Τυτώ η λευκή - Ορνιθοπανίδα Τυτώ η λευκή
» » Τυτώ η λευκή

Τυτώ η λευκή

Τυτώ η λευκή, Ανθρωποπούλι (Tyto alba)
Κοινές ονομασίες: Κλαψοπούλι, Πεπλόγλαυκα, Ανθρωποπούλι.
Νυχτόβιο αρπακτικό, η πιο ανοιχτόχρωμη γλαύκα της χώρας μας. Έχει φωνή πολύ χαρακτηριστική και άγρια, ανακατεμένη με διάφορα σφυρίγματα, σε σημείο πολλοί άνθρωποι να τη φοβούνται και να τη θεωρούν γρουσούζικο πουλί. Η Τυτώ είναι κοινή στην Ελλάδα, ιδιαίτερα το χειμώνα, που πολλά πουλιά κατεβαίνουν από τις βορειότερες χώρες για να ξεχειμωνιάσουν. Μήκους 34 εκατοστών, η Τυτώ έχει ράχη χρυσοκίτρινη με γκρίζα στίγματα ενώ το πρόσωπο, το στήθος και η κοιλιά της είναι άσπρα με λίγες μαύρες κουκίδες.

Κατηγορία: Γλαυκόμορφα
Η τυτώ είναι νυκτόβιο αρπακτικό, ένας δυναμικός και ιδιαίτερα αποτελεσματικός κυνηγός, με λεία σχεδόν αποκλειστικά τα τρωκτικά.
Τα αυτιά της είναι τοποθετημένα σε διαφορετικό ύψος από την κάθε πλευρά του κεφαλιού της, ώστε να μπορεί να εντοπίζει όλα τα ηχητικά ερεθίσματα δημιουργώντας μια τρισδιάστατη απεικόνιση για το σημείο προέλευσής τους. Ακόμα και σε απόλυτο σκοτάδι, μπορεί να εφορμήσει και να εντοπίσει με απόλυτη ακρίβεια τη λεία της, σαρώνοντας μια απόσταση 2-3 χιλιομέτρων γύρω από τη φωλιά της.
Η Τυτώ χαρακτηρίζεται για το αθόρυβο πέταγμα της.









Η ηλικία που μπορεί να φτάσει ένα άτομο του είδους είναι κατά μέσο όρο 4 ετών. Συνήθως δυσκολεύονται να φτάσουν μέχρι τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής τους διότι διατρέχουν πολλούς κινδύνους. Οι βασικοί από αυτούς είναι ότι αν και αρπακτικό συνήθως πέφτουν θύματα άλλων αρπακτικών και κατά δεύτερον πέφτουν θύματα οδικών ατυχημάτων.
Αν και η παρουσία (και κυρίως η φωνή) του είδους τρομάζει πολλές φορές τους ανθρώπους είναι ένα ωφέλιμο είδος ειδικά για τις αγροτικές περιοχές και αυτό λόγω της διατροφής της. Σε βόρειες χώρες (π.χ. Γερμανία) στις στέγες των αχυρώνων άφηναν μια τρύπα γι αυτές. Χαρακτηριστικό είναι το αγγλικό όνομα της Barn owl (=η κουκουβάγια του αχυρώνα).
Κατάσταση Πληθυσμού:
Παρά τους παράγοντες κινδύνου, οι πληθυσμοί του είδους στην Ευρώπη είναι γενικά σταθεροί, με τάσεις ελάχιστα μειωτικές, γι’αυτό η IUCN έχει χαρακτηρίσει το είδος ως Ελαχίστης Ανησυχίας (LC).
Η Τυτώ έχει μακριά φτερά, κοντή ουρά και μακριά πόδια, με τα δάχτυλα σχεδόν γυμνά ενώ δεν έχει φούντες από φτερά. Ψάχνει για την τροφή της περισσότερο σε χωράφια και πιο σπάνια σε πλαγιές βουνών με λίγη βλάστηση.
Τρώει κυρίως ποντίκια αλλά και μικρά πουλιά. Μελέτες έχουν δείξει ότι κάθε άτομο μπορεί να φάει ένα ή περισσότερα τρωκτικά ανά νύκτα, ενώ όταν φωλιάζει, οι γονείς μαζί με τους νεοσσούς μπορεί να καταναλώσουν πάνω από 1.000 τρωκτικά ετησίως.
Δυστυχώς, είναι πάρα πολύ συχνό θύμα στους αυτοκινητόδρομους και εκατοντάδες σκοτώνονται κάθε χρόνο από τα αυτοκίνητα.

Γεννάει μία ή δύο φορές το χρόνο από 4-7 λευκά αβγά, που κλωσσάει το θηλυκό για 30-32 μέρες. Τα μικρά δέχονται τη φροντίδα και των δύο γονιών και μπορούν να πετάξουν μετά 55-56 μέρες.

Υπάρχει και το υποείδος (T.a. guttata) που ναι μεν έχει ράχη χρυσοκίτρινη αλλά το πρόσωπο και το κάτω μέρος είναι ξανθοκίτρινα.


Στη Μαλαισία, ορισμένοι καλλιεργητές ελαιοφοινίκων χτίζουν φωλιές για τις πεπλόγλαυκες—και δεν το κάνουν αυτό από συμπόνια. Το ζευγάρι που ζει εκεί πληρώνει νοίκι με το να απαλλάσσει τον αγρότη από περίπου 3.000 αρουραίους το χρόνο, που διαφορετικά θα έτρωγαν τη σοδειά του. Επίσης, οι πεπλόγλαυκες προσθέτουν μια δόση ομορφιάς. Συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο όμορφα πουλιά, απαντώνται σ’ όλο τον κόσμο, και το πρόσωπό τους που έχει σχήμα καρδιάς είναι ένα από τα πιο παράξενα πρόσωπα στη φύση.
Ετικέτες: Γλαυκόμορφα

Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Τυτώ η λευκή

Back To Top