλιά του στις σχισμές των κομμιόδεντρων.
Τα αβγά του, 4 έως 6, τα επωάζει μόνο το θηλυκό.
Άλλο είδος είναι ο ψιττακίσκος ο στρουθοειδής, που έχει μέγεθος 13 εκ. και χρώμα πράσινο με κίτρινη κοιλιά και φτερούγες.
Οι ψιττακίσκοι είναι γνωστοί στην Ευρώπη από την αρχαιότητα.
Η πρώτη καταγεγραμμένη ευρωπαϊκή αναφορά προέρχεται από τον Κτησία τον Κνίδιο, γιατρός και συγγραφέας, το 397 π.Χ. και δημοσιεύθηκε στην πραγματεία με τίτλο τα «Ινδικά», με πολλές μυθικές ιστορίες, που μας πληροφορεί για το τι πίστευαν οι Πέρσες για τους Ινδούς.
Τα ακόλουθα είδη ανήκουν στο γένος ψιττακίσκος (psittacula):
Γένος πουλιών της οικογένειας των ψιττακιδών, γνωστό και με την επιστημονική ονομασία ψιττακίσκος. Το γένος περιλαμβάνει 15 είδη που χωρίζονται σε πολλά υποείδη.
Το γένος αριθμεί διάφορα πουλιά που ζουν στην Ασία σε όλη την ινδική υποήπειρο στο Μπαγκλαντές στην Κίνα και την Ταϊλάνδη. Μια άλλη περιοχή διανομής ορισμένων υποειδών είναι στην Αφρική στη Σενεγάλη, τη Γουινέα, το Νότιο Σουδάν, στην Αιθιοπία στο Τζιμπουτί και στη Σομαλία.
Έχουν κοντό ράμφος και μακριές φτερούγες. Όλα τα είδη μοιάζουν αρκετά. Το φτέρωμα είναι πράσινο σε όλα τα άγρια είδη.
Τα πουλιά αυτά ζουν άνετα στα κλουβιά, λίγα όμως είδη μαθαίνουν να μιλούν.
Το σπουδαιότερο είδος ονομάζεται επιστημονικά μελοψίττακος ο κυματώδης.
Το μέγεθός του φτάνει τα 20 εκ., από τα οποία τα μισά ανήκουν στην ουρά. Έχει μαλακό φτέρωμα με ωραίους χρωματισμούς, στους οποίους κυριαρχεί το κίτρινο και το πράσινο.
Ζει ομαδικά στην Αυστραλία και τρέφεται με σπόρους. Κατασκευάζει τη φωλιά του στις σχισμές των κομμιόδεντρων.
Τα αβγά του, 4 έως 6, τα επωάζει μόνο το θηλυκό.
Άλλο είδος είναι ο ψιττακίσκος ο στρουθοειδής, που έχει μέγεθος 13 εκ. και χρώμα πράσινο με κίτρινη κοιλιά και φτερούγες.
Οι ψιττακίσκοι είναι γνωστοί στην Ευρώπη από την αρχαιότητα.
Η πρώτη καταγεγραμμένη ευρωπαϊκή αναφορά προέρχεται από τον Κτησία τον Κνίδιο, γιατρός και συγγραφέας, το 397 π.Χ. και δημοσιεύθηκε στην πραγματεία με τίτλο τα «Ινδικά», με πολλές μυθικές ιστορίες, που μας πληροφορεί για το τι πίστευαν οι Πέρσες για τους Ινδούς.
Τα ακόλουθα είδη ανήκουν στο γένος ψιττακίσκος (psittacula):
P. alexandri
P. calthropae
P. columboides
P. calthropae
P. columboides
P. cyanocephala
P. echo
P. eupatria
P. echo
P. eupatria
P. himalayana
P. krameri
P. roseata
P. krameri
P. roseata
Ετικέτες:
Ψιττακομόρφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Ψιττακίσκος
