Μικρό ντόντο (Didunculus strigirostris) 
Το μικρό ντόντο είναι ένα πτηνό της τάξης των περιστερόμορφων και ο μόνος πρόσφατος εκπρόσωπος του γένους του. Επίσης γνωστό ως περιστέρι με οδοντωτό ράμφος, είναι ενδημικό μόνο σε δύο νησάκια στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Σαμόα. Φθάνει σε μήκος σώματος περίπου τα 31 εκατοστά.
Το φτέρωμα στο κεφάλι, το λαιμό, άνω ράχη (μανδύας) και το στήθος είναι ιριδίζων πράσινο-μπλε. Το πάνω μέρος που ξεκινάει από το πίσω μέρος του λαιμού, η ουρά και οι φτερούγες είναι καφετιά. Η κοιλιά είναι
Τα πόδια είναι κοκκινωπά, μακρυά και άφτερα. Η περιοχή γύρω από το μάτια είναι γυμνή και κοκκινωπή.
Αυτό που είναι χαρακτηριστικό για αυτό το είδος είναι το μεγάλο κόκκινο ράμφος, το οποίο είναι λυγισμένο σαν άγκιστρο στο άκρο. Τα ρουθούνια είναι οριζόντια σε σχήμα σχισμής. Εμφανισιακά μοιάζει με το ράμφος του εξαφανισμένου ντόντο, που θεωρείτε το κοντινότερο συγγενικό είδος. Και τα δύο φύλα είναι παρόμοια.
Ζει μόνο στις νήσους Upolu και Savai'i, τα οποία ανήκουν στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Σαμόα.
Λίγα είναι γνωστά για την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά. Τον 19ο αιώνα θεωρήθηκε ως εδαφόβιο είδος, το οποίο κυρίως χτίζει τις φωλιές του κυρίως στο έδαφος. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναπαράγεται στα δέντρα, αλλά και κουρνιάζει σε αυτά.
Διατροφή
Οι διατροφικές τους συνήθειες είναι διαφορετικές από αυτές των άλλων περιστεριών. Είναι σε θέση να ανοίξει σκληρούς καρπούς του γένους Dysoxylum της οικογένειας μαόνι, μελιίδες (Meliaceae), επίσης τρέφεται και πολλά άλλα διάφορα φρούτα.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Το μικρό ντόντο είναι ένα πτηνό της τάξης των περιστερόμορφων και ο μόνος πρόσφατος εκπρόσωπος του γένους του. Επίσης γνωστό ως περιστέρι με οδοντωτό ράμφος, είναι ενδημικό μόνο σε δύο νησάκια στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Σαμόα. Φθάνει σε μήκος σώματος περίπου τα 31 εκατοστά.
Το φτέρωμα στο κεφάλι, το λαιμό, άνω ράχη (μανδύας) και το στήθος είναι ιριδίζων πράσινο-μπλε. Το πάνω μέρος που ξεκινάει από το πίσω μέρος του λαιμού, η ουρά και οι φτερούγες είναι καφετιά. Η κοιλιά είναι
Περιστερόμορφα
Περιστέρι
Δεκοχτούρα
Αγριοπερίστερο
Φασοπερίστερο
Τρυγόνι
Φάσσα
Αλσόκομος
Γκούρα
Περιστέρι Νίκομπαρ
Μικρό ντόντο
Πτεροκλίδες
Δρόντη
μαύρο-πράσινη.Περιστέρι
Δεκοχτούρα
Αγριοπερίστερο
Φασοπερίστερο
Τρυγόνι
Φάσσα
Αλσόκομος
Γκούρα
Περιστέρι Νίκομπαρ
Μικρό ντόντο
Πτεροκλίδες
Δρόντη
Τα πόδια είναι κοκκινωπά, μακρυά και άφτερα. Η περιοχή γύρω από το μάτια είναι γυμνή και κοκκινωπή.
Αυτό που είναι χαρακτηριστικό για αυτό το είδος είναι το μεγάλο κόκκινο ράμφος, το οποίο είναι λυγισμένο σαν άγκιστρο στο άκρο. Τα ρουθούνια είναι οριζόντια σε σχήμα σχισμής. Εμφανισιακά μοιάζει με το ράμφος του εξαφανισμένου ντόντο, που θεωρείτε το κοντινότερο συγγενικό είδος. Και τα δύο φύλα είναι παρόμοια.
Ζει μόνο στις νήσους Upolu και Savai'i, τα οποία ανήκουν στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Σαμόα.
Λίγα είναι γνωστά για την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά. Τον 19ο αιώνα θεωρήθηκε ως εδαφόβιο είδος, το οποίο κυρίως χτίζει τις φωλιές του κυρίως στο έδαφος. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναπαράγεται στα δέντρα, αλλά και κουρνιάζει σε αυτά.
Διατροφή
Οι διατροφικές τους συνήθειες είναι διαφορετικές από αυτές των άλλων περιστεριών. Είναι σε θέση να ανοίξει σκληρούς καρπούς του γένους Dysoxylum της οικογένειας μαόνι, μελιίδες (Meliaceae), επίσης τρέφεται και πολλά άλλα διάφορα φρούτα.
Κατάσταση πληθυσμού
Είναι δύσκολο να γίνουν ακριβείς εκτιμήσεις του πληθυσμού. Λόγω της συνεχιζόμενης απώλειας ενδιαιτημάτων, περιορισμένου εύρους ζώνης, μικρού μεγέθους πληθυσμού, κυνηγιού και περιστασιακών κυκλώνων που πλήττουν τα νησιά, καθώς και των πιθανών επιπτώσεων των εισαγόμενων ειδών, όπως οι χοίροι, τα σκυλιά, οι αρουραίοι και οι γάτες, κατατάσσεται στο IUCN ως άκρως απειλούμενο είδος.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι αριθμοί είναι κρίσιμοι και ότι 70 έως 380 πουλιά επιβιώνουν στην άγρια φύση και δεν υπάρχει προς το παρόν πληθυσμός σε αιχμαλωσία. Έρευνες από το Υπουργείο Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σαμόα, απέτυχαν να βρουν φωλιές με αυγά ή νεοσσούς, μόνο το 2013 κατάφεραν να εντοπίσουν ένα μόνο νεαρό πουλί στην οροσειρά Savaii. Είναι πολύ πιθανό η θνησιμότητα των νεοσσών να είναι υψηλή και ο πληθυσμός που παρατηρείται, να είναι ένας ηλικιωμένος πληθυσμός ενήλικων πτηνών.
Είναι δύσκολο να γίνουν ακριβείς εκτιμήσεις του πληθυσμού. Λόγω της συνεχιζόμενης απώλειας ενδιαιτημάτων, περιορισμένου εύρους ζώνης, μικρού μεγέθους πληθυσμού, κυνηγιού και περιστασιακών κυκλώνων που πλήττουν τα νησιά, καθώς και των πιθανών επιπτώσεων των εισαγόμενων ειδών, όπως οι χοίροι, τα σκυλιά, οι αρουραίοι και οι γάτες, κατατάσσεται στο IUCN ως άκρως απειλούμενο είδος.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι αριθμοί είναι κρίσιμοι και ότι 70 έως 380 πουλιά επιβιώνουν στην άγρια φύση και δεν υπάρχει προς το παρόν πληθυσμός σε αιχμαλωσία. Έρευνες από το Υπουργείο Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σαμόα, απέτυχαν να βρουν φωλιές με αυγά ή νεοσσούς, μόνο το 2013 κατάφεραν να εντοπίσουν ένα μόνο νεαρό πουλί στην οροσειρά Savaii. Είναι πολύ πιθανό η θνησιμότητα των νεοσσών να είναι υψηλή και ο πληθυσμός που παρατηρείται, να είναι ένας ηλικιωμένος πληθυσμός ενήλικων πτηνών.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Περιστερόμορφα
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Μικρό ντόντο
