Διπλοσάϊνο, Αστούριος ο ευγενής (Accipiter gentilis) 
Έχει χοντρά, φαρδιά φτερά, επίμηκες σώμα και φαρδύ στήθος, που φαίνεται λευκό από απόσταση. Στη διαδικασία προσγείωσης, ανοίγει σαν βεντάλια την ουρά του και κατεβάζει τα πόδια του. Η κατασκευή του σώματός του (με δυνατές κοντές και φαρδιές φτερούγες, μακριά ουρά και δυνατά μακριά πόδια) είναι έτσι ώστε να μπορεί να ελλίσεται ανάμεσα στα κωνοφόρα δέντρα και στους πυκνούς θάμνους του δάσους κυνηγόντας το θήραμά του.
Το Διπλοσάινο ανήκει στην οικογένεια των αστούριων όπως και το Ξεφτέρι sparowhawk (Αccipiter nisus) και το Σαΐνι (Αccipiter brevipes). Το μέγεθός του σε βάρος ξεκινάει από 650γρ. για το αρσενικό μέχρι και 1.250γρ. για το θηλυκό και με άνοιγμα φτερών από 1μ για το αρσενικό ως και 1.20μ. για το θηλυκό.
Το φτέρωμα στο πάνω μέρος του σώματός του είναι σκοτεινόχρωμο γκρίζο με μια χαρακτηριστική υπόλευκη λωρίδα που φτάνει μέχρι και πίσω από το μάτι. Το κάτω μέρος είναι λευκό με πολλές οριζόντιες μαυριδερές γραμμές. Η ουρά έχει λευκό χρώμα στο κάτω μέρος. Τα ανήλικα Διπλοσάινα έχουν στη ράχη ανοιχτόχρωμα γκρίζα φτερά, κιτρινωπό το κάτω μέρος με σκούρες καφετιές πιτσιλιές σαν σταγόνες.
Θα το συναντήσουμε σε δάση με κωνοφόρα και φυλλοβόλα δέντρα αλλά και σε ανοιχτές περιοχές. Η τροφή του αποτελείται από μεσαίου μεγέθους θηλαστικά και πουλιά που καταδιώκει γλιστρώντας ανάμεσα στα δέντρα με εξαιρετική επιδεξιότητα. Κυνηγάει πετώντας γρήγορα και χαμηλά με λίγα, πολύ γρήγορα φτεροκοπήματα και μακριά αερογλιστρήματα.
Επιδημητικό πουλί στην ηπειρωτική Ελλάδα ενώ αρκετά Διπλοσάινα καταφθάνουν στη χώρα μας το χειμώνα από πιο βόρειες χώρες.
Ιερακόμορφα (Falconiformes) | Αετίδαι, (Accipitridae) | Αστούριοι (Accipiter)
Το διπλοσάινο θεωρείται από τις ποιο τέλειες ιπτάμενες φονικές μηχανές και ξεχωρίζει από την εξαιρετική του ταχύτητα, δύναμη και μεγάλη επιμονή στο να σκοτώσει, τόσο, που είναι ικανό να σκοτώνει θηράματα πολύ ποιο μεγάλα σε μέγεθος και βάρος από το ίδιο. Σαν κοντοφτέρουγο γεράκι που είναι, το κυνήγι του δεν βασίζεται στην εφόρμηση όπως τα μακρυφτέρουγα (π.χ Πετρίτης, κυνηγογέρακας κ.α) αλλα στην άμεση καταδίωξη όπως τα πλατυφτέρουγα (π.χ Harris hawk και κοκινόουρη γερακίνα - Red tailed)
Η κατασκευή του σώματός του (με δυνατές κοντές και φαρδιές φτερούγες, μακριά ουρά και δυνατά μακριά πόδια) είναι έτσι ώστε να μπορεί να ελλίσεται ανάμεσα στα κωνοφόρα δέντρα και στους πυκνούς θάμνους του δάσους κυνηγόντας το θήραμά του.
Φτιάχνουν τις φωλιές τους σε δάση ώριμων φυλλοβόλων και κωνοφόρων δέντρων.
Γεννούν μέχρι 5 αυγά από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τις αρχές Μαΐου. Η επώαση διαρκεί 35 – 42 μέρες. Οι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά στα τέλη Ιουνίου και τον Ιούλιο και μένουν γύρω από τη φωλιά για περίπου 7 εβδομάδες. Κατόπιν διασκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά ποικίλλει η απόσταση στην οποία ταξιδεύουν.
Για την Ιερακοθηρία Θεωρείται ένα από τα καλύτερα γεράκια γιατί χρησιμοποιείται για όλα σχεδόν τα αξιόλογα θηράματα ( φασιανό, πάπια, πέρδικες, φάσες, ορτύκια, λαγός, αγριοκούνελο, (και ο μεγάλος σκίουρος στην Αμερική) κ.α ) αλλά συγχρόνως και από τα ποιο δύσκολα, δύστροπα και απαιτητικά γεράκια και αυτό, γιατί λόγω της νευρικότητάς του έχει τόσο πολύ στρες, που μπορεί πετώντας το σε μία απλή πτήση να χαθεί χωρίς να έχουμε καταλάβει καν τι μπορεί να έχει συμβεί, ή πιάνοντας ένα θήραμα στο κυνήγι να μην μας επιτρέψει να το πλησιάσουμε, παίρνοντας το θήραμα και πετώντας μακριά μας, αλλά ακόμα και με τα γραμμάρια της τροφής του είναι πολύ ριψοκίνδυνο να παίξει κάποιος με μικρή εμπειρία για το λόγω ότι μπορεί να λιμοκτονήσει απροσδόκητα , πράγμα που το καθιστά εντελώς ακατάλληλο για έναν αρχάριο. Πάντως ένα τέτοιο αρπακτικό στα χέρια ενός έμπειρου γερακάρη γίνεται ένας τέλειος κυνηγός με αξιοζήλευτο κυνήγι και αξιολάτρευτο θέαμα.
Έχει χοντρά, φαρδιά φτερά, επίμηκες σώμα και φαρδύ στήθος, που φαίνεται λευκό από απόσταση. Στη διαδικασία προσγείωσης, ανοίγει σαν βεντάλια την ουρά του και κατεβάζει τα πόδια του. Η κατασκευή του σώματός του (με δυνατές κοντές και φαρδιές φτερούγες, μακριά ουρά και δυνατά μακριά πόδια) είναι έτσι ώστε να μπορεί να ελλίσεται ανάμεσα στα κωνοφόρα δέντρα και στους πυκνούς θάμνους του δάσους κυνηγόντας το θήραμά του.
Το Διπλοσάινο ανήκει στην οικογένεια των αστούριων όπως και το Ξεφτέρι sparowhawk (Αccipiter nisus) και το Σαΐνι (Αccipiter brevipes). Το μέγεθός του σε βάρος ξεκινάει από 650γρ. για το αρσενικό μέχρι και 1.250γρ. για το θηλυκό και με άνοιγμα φτερών από 1μ για το αρσενικό ως και 1.20μ. για το θηλυκό.
Το φτέρωμα στο πάνω μέρος του σώματός του είναι σκοτεινόχρωμο γκρίζο με μια χαρακτηριστική υπόλευκη λωρίδα που φτάνει μέχρι και πίσω από το μάτι. Το κάτω μέρος είναι λευκό με πολλές οριζόντιες μαυριδερές γραμμές. Η ουρά έχει λευκό χρώμα στο κάτω μέρος. Τα ανήλικα Διπλοσάινα έχουν στη ράχη ανοιχτόχρωμα γκρίζα φτερά, κιτρινωπό το κάτω μέρος με σκούρες καφετιές πιτσιλιές σαν σταγόνες.
Θα το συναντήσουμε σε δάση με κωνοφόρα και φυλλοβόλα δέντρα αλλά και σε ανοιχτές περιοχές. Η τροφή του αποτελείται από μεσαίου μεγέθους θηλαστικά και πουλιά που καταδιώκει γλιστρώντας ανάμεσα στα δέντρα με εξαιρετική επιδεξιότητα. Κυνηγάει πετώντας γρήγορα και χαμηλά με λίγα, πολύ γρήγορα φτεροκοπήματα και μακριά αερογλιστρήματα.
Επιδημητικό πουλί στην ηπειρωτική Ελλάδα ενώ αρκετά Διπλοσάινα καταφθάνουν στη χώρα μας το χειμώνα από πιο βόρειες χώρες.
Ιερακόμορφα (Falconiformes) | Αετίδαι, (Accipitridae) | Αστούριοι (Accipiter)
Το διπλοσάινο θεωρείται από τις ποιο τέλειες ιπτάμενες φονικές μηχανές και ξεχωρίζει από την εξαιρετική του ταχύτητα, δύναμη και μεγάλη επιμονή στο να σκοτώσει, τόσο, που είναι ικανό να σκοτώνει θηράματα πολύ ποιο μεγάλα σε μέγεθος και βάρος από το ίδιο. Σαν κοντοφτέρουγο γεράκι που είναι, το κυνήγι του δεν βασίζεται στην εφόρμηση όπως τα μακρυφτέρουγα (π.χ Πετρίτης, κυνηγογέρακας κ.α) αλλα στην άμεση καταδίωξη όπως τα πλατυφτέρουγα (π.χ Harris hawk και κοκινόουρη γερακίνα - Red tailed)
Αστούριος (astur)
Γένος αρπακτικών πτηνών της οικογένειας των ιερακιδών. Έχουν μικρό ράμφος και φέρουν στο πάνω σαγόνι τους ατροφικό δόντι. Τρέφονται με μικρότερα πουλιά που τα αρπάζουν καθώς πετούν. Στο γένος τους ανήκουν γύρω στα 20 είδη, από τα οποία το γνωστότερο στον τόπο μας είναι ο αστούριος o βραχυκέφαλος.
Στην άγρια φύση είναι από τα γεράκια που δεν συμπαθεί την παρουσία του ανθρώπου για αυτό και είναι σπάνιο να τύχει να συναντήσουμε κάποιο εντελώς τυχαία. Έιναι πουλί δασόβιο, ζει απομονωμένο βαθιά σε κωνοφόρο δάσος συνήθως αλλά τυχαίνει να κυνηγάει κάποιες φορές και στο σύνορο του δάσους με τις αγροτικές περιοχές, Είναι επίσης πολύ σπάνιο να το δούμε να γυροπετάει όπως π.χ μία Γερακίνα (buteo buteo).Γένος αρπακτικών πτηνών της οικογένειας των ιερακιδών. Έχουν μικρό ράμφος και φέρουν στο πάνω σαγόνι τους ατροφικό δόντι. Τρέφονται με μικρότερα πουλιά που τα αρπάζουν καθώς πετούν. Στο γένος τους ανήκουν γύρω στα 20 είδη, από τα οποία το γνωστότερο στον τόπο μας είναι ο αστούριος o βραχυκέφαλος.
Η κατασκευή του σώματός του (με δυνατές κοντές και φαρδιές φτερούγες, μακριά ουρά και δυνατά μακριά πόδια) είναι έτσι ώστε να μπορεί να ελλίσεται ανάμεσα στα κωνοφόρα δέντρα και στους πυκνούς θάμνους του δάσους κυνηγόντας το θήραμά του.
Φτιάχνουν τις φωλιές τους σε δάση ώριμων φυλλοβόλων και κωνοφόρων δέντρων.
Γεννούν μέχρι 5 αυγά από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τις αρχές Μαΐου. Η επώαση διαρκεί 35 – 42 μέρες. Οι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά στα τέλη Ιουνίου και τον Ιούλιο και μένουν γύρω από τη φωλιά για περίπου 7 εβδομάδες. Κατόπιν διασκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά ποικίλλει η απόσταση στην οποία ταξιδεύουν.
Για την Ιερακοθηρία Θεωρείται ένα από τα καλύτερα γεράκια γιατί χρησιμοποιείται για όλα σχεδόν τα αξιόλογα θηράματα ( φασιανό, πάπια, πέρδικες, φάσες, ορτύκια, λαγός, αγριοκούνελο, (και ο μεγάλος σκίουρος στην Αμερική) κ.α ) αλλά συγχρόνως και από τα ποιο δύσκολα, δύστροπα και απαιτητικά γεράκια και αυτό, γιατί λόγω της νευρικότητάς του έχει τόσο πολύ στρες, που μπορεί πετώντας το σε μία απλή πτήση να χαθεί χωρίς να έχουμε καταλάβει καν τι μπορεί να έχει συμβεί, ή πιάνοντας ένα θήραμα στο κυνήγι να μην μας επιτρέψει να το πλησιάσουμε, παίρνοντας το θήραμα και πετώντας μακριά μας, αλλά ακόμα και με τα γραμμάρια της τροφής του είναι πολύ ριψοκίνδυνο να παίξει κάποιος με μικρή εμπειρία για το λόγω ότι μπορεί να λιμοκτονήσει απροσδόκητα , πράγμα που το καθιστά εντελώς ακατάλληλο για έναν αρχάριο. Πάντως ένα τέτοιο αρπακτικό στα χέρια ενός έμπειρου γερακάρη γίνεται ένας τέλειος κυνηγός με αξιοζήλευτο κυνήγι και αξιολάτρευτο θέαμα.
