Μαυροσκούφης, Σταφιδοτσιροβάκος (Sylvia Atricapilla) 
Ο μαυροσκούφης έχει μέγεθος 14 εκατοστάμε με άνοιγμα πτερύγων έως 20 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινη όψη και πολύ χαρακτηριστικό σκούφο που κατεβαίνει μέχρι το ύψος των οφθαλμών. Παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό, το χρώμα του σκουφιού διαχωρίζει το αρσενικό από το θηλυκό. Συγκεκριμένα το αρσενικό έχει μαύρο σκούφο, ενώ το θηλυκό και στα νεαρά καστανοκόκκινο. Άλλη μία διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, είναι και το χρώμα του κάτω φτερώματος, στήθος κοιλιά. Στο αρσενικό είναι τεφρόλευκο, ενώ στο θηλυκό έχει καστανή απόχρωση. Το πάνω μέρος του φτερώματος και στα δύο φύλα είναι τεφροκάστανο.
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Ο κύριος βιότοπος αναπαραγωγής του είδους είναι τα ώριμα φυλλοβόλα δάση, με παχύ υπόστρωμα κάτω από τα δέντρα και θάμνους. Άλλα ενδιαιτήματα, όπως πάρκα, κήποι και κατάφυτοι φράκτες, χρησιμοποιούνται μόνον εφ' όσον πληρούν τις βασικές απαιτήσεις της ύπαρξης ψηλών δέντρων (για το τραγούδι) και του παχέος υποστρώματος.
Είναι αποδημητικό είδος, εμφανίζεται την άνοιξη στην Ελλάδα, παραμένει ολόκληρο το καλοκαίρι, ενώ το φθινόπωρο μεταναστεύει νοτιότερα για να διαχειμάσει. Συναντάται σε περιοχές με θαμνώδη βλάστηση, σε χαμόκλαδα με διάσπαρτα δένδρα, θάμνους, άλση και κήπους.
Αναπαραγωγή
Αναπαράγεται στην Ελλάδα. Χτίζει τη φωλιά του πάνω σε δέντρα και θάμνους, κατά προτίμηση βατομουριές. Γεννά μία ή δύο φορές το χρόνο, την περίοδο Απριλίου Ιουλίου, 4 έως 5 αυγά κάθε φορά.
Τροφή
Τρέφεται με έντομα που βρίσκει μέσα στα φυλλώματα και με ώριμα φρούτα όπως τα βατόμουρα.
Καθεστώς προστασίας
Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Ο μαυροσκούφης έχει μέγεθος 14 εκατοστάμε με άνοιγμα πτερύγων έως 20 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινη όψη και πολύ χαρακτηριστικό σκούφο που κατεβαίνει μέχρι το ύψος των οφθαλμών. Παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό, το χρώμα του σκουφιού διαχωρίζει το αρσενικό από το θηλυκό. Συγκεκριμένα το αρσενικό έχει μαύρο σκούφο, ενώ το θηλυκό και στα νεαρά καστανοκόκκινο. Άλλη μία διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, είναι και το χρώμα του κάτω φτερώματος, στήθος κοιλιά. Στο αρσενικό είναι τεφρόλευκο, ενώ στο θηλυκό έχει καστανή απόχρωση. Το πάνω μέρος του φτερώματος και στα δύο φύλα είναι τεφροκάστανο.
Κατηγορία: Συλβιίδες (Sylviidae) | Τσιροβάκοι (Sylvia)
Τσιροβάκοι (Sylviidae Sylvia)
Βιότοπος εμφάνισηΟ κύριος βιότοπος αναπαραγωγής του είδους είναι τα ώριμα φυλλοβόλα δάση, με παχύ υπόστρωμα κάτω από τα δέντρα και θάμνους. Άλλα ενδιαιτήματα, όπως πάρκα, κήποι και κατάφυτοι φράκτες, χρησιμοποιούνται μόνον εφ' όσον πληρούν τις βασικές απαιτήσεις της ύπαρξης ψηλών δέντρων (για το τραγούδι) και του παχέος υποστρώματος.
Είναι αποδημητικό είδος, εμφανίζεται την άνοιξη στην Ελλάδα, παραμένει ολόκληρο το καλοκαίρι, ενώ το φθινόπωρο μεταναστεύει νοτιότερα για να διαχειμάσει. Συναντάται σε περιοχές με θαμνώδη βλάστηση, σε χαμόκλαδα με διάσπαρτα δένδρα, θάμνους, άλση και κήπους.
Αναπαραγωγή
Αναπαράγεται στην Ελλάδα. Χτίζει τη φωλιά του πάνω σε δέντρα και θάμνους, κατά προτίμηση βατομουριές. Γεννά μία ή δύο φορές το χρόνο, την περίοδο Απριλίου Ιουλίου, 4 έως 5 αυγά κάθε φορά.
Τροφή
Τρέφεται με έντομα που βρίσκει μέσα στα φυλλώματα και με ώριμα φρούτα όπως τα βατόμουρα.
Καθεστώς προστασίας
Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Ετικέτες:
Συλβιίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Μαυροσκούφης
