Μουστακοτσιροβάκος, Rüppell's Warbler (Sylvia rueppelli) 
Ο Μουστακοτσιροβάκος είναι ένα μικρό ωδικό πουλί με μέγεθος από 12,5 έως 13,5 εκατοστά, μοιάζει αρκετά με τον Μαυροτσιροβάκο, αλλά είναι ελαφρώς πιο αδύνατος. Η πλάτη είναι γκρίζα, οι φτερούγες του στις άκρες είναι μαύρες καθώς και η ουρά. Τα πόδια είναι σκούρο χρώμα της ώχρας, το ράμφος είναι ελαφρώς κυρτό στην άκρη και η κάτω γνάθος είναι ανοιχτό μπεζ.
Τα αρσενικά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής, έχουν το κεφάλι στην περιοχή του μετώπου και το κάτω μέρος του λαιμού μαύρο και χωρίζεται από μια λευκή λωρίδα στις πλευρές που ξεκινάει από τη βάση του ράμφους. Το κάτω μέρος είναι ανοικτό γκρι. Στο μάτι φέρει έντονο φωτεινό κόκκινο δαχτυλίδι και η ίριδα είναι καφεκόκκινη. Στα θηλυκά το φτέρωμα αναπαραγωγής στο κεφάλι είναι γκρίζο με κάποια μαύρα στίγματα να παραμένουν στο μέτωπο, ο λαιμός είναι ανοιχτόχρωμος με μαύρα στίγματα. Ο δακτύλιος στο μάτι είναι στενός σκούρο κόκκινος και περιβάλλεται από ένα λεπτό λευκό δαχτυλίδι εξωτερικά. Στήθος και κοιλιά είναι υπόλευκα με ανοιχτό γκρίζο στα πλευρά.
Όταν νιώσει τον κίνδυνο, βγάζει μια δυνατή φωνή συναγερμού με σύντομους και ξεχωριστούς ήχους «τσα - τσα - τσα - τσα». Το κελάηδημά του, ένα δυνατό, μελωδικό και βιαστικό τερέτισμα, ανακατεύεται με χαρακτηριστικούς ήχους σαν κροταλίσματα. Έχει χαρακτηριστικό γαμήλιο πέταγμα: τραγουδά στον αέρα ανεβαίνοντας σε ύψος λίγων μέτρων και στη συνέχεια αφήνεται να κυλήσει στριφογυρίζοντας προς τα κάτω, με τις φτερούγες τεντωμένες, σαν αεροπλανάκι.
Αλλες ονομασίες: Αιγαιοτσιροβάκος, Εληοβάτης (Κύπρος)
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Η περιοχή διανομής στην Ευρώπη περιορίζεται στην νότια, δυτική και νοτιοδυτική Ελλάδα, καθώς και σε λιγοστούς μεμονωμένους πληθυσμούς στη βορειοδυτική Τουρκία. Είναι μεταναστευτικό πουλί και την περίοδο του χειμώνα μεταναστεύει στην υποσαχάρια Αφρική. Ο Μουστακοτσιροβάκος καταφθάνει στη χώρα μας από το Μάρτιο και παραμένει στην Κεντρική και Νότια Ελλάδα ως το Σεπτέμβριο. Φωλιάζει στη Στερεά Ελλάδα, στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, στα νησιά που βρίσκονται κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, κυρίως στη Λέσβο και τη Ρόδο. Απαντά και στην Κρήτη, περαστικός κατά την ανοιξιάτικη και φθινοπωρινή μετανάστευση από και προς τη Νοτιοανατολική Αφρική.
Όπως οι περισσότεροι Τσιροβάκοι είναι εντομοφάγα πουλιά αλλά προτιμούν και διάφορα φρούτα όπως τα βατόμουρα.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλιας
Ο Μουστακοτσιροβάκος είναι ένα μικρό ωδικό πουλί με μέγεθος από 12,5 έως 13,5 εκατοστά, μοιάζει αρκετά με τον Μαυροτσιροβάκο, αλλά είναι ελαφρώς πιο αδύνατος. Η πλάτη είναι γκρίζα, οι φτερούγες του στις άκρες είναι μαύρες καθώς και η ουρά. Τα πόδια είναι σκούρο χρώμα της ώχρας, το ράμφος είναι ελαφρώς κυρτό στην άκρη και η κάτω γνάθος είναι ανοιχτό μπεζ.
Τα αρσενικά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής, έχουν το κεφάλι στην περιοχή του μετώπου και το κάτω μέρος του λαιμού μαύρο και χωρίζεται από μια λευκή λωρίδα στις πλευρές που ξεκινάει από τη βάση του ράμφους. Το κάτω μέρος είναι ανοικτό γκρι. Στο μάτι φέρει έντονο φωτεινό κόκκινο δαχτυλίδι και η ίριδα είναι καφεκόκκινη. Στα θηλυκά το φτέρωμα αναπαραγωγής στο κεφάλι είναι γκρίζο με κάποια μαύρα στίγματα να παραμένουν στο μέτωπο, ο λαιμός είναι ανοιχτόχρωμος με μαύρα στίγματα. Ο δακτύλιος στο μάτι είναι στενός σκούρο κόκκινος και περιβάλλεται από ένα λεπτό λευκό δαχτυλίδι εξωτερικά. Στήθος και κοιλιά είναι υπόλευκα με ανοιχτό γκρίζο στα πλευρά.
Όταν νιώσει τον κίνδυνο, βγάζει μια δυνατή φωνή συναγερμού με σύντομους και ξεχωριστούς ήχους «τσα - τσα - τσα - τσα». Το κελάηδημά του, ένα δυνατό, μελωδικό και βιαστικό τερέτισμα, ανακατεύεται με χαρακτηριστικούς ήχους σαν κροταλίσματα. Έχει χαρακτηριστικό γαμήλιο πέταγμα: τραγουδά στον αέρα ανεβαίνοντας σε ύψος λίγων μέτρων και στη συνέχεια αφήνεται να κυλήσει στριφογυρίζοντας προς τα κάτω, με τις φτερούγες τεντωμένες, σαν αεροπλανάκι.
Αλλες ονομασίες: Αιγαιοτσιροβάκος, Εληοβάτης (Κύπρος)
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Τσιροβάκοι (Sylviidae Sylvia)
Συναντάται σε βραχώδεις πλαγιές με αραιά χαμηλά δέντρα και εν μέρει σε ανοιχτά δάση δρυός με χαμηλή θαμνώδες βλάστηση. Η φωλιά είναι συνήθως χτισμένη σε ακανθώδες θάμνους. Εμφανίζεται σπάνια προτιμάει να είναι καλά κρυμένο, ωστόσο τα αρσενικά πετούν πιο συχνά κελαηδώντας στις πτήσεις τους.Η περιοχή διανομής στην Ευρώπη περιορίζεται στην νότια, δυτική και νοτιοδυτική Ελλάδα, καθώς και σε λιγοστούς μεμονωμένους πληθυσμούς στη βορειοδυτική Τουρκία. Είναι μεταναστευτικό πουλί και την περίοδο του χειμώνα μεταναστεύει στην υποσαχάρια Αφρική. Ο Μουστακοτσιροβάκος καταφθάνει στη χώρα μας από το Μάρτιο και παραμένει στην Κεντρική και Νότια Ελλάδα ως το Σεπτέμβριο. Φωλιάζει στη Στερεά Ελλάδα, στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, στα νησιά που βρίσκονται κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, κυρίως στη Λέσβο και τη Ρόδο. Απαντά και στην Κρήτη, περαστικός κατά την ανοιξιάτικη και φθινοπωρινή μετανάστευση από και προς τη Νοτιοανατολική Αφρική.
Όπως οι περισσότεροι Τσιροβάκοι είναι εντομοφάγα πουλιά αλλά προτιμούν και διάφορα φρούτα όπως τα βατόμουρα.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλιας
Ετικέτες:
Συλβιίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Μουστακοτσιροβάκος
