Δρόντη ή Ντόντο (†Raphus cucullatus) 
Περιστερόμορφο πτηνό της οικογένειας των ραφιδών, που κατοικούσε στη νήσο του Μαυρικίου στον Ινδικό ωκεανό, όπου ανακαλύφθηκε το 1507 από τους Πορτογάλους.
Το είδος αυτό, που καλείται επίσης και δωδώ (στην πορτογαλική, κοντός), εξαφανίστηκε προς το τέλος του 17ου αι. εξαιτίας της υπερβολικής θήρας του από ανθρώπους και ορισμένα οικόσιτα ζώα που μεταφέρθηκαν στο νησί.
Σήμερα σώζονται μόνο ορισμένα
Σύμφωνα με παλαιότερες περιγραφές ταξιδιωτών, αλλά και από παλαιά σχέδια, η δρόντη είχε, κατά προσέγγιση, τις διαστάσεις ενός κύκνου· το σώμα της ήταν κοντόχοντρο, με μεγάλο κεφάλι, εφοδιασμένο με ένα παχύ ράμφος, κυρτό στο μπροστινό τμήμα του, το οποίο έφερε μια πλατιά ακραία απόφυση και είχε ανοιχτό πράσινο ή κίτρινο χρώμα. Οι φτερούγες ήταν τόσο κοντές και αδύνατες ώστε δεν τη βοηθούσαν να πετά· τα ισχυρά κατώτερα άκρα είχαν τέσσερα δάχτυλα με νύχια εκσκαφείς· η ουρά σχηματιζόταν από λίγα φτερά, τοξοειδώς λυγισμένα.
Τα ενήλικα άτομα ζύγιζαν περίπου 20 κιλά. Είχε μικρές και αδύναμες φτερούγες, οι οποίες δεν του επέτρεπαν να πετάει. Τα πόδια του ήταν κοντά και χοντρά, είχαν κίτρινο χρώμα και έφεραν τέσσερα δάχτυλα με μαύρα νύχια.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ναυτών, η δρόντη ήταν ικανός και άπληστος θηρευτής ψαριών, ενώ είχε παρατηρηθεί να τρώει με ευκολία πέτρες, οι οποίες πιστεύεται ότι διευκόλυναν την πέψη. Έφτιαχναν τις φωλιές τους, κατά πάσα πιθανότητα, βαθιά στο δάσος, όπου το θηλυκό γεννούσε ένα αβγό το οποίο και προστάτευε.
Η εξαφάνισή του, η οποία χρονολογείται περίπου στο 1680, οφείλεται εν μέρει στο κυνήγι που υπέστη –καθώς δεν μπορούσε να πετάξει, ήταν βραδυκίνητο και δεν φοβόταν τους ανθρώπους– και εν μέρει στον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των οικόσιτων ζώων που μεταφέρθηκαν στο νησί από τους Ευρωπαίους έποικους, τα οποία κατέστρεφαν τα αβγά του.
Ένα είδος συγγενικό, που εξαφανίστηκε και αυτό, ήταν η αυτοκρατορική βικτοριόρνιθα.
Περιστερόμορφο πτηνό της οικογένειας των ραφιδών, που κατοικούσε στη νήσο του Μαυρικίου στον Ινδικό ωκεανό, όπου ανακαλύφθηκε το 1507 από τους Πορτογάλους.
Το είδος αυτό, που καλείται επίσης και δωδώ (στην πορτογαλική, κοντός), εξαφανίστηκε προς το τέλος του 17ου αι. εξαιτίας της υπερβολικής θήρας του από ανθρώπους και ορισμένα οικόσιτα ζώα που μεταφέρθηκαν στο νησί.
Σήμερα σώζονται μόνο ορισμένα
Περιστερόμορφα
Περιστέρι
Δεκοχτούρα
Αγριοπερίστερο
Φασοπερίστερο
Τρυγόνι
Φάσσα
Αλσόκομος
Γκούρα
Πτεροκλίδες
🕊️Δρόντη
οστέινα υπολείμματα του παράξενου αυτού πτηνού, τα οποία φυλάσσονται στα μουσεία του Λονδίνου, της Οξφόρδης και της Κοπεγχάγης. Περιστέρι
Δεκοχτούρα
Αγριοπερίστερο
Φασοπερίστερο
Τρυγόνι
Φάσσα
Αλσόκομος
Γκούρα
Πτεροκλίδες
🕊️Δρόντη
Σύμφωνα με παλαιότερες περιγραφές ταξιδιωτών, αλλά και από παλαιά σχέδια, η δρόντη είχε, κατά προσέγγιση, τις διαστάσεις ενός κύκνου· το σώμα της ήταν κοντόχοντρο, με μεγάλο κεφάλι, εφοδιασμένο με ένα παχύ ράμφος, κυρτό στο μπροστινό τμήμα του, το οποίο έφερε μια πλατιά ακραία απόφυση και είχε ανοιχτό πράσινο ή κίτρινο χρώμα. Οι φτερούγες ήταν τόσο κοντές και αδύνατες ώστε δεν τη βοηθούσαν να πετά· τα ισχυρά κατώτερα άκρα είχαν τέσσερα δάχτυλα με νύχια εκσκαφείς· η ουρά σχηματιζόταν από λίγα φτερά, τοξοειδώς λυγισμένα.
Τα ενήλικα άτομα ζύγιζαν περίπου 20 κιλά. Είχε μικρές και αδύναμες φτερούγες, οι οποίες δεν του επέτρεπαν να πετάει. Τα πόδια του ήταν κοντά και χοντρά, είχαν κίτρινο χρώμα και έφεραν τέσσερα δάχτυλα με μαύρα νύχια.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ναυτών, η δρόντη ήταν ικανός και άπληστος θηρευτής ψαριών, ενώ είχε παρατηρηθεί να τρώει με ευκολία πέτρες, οι οποίες πιστεύεται ότι διευκόλυναν την πέψη. Έφτιαχναν τις φωλιές τους, κατά πάσα πιθανότητα, βαθιά στο δάσος, όπου το θηλυκό γεννούσε ένα αβγό το οποίο και προστάτευε.
Η εξαφάνισή του, η οποία χρονολογείται περίπου στο 1680, οφείλεται εν μέρει στο κυνήγι που υπέστη –καθώς δεν μπορούσε να πετάξει, ήταν βραδυκίνητο και δεν φοβόταν τους ανθρώπους– και εν μέρει στον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των οικόσιτων ζώων που μεταφέρθηκαν στο νησί από τους Ευρωπαίους έποικους, τα οποία κατέστρεφαν τα αβγά του.
Ένα είδος συγγενικό, που εξαφανίστηκε και αυτό, ήταν η αυτοκρατορική βικτοριόρνιθα.
Ετικέτες:
Περιστερόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Δρόντη
