Σαρδοτσιροβάκος, Τεφροστηθοσύλβια, Marmora's Warbler, (Sylvia sarda)
Ο Σαρδοτσιροβάκος είναι ένα μικρό ωδικό πουλί με μέγεθος περίπου από 13 έως 16 εκατοστά και άνοιγμα πτερύγων περίπου 25 έως 30 εκατοστά και συναντάται στις Βαλεαρίδες, την Κορσική και τη Σαρδηνία.
Είναι παρόμοιος σε μέγεθος, σχήμα και συμπεριφορά με τον Προβηγκοτσιροβάκο, διαφέρει μόνο στο κάτω φτέρωμα που είναι γκρίζο και στην έλλειψη λευκών κηλίδων στο λαιμό. Το αρσενικό είναι ομοιόμορφο γκρί, με εξαίρεση το λαιμό που είναι ανοιχτότερος. Η βάση του ράμφους, η ίριδα και τα πόδια είναι κόκκινα. Το θηλυκό είναι ανοιχτότερο γκρί.
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Αναπαράγεται σε πλαγιές λόφων με χαμηλούς θάμνους και σε βραχώδεις ακτές με θάμνους Ερείκης και Cistus, αλλά όχι σε δάση.
Ο Σαρδοτσιροβάκος εμφανίζεται συνήθως σε ζευγάρια ή μεμονωμένα. Μόνο το φθινόπωρο και το χειμώνα σχηματίζουν μικρές ομάδες. Η τροφή του αποτελείται από έντομα, αράχνες και άλλα ασπόνδυλα.
Γεννάει δύο φορές το χρόνο. Από Απρίλιο μέχρι Μάιο και μια δεύτερη φορά τον Ιούνιο. Τα τρία έως τέσσερα αυγά επωάζονται για 12-13 ημέρες. Ο νεοσσοί αφήνουν τη φωλιά μετά από 12 ημέρες.
Υπάρουν δύο υποείδη:
Sylvia sarda sarda - Συναντάται στη Σαρδηνία και την Κορσική.
Sylvia sarda balearica - Συναντάται στις Βαλεαρίδες Νήσους, εκτός από τη Μινόρκα.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ο Σαρδοτσιροβάκος είναι ένα μικρό ωδικό πουλί με μέγεθος περίπου από 13 έως 16 εκατοστά και άνοιγμα πτερύγων περίπου 25 έως 30 εκατοστά και συναντάται στις Βαλεαρίδες, την Κορσική και τη Σαρδηνία.
Είναι παρόμοιος σε μέγεθος, σχήμα και συμπεριφορά με τον Προβηγκοτσιροβάκο, διαφέρει μόνο στο κάτω φτέρωμα που είναι γκρίζο και στην έλλειψη λευκών κηλίδων στο λαιμό. Το αρσενικό είναι ομοιόμορφο γκρί, με εξαίρεση το λαιμό που είναι ανοιχτότερος. Η βάση του ράμφους, η ίριδα και τα πόδια είναι κόκκινα. Το θηλυκό είναι ανοιχτότερο γκρί.
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Τσιροβάκοι (Sylviidae Sylvia)
Φωλιάζουν κυρίως στις Βαλεαρίδες Νήσους, με εξαίρεση τη Μινόρκα (ισπ., καταλ. Menorca). Επιπλέον φωλιάζει στην Κορσική, τη Σαρδηνία, το Κάπρι, Έλβα, Pantelleria, στο νησί της Τυνησίας Zembra. Υπάρχουν αρκετές αναφορές από τη δεκαετία του '90 ότι αναπαράγωνται και στο Αιγαίο. Ενώ ο πληθυσμός στις Βαλεαρίδες Νήσους είναι ενδημικός, το ανατολικό υποείδος μεταναστεύει το χειμώνα στη βόρεια Αφρική. Ο Σαρδοτσιροβάκος προτιμά συνήθως υψόμετρα χαμηλότερα από 500 μέτρα, αλλά μπορούν επίσης να βρεθούν στις ορεινές περιοχές της Κορσικής και της Σαρδηνίας σε υψόμετρο έως 1800 μέτρα.Αναπαράγεται σε πλαγιές λόφων με χαμηλούς θάμνους και σε βραχώδεις ακτές με θάμνους Ερείκης και Cistus, αλλά όχι σε δάση.
Ο Σαρδοτσιροβάκος εμφανίζεται συνήθως σε ζευγάρια ή μεμονωμένα. Μόνο το φθινόπωρο και το χειμώνα σχηματίζουν μικρές ομάδες. Η τροφή του αποτελείται από έντομα, αράχνες και άλλα ασπόνδυλα.
Γεννάει δύο φορές το χρόνο. Από Απρίλιο μέχρι Μάιο και μια δεύτερη φορά τον Ιούνιο. Τα τρία έως τέσσερα αυγά επωάζονται για 12-13 ημέρες. Ο νεοσσοί αφήνουν τη φωλιά μετά από 12 ημέρες.
Υπάρουν δύο υποείδη:
Sylvia sarda sarda - Συναντάται στη Σαρδηνία και την Κορσική.
Sylvia sarda balearica - Συναντάται στις Βαλεαρίδες Νήσους, εκτός από τη Μινόρκα.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας
Ετικέτες:
Συλβιίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Σαρδοτσιροβάκος