Λοξίας ο σταυρορραμφής, Σταυρομύτης (Loxia curvirostra) 
κοινή ονομασία καθεμιάς από τις σπίζες τού γένους Lοxia που έχει χαρακτηριστικό γνώρισμα τα σταυρωτά άκρα τού ράμφους και από τα είδη τού οποίου φωλιάζει στην Ελλάδα το Loxia curvirostra, κοινώς ελατοσταυρομύτης.
Ο Σταυρομύτης είναι είδος που ξεχωρίζει εύκολα από τις άλλες ευρωπαϊκές σπίζες λόγω του χαρακτηριστικού ράμφους του. Γενικά, πρόκειται για μία μεγάλη σπίζα μεγέθους 16,5 εκατοστών, με όμορφα χρώματα, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το υποείδος.
Παίρνει το όνομά του από το παράξενο ράμφος του που είναι σταυρωτό στην
Κατηγορία: Σπιζίδες (Fringillidae)
Τα νεαρά, ανάλογα με το γένος τους ακολουθούν τους χρωματισμούς των γονιών τους αλλά έχουν σαφώς σκοτεινότερες αποχρώσεις.
Οι κινήσεις του Σταυρομύτη, το σχετικά χοντρά κεφάλι και το ιδιόρρυθμο ράμφος του, ειδικά όταν ψάχνει για την τροφή του, θυμίζουν έντονα παπαγάλο.
Η φωνή του είναι ένα βαρύ και δυνατά μεταλλικό «ντζιπ-ντζιπ». Το κελάηδημά του μοιάζει με του φλώρου αλλά είναι βαρύτερο, πιο τονισμένο.
Τροφή Το διαιτολόγιο του σταυρομύτη αποτελείται κυρίως από σπέρματα ερυθρελάτης, αλλά και άλλων κωνοφόρων, όπως ελάτης, πεύκου, λάρικος και σημύδας. Επιπλέον, μπορεί να περιλαμβάνει φύλλα και μπουμπούκια ανθέων, πευκοβελόνες και δρύπες ή σωροκάρπια από δρύπες (berries).
Ωστόσο, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού στρέφεται και σε μικρά έντομα, όπως αφίδες, κάμπιες και αράχνες. Μάλιστα, στο κυνήγι εντόμων ο σταυρομύτης μπορεί να ανοίγει τους κώνους για να τα συλλάβει. Η διατροφή των νεοσσών περιλαμβάνει κυρίως έντομα και σπέρματα κωνοφόρων.
Αναπαραγωγή
Αντίθετα με τις άλλες σπίζες, ο Σταυρομύτης δεν έχει σταθερή αναπαραγωγική περίοδο. Συνήθως φωλιάζει Ιανουάριο και Φεβρουάριο, αρκετές φορές και Ιούλιο ενώ δεν είναι παράξενο αν βρεθεί να φωλιάζει και τις άλλες εποχές του έτους. Χτίζει τη φωλιά του σε κωνοφόρα δέντρα. Το θηλυκό γεννάει 3-5 αβγά, τα οποία κλωσσάει μόνο του για 13-16 μέρες. Τα μικρά δέχονται τη στοργική φροντίδα του ζευγαριού και πετούν μετά από 16-25 μέρες.
Στην Ελλάδα, το είδος φωλιάζει στις ορεινές περιοχές των εδαφών που καταλαμβάνει κατά την αναπαραγωγική περίοδο σε όλη την επικράτεια.
κοινή ονομασία καθεμιάς από τις σπίζες τού γένους Lοxia που έχει χαρακτηριστικό γνώρισμα τα σταυρωτά άκρα τού ράμφους και από τα είδη τού οποίου φωλιάζει στην Ελλάδα το Loxia curvirostra, κοινώς ελατοσταυρομύτης.
Ο Σταυρομύτης είναι είδος που ξεχωρίζει εύκολα από τις άλλες ευρωπαϊκές σπίζες λόγω του χαρακτηριστικού ράμφους του. Γενικά, πρόκειται για μία μεγάλη σπίζα μεγέθους 16,5 εκατοστών, με όμορφα χρώματα, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το υποείδος.
Παίρνει το όνομά του από το παράξενο ράμφος του που είναι σταυρωτό στην
Κατηγορία: Σπιζίδες (Fringillidae)
Σπιζίδες
Κοκκοθραύστης
Σταυρομύτης
Σπίνος ο κοινός
Χειμωνόσπινος
Καναρίνι της Συρίας
Αγριοκαναρίνι
Μαύρο καναρίνι
Πύρρουλας
Ακανθυλίς
Σκαρθί
Λούγαρο
Φανέτο
Φλώρος
Καρδινάλιος
άκρη, έτσι ώστε να μπορεί να βγάζει τους σπόρους από τα κουκουνάρια των πεύκων. Είναι αρκετά μεγάλη σπίζα μεγέθους 16,5 εκατοστών. Το αρσενικό έχει έντονο κόκκινο χρώμα, με ανοιχτότερες αποχρώσεις στο στήθος και στο ουροπύγιο, σκουροκάστανες φτερούγες και αρκετό κοντή ουρά. Το θηλυκό είναι γκριζοπράσινο με ανοιχτότερες αποχρώσεις στο ουροπύγιο και στο κάτω μέρος. Οι φτερούγες και η ουρά είναι σκούρο λαδοπράσινες. Οι ταρσοί και τα πόδια είναι ανοικτά καφέ, ενώ η ίριδα είναι μαύρη.Κοκκοθραύστης
Σταυρομύτης
Σπίνος ο κοινός
Χειμωνόσπινος
Καναρίνι της Συρίας
Αγριοκαναρίνι
Μαύρο καναρίνι
Πύρρουλας
Ακανθυλίς
Σκαρθί
Λούγαρο
Φανέτο
Φλώρος
Καρδινάλιος
Τα νεαρά, ανάλογα με το γένος τους ακολουθούν τους χρωματισμούς των γονιών τους αλλά έχουν σαφώς σκοτεινότερες αποχρώσεις.
Οι κινήσεις του Σταυρομύτη, το σχετικά χοντρά κεφάλι και το ιδιόρρυθμο ράμφος του, ειδικά όταν ψάχνει για την τροφή του, θυμίζουν έντονα παπαγάλο.
Η φωνή του είναι ένα βαρύ και δυνατά μεταλλικό «ντζιπ-ντζιπ». Το κελάηδημά του μοιάζει με του φλώρου αλλά είναι βαρύτερο, πιο τονισμένο.
Τροφή Το διαιτολόγιο του σταυρομύτη αποτελείται κυρίως από σπέρματα ερυθρελάτης, αλλά και άλλων κωνοφόρων, όπως ελάτης, πεύκου, λάρικος και σημύδας. Επιπλέον, μπορεί να περιλαμβάνει φύλλα και μπουμπούκια ανθέων, πευκοβελόνες και δρύπες ή σωροκάρπια από δρύπες (berries).
Ωστόσο, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού στρέφεται και σε μικρά έντομα, όπως αφίδες, κάμπιες και αράχνες. Μάλιστα, στο κυνήγι εντόμων ο σταυρομύτης μπορεί να ανοίγει τους κώνους για να τα συλλάβει. Η διατροφή των νεοσσών περιλαμβάνει κυρίως έντομα και σπέρματα κωνοφόρων.
Αναπαραγωγή
Αντίθετα με τις άλλες σπίζες, ο Σταυρομύτης δεν έχει σταθερή αναπαραγωγική περίοδο. Συνήθως φωλιάζει Ιανουάριο και Φεβρουάριο, αρκετές φορές και Ιούλιο ενώ δεν είναι παράξενο αν βρεθεί να φωλιάζει και τις άλλες εποχές του έτους. Χτίζει τη φωλιά του σε κωνοφόρα δέντρα. Το θηλυκό γεννάει 3-5 αβγά, τα οποία κλωσσάει μόνο του για 13-16 μέρες. Τα μικρά δέχονται τη στοργική φροντίδα του ζευγαριού και πετούν μετά από 16-25 μέρες.
Στην Ελλάδα, το είδος φωλιάζει στις ορεινές περιοχές των εδαφών που καταλαμβάνει κατά την αναπαραγωγική περίοδο σε όλη την επικράτεια.
Κατάσταση πληθυσμού: To είδος δεν φαίνεται να διατρέχει κάποιο σοβαρό κίνδυνο που να απειλεί την αναπαραγωγή του και αξιολογείται από την IUCN ως Ελαχίστης Ανησυχίας (LC). Οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί αναπαραγωγής αποτελούν κάτι λιγότερο από το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν διακυμάνσεις μεταξύ των ετών 1990 και 2000, ήταν αποφασιστική η σταθερότητα των βασικών πληθυσμών στη Ρωσία και Φινοσκανδιναβία.
Ετικέτες:
Σπιζίδες
Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Λοξίας ο σταυρορραμφής
