Τσιχλογέρακο - Ορνιθοπανίδα Τσιχλογέρακο

Τσιχλογέρακο

Τσιχλογέρακο, Αστούριος ο νίσος (Accipiter nisus)
Λαϊκά ονόματα: Τσιχλογέρακο, Σαΐνι, Ξεφτέρι. Διμορφικό. Το αρσενικό είναι σκούρο γκρίζο στο πάνω μέρος και άσπρο με κοκκινόξανθες οριζόντιες ρίγες από κάτω. Το ίδιο χρώμα υπάρχει στο κάτω μέρος του λαιμού και στα μάγουλα. Το θηλυκό και τα νεαρά μοιάζουν πολύ με τα αντί­στοιχα του Σαϊνιού. Το μάτι των ενηλίκων είναι κίτρινο ενώ το κήρωμα και τά πόδια σ' όλες τις ηλικίες είναι κίτρινο.
Τα θηλυκά είναι πάντα μεγαλύτερα από τα αρσενικά, σχεδόν διπλάσια σε βάρος και μέγεθος.

Ιερακόμορφα (Falconiformes) | Αετίδαι, (Accipitridae) | Αστούριοι (Accipiter)





Γενικά χαρακτηριστικά: Είναι ένας μικρός αλλά πολύ γρήγορος και ευκίνητος άστούριος. Προτιμάει να κάθεται κρυμμένος στα φυλλώματα, άπ' οπου και εφορμάει αστραπιαία στην λεία του. Τα κοντά και στρογγυλωπά φτερά του τον βοηθάνε να αναπτύσ­σει μεγάλη ταχύτητα σε μικρές αποστάσεις. Κυνηγάει συνήθως μόνος.
Αστούριος (astur)
Γένος αρπακτικών πτηνών της οικογένειας των ιερακιδών. Έχουν μικρό ράμφος και φέρουν στο πάνω σαγόνι τους ατροφικό δόντι. Τρέφονται με μικρότερα πουλιά που τα αρπάζουν καθώς πετούν. Στο γένος τους ανήκουν γύρω στα 20 είδη, από τα οποία το γνωστότερο στον τόπο μας είναι ο αστούριος o βραχυκέφαλος.
φαβοτύπος καὶ ὁ σπιζίας («ἱέρακες ἄμφω ὅ τε φαβοτύπος καὶ ὁ σπιζίας», Αριστοτέλης).
σπιζίας, ονομασία μικρού γερακιού που καταδιώκει τις σπίζες και τα στρουθιά.
φαβοτύπος, αυτός που χτυπά περιστέρια, είδος γερακιού που σκοτώνει περιστέρια ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: φάψ, φαβός «άγριο περιστέρι» + -τυπος ( τύπος, τύπτω «χτυπώ»).
Οικότοπος: Συχνάζει σε δάση, Όχι όμως πολύ πυκνά. Πολύ συχνά και ειδικά τον χειμώνα, τον βρίσκουμε κοντά σε χωριά, σε μεγάλα πάρκα πόλεων ή' σε ανοιχτά μέρη πάντα όμως μέσα σε συστάδες δένδρων ή μεγάλων θάμνων.
Βιολογία: Ή κύρια τροφή του αποτελείται από μικρά πουλιά το θηλυκό όμως μπορεί να σκοτώσει και πουλιά στο μέγεθος της Φάσσας Τα μεγάλα έντομα αποτελούν το 20% της λείας του, ενώ τα μικρά θηλαστικά το 6%.
Χτίζει τη φωλιά του σε δάση, κατά προτίμηση κωνοφόρα και σε ύψος 10-15 μ. πάνω από το έδαφος.
Μόνο το θηλυκό κλωσάει για 35 περίπου ημέρες τα 3-7 αυγά, πού γεννιούνται αργά τον Απρίλη. Τα μικρά φεύγουν από την φωλιά μετά 28-30 ήμερες και μετά 10 ήμερες ανεξαρτητοποιούν­ται τελείως.
Κατάσταση στην Ελλάδα:
Το Ξεφτέρι είναι ένα από τα πιο κοινά Ελληνικά αρπακτικά, κυρίως όμως τον χειμώνα, οπότε πολλά άτομα από την Β. Ευρώπη έρχονται εδώ για να ξεχειμωνιάσουν. Πολλά ζευγάρια φωλιάζουν ιδίως στην Κ. Ελλάδα, πουθενά όμως ό ενδημικός πληθυσμός δεν παρουσιάζει μεγάλη πυκνό­τητα. Σταθερό.
Υποείδη: Ι. Accipiter nisus nisus.

Ετικέτες: Ιερακόμορφα, Σαΐνια

Ευχαριστούμε που διαβάσατε την ανάρτηση Τσιχλογέρακο

Back To Top