Γαλαζολαίμης (Luscinia svecica) 
Ο Γαλαζολαίμης είναι μικρό αποδημητικό πουλί της οικογένειας των μυγοθηρίδων (Muscicapidae). Είναι ένα σχετικά σπάνιο είδος, συναντάται στην Ελλάδα το φθινόπωρο κατά το ταξίδι του από Ευρώπη για την Αφρική όπου και ξεχειμωνιάζει και αντίστροφα. Συγγενεύει με το Αηδόνι αλλά το αρσενικό, έχει έντονα χρώματα στο λαιμό και στο στήθος. Έχει το ίδιο μέγεθος με τον κοκκινολαίμη, με μήκος σώματος 13–14 εκατοστά και διακρίνεται από το λαμπρό μπλε
χρώμα που ξεκινά από τον λαιμό του και καταλήγει στο στήθος του, που στο κάτω μέρος πλαισιώνεται από μια μαύρη, μια στενή λευκή και, στη συνέχεια, μια πυρρόξανθη λωρίδα. Στο κέντρο του μπλε χρωματισμού εμφανίζεται μια κηλίδα που σε άλλους γαλαζολαίμηδες είναι πυρρόξανθη και σε άλλους άσπρη. Η επάνω πλευρά είναι γκρίζο-καφέ. Οι πλευρές του σώματος είναι ανοιχτό μπεζ, το πίσω μέρος του στήθους και της κοιλιάς είναι υπόλευκα.
Βιότοπος εμφάνιση
Εμφανίζεται σε μεγάλα τμήματα της Παλαιαρκτικής Ζώνης και έχει επεκταθεί πέρα από τον Βερίγγειο πορθμό και σε ένα τμήμα της βόρειας Αλάσκας.
Το χειμώνα οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί μεταναστεύουν στη νότια Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική, την υποσαχάρια Αφρική και στη Νότια Ασία.
Στην Ελλάδα παρατηρείτε σπάνια, μόνο κατά τις μεταναστευτικές περιόδους, όταν μετακινείται από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντίστροφα. Πρόκειται για ακριβοθώρητο πουλί καθώς είναι κρυμμένο πάντα μέσα σε πυκνή βλάστηση. Η απόσταση ασφαλείας είναι μεταξύ 10 και 30 μέτρα.
Αναπαραγωγή
Αναπαράγεται φτιάχνοντας τη φωλιά του σε πυκνή θαμνώδη βλάστηση ή σε καλαμιώνες, κοντά σε νερά. Γεννά μέχρι πέντε πρασινωπά αβγά. Στην Ελλάδα δεν αναπαράγεται.
Διατροφή
Τρέφεται κυρίως με έντομα και σκουλήκια που πιάνει κοντά σε όχθες ποταμών και λιμνών όπου και τον συναντούμε.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ο Γαλαζολαίμης είναι μικρό αποδημητικό πουλί της οικογένειας των μυγοθηρίδων (Muscicapidae). Είναι ένα σχετικά σπάνιο είδος, συναντάται στην Ελλάδα το φθινόπωρο κατά το ταξίδι του από Ευρώπη για την Αφρική όπου και ξεχειμωνιάζει και αντίστροφα. Συγγενεύει με το Αηδόνι αλλά το αρσενικό, έχει έντονα χρώματα στο λαιμό και στο στήθος. Έχει το ίδιο μέγεθος με τον κοκκινολαίμη, με μήκος σώματος 13–14 εκατοστά και διακρίνεται από το λαμπρό μπλε
χρώμα που ξεκινά από τον λαιμό του και καταλήγει στο στήθος του, που στο κάτω μέρος πλαισιώνεται από μια μαύρη, μια στενή λευκή και, στη συνέχεια, μια πυρρόξανθη λωρίδα. Στο κέντρο του μπλε χρωματισμού εμφανίζεται μια κηλίδα που σε άλλους γαλαζολαίμηδες είναι πυρρόξανθη και σε άλλους άσπρη. Η επάνω πλευρά είναι γκρίζο-καφέ. Οι πλευρές του σώματος είναι ανοιχτό μπεζ, το πίσω μέρος του στήθους και της κοιλιάς είναι υπόλευκα.
Βιότοπος εμφάνιση
Εμφανίζεται σε μεγάλα τμήματα της Παλαιαρκτικής Ζώνης και έχει επεκταθεί πέρα από τον Βερίγγειο πορθμό και σε ένα τμήμα της βόρειας Αλάσκας.
Το χειμώνα οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί μεταναστεύουν στη νότια Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική, την υποσαχάρια Αφρική και στη Νότια Ασία.
Στην Ελλάδα παρατηρείτε σπάνια, μόνο κατά τις μεταναστευτικές περιόδους, όταν μετακινείται από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντίστροφα. Πρόκειται για ακριβοθώρητο πουλί καθώς είναι κρυμμένο πάντα μέσα σε πυκνή βλάστηση. Η απόσταση ασφαλείας είναι μεταξύ 10 και 30 μέτρα.
Αναπαραγωγή
Αναπαράγεται φτιάχνοντας τη φωλιά του σε πυκνή θαμνώδη βλάστηση ή σε καλαμιώνες, κοντά σε νερά. Γεννά μέχρι πέντε πρασινωπά αβγά. Στην Ελλάδα δεν αναπαράγεται.
Διατροφή
Τρέφεται κυρίως με έντομα και σκουλήκια που πιάνει κοντά σε όχθες ποταμών και λιμνών όπου και τον συναντούμε.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Μυγοθηρίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Γαλαζολαίμης
