Νεκταρινιίδες (Nectariniidae) 
Οι Νεκταρινιίδες (Nectariniidae) είναι μια μεγάλη οικογένεια με πολλά είδη, Στρουθιόμορφων (Passeriformes) πουλιών. Η οικογένεια περιλαμβάνει συνολικά 15 γένη με περίπου 130 είδη μικρών, πολύχρωμων πουλιών.
Περισσότερα από τα μισά είδη της οικογένειας ζουν στην Αφρική νοτίως της Σαχάρας. Τα άλλα είδη ζούνε από τη νότια Ασία έως την Αυστραλία. Είναι δραστήρια πουλιά και θεωρούνται τα αντίστοιχα στον Παλαιό Κόσμο, των αμερικανικών κολιμπρίδων. Η πτήση τους
όμως δεν είναι τόσο ευκίνητη, και σε αντίθεση με τα κολίβρια, μπορούν μόνο να αιωρούνται στο ίδιο σημείο μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα. Έχουν ισχυρά πόδια που μπορούν να χρησιμοποιήσουν στην αναζήτηση της τροφής.
Οπως και οι Μελιφαγίδες (meliphagidae), έχουν ένα μακρύ, κυρτό με κλίση προς τα κάτω ράμφος. Η μακρυά γλώσσα τους, χρησιμεύει να ρουφούνε το νέκταρ από τα λουλούδια και να συλλαμβάνουν τα έντομα.
Το μήκος τους κυμαίνεται από 9 έως 22 εκατοστά. Τα αρσενικά έχουν συχνά έντονο και λαμπερό με πολλά χρώματα μεταλλικό φτέρωμα. Τα θηλυκά έχουν απλά χρώματα με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Διατροφή
Τρέφονται κυρίως με νέκταρ, μικρά φρούτα, σπόρους, γύρη, έντομα και αράχνες. Ο υψηλός μεταβολικός ρυθμός και το μικρό τους μέγεθος απαιτούν συνεχείς αναζητήσεις για τροφή. Όταν υπάρχει έλλειψη λουλουδιών κάποιες εποχές μεταναστεύουν τοπικά ή σε μεγάλες αποστάσεις σε άλλες περιοχές με αφθονία τροφής. Οι αναλογίες του νέκταρ ή των ασπόνδυλων στη διατροφή τους, ποικίλλουν από είδος σε είδος και ανάλογα με τις εποχές.
Αναπαραγωγή
Γεννάνε συνήθως δύο αυγά. Οι φωλιές συνήθως κρέμονται στα κλαδιά ή στα μεγάλα φύλλα των δέντρων είναι κλειστές, με μια στενή πλευρική είσοδο. Για την προστασία από τους εχθρούς, η φωλιά μερικές φορές χτίζετε κοντά σε φωλιές σφηκών. Η επώαση των αυγών γίνετε μόνο απο το θηλυκό, το αρσενικό συμμετέχει μόνο στην κατασκευή της φωλιάς και στη σίτιση των νεοσσών.
Ενδιαίτημα
Συναντούνται σε όλη την υποσαχάρια Αφρική, κατά μήκος της κοιλάδας του Νείλου μέχρι τις ακτές της Μεσογείου στην Αίγυπτο, και ανατολικά μέσω της Μέσης Ανατολής έως το μεγαλύτερο μέρος της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τα νησιών του Ειρηνικού, και ένα είδος φτάνει στην Αυστραλία.
Συναντούνται από τη στάθμη της θάλασσας έως τα 4.500 μ. στα αφρο-αλπικά λιβάδια, όπου ζει το είδος Nectarinia johnstoni.
Τα περισσότερα είδη ζουν σε δάση και σαβάνες, όπου υπάρχει μεγάλη ποσότητα ανθοφόρων φυτών και εντόμων. Ορισμένα είδη όπως το Cinnyris fuscus της νότιας Αφρικής και το Hedydipna metallica της βορειοανατολικής Αφρικής και της Αραβίας ζουν σε ημιερήμους.
✔ Η οικογένεια περιλαμβάνει συνολικά 15 γένη.
Aethopyga, Anabathmis, Anthobaphes, Arachnothera, Cinnyris, Chalcomitra, Chalcoparia, Cyanomitra, Deleornis, Dreptes, Hedydipna, Hypogramma, Leptocoma και Nectarinia.
Οι Νεκταρινιίδες (Nectariniidae) είναι μια μεγάλη οικογένεια με πολλά είδη, Στρουθιόμορφων (Passeriformes) πουλιών. Η οικογένεια περιλαμβάνει συνολικά 15 γένη με περίπου 130 είδη μικρών, πολύχρωμων πουλιών.
Περισσότερα από τα μισά είδη της οικογένειας ζουν στην Αφρική νοτίως της Σαχάρας. Τα άλλα είδη ζούνε από τη νότια Ασία έως την Αυστραλία. Είναι δραστήρια πουλιά και θεωρούνται τα αντίστοιχα στον Παλαιό Κόσμο, των αμερικανικών κολιμπρίδων. Η πτήση τους
όμως δεν είναι τόσο ευκίνητη, και σε αντίθεση με τα κολίβρια, μπορούν μόνο να αιωρούνται στο ίδιο σημείο μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα. Έχουν ισχυρά πόδια που μπορούν να χρησιμοποιήσουν στην αναζήτηση της τροφής.
Οπως και οι Μελιφαγίδες (meliphagidae), έχουν ένα μακρύ, κυρτό με κλίση προς τα κάτω ράμφος. Η μακρυά γλώσσα τους, χρησιμεύει να ρουφούνε το νέκταρ από τα λουλούδια και να συλλαμβάνουν τα έντομα.
Το μήκος τους κυμαίνεται από 9 έως 22 εκατοστά. Τα αρσενικά έχουν συχνά έντονο και λαμπερό με πολλά χρώματα μεταλλικό φτέρωμα. Τα θηλυκά έχουν απλά χρώματα με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Διατροφή
Τρέφονται κυρίως με νέκταρ, μικρά φρούτα, σπόρους, γύρη, έντομα και αράχνες. Ο υψηλός μεταβολικός ρυθμός και το μικρό τους μέγεθος απαιτούν συνεχείς αναζητήσεις για τροφή. Όταν υπάρχει έλλειψη λουλουδιών κάποιες εποχές μεταναστεύουν τοπικά ή σε μεγάλες αποστάσεις σε άλλες περιοχές με αφθονία τροφής. Οι αναλογίες του νέκταρ ή των ασπόνδυλων στη διατροφή τους, ποικίλλουν από είδος σε είδος και ανάλογα με τις εποχές.
Αναπαραγωγή
Γεννάνε συνήθως δύο αυγά. Οι φωλιές συνήθως κρέμονται στα κλαδιά ή στα μεγάλα φύλλα των δέντρων είναι κλειστές, με μια στενή πλευρική είσοδο. Για την προστασία από τους εχθρούς, η φωλιά μερικές φορές χτίζετε κοντά σε φωλιές σφηκών. Η επώαση των αυγών γίνετε μόνο απο το θηλυκό, το αρσενικό συμμετέχει μόνο στην κατασκευή της φωλιάς και στη σίτιση των νεοσσών.
Ενδιαίτημα
Συναντούνται σε όλη την υποσαχάρια Αφρική, κατά μήκος της κοιλάδας του Νείλου μέχρι τις ακτές της Μεσογείου στην Αίγυπτο, και ανατολικά μέσω της Μέσης Ανατολής έως το μεγαλύτερο μέρος της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τα νησιών του Ειρηνικού, και ένα είδος φτάνει στην Αυστραλία.
Συναντούνται από τη στάθμη της θάλασσας έως τα 4.500 μ. στα αφρο-αλπικά λιβάδια, όπου ζει το είδος Nectarinia johnstoni.
Τα περισσότερα είδη ζουν σε δάση και σαβάνες, όπου υπάρχει μεγάλη ποσότητα ανθοφόρων φυτών και εντόμων. Ορισμένα είδη όπως το Cinnyris fuscus της νότιας Αφρικής και το Hedydipna metallica της βορειοανατολικής Αφρικής και της Αραβίας ζουν σε ημιερήμους.
✔ Η οικογένεια περιλαμβάνει συνολικά 15 γένη.
Aethopyga, Anabathmis, Anthobaphes, Arachnothera, Cinnyris, Chalcomitra, Chalcoparia, Cyanomitra, Deleornis, Dreptes, Hedydipna, Hypogramma, Leptocoma και Nectarinia.
