Γκιώνης ή Σκωψ ο κοινός (Otus Scops)
Μικρό γλαυκόμορφο νυχτόβιο πτηνό. Το μήκος του φτάνει περίπου τα 20 εκκατοστά και έχει φτέρωμα καστανοκόκκινο με στίγματα και γκριζοκαφέ γραμμώσεις. Τα μάτια του βρίσκονται στο μπροστινό μέρος της κεφαλής, ενώ στις πλευρές υπάρχουν δύο μικρά λοφία, όπως στους μπούφους τα οποία ανασηκώνει σε περιπτώσεις φόβου, θυμού και όταν εξάπτεται. Είναι νυκτόβιο είδος και σπάνια θα τον δούμε στο φως της ημέρας.
Τρέφεται με έντομα και ποντίκια. Κατασκευάζει τη φωλιά του στις σχισμές των κορμών ή χρησιμοποιεί φωλιές που έχουν εγκαταλείψει άλλα πουλιά.
Κατηγορία: Γλαυκόμορφα
Ο Γκιώνης είναι αποδημητικός. Απαντά σε όλο τον Παλαιό Κόσμο, την Ασία, την Αφρική και τη Νότια Ευρώπη, (Ιβηρική Χερσόνησο, Γαλλία, Ιταλία, Βαλκάνια), ενώ διαχειμάζει στις υποσαχάριες περιοχές της Κεντρικής Αφρικής. Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένος επισκέπτης την άνοιξη και το καλοκαίρι. Στην Ελλάδα συναντάται συχνότερα στα νησιά του κεντρικού Αιγαίου. Στην Κ. και Ν. Ελλάδα, όπως και στην Κύπρο είναι μόνιμος κάτοικος, ενώ οι μόνες μεσογειακές περιοχές από τις οποίες λείπει είναι η Αίγυπτος και η Λιβύη.
Ανήκει στην οικογένεια των Γλαυκιδών (Strigidae) και αναγνωρίζονται έξι υποείδη, τα οποία ωστόσο διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους. Εκτός από τον κοινό Γκιώνη (O. s. scops) βρίσκουμε στην Κρήτη και στις Κυκλάδες τον σκλώπα ή σκουλούπα (O. s. cycladum), και στην Κύπρο το θούπι (O. s. cyprius).
Μικρό γλαυκόμορφο νυχτόβιο πτηνό. Το μήκος του φτάνει περίπου τα 20 εκκατοστά και έχει φτέρωμα καστανοκόκκινο με στίγματα και γκριζοκαφέ γραμμώσεις. Τα μάτια του βρίσκονται στο μπροστινό μέρος της κεφαλής, ενώ στις πλευρές υπάρχουν δύο μικρά λοφία, όπως στους μπούφους τα οποία ανασηκώνει σε περιπτώσεις φόβου, θυμού και όταν εξάπτεται. Είναι νυκτόβιο είδος και σπάνια θα τον δούμε στο φως της ημέρας.
Τρέφεται με έντομα και ποντίκια. Κατασκευάζει τη φωλιά του στις σχισμές των κορμών ή χρησιμοποιεί φωλιές που έχουν εγκαταλείψει άλλα πουλιά.
Κατηγορία: Γλαυκόμορφα
Γλαυκόμορφα
Κουκουβάγια
Χουχουριστής
Χιονόγλαυκα
Νανόμπουφος
Βαλτόμπουφος
Ιερακογλαύξ
Αιγωλιός
Μπούφος
🦉Γκιώνης
Τυτώ
Η επιστημονική ονομασία του Γκιώνη είναι Otus scops (Ώτος ο σκωψ). Η λέξη "ώτος" (από το ους = αφτί), σημαίνει τον "αφτιά" και αναφέρεται στα χαρακτηριστικά αντία του γκιόνη, που μοιάζουν με αφτιά. Ο όρος "σκωψ" ετυμολογείται από το "σκώπτω" και αναφέρεται στο επίμονο και διαπεραστικό βλέμμα του. Η λέξη Γκιώνης είναι ηχομιμιτική και προσομοιάζει το άκουσμα της φωνής του πουλιού. Άλλες κοινές ονομασίες είναι νυχτοπούλι και κλώσσος.Κουκουβάγια
Χουχουριστής
Χιονόγλαυκα
Νανόμπουφος
Βαλτόμπουφος
Ιερακογλαύξ
Αιγωλιός
Μπούφος
🦉Γκιώνης
Τυτώ
Ο Γκιώνης είναι αποδημητικός. Απαντά σε όλο τον Παλαιό Κόσμο, την Ασία, την Αφρική και τη Νότια Ευρώπη, (Ιβηρική Χερσόνησο, Γαλλία, Ιταλία, Βαλκάνια), ενώ διαχειμάζει στις υποσαχάριες περιοχές της Κεντρικής Αφρικής. Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένος επισκέπτης την άνοιξη και το καλοκαίρι. Στην Ελλάδα συναντάται συχνότερα στα νησιά του κεντρικού Αιγαίου. Στην Κ. και Ν. Ελλάδα, όπως και στην Κύπρο είναι μόνιμος κάτοικος, ενώ οι μόνες μεσογειακές περιοχές από τις οποίες λείπει είναι η Αίγυπτος και η Λιβύη.
Ανήκει στην οικογένεια των Γλαυκιδών (Strigidae) και αναγνωρίζονται έξι υποείδη, τα οποία ωστόσο διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους. Εκτός από τον κοινό Γκιώνη (O. s. scops) βρίσκουμε στην Κρήτη και στις Κυκλάδες τον σκλώπα ή σκουλούπα (O. s. cycladum), και στην Κύπρο το θούπι (O. s. cyprius).
Ετικέτες:
Γλαυκόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Γκιώνης